ตอนที่ 1.4: โลกส่วนตัว

นักวิชาการสูงอายุที่สามารถ 'สกปรก' แบบพิมพ์เขียวได้ต้องหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อรู้ว่าสถาปนิกของบริษัทนี้มีปัญหาแค่ไหน!

“ถ้าอย่างนั้นคุณสามารถสร้างทะเลสาบเล็กๆ ได้ที่นี่ แต่ตัวอาคารอยู่ใกล้สองข้างทางของถนน ฉันคิดว่าควรเข้าทางนี้ เพื่อกระตุ้นพลังของ 'ly' [หมายเหตุของผู้แปล: hexagram ใน bagua หมายถึง 'fire'] สำหรับรูปร่างของอาคารนั้น เขาคิดว่ามันไม่เหมาะสม อาคารที่มีโดมด้านบนนี้ ลักษณะนี้เรียกว่าการตกแต่งภายในแบบโรมัน ต้องมีสนามหญ้าขนาดใหญ่เพื่อรับความยิ่งใหญ่อลังการ คือ ลานมินห์ดวง ภูเขาน้ำมาก] เพื่อให้พลังของ "ฉี" ไหลเข้า แต่เราไม่มีหมิงถัง มันจะไม่เป็นลางดี ฉันพบวิธีแก้ปัญหาง่ายๆ โดยการตัดโดมออก" นักวิชาการเกือบเปิดหนังสือเพื่อโต้เถียงกับคนอายุเท่าคุณ

เทียนรวัฒน์แสร้งทำเป็นคิด ในขณะที่เขามีคำตอบอยู่ในใจแล้ว เขาแค่อยากให้เวลาอีกฝ่ายได้พักผ่อนและหายใจ

“โดมที่คุณเห็นที่จริงแล้วเป็นที่เก็บควันไฟที่เชื่อมต่อจากล็อบบี้ ใช้เป็นที่เก็บควันไฟ ในกรณีเกิดเพลิงไหม้จะทำให้การขยายพันธุ์ล่าช้าเพื่อดูดควันออกจากอาคาร ลักษณะของควันคือมันจะลอยขึ้นเสมอแม้ว่าไฟจะไม่ได้เผาพื้นทั้งหมดก็ตาม คนส่วนใหญ่เสียชีวิตจากการสูดดมควันและขาดอากาศหายใจ ไม่ใช่จากไฟ และฉันได้ยินครั้งสุดท้ายที่คุณบอกเพื่อนของฉันว่าเขากำลังจะรื้อผนังชั้นบนบางส่วน อันที่จริงเราต้องล้อมกองไฟอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงในขณะที่ทุกคนวิ่งออกจากอาคาร ยิ่งตึกสูงเท่าไหร่ การออกแบบก็ยิ่งต้องแม่นยำมากขึ้นเท่านั้น ถ้ามีอะไรต้องซ่อมแซม ฉันแนะนำให้ซ่อมแค่ภายนอกอาคารเท่านั้น”

เทียนรวัฒน์วนเวียนอยู่รอบ ๆ เพื่อเตือนฝ่ายตรงข้ามว่าเขาไม่ต้องการรุกรานมากเกินไปเพราะมันเกี่ยวข้องกับระบบความปลอดภัยของอาคารซึ่งมีการคำนวณที่แม่นยำอยู่แล้ว

ต้องเผชิญกับพลังของ Tect Tian นักวิชาการต้องห่อเสื้อผ้าและกลับบ้าน เหลือเพียงรอยยิ้มแห่งชัยชนะของทีมสถาปนิก

ผู้คนแทบจะยืนขึ้นและปรบมือเมื่อสามารถปราบปรามนักวิชาการโดยสมบูรณ์โดยไม่ต้องแก้ไขทั้งอาคาร ไม่เพียงแต่บริพงศ์คิด ทุกคนในบริษัทรู้ถึงประโยชน์ของเทียนราวัฒน์

มีใครในชีวิตนี้สามารถปราบปราม 'Hell Tect Tian' นี้ได้หรือไม่?

“เทียน คืนนี้คุณว่างไหม? ไปดื่มด้วยกัน”

เทียนรวัฒน์ส่ายหัวปฏิเสธตั้งแต่เป็นวันศุกร์

“อยากไปเหมือนกัน แต่ต้องรีบไปเชียงราย” เขาตอบกลับ.

“เอ๊ะ ไปทำอะไรมา”

เมื่อคุณถาม ใบหน้าที่ยิ้มยากของหนุ่มซากุระคนนั้นก็แต่งแต้มด้วยรอยยิ้มจางๆ ก่อนตอบเหตุผลสำหรับการจากไปอย่างเร่งด่วนของเขา

"ริจะแต่งงาน"

อากาศทางเหนือที่แม่บอกมาช้าไปหน่อย \[บันทึกของผู้แปล: ประมาณ 9 โมงเช้า\] แต่ก็ยังเย็นสบาย ญาติและเพื่อนหลายคนไม่ได้เจอกันนาน ทุกคนจึงตื่นเต้นที่จะได้เห็นหน้ากันอีกครั้ง ภูมิทัศน์บนเชิงเขาของบ้านไม้สูงล้านนาทำให้อากาศสดชื่นมากขึ้น

“มณวฑูตสวยจัง ไม่เห็นเหรอ”

เสียงที่ชัดเจนของ Mei เรียกพี่ชายกลางของเธอที่มองด้วยความกังวลใจ นัยน์ตากลมโตของเธอกำลังมองดูน้องสะใภ้ในชุดราชวงศ์ดั้งเดิมที่ประดับประดาด้วยทองคำ ห่อด้วยผ้าสไบลายดอกบัว ทำให้เธอประหลาดใจ เจ้าของใบหน้าสวยหวานนั้นดึงดูดพี่ชายคนโตของเธอให้อยู่เคียงข้างเธอ

เทียนรวัฒน์ไม่ได้ตอบอะไร เขายังคงถ่ายรูประหว่างพิธีด้วยกล้องที่เขานำติดตัวไปด้วย

"อยู่ห่าง ๆ. ยุ่งยาก." เสียงแข็งทื่อปฏิเสธอย่างขุ่นเคืองเมื่อน้องสาวปิดกั้นกล้อง กระตุ้นให้เธอถอยห่างอย่างรวดเร็วก่อนจะก้าวเข้าไปในเฟรมเพื่อทำให้น้องชายของเธอผิดหวัง

แล้วหันซ้ายหันขวาหาอะไรทำ แล้วหายตัวไปพร้อมกับกลุ่มผู้ใหญ่จากภูเก็ตซึ่งนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของพิธี ทิ้งเทียนรวัฒน์ไว้คนเดียวเพื่อถ่ายรูปจนพอใจ

หลังจากพิธีทางศาสนาสิ้นสุดลง เจ้าสาวและเจ้าบ่าวก็ถูกพาเข้าไปในถ้ำ แขกนั่งบนพื้นไม้ของบ้านไม้สไตล์ล้านนาที่ใช้เป็นสถานที่ประกอบพิธีและพูดคุยกันอย่างใกล้ชิด บ้านหลายหลังเชื่อมต่อกันด้วยลานกว้างที่มีเฉลียงขัดมันสะอาดตาเพื่อให้แขกนั่งสบายบนพื้นดิน

พอเทียนรวัฒน์ถ่ายรูปเสร็จก็กลับไปนั่งกับญาติๆ

“พี่เทียนแต่งงานแล้ว จะมาเมื่อไหร่” เมื่อเห็นหน้าหลานชายสุดหล่อ ลุงก็แซวทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***