ทุกความบังเอิญล้วนแล้วแต่เป็นโชคชะตา...
พอเลิกเรียนเพื่อนก็พากันกลับบ้านบ้าง
บางกลุ่มก็พากันไปซื้อของกินหน้าโรงเรียน
ซึ่งกลุ่มพวกเราก็ตกลงกันว่าจะไปทำการบ้านที่ลานสนามบาสซึ่งบังเอิญเจอกับเติร์ดและก็หนึ่งที่มาเล่นบาสกับรุ่นพี่วันนี้การบ้านที่พวกเราต้องทำมีไม่ค่อยมากแต่ว่ามันยากมากๆเลยมาช่วยกันทำหลายคนหลายความคิดแต่ฉันก็ไม่เป็นอันทำอะไรเลยเพราะมัวแต่จับจ้องเติร์ดที่เล่นบาสอยู่ด้วยความทะมัดทะแมงจนเพื่อนในกลุ่มต้องคอยดุฉัน(555ฉันก็ไม่ได้มองจนเติร์ดทะลุซะหน่อย//เลิกลั่ก)
พอเริ่มทำการบ้านไปได้สักพักทุกคนก็อิดออดเริ่มบ่ายเบี่ยงการทำการบ้านเพราะหิวนั่นเองสุดท้ายก็จบตรงที่ประชาธิปไตยเลือกคนไปซื้อของซึ่งก็ตกมาที่ฉันแบบงงๆ
แต่ก็นะฉันเองก็ว่าไม่ได้ให้ไปตายซะหน่อยเลยยอมไปซื้อให้ระหว่างที่กำลังลุกขึ้นและก้าวเท้ามุ่งหน้าไปซื้อของก็ได้มีเสียงเรียกชื่อฉันดังขึ้น"ทิน่าาา"นั่นก็คือหนึ่งที่เรียกฉันเพราะอะไรน่ะหรอเพราะ"แกจะไปซื้อของช่ะฝากซื้อโค้กกับยำวุ้นเส้นให้หน่อยและก็เติร์ดฝากซื้อชานมไข่มุก"พอสิ้นสุดชื่อของเติร์ดหัวใจของฉันก็เต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะ
หลังจากซื้อของมาครบก็แจกจ่ายข้าวของตามที่สั่งและก็พากันทำงานจนเสร็จและกลับบ้านกัน บ้านฉันกับขิมไม่ได้ไปทางเดียวกันเลยต้องแยกกันกลับ
และความบังเอิญก็ทำให้ฉันรู้ว่าฉันกับเติร์ดกลับบ้านทางเดียวกัน ระหว่างรอรถประจำทางฉันเห็นเติร์ดเดิมข้ามสะพานมาฝั่งฉันมันทำให้ฉันประหลาดใจมาก (เติร์ด)"อ้าวไปทางนี้เหมือนกันหรอ" (ฉัน)"อืมใช่"และพวกเราก็รอรถจนขึ้นรถ
บนรถ...
บนรถนั้นมีที่ว่างเพียงแค่2ที่เท่านั้นฉันจึงต้องนั่งข้างๆเติร์ด(ฉันนั่งริมหน้าต่างเติร์ดนั่งถัดมาจากฉัน)นี้คือความบังเอิญใช่มั้ยฉันได้แต่ถามตัวเอง
จนกระทั่งรถประจำทางจอดถึงที่หมายที่ฉันจะลงปรากฎว่าพวกเราลงที่เดียวกันมันคือความประหลาดใจรอบที่2ของฉันและฉันเองก็คิดว่าน่าจะคนละซอยแต่สิ่งที่คิดต้องหยุดลงเนื่องจากพวกเราเดินมาทางเดียวกันและผลปรากฏว่าพวกเราอยู่คอนโดเดียวกันชั้นเดียวกันห้องตรงข้ามกัน(ฉันพึ่งย้ายมา)และ
ที่ทำให้ตกใจคือพ่อแม่พวกเราเป็นเพื่อนกัน
โอ้ววว!!!
👉🏻ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ👈🏻❤️❤️❤️
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments