กฏการท่องโลกอินเทอร์เน็ต

...22:03...

" หลับได้แล้วนะลูก ดึกแล้ว " ชายผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นพลางลูบหัวเด็กชายเบาๆ

" คุณพ่อครับ เล่าเรื่องให้ผมฟังหน่อยได้มั้ยครับบ " เด็กชายเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้วพร้อมอ้อนวอนให้ผู้เป็นพ่อเล่าเรื่องให้ฟัง

" อืม...ได้สิ อยากฟังเรื่องอะไรล่ะลูก "

" ผมอยากฟังเรื่องสยองขวัญครับบ "

" ไม่กลัวว่าจะฝันร้ายเหรอ หื้มม "

" ไม่กลัวครับ555 "

" ได้สิ แล้วห้ามร้องไห้นะ " ผู้เป็นพ่อยิ้มจางให้ลูกชายก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องให้เด็กชายฟัง

...----------------...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่ง ชื่อว่าคาลอส เขาก็เป็นเด็กชายปกตินี่แหละ มีนิสัยเหมือนกับเด็กทั่วไปคือชอบเล่นโซเซียลมีเดีย ท่องโลกออนไลน์ โดยคุณพ่อของเขาก็ตั้งกฏในการใช้อินเตอร์เน็ตไว้ว่า ห้ามคุยกับคนแปลกหน้าและก้ามบอกที่อยู่บ้านให้กับคนที่ไม่รู้จัก แต่อย่างว่า ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ คาลิสได้ไปพบเข้ากับห้องแชทออนไลน์และได้เริ่มสนทนากับผู้คนในโลกออนไลน์ จนเขาได้ไปแชทกับชายคนหนึ่ง ซึ่งใช้ชื่อบนอินเทอร์เน็ตว่า เดมอน เริ่มเเรกคาลอสก็คุยกับเดมอนแบบเพื่อนทั่วไป จนทั้งคู่เริ่มสนิทกัน คาลอสเริ่มบอกข้อมูลส่วนตัวให้กับเดมอน และที่เลวร้ายที่สุด คาลอสได้ฝ่าฝืนกฏที่พ่อของเขาได้ตั้งเอาไว้ นั่นก็คือ เขาบอกที่อยู่บ้านให้กับเดมอนเพราะความไว้เนื้อเชื่อใจ แต่ความไว้ใจนั้นกลับหักหลังเขาเอง...

กลางดึกคืนหนึ่ง พ่อของคาลอสได้เข้ามาในห้องของเขาและคุยกับเขาตามปกติ จู่ๆ พ่อของเขาก็ถามเขาว่า " ลูกมีอะไรจะบอกพ่อหรือเปล่า คาลอส " เขาตกใจมากแต่ก็โกหกไปว่า " ไม่มีครับ " พ่อของเขาย้ำถามเขาหลายรอบ แต่ก็ได้คำตอบตามเดิม พ่อจึงถอนหายใจและเดินออกจากห้องไป

...แก๊ก!...

เสียงนาฬิกาตั้งโต๊ะบอกเวลา 01:00 คาลอสยังคงนอนไม่หลับและกังวลเรื่องที่พ่อเขาถามเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว เขาตัดสินใจที่จะบอกความจริงวันพรุ่งนี้

...เอี๊ยด......

เสียงแง้มประตูห้องของเขาดังขึ้น เสียงฝีเท้ากระทบกับพื้นไม้ดังเอี๊ยดอ๊าด

" คาลอส ลูกมีอะไรจะบอกพ่อหรือเปล่า? " เสียงคำถามดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เสียงของพ่อกลับแปลกๆไป เสียงนั้นดูทุ้มขึ้นอย่างน่าประหลาด

" พ่อครับ...ผม " คาลอสเสียงสั่นมากขึ้น การพูดความจริงดูจะเป็นเรื่องยากเมื่อต้องทำ แต่ก็ต้องพูดออกไปอยู่ดี

" พ่อเคยบอกแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าบอกที่อยู่ของบ้านให้คนแปลกหน้า " เสียงฝีเท้านั่นมาหยุดอยู่ที่ข้างเตียงของเขา

" แล้วลูกรู้มั้ย ว่าที่ลูกพูดไป มันทำให้พ่อกับแม่ตายน่ะ 555555555555555555555555555555 "

โอเค มันไม่ใช่เสียงของพ่อแล้ว เขารีบหันไปมองและพบกับชายคนหนึ่ง น่าจะสูงประมาณ.. 5 ฟุตได้ล่ะมั้ง

" ค...คุณเป็นใครน่ะ!! " คาลอสตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจ

" คาลอส...นายจำฉันไม่ได้เหรอ เดมอน..เพื่อนนายเองไง :) " เดมอนยิ้มอย่างน่าสยอง และคว้ามีดในมือตัดหัวเพื่อนรักทันที โดยไม่ทันให้เขากรีดร้องเลยสักนิดเดียว...

แต่ทว่า...

...อุแว้ๆ...

นั่น เสียงทารก... เดมอนเดินเข้าไปในห้องข้างๆและพบกับเด็กทารก ไม่รู้ว่าอะไรดลใจ เดมอนเลือกที่จะไม่ฆ่าเด็กคนนั้น จึงอุ้มเด็กกลับบ้านไป

...****************...

" แล้วเขาก็เอาเด็กมาเลี้ยงเหรอครับ? "

เด็กชายถามขึ้น

" ใช่ หลังจากนั้น เดมอนก็เอาเด็กคนนั้นมาเลี้ยง และตั้งชื่อให้ว่า ดีแลน " ผู้เป็นพ่อตอบลูกชาย

" แต่พ่อครับ..."

" หืม "

" ...ผมชื่อดีแลน "

...----------------...

cr. เรื่องเล่า : ได้ต้นฉบับมาจากเพื่อนคนนึงค่ะ แล้วเราก็เอามาปรับแต่งนิดหน่อย