น่าสนใจ

...ทางด้านฝั่งโรงเรียนอริของภีม...

..."เด็กนั่นแม่งน่ารักดีว่ะ ว่าป่ะไอดิว"นิวถามเพื่อนที่นั่งกระดิกตีนยิ้มมุมปากอยู่...

..."อืม กูว่าน่าสนใจ"ดิวพูดตอบออกมา...

..."ไอเชี่ย!! ไอรันมึงได้ไปส่งคนน่ารักมาหรอว่ะ"นิวหันไปถามคนที่เข้ามาใหม่ เพราะคนที่ได้เป็นคนไปส่งคนน่ารักนั่นก็คือเพื่อนเขาเอง...

..."เออดิ จู่ๆก็กระโดดขึ้นมาเลย"รันพูดและยิ้มขึ้น...

..."อย่าบอกมึงก็สนใจ"นิวหันไปถามรันที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่...

..."เออดิ กูว่าแม่งน่ารักสัส"รันพูดตอบ จนดิวคิ้วกระตุกยิกๆ...

..."สัส ไอดิวก็...อุ้บ"นิวกำลังพูดก็โดนดิวเอาถั่วงอกยัดปาก...

..."พูดมาก แดกๆไป"ดิวพูดทำสายตาเชิงบอกนิวว่า มึงอย่าพูดเด็ดขาด...

..."แค่กๆๆๆ น้ำๆ"นิวตะเกียกตะกายหาน้ำ...

..."อ่ะ แดกส่ะ แล้วหุบปาก"ดิวพูดและหยิบน้ำไปให้นิว...

..."มึงจะพูดอะไรว่ะไอนิว"รันถาม...

..."เปล่าๆ กูแค่จะบอกว่าน่ารักดี"นิวพูดแก้ตัวและแอบเหล่คนที่เอาตีนขยี้ตีนเขา เพื่อให้เขาหุบปากสนิท...

...ทางด้านภีม ช่วงพักกลางวัน...

..."กินไรดีว่ะไอภีม"อาม เพื่อนสนิทในกลุ่มเขาถามขึ้น...

..."แดกตีน"เจแปนเอ่ยออกมา ไอ้นี้ก็เพื่อนในกลุ่มอีกคน ที่จริงกลุ่มผมมีสี่คน ไอ้ไทน์อีกคน แต่มันไปเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ คาดว่าก็ใกล้กลับแล้วแหละ...

..."ตีนกูนี่ ดีๆแดกไร"อามเอ่ยออกมาอย่างรำคาญใที่เพื่อนกวนส้นตีน ทั้งที่เขาหิวจนจะแดกหัวพวกมันกันได้แล้ว...

..."กินข้าวไงว่ะ ถามได้"ภีมตอบกวนตีนเพื่อนไปจนโดนอามตบหัว...

..."ไอเหี้ยกูรู้แล้ว หมายถึงกับข้าวที่จะแดกอ่ะเมนูอะไร"อาม...

..."ข้าวมันไก่"ภีมพูดจบก็เดินไปต่อแถวซื้อข้าวเพื่อมานั่งกินที่โต๊ะ...

..."พี่ๆ พี่ครับ"รุ่นน้องม.4เดินมายังโต๊ะของภีมและเพื่อนที่นั่งกันอยู่ ที่รู้ว่าม.4ก็เพราะมันใส่กางเกงสีดำของม.ปลาย แต่มีดาวดวงเดียวคือม.4...

..."มีไรว่ะ"ภีมหันไปตอบทั้งที่ปากยังเคี้ยวข้าวแก้มตุ่ย...

..."พี่ชื่ออะไรกันบ้างหรอครับ"น้องคนนั้นถามออกมา...

..."ถามชื่อพวกกูทำไมว่ะ อยากรู้จัก?"อามหันไปถามเลิกคิ้วขึ้นเพื่อต้องการคำตอบ...

..."ครับ โดยเฉพาะพี่คนนั้น"น้องชี้ไปทางภีมที่กำลังซดน้ำซุป...

..."กูชื่ออาม ส่วนไอนั่นชื่อภีม ไอ้ห่านั่นชื่อเจแปน"อามแนะนำตัวเองและเพื่อนให้เด็กที่มันอยากจะรู้...

..."ผมชื่อโซลครับ"น้องแนะนำตัวบ้าง...

..."แล้วมีไร"ภีมหันไปถามเด็กที่มันมากวนเวลากินข้าวของเขา...

..."เอ่ออ ผมจะมาบอกว่า เมื่อเช้าพี่ภีมโคตรเก่งอ่ะ ที่ไปต่อยและกระทืบพวกเด็กโรงเรียนอริ แถมยังบังคับให้เด็กโรงเรียนนู้นขี่มาส่งอีก" โซลพูดจบก็ตบมือ แสดงอินเนอร์ในการเล่าอย่างละเอียดเข้าถึงอารมณ์...

..."ห่ะ!!! มึงไปกระทืบกับไอเด็กโรงเรียนนั้น แถมยังบังคับให้มันมาส่ง ทั้งที่มึงไม่มีแผลกลับมาเนี่ยนะ!!!" เจแปนตะโกนลั่นจนคนทั้งโรงอาหารพร้อมใจกันเงียบกริบ...

...เกิดการเดดแอร์ ตาค้างปากหวอของคนทั้งโรงอาหาร มีแค่ภีมคนเดียวที่ทำตัวเลิ่กลั่ก...

..."แหกปากทำไมว่ะไอเจแปน"ภีมหันไปบ่นและตบหัวเพื่อนที่ป่าวประกาศลั่นโรงอาหาร...

..."เชี่ย! ตัวเล็กขนาดนั่นแต่มาเรียนแบบไม่มีแผล"...

..."ต้องเก่งขนาดไหนว่ะ"...

..."จิ๋วแต่แจ๋ว"...

...หลังจากทุกคนได้สติก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้นน...

..."พี่ภีม รับผมเป็นลูกน้องด้วยนะครับ"โซลพูดจบก็ทำท่าคาราวะ...

..."ผมด้วยพี่"รุ่นน้องคนอื่นๆพูดขึ้น...

..."หรือกูต้องไปเคารพน้องมันด้วยว่ะ" รุ่นพี่ต่างพูดกันขำๆ และลังเลว่าจะเคารพดีมั้ย เพราะใครๆก็รู้ว่า สองโรงเรียนเป็นอริกัน แต่ฝ่ายแพ้ก็ล้วนแต่จะเป็นโรงเรียนพวกเขา เพราะโรงเรียนที่เป้นอริ ล้วนแต่จะห้าวโหดกร่าง และรวมตัวเด็กเกเร ต่างจากโรงเรียนเขาที่ดูเหมือนพวกลูกคุณหนูที่ซนและห้าวตามนิสัยวัยรุ่นปกติ...

...เชี่ย เกิดอะไรขึ้นกับกูว่ะเนี่ย อุสส่าไม่อยากทำตัวโดดเด่นอยากอยู่เงียบๆ พยายามไว้ผมยาวปิดไปครึ่งหน้า เพื่อทำตัวให้จืดชืดไม่เด่น ดูตอนนี้สิ ตายยย ความสงบสุขเขาหายไป ตั้งแต่เผลอไปเหยียบถิ่นอริ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***