ตอนที่ 1

ณ ปราศาจจอมมารที่ถูกทำลาย

จุนนอนพิงอยู่ที่ข้างๆหินที่พังมาจากปราศาจ เขามีเลือดไหลออกจากตัวเขาเปื้อนตามเกราะที่เขาใส่และเหนื่อย รอบๆตัวเขาจะมีเหล่ามนุษยและปีศาจ(รูปร่างคล้ายมนุษย์แต่มีเขาหรือบางคนมีปีก)ที่นอนตายอยู่ ข้างหน้าเขาจะมีจอมมารนั่งอยู่ที่เก้าอี้พร้อมกับดาบที่ปักหัวใจไว้

"เจ้าเห็นแล้วใช่ไหมว่าพวกมนุษย์มันเป็นยังไง พวกมันคิดกับพวกเราแค่เป็นตัวประหลาด แม้แต่มนุษย์อย่างเจ้าที่ถูกอัญเชิญมาพวกมันก็คิดไม่ต่างกัน" จอมมารไอออกมาเป็นเลือดขณะที่เขาพูด

หลังจากที่ผู้ถูกอัญเชิญคนอื่นเข้ามาห้องโถงของจอมมารและเริ่มสู้กับปีศาจ มนุษย์ของโลกใบนี้จะเริ่มใช้เวทย์ขนาดใหญ่ที่ต้องใช้จอมเวทย์ทั้งหมดเพื่อหวังจะกำจัดทั้งจอมมารและผู้ถูกอัญเชิญ

จุนหัวเราะออกมา "ชั้นไม่น่าไปเชื่อพวกมันเลย ถ้าชั้นมีโอกาสที่สองชั้นคงจะไม่ช่วยพวกมันแน่" เขาจับแผลของเขาเอาไว้และหลับตาลง

"ถ้างั้นก็ทำมันซะสิ" จอมมารพูดขณะยื่นมือมาที่จุน แสงสีแดงดำจะปรากฎขึ้น

"พลังที่ข้าสะสมมาเพื่อคืนชีพแต่ข้าไม่สามารถใช้กับตัวเองได้" แสงจะค่อยๆกลายเป็นลูกบอลและลอยมาทางจุน

"จงใช้โอกาสที่สองของเจ้าแก้ไขซะ" ลูกบอลจะเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆก่อนจะระเบิดออก

. .. ... .... .....

"จุน!" เสียงพูดดังขึ้น

เป็นไปไม่ได้ นั่นเสียงเมกินี่นา เธอน่าจะตายแล้วนี่นา

"จุน!!" เสียงจะพูดขึ้นอีกครั้ง

งั้นหรอ นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ชั้นอยากได้ยินก่อนตายสินะ

จากนั้นจุนจะลืมตาขึ้นเพราะรู้สึกเจ็บที่มีคนมาหยิกแก้ม เขามองไปรอบๆและเห็นว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ตรงโต๊ะข้างๆร้านกาแฟโดยที่เมกินั่งอยู่ตรงข้าม

"นี่ ทำไมพี่ไม่ฟังชั้นเลย เอาแต่หลับอยู่นั้นแหละ"

เมกิทำหน้าบึ้งใส่

"เธอ เธอยังมีชีวิตอยู่" จุนทำสีหน้าตกใจเมื่อเห็นเมกิ และเมกิก็ทำหน้างงใส่

"นี่พี่พูดอะไรน่ะ ทำอย่างกับว่าหนูตายไปแล้วอย่างงั้นแหละ"

"เดี๋ยวนะ" เขามองไปรอบๆและเห็นผู้คนกำลังเดินพลุกพล่านตามทางเดิน รถที่ขับไปมาตามท้องถนน

จุนหยิกแขนตัวเองและร้องออกมาพร้อมกับลูบแขนตัวเอง

"นี่ไม่ใช่วามฝันงั้นหรอ" เขามองไปที่แขนตัวเองและเห็นรอยหยิก ก่อนจะหันไปหาเมกิ

"นี่ วันนี้วันอะไร"

"ก็...วันนี้วันที่พี่กับหนูออกมาเด- หมายถึงเที่ยวน่ะ" เมกิหน้าแดงขณะพูด

"ไม่ใช่ วันนี้วันอะไร" เขาถามอีกครั้ง

เมกิถอนหายใจและหยิบโทรศัพท์ออกมากดอะไรสักอย่างและยื่นมาให้จุน เขามองไปที่ปฎิทินในโทรศัพท์ '2020 02 14'

"นี่ชั้นกลับมาที่โลกอย่างนั้นหรอ" เขาพึมพำกับตัวเอง

"สรุปพี่ได้ฟังที่หนูเล่าไปเมื้อกี้ไหม" เมกิพูดพลางหยิบกาแฟขึ้นมาจิบ

"ขอโทษทีไม่ได้ฟังน่ะ ช่วยเล่าอีกทีได้ไหม"

จากนั้นเมกิจะเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่ต้น เธอเล่าเกี่ยวกับการที่มีผู้ชายในมหาวิทยาลัยมาตามจีบธอ

จุนคิดกับตัวเอง ถ้านี่เป็นเรื่องจริง อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะมีแสงสีฟ้าปรากฎขึ้นใต้เท้า และจะดึงเราทั้งคู่ไปต่างโลก

"แล้วพี่คิดว่าหนูควรทำยังไงหรอ" เมกิมองมาที่จุน

"เอ่อ..."

"พี่ไม่ได้ฟังที่หนูเล่า อีกแล้วสินะ" เมกิทำหน้าบึ้งใส่จุนอีกครั้ง

จุนหัวเราะแห้งๆออกมา "ขอโทษที"

จากนั้นท้องฟ้าจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำ เมกิมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

"อะไรน่ะ ฝนจะตกงั้นหรอ"

จากนั้นแสงสว่างจะปรากฎใต้เท้าของจุนและเมกิ

เมกิดูตกใจแต่จุนกลับไม่ จากนั้นแสงจะค่อยๆสว่างขึ้นพร้อมกับร่างกายของทั้งคู่ที้หายไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***