ตอนที่ 1 : ชะตาชีวิต 1/3

The Legend of Eternal Love พลิกชะตาตำนานรักเทพกษัตรีย์ ตอนที่ 1 : ชะตาชีวิต 1/3

ณ ปี ค.ศ. 2022 เวลา 14.25 นาฬิกา ที่ประเทศจีน ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเดินทางไปที่ไหนสักที่???

เขานั่งอยู่บนรถแท็กซี่ และมองวิวที่อยู่ด้านนอกขณะที่รถกำลังวิ่ง บรรยากาศ แสงแดด เสียงรถวิ่ง เสียงคน เขานั้นได้ยินมัน จิตใจของเขานั้นสงบนิ่ง และยิ้มที่มุมปาก แบบเบาๆ

("นี่ฉันไม่ได้กลับมาที่นี้นานแค่ไหนกันแล้วนะ หลังจากที่ไปทำงานที่ประเทศไทย ฉันคิดถึงคุณย่าและคุณปู่จัง ครอบครัวฉันตอนนี้ คุณพ่อกับคุณแม่ เป็นยังไงบ้างนะกับเรื่องที่บริษัท")

กริ๊งงง!!!

ชายหนุ่มพูดกับตัวเองในใจไปได้สักพักก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเขามองวิวด้านนอกจากข้างในรถแท็กซี่ที่กำลังวิ่งไปเรื่อยๆก่อนที่อีกสักพักจะทำการรับโทรศัพท์

"นี่ลูกแม่ ตอนนี้คุณปู่กับคุณย่า กำลังรอลูกอยู่นะ ตอนนี้ทุกคนกำลังเตรียมปาร์ตี้ฉลองที่ลูกกลับมา"

แม่ของชายหนุ่มพูดด้วยนํ้าเสียงดีใจที่รู้ว่าลูกชายตัวเองจะกลับมาเยี่ยมครอบครัวหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน

"ครับแม่ ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถแท็กซี่กลับ อีกไม่นานก็คงจะถึง ผมได้ซื้อของฝากจากประเทศไทยมาให้พวกท่านเยอะเลย"

ชายหนุ่มพูดไปด้วยและมองดูวิวข้างนอกไปด้วย เขายิ้มเวลาพูดไปด้วยเสมอ ราวกับเขานั้นมีความสุขอย่างมากที่สุด เป็นความสุขที่ไม่มีอะไรเปรียบเทียบได้

แต่แล้ว!!!

ในขณะที่รถแท็กซี่กำลังติดไฟแดงอยู่น้้นระหว่างที่เขากำลังคุยกับแม่เขาอยู่ ชายหนุ่มก็ได้ยินเสียงปริศนาเข้ามาในหัว เสียงเหล็กที่กระทบกัน มันทำให้เขานั้นปวดหัวเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินเสียงนั้น เสียงนั้นมีเพียงแค่เขาที่ได้ยิน!!!

ชายหนุ่มรีบวางสายโทรศัพท์ของแม่เขาและได้บอกให้แท็กซี่รอเขาเดียวจะกลับมาในอีกไม่ช้า ชายหนุ่มได้รีบตามเสียงที่อยู่ในหัว ที่เขาได้ยินนั้นไป

("นี่มันเสียงอะไรกัน เสียงเหล็ก งั้นหรอ แต่ทำไมมันถึงดังขนาดนี้ แล้วทำไมถึงมีแค่เราละที่ได้ยิน")

("ตอนนี้ตัวเราทำได้เพียงแค่ ต้องรีบตามเสียงนั้นไป อยากจะรู้จริงๆ ว่าเสียงที่ทำให้เราปวดหัวได้ขนาดนี้ มันคือเสียงอะไรกันแน่ เอื้ออ!!!)

ชายหนุ่มคิดบ่นพรึ่บพรั่บในใจคู่นึงก่อนรีบตามเสียงไป แม้หัวของเขาจะปวดแค่ไหนก็ตาม เขาเดินไปตามทางถนนเรื่อยๆ เสียงปริศนายิ่งดังชัดขึ้นเรื่อย แต่อาการความปวดหัวของเขากลับเริ่มค่อยๆหายปวดลงหลังจากเริ่มเข้าใกล้เสียงนั้นเข้าเรื่อยๆ

ชายหนุ่มได้เดินตามเสียงนั้นไป ตามตรอกซอกซอยเล็กไปเรื่อยๆไปจนถึงทางที่เขาไปนั้นเริ่มที่จะไม่ค่อยมีคนเดินจนกระทั่งทางที่เขาเดินอยู่กับไม่คนอยู่ในที่แห่งนั้น เงียบสงบ วังเวง แม้จะเป็นตอนกลางวันท้องฟ้าโปร่งใสแสงแดดกระทบลงมายังผืนป่าไม้อันเขียวขจีทำให้ดูเย็นสดชื่นแต่กับกันบรรยากาศ กับดูอึมครึม

เขาได้พบเข้ากับวัดแห่งหนึ่ง แต่สถานที่แห่งนี้เขาไม่เห็นแม้แต่พระสักรูปเลย แม้กระทั่งเสียงนก เสียงบรรยายกาศของลมที่กระทบกับใบไม้ใบหญ้า ทุกอย่างล้วนเงียบ ราวกับที่แห่งนี้เป็นสถานที่ร้าง แต่ถึงกะนั้น เศษใบไม้ที่หล่นตามพื้น หรือ พื้นไม้ตามศาลาวัด กับดูเรียบร้อยสะอาดตา เป็นระเบียบ ราวกับมีคนทำความสะอาดอยู่เสมอ ชายหนุ่มแม้จะสงสัย แต่เขาก็ได้เดินเข้าไปในวัด หลังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

"สถานที่ที่นี้ มันอะไรกันบรรยากาศดูวังเวงสุดๆ ตอนเดินทางมาที่นี้ยังอยู่ในที่คนพุ่งพร่านกันอยู่มากมาย แต่ทำไมที่แห่งนี้กับว่างเปล่า ไม่มีแต่คนหรือสิ่งมีชีวิตอยู่ในที่แห่งนี้เลย น่าแปลกใจจริงๆ แต่ก็ต้องยอมรับเลยนะว่า อากาศที่นี้เย็นร่มรื่นดีจริงๆ สัมผัสบรรยากาศธรรมชาติสุดๆ"

ชายหนุ่มได้เดินไปด้วยและพูดกับตัวเองไปด้วยอยู่ครู่หนึ่งตามเสียงที่เขาได้ยินไป ในขณะที่ทำการเดินไป เขาพยายามสังเกตสิ่งต่างๆรอบตัว ทุกอย่างดูผิดปกติ ไปหมด แม้กระทั่งใบไม้ที่หล่นมายังพื้น หรือเสียงเท้าที่เขาเดินยังพื้นไม้ของวัด ทุกอย่างมันควรจะมีเสียงแต่มันกับเงียบสงัด

แสงที่กระทบกับตัวเขาแล้วควรจะเกิดเงา แต่ตัวเขากับไม่มีแม้แต่เงา สถานที่ที่นี้มันแปลกสุดๆ

เดินตามเสียงนั้นมาจนสิ้นสุดเสียง เขาก็ได้พบเข้ากับห้องที่มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ดูเก่าแก่ตั้งวางไว้อยู่ แต่ที่หน้าแปลกใจ ที่สถานที่แห่งนี้ แทบไม่มีคนหรือสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ แต่ภาพที่เขาเห็นตรงหน้า คือ ธูปและเทียน ที่จุดบูชาไว้

("นี่มันอะไรกัน ที่แห่งนี้มีคนอยู่งั้นหรอ ทำไมธูปกับเทียนถึงถูกจุดได้หล่ะ แปลกจังแหะ ที่แห่งนี้แทบจะไม่มีคนอาศัยอยู่ บรรยากาศรอบก็ดูพิศวงสุดๆ ราวกับนี้คือโลกแห่งความฝันที่ตัวฉันกำลังตกอยู่ในภว้งค์ วังวนที่ไม่มีทางออก ต้องเดินหน้าไปเรื่อยไป เพื่อไปดูว่าข้างหน้าจะมีปริศนา หรือทางออก อย่างไหร่เท่าถึงจะหนีออกไปได้ แต่อย่างไรก็ตาม มันก็แค่สมมติฐาน บางทีฉันอาจจะแค่เหนื่อยและคิดมากไปเอง")

"สถานที่แห่งนี้ ถึงจะถูกทิ้งร้าง แต่อาจจะมีคนแวะเวียน มาสักการะบูชาที่แห่งนี้อยู่ก็เป็นได้ เรื่องทั้งหมดที่เราสัมผัสอาจจะเกิดอาการหลอนไปเองก็ได้ ตอนนี้ต้องตั้งสติและอย่าคิดฟุ้งซ่านจะดีกว่า!"

****ชายหนุ่มได้พูดบ่นกับตัวเองว่าเรื่องทั้งหมดอาจเป็นเพียงจินตนาการภาพหลอน**** ที่เขานั้นอาจจะคิดเองเออเอง ชายหนุ่มได้เดินไปกราบไหว้พระพุทธรูปสามครั้ง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หลังจากกราบเสร็จเขาก็กำลังเดินออกจากวัด ทุกอย่างเริ่มกลับมาเป็นตามปกติ เขาเริ่มได้ยินเสียง ใบไม้กระทบกันที่เกิดจากลมพัด เสียงจิ้งรีดที่ร้องในป่า เขาโล่งใจเป็นอย่างมากที่เขานั้นแค่คิดไปเอง เขาเดินออกมาจากตัวใจกลางของกุฎิวัดได้สักพัก ก็ได้มีพระรูปหนึ่งได้ทำการทักทายเขา แต่นั่นกับทำให้เขาต้องประหลาดใจและตกใจกับคำพูดของพระรูปหนึ่งเป็นอย่างมาก!!!!

"*โยมกำลังจะหายไปจากโลกใบนี้ อีกไม่กี่ชั่วยามชะตาของโยมนั่นไม่อาจที่จะฝืนชะตาฟ้าลิขิต**ที่จะอยู่บนโลกนี้ต่อได้ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามวิบากกรรม ไม่มีผู้ใดที่หลุดพ้นจากเวรกรรมที่ถูกลิขิตไว้ ไม่ช้าหรือเร็วมันก็จะเกิดขึ้นอยู่ดี"

"จงปล่อยวาง*"

ณ อีกด้านนึง สม้ยยุคกลางราชวงศ์อังกฤษ

"คุณหนู วิคตอเรีย โปรดรอดิฉันก่อนค่ะ "

เสียงหญิงสาวรับใช้ของคุณหนู วิคตอเรีย

"คุณหนูเจ้าค่ะ ตอนนี้นายท่านมีรับสั่งต้องการที่จะพบท่าน คุณหนูโปรดรีบไปพบนายท่านด่วนด้วยเจ้าค่ะ ตอนนี้นายท่านทรงโกรธมาก"

สาวรับใช้พูดด้วยนํ้าเสียงสั่นกลัวอย่างรุนแรงราวกับจะเกิดเหตุร้ายขึ้น

"เข้าใจแล้วล่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

***คุณหนู วิคตอเรีย ได้หันมาแล้วก็พูดคุยกับเธอ

แม้จะเป็นถ่อยคำสั้นๆแต่นํ้าเสียงและแววตาของเธอกับดูเยือกเย็นไร้อารมณ์

ในขณะที่หญิงสาวกำลังเดินไปนายท่านผู้หนึ่ง ข้างของตามทางเดินก็กระจัดกระจายเละเทะไปหมด แก้วราคาแพงตกแตกตามพื้นไปหมด และเสียงชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่กำลังบ่นตะคอกอะไรสักอย่างก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ***

"บัดซบเอ้ยย!!! ทำไมเรื่องทั้งหมดมันถึงได้เป็นแบบนี้กันห่ะ พวกแกนี้มันชาติชั่วกันจริงๆ ไอ้พวกระยำ นั่งลูกสาวนั่นทำให้ฉันพลาดโอกาสที่จะได้เกี่ยวดองกับราชวงศ์นังตัวดี "

*****ชายที่กำลังโวยวายทำลายข่าวของอยู่นั้นเขาก็คือพ่อของคุณหนูวิคตอเรีย***** เขาพูดไปด้วยพร้อมกับใช้แซ่ฟาดเหล่าสาวและถีบพ่อบ้านบางส่วนด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง

"ค่ะท่านพ่อ ลูกสาวของท่านดยุค เบอร์นาร์ด ลูกสาวไม่ได้เรื่องคนนี้มาพบท่านแล้ว"

*****แม้จะเป็นคำพูดที่ดูเรียบง่าย***** ***สีหน้าที่เปลี่ยนจากสีหน้าเย็นชา มาเป็นรอยยิ้มที่สดใสราวกับการกระทำของ ท่านพ่อ เป็นเรื่องธรรมดา แต่คำพูดและรอยยิ้มในขณะที่พูดแสดงออกมา กับแฝงไปความเกลียดชัดเจน

และเหตุการณ์ทั้งหมดของ คุณหนู วิคตอเรีย ลูกสาวของดยุคเบอร์นาร์ด นี้คือหลังเหตุการณ์การเลือกพระชายาขององค์ชายสอง ที่ผ่านมาได้แล้วสามวัน

ชายหนุ่มปริศนา กับคุณหนูยุคกลางพวกเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์กันอย่างไร และสิ่งที่พระรูปหนึ่งได้กล่าวกับชายหนุ่มจะหมายถึงอะไร โปรดติดตามต่อตอนต่อไป***!!!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***