บทที่ 2

บทที่ 2

เสินซินสลึมสะลือตื่นขึ้นมา สองแขนพลันปวดขึ้นกระทันหัน ทำให้เขาร้องออกมาเสียงดัง

เขาดีดตัวลุก มองรอบๆ พบว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย

เสินซิน ก้มมองแขนของตัวเองที่เข้าเฝือกไว้ทั้งสองข้าง ความทรงจำก่อนหน้านี้พลันผุดขึ้นมา เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

ช่วยสาวงามไว้คนหนึ่ง ผลที่ได้คือแขนหักสองข้าง ให้ตายเถอะ รึว่าเขาทำดีไม่ขึ้นกันเนี่ย

ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ ทัศนวิสัย พลันคล้ายกับเบลอและชัดเจนขึ้น เสินซินตกใจเกือบหงายหลังตกเตียง

ระบบวิเศษ

ผู้เล่น : เสินซิน

Level : 1

ความแข็งแกร่ง : 3

ความว่องไว : 3

สติปัญญา : 2

ความอดทน : 4

สถานะ : บาดเจ็บรุนเเรง - แขนหักทั้งสองข้าง

สกิล : ไม่มี

จำนวนทอง : 100

(ร้านค้า)

"นี่มันอะไรเนี่ย" เสินซินร้องเสียงหลง ก่อนจะปิดปากเงียบ เขาพยามตั้งสติ นับหนึ่งถึงสิบ แล้วค่อย คิดทบทวนเรื่องตรงหน้า พลันนึกถึงนิยายเรื่องหนึ่ง 'ย้อนอดีตกลับมาเป็นผู่ยิ่งใหญ่' นิยายเว็บเรื่องนี้ ตัวเอกตายและย้อนอดีตโดยได้รับระบบมา...

เขาเองก็ได้รับมาเช่นกัน ทว่าแตกต่าง เพราะเขาไม่ได้ตาย แค่โดนตีทีหัวตามตัวและแขน จนสลบ

เสินซินศึกษาหน้าจอสถานะของตนเอง ไปพลางขบคิด ดูแล้ว ไม่มีอะไรอีก แต่มันขึ้นปุ่ม (ร้านค้า) กับจำนวนทอง ซึ่งมันน่าจะใช้ร่วมกันแน่นอน

เขาไม่คิดมากกดเข้าร้านค้าทันที หน้าจอสถานะเปลี่ยนไป

เพราะยัง level 1 สินค้าในร้านจึงยังเป็นสีเทาอยู่ มีแค่สองสามชิ้นเท่านั้นสำหรับ level 1

โพชั่นสีเขียวระดับต่ำ 50 ทอง

- รักษาอาการลาดเจ็บเล็กน้อยได้

โพชั่นเพิ่มสมรรถภาพร่างกายระดับต่ำ 50 ทอง

- เพิ่มค่าสถานะได้เล็กน้อย

ยันต์คุ้มกายระดับต่ำ 50 ทอง

- สามารถป้องกันการโจมตีทางกายภาพและอาวุธได้เล็กน้อย

เสินซินรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะของพวกนี้ไม่สามารถหาได้ในโลกจริง เสินซินขบคิดว่าต้องใช้อะไร เขาพลันกดซื้อโพชั่นเพิ่มสมรรถภาพร่างกายทันที

ขวดหนึ่งขวด หล่นลงมาจากที่ไหนไม่รู้ลงบนเตียง เสินซินพอใจมาก เขาจึงเอื้อมมือเตรียมจะกินยาวิเศษนี้ ะบันค้นพบว่า มือตนใช้ไม่ได้!

อ้ากกกก เสินซินกรีดร้องในใจ แล้วทีนี้เอายังไงเนี่ย

ทันใดนั้นประตูห้องผู้ป่วยถูกเปิดเข้ามา เสินซินถึงกับสะดุ้งโหยง มองไปทางนั้น ก็เห็นพยาบาลตนหนึ่งเดินเข้ามา

"คุณฟื้นแล้ว" น้ำเสียงใสดังขึ้นด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่เธอจะหยิบอุปกรณ์อะไรสักอย่างมาตรวจเสินซินก่อนจะสอบถาม

พยาบาลคนนี้อายุน่าจะสัก ยี่สิบสามปี ผิวขาว หน้าตาน่ารัก ยิ่งสวมชุดพยาบาลก็ยิ่งเหมือนกับไอดอลที่มาสวมชุดคอสเพลย์ยังไงยังงั้นเลย เล่นเอาเสินซินเขินน้อยๆ

"ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยฉันไว้ ค่ารักษาค่าพักฟื้นของพี่ชายฉันจะรับผิดชอบเอง" เธอบอก

เสินซินจำได้ทันที ว่าสาวน้อยคนนี้คือคนที่เขาช่วยไว้จากญาติผู้ป่วยที่แสนกร้าวร้าว

"ฉันชื่อ ลู่ซาน ค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ" สาวน้อยพยาบาลโค้งคำนับให้ เสินซินยิ้มแห้งรับ ก่อนสายตาจะมองไปยังคอเสื้อของชุดพยาบาบที่ปลดกระดุมออกสามสี่เม็ดจนเวลาาก้มลงมากๆ จึงมองเห็นลึกเข้าไปด้านใน

เส้นซินมองเห็นลำคอขาวผ่องไล่ไปจนถึงเนินอกคู่หนึ่ง ยิ่งมองยิ่งเห็นร่องอก เจ้าโลกของเขาที่อยู่เป้าพบันผงาดขึ้นมาทันที

แม่โว้ย อย่าแข็งตอนนี้ดิเฮ้ย

เสินซินใช้เข่าดันผ้าห่มให้คลุมท่อนล่างของเขาทันที ะลางยิ้มบอกกับลู่ซาน

"ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ"

ลู่ซานเงยขึ้นจังหวะนั้น เต้าทั้งสองคล้ายเบียดเสียดกันดันออกมาจากคอเสื้อเห็นเนื้อนวลสีขาวเนียนเเวบ ๆ

เสินซินกรีดร้องในใจ น้องสาวท่านนี้คิดยั่วยวนพี่ชายวัยยี่สิบแปดหรือเปล่าเนี่ย

แน่นอนรอให้มันสงบคงได้ แต่ความซวยของเสินซินยังไม่หมด เพราะเขาดันปวดฉี่ขึ้นมา มือสองข้างเป็นแบบนี้แล้วจะแก้กางเกงตัวเองได้ยังไงเล่า!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***