ย้ายตามมาทำไม

ยามเช้าที่สดใส

ไนท์:ตื่น—ได้—แล้ว—ค้าาาา~

มาร์ค:ขออี5นาทีนะ

ไนท์:ไม่ได้นะ~พี่จะต้องไปเรียนไม่ใช้หรอ

มาร์ค:โหอะไรนักน่านี่ก็แค่—

7:12นาที

เอ๋!?

มาร์ค:แล้วทำไมไม่บอกกันวะ!!!!

ไนท์:กะ..ก็กำลังจะบอกอยู่นี่ไง!!!

ณ ห้องเรียน

พอย:มาสายเหมือนเดิมเลยนะ

มาร์ค:๏_๏

คนในห้อง:ได้ข่าวว่าจะมีเด็กใหม่ย้ายเข้ามาด้วยละ

จริงหรอหล่อปะ

จะไปรู้หรอว่าหล่อแต่ว่าเข้าน่าจะรวยอะ

มาร์ค:ใครวะ?

ครู:นักเรียนเงียบๆหน่อยคะ!...อาแนะนำตัวคะ

คับ..คับผมชื่อ(ทีด ไรจัก)คับชื่อเล่นทีคับ

อาย:ชื่อคุนแฮ

มิว:นั้นดิ

โอม:เหมือนเคยได้ยินมาจา—

พลอย:นี่พวกนายลืมกันเร็วจังนะ

อาย:...แอบมองมาร์ค

หลังจากที่ได้เจอคนคนนั้นที่ทำให้เขาฟังใจและต้องไปอยู่ในที่ที่จะจะต้องไปอยู่อีกครั้งในตอนนั้น

อาย:เฮ้ย~เป็นไรวะตัวสั่นเชียวหรือว่าหนาว

มาร์ค:อืม..กะ..ก็หนาวอยู่หละนี่ก็..หน้าหนาวแล้วด้าว

ที:ไงมาร์คไม่ได้เจอกันนาน

มาร์ค:อะ....อืม

ที:ฉันนะอยากเจอนายมาตลอดเลยนะ

มาร์ค:......

ที:ไม่ตอบ?

มาร์ค:คิดไงถึงมาเรียนที่นี่?

ที:ก็นะแค่บังเอิญนะ

มาร์ค: โกหก!!

ที:ห๋า

มาร์ค:โกหกไม่เก่งเหมือนเดิมเลยนะ!

ที:กะ...โกหกอะไร

มาร์ค:ทั้งๆที่โรงเรียนนั้นก็ดีอยู่แท้ๆทำไมถึงมาที่นี่ละ?หรือว่าโดนไล่ออก?

ที:ละ...ไล่ออกอะไรกันฉะ...ฉันแค่อยากมาเรียนกับนายเองนะ

มาร์ค:หรือจะตามมาฆ่ากันแน่?

ที:พูดบ้าอะไร!!!!!!นายเป็นเพื่อนรักฉันนะฉันจะทำไปทำไม?

มาร์ค:ก็..เรื้องที่นายไม่อยากให้ฉันพูดยังไง

ที:กะ...แกไม่กล้าหรอก(ยิ้ม)

มาร์ค:ทำไมละ?..ทำไมฉันจะไม่กล้า?

ที:ก็แกไม่มีหลักฐานไง

มาร์ค:ฮ่าฮ่า

มิว:นี่มันเรื้องอะไรกัน?

ครูเดินเข้ามา

ครู:อา...งั้นเริ่มเรียนกันเลยนะคะ

มาร์ค:งั้นตอนพักกลางวันเจอกัน:)

ที:เดียวมึ*เจอกูแน่

มาร์ค:ฮ่าฮ่า

(ช่วงพักกลางวัน)

ที:วิ่งมาต่อย

มิว:เฮ้ย!!มาร์ค

มาร์ค:ต่อยกับ

มิว:มาร์คเป็นไรไหม่?เลือดไหลเยอะเลย

มาร์ค:ไม่เป็นไร

ที:โห~ทำเป็นปากเก่ง

มาร์ค:หมัดเบามากเลยวะเบากว่าแต่ก่อนเยอะเลย

ที:เก่งแต่ปากจังวะดูดิเลือดไหลไม่หยุดเลยวะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆ!!!!!

พลาย:แกทำอะไรวะ!!นี่มันเกินไม่ไหม่วะต่อยเพื่อนตัวเองทำไมวะ!!

ที:เพื่อนหรอไม่ใช้วะมันก็แค่ทาสรับใช้กูเอง!!

โอม:มึ*บ้าปะเนีย!!

มาร์ค:กูว่าละจะตามมาฆ่าใช้ไหม่!!

ที:รู้เร็วดีนี่(เดินไปกระชากคอเสื้อ)

มาร์ค:จะฆ่ากูดูสถานการณ์หน่อยสิคับท่านผู้แข็งเก่ง

ที:มึ*ไม่มีหลักฐานหรอกแล้วก็ไม่มีใครเชื่อมึ*หรอก

มาร์ค:แน่ใจหรอคับท่าน( ยกมือถือขึ้นมาให้ดู)คริปนี่ถึงจะลบไปก็มีอีกนะแทมยังมีเอกสารหลายๆอย่างด้วย

ที:มึ* แฮกระบบกูหรอ

มาร์ค:ใช้ๆฉันเก่งเรื้องนั้น

ที:หนอย~!!!!!!

ตุบ ตับ ตุบ ตับ!!!!!!!!

ครูคับๆ เขาทะเลาะกันอีกแล้วคับ

หยุดนะ!!คะหยุด!!!!!!หยุดดดดด

โอม:เฮ้ยๆ(วิ่งเข้าไปแยก)หยุดก่อน!!

ที:ต่อย

โอม:มึ*ต่อยกูหรอวะ!!

ที:ออ!!!!

ตุบ ตับ ตุบ ตับ ตุบ ตับ!!!!

มิว:โห~ฝุ่นกระจายมันจะอะไรขนาดนั้น

อาย:เฮ้ยๆ อันตรายเกินไปแล้วนะหยุดก่อนไอโอม!!!หยุด!!

โอม:ก็มันต่อยกูก่อนอะ

อาย:หุบปากแล้วพังกูนะ

โอม:อา?

อาย:ไปช้วยมันก่อน

ณ ห้องพยาบาล

โอม:เป็นไงวะ

มาร์ค:อืมก็เจ็บๆอยู่

พลอย:สมน้ำหน้าจะไปห้ามเข้าแต่ดันไปเข้ารวมซะงั้น!!!

ที:มันไม่จบแค่นี่แน่!!!(เดินจากไป)

โอม:เอาบักนี่อยากโดนกูต่อยอีกติ

มิว:โอยพอเลยๆว่าแต่นี่มันอะไรกันนี่ฉันสับสนไปหมดแล้วนะน้องนายก็บอกว่านายเป็นโลกปิดกลั้นสังคมแต่ว่านะเมื้อกี่มันอะไรนี่

อาย:นายนี่ชกต่อยเก่งจังนะผิดกับที่น้องนายเล่าเลย

มาร์ค:โอย!!น้องฉันก็คิดไปเองละแต่ที่มันบอกเป็นคาวมจริงทั้งหมดเรื้องที่นอนไปนอนที่โรงบานก็ด้วยแต่ฉันไม่ได้เป็นโลกปิดกลั้นตัวเองนะก็แค่ชอบอยู่คน

โอม:อู~ตอนนั้นนะฉันต่อยไอนั้นไม่ยังมือเลยละ

มาร์ค:นายก็ต่อยฉันเหมือนกันแม้*หลับตาต่อย

อาย:ว่าแล้วทำไมมีรอยซ้ำเต็มตัวนายโคดเยอะ

โอม:งั้นกูกลับก่อนนะเจอกันพรุ่งนี่บายยย

มาร์ค:งั้นฉันกลับก่อนนะ

อาย:เฮ้ยเดียวยังทำแผลไม่เสร็จเลย

มาร์ค:(พูดในใจขอโทษที่โกหกเรื้องเมื้อกี่นะ)ไม่เป็นไรงั้นฉันกลับละ

มิว:งั้นพวกเราก็กลับเถอะ

อาย:นี่ตกลงเรื้องที่มาร์คจะเป็นโลกปิดกลั้นสังคมก็ไม่ใช้เรื้องจริงดิ

พลอย:จริงหรอเขาอาดจะเสแสดอยู่ก็ได้คนที่ป่วยเป็นโลกนี่เขาเสแสดเก่งจะตาย

อาย:เธอรู้ว่าเขาเสแสด?

พลอย:รู้ดิก็ฉันจะเรียนเทพนิก็ต้องศึกษาหาเรื้องอาการป่วยไว้ก่อน

(เดินกลับที่พัด)

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

เปิดประตู

ไนท์:ไปโดนอะไรมานะ!!!

มาร์ค:อา...ไปโดนทีต่อยมา

ไนท์:เอาอีกแล้วหรอ!!!!

มาร์ค:ตะ...แต่ว่าครั้งนะพี่สู้นะ...พะ..พี่...

ไนท์:สู้หรอ?....พี่ไม่สู่คนไม่ใช้หรอ?

มาร์ค:คนเราต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ใช้หรอถึงจะอยู่รอดเธอเคยพูดเอาไว้นิ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***