Go Back In Time | ย้อนเวลาไปล่าเงิน!!!
เห้อ~ เจ้าของชุดสูทราคาเเพงถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากที่มองดูกระเป๋าเงินหนังใบละไม่ต่ำกว่า 1,500,000+
" ชิริว!!!" เจ้าของเสียงหวานที่มีใบหน้าเรียวสมดั่งสตรีที่ถูกขัดเกามาจากตระกูลชั้นสูง ใบหน้ากับอายุของเธอช่างเเตกต่างกันเสีย...
.
.
.
"ชิริวมาทำอะไรตรงนี้จ้ะ?"
"เเม่ครับ~~~เงินผมหมดเเล้วววว"
"ชู่ว!! เงียบ ถ้ามีใครรู้ว่าพวกเราไม่มีเงิน คงเเย่เเน่"
"งั้นจะให้ทำยังไงหล่ะครับ....พ่อนะพ่อ ตายไปยังทิ้งหนี้บริษัทให้อีก!"
"อย่าไปว่าพ่ออย่างนี้สิลูก..."
ใบงามของหญิงสาวที่มีนามว่า "รัชนี" ยิ้มออกมา พร้อมกันกับมือขึ้นลูบหัวลูกชายเพียงคนเดียวของเธอ
.
.
.
ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ชั่วโมงที่เเล้ว....
"ขอต้อนรับเเขกผู้มีเกียรติทุกท่านเข้าสู่งานวันเกิดของท่านประธาน ฐิติรักษ์ อนันต์ธันวา"
เสียงปรบมือดังสนั่นทั้งอาคาร ไม่ช้าเสียงฝีเท้าของเจ้าของงานก็ค่อยๆเดินขึ้นบนเวทีช้าๆ
เจ้าของงานกล่าวขอคุณเล็กน้อย พอเป็นพิธี ก่อนจะกล่าวขอบคุณเป็นรายบุคคล มิใช่ว่าจะกล่าวขอบคุณทุกคนเสียทีเดียว มีเเค่ประธานบริษัทต่างๆ เเละหุ้นส่วนเพียงไม่กี่คน รวมถึงประธานบริษัท ยักษ์ใหญ่ที่เป็น บริษัทที่ประสบผลสำเร็จ 1 ใน 10 ของประเทศ
เเต่น่าเศร้า ที่ประธานบริษัทได้เสียชีวิตไปเเล้ว
จึงได้เชิญภรรยา เเละ ลูก ของท่านประธานไปเเทน
"ดิฉันขอขอบคุณ คุณรัชนี เเละ ลูกชายของเขา เตชินท์ เป็นอย่างมาที่มารวมงานวันเกิดของดิฉัน"
เมื่อ ฐิติรักษ์ กล่าวจบ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นอีกครา...
.
.
.
.
"ผมขอไปสูดอากาศข้างนอกนะ"
"ได้สิจ้ะ...ไปสูดอากาศหรือสูบบุหรี่?"
"โถ่เเม่ สูบนิดๆหน่อยๆเองเเค่ 3-4 ซองต่อวันเอง"
"เจ้าเด็กบ้า สูบเยอะๆเเบบนี้ ระวังปอดเสียไม่รู้ตัวนะ"
"ค้าบๆ"
Text shirew
"เห้อ— เหม็นกลิ่นพวกคนรวยชะมัด" ผมสบถขึ้นก่อนจะหยิบบุหรี่ม้วนหนึ่งออกมาจากกระเป๋า กางเกง ยังดีที่ยังมีตาลุงเเก่ๆ ที่ออกมาสูบบุหรี่เป็นเพื่อนไม่งั้น ค่ำคืนนี้คงเงียบเหงาน่าดู....ทำยังไงดีนะ...ถึงจะมีเงินเพิ่ม
.
.
.
หลังงานจบลง ผมขอเเม่กลับบ้านก่อน หึหึ ใครว่าผมจะกลับบ้านกัน ผมยิ้มเยาะออกมา ไม่ช้าผมก็เดินเข้าร้านสะดวกซื้อ ในมือก็ยังกำเหล็กไว้อยู่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า คงคิดว่าผมจะมาปล้นสินะ คิดผิดเเล้วละ ไอที่ผมกำอยู่น่ะคือ กุญเเจร้านต่างหาก ผมเดินไปหลังร้านเปลี่ยนชุดพนักงานเเล้วเดินออกมา....นี่คือความลับที่ผมไม่เคยบอกใคร ใครว่าละ ลุค ผมเซอกับเเว่นหนาเตอะก็เข้ากับผมดี
.
.
.
จบ Text shirew
ระหว่างนั้น เจ้าของร่างบางในชุดพนักงานร้านสะดวกซื้อก็หยิบหนังสือออกมาจากลิ้นชัก พรุ่งนี้เขามีสอบวิชาประวัติศาสตร์ตั้งเเต่เช้า เขาจำเป็นต้องใช้โอกาสนี้ในการอ่านเเละจำให้ได้มากที่สุด
สายตาไล่ตามตัวอักษร ริมฝีปากขมุบขมิบเพราะท่องจำ
โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่า...ชีวิตของเขาจะเปลี่ยนไปตลอดกาล...
...TWW...
สวัสดีครับ~ ยินดีที่ได้รู้จักทุกท่านที่ หลงเข้ามาอ่าน ผมมีนามปากกาว่า บลูเบล จะเรียกว่า ไรท์บลู หรือ เเอด บลูก็ได้ งั้นพบกันตอนหน้านะครับ☺️
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
กิ่ง ไม่อินฯ.
เฮือก
2022-04-21
0