หลิวม่านอี้..บอกกับสาวใช้ให้กลับก่อนส่วนเธอขอทำธุระให้เสร็จ..ก่อนแต่ก่อนไป หลิวม่านอี้จับไหล่ของจื่อชิง..และถามจื่อชิงว่า.."จือชิงชีวิตนี้เธอมีความฝันมั้ย?"จือชิงตอบด้วยความซื่อๆว่า"มีค่ะคุณนายจื่อชิงอยากมีร้านบะหมี่เล็กๆไว้เป็นธุรกิจในครอบครัวค่ะ"จือชิงตอบผู้เป็นนายด้วยแววตาเป็นประกาย..ก่อนจะนั่งแทกซี่กลับไปก่อนผู้เป็นนาย หลิวม่านอี้รู้ว่าถ้าไม่มีตน สาวรับใช้คนนี้ต้องอยู่ลำบากแน่ๆ เธอจึงยกโทรศัพท์มือถือขึ้นกด. แล้วโอนเงินให้สาวใช้1ล้านหยวน ด้วยสำนึกในความซื่อสัตย์ของสาวใช้คนนี้ ไม่ว่าจะทำผิดหรือถูกจื่อชิงคนนี้จะเข้าข้างเธอเสมอ แม้ให้กระทำในสิ่งที่ผิดๆก็ตาม แล้วส่งข้อความไปว่า" ไม่ต้องห่วงฉัน กลับไปทำตามความฝันของเธอซะ ต่อไปนี้ฉันไม่อาจดูแลและปกป้องเธอได้อีก ฉันอย่ากับหานซั่วแล้ว และจะไม่อยู่ที่นี่ รักษาตัวนะ..จื่อชิง
.....เธอจะไปจากประเทศนี้แล้ว....ลาก่อนหานซั่ว
เครื่องบินลอยขึ้นไปสู่ที่สูงและลับตาไป..
หานซั่วไม่เคยใจสั่นขนาดนี้..ตอนอยากได้ก็ได้ดั่งใจตอนจากไปก็จากไปเสียดื้อๆ...เธอทำฉันไว้เจ็บแสบมากหลิวม่านอี้..
ฉันจะรอเธอมาเซ็นอย่าให้ฉันตัวต่อตัวเลยดีมั้ย..
เธอมันชั่วร้ายจริง.....
หานซั่วยืนมองกระจกที่มองเห็นทิวทัดยามค่ำคืนของเมืองS ที่เรียกว่าเจริญสุดๆในตอนนี้
"คิดอะไรอยู่หรือคะ"หานซั่วตื่นจากภวังค์ที่ตนคิด หญิงสาวที่มีใบหน้าที่งดงามถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มอบอุ่น..."หยางซูจินคุณมานานรึยัง"หานซั่วเอ่ย"สักพักแล้วค่ะพอที่จะได้เห็นคุณเหม่อ"งั้นเราไปทานข้าวกันก่อน..
ค่ะหญิงสาวนึกแปลกใจพักนี้ทำไมหานซั่วใจลอยบ่อยเขามีเรื่องให้กลัดกลุ้มงั้นสิ...หรือเขากำลังคิดถึง หลิวม่านอี้งั้นหรือ หรือเครียดกับบงาน หานซั่วที่เคยพะเน้าพะนอเอาเธอมาตลอด
ปกป้องเธอจากการทำร้ายของหลิวม่านอี้ตอนนี้ดูเย็นชา และพูดน้อยลง..มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัด
...."เป็นอะไรรึปล่าวคะ หานซั่ว?"หยางซูจินถามอย่างอ่อนโยน "ไม่มีอะไรแค่เครียดกับงานนิดหน่อย คุณอิ่มแล้วหรอครับ" หานซั่วถามหยางซูจิน"ค่ะ อิ่มแล้ว"ซูจินตอบ. "งั้นผมให้ลั่วเฟยไปส่งนะครับวันนี้ผมต้องเคลียร์งานที่บริษัทต่ออีก" "ค่ะ"หยางซูจินตอบอย่างหน้าเสีย
หลังจากที่ส่งหยางซูจินขึ้นรถ. หานซั่วหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า แล้วคุยโทรศัพท์
"อืม ไปอิตาลี..นานมั้ยกว่าจะกลับ"ทางปลายสายตอบ.."ไม่มีกำหนดครับ" "อืมตามดูให้ด้วยอย่าให้คลาดสายตาแล้วรายงานผมตลอดด้วย" "ครับ"
ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น อันที่จริงเขาควรจะดีใจ ที่ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ได้อย่าขาด และจากเขาไป ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันมันทรมารยิ่ง เธอทำให้ชีวิตเขาไม่เป็นสุข เพราะอารมณ์หึงหวงของเธอ เธอตามเขาทุกฝีก้าว เอาใจเขาทุกอย่าง ไม่เคยลืมช่วงเวลาวันสำคัญของเขา เป็นเขาเอง ที่ไม่เคยเห็นค่าเธอเลย แม้กระทั่งจะคุยกัน เขายังแทบจะนับครั้งได้ เขาอคติที่เธอใช้
เล่ห์กลเพื่อให้เขาได้มาแต่งงาน. แล้วไงล่ะพอเธอจากไปจริง ทำไมชีวิตมันเงียบเหงาแบบนี้ ไม่สิ...เขายังมีซูจิน ผู้หญิงที่อ่อนหวานน่ารักอยู่ข้างกาย เขาควรจะเซ็นใบอย่า และแต่งงานกับเธอสิ แต่ทำไม เขาถึงนึกโกรธเธอขึ้นมา และโยนซองใบอย่าไว้ที่ข้างๆโต๊ะ....ด้วยความรู้สึกโมโห "เธอทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ฉันสิเป็นฝ่ายต้องทิ้งเธอ" ใบหน้าที่คิดอะไรไปมาพาลโมโหไปกับความคิดนั้น
"นี่มันแค่จุดเริ่มต้น หลิวม่านอี้ ฉันจะไม่ยอมให้เธอได้ใช้ชีวิตที่สงบสุขแน่ๆ "
มันเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของชีวิตม่านอี้..อดีตที่กำลังจะแปรผัน
..จากวันนั้นผ่านมาแล้ว1ปี เธอเรียนออกแบบเสื้อผ้าแฟชั่นที่อิตาลี..เสื้อผ้าของเธอที่ดีไซน์ออกมาล้วนทันสมัย ภายใต้ชื่อดีไซน์เนอร์ ผู้ออกแบบ
มิเชล หลิว เธอออกแบบเสื้อผ้าได้เป็นที่นิยมได้ระดับนึงในอิตาลี การทำงานหนัก ทำให้หัวใจของเธอพองโต และลืมใครบางคนจากหัวใจไปได้แล้วจริง เธอร่าเริงขึ้น..และมีนิสัยที่ดีมากคนนึง..ไม่ว่าไปออกงานที่ไหน ก็มีแต่คนชื่นชม .
แต่ทุกการกระทำของเธอ..ถูกรายงานจากนักสืบมาตลอด1ปีนับจากวันที่เธอจากเขามา..เธอคิดเสมอว่า เธอได้เปลี่ยนไปแล้ว อดีตที่เคยร้ายกาจของเธอ เป็นเพราะความรัก ที่ผิดๆ มันทำให้เธอกลายเป็นคนที่จิตใจคับแคบเอง..ตอนนี้เธอปล่อยทุกสิ่งอย่างไปแล้ว เธอคือ มิเชล หลิว
เธอไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว ขอบคุณสวรรค์
ที่ให้โอกาสเธอได้กลับมาขอบคุณจริงๆที่เมตตา
เธอสะบัดหัวจากความคิดเหล่านั้นแล้วไปออกแบบเสื้อผ้าใหม่ต้อนรับหน้าหนาวดีกว่า..
คืนนั้น นิโคล โทรมาบอกเธอว่า ทางจีนต้องการคนที่ออกแบบชุดบ่วงรัก ไปออกแบบให้ เสื้อผ้า ทางเราจึงบอกว่าเป็นเธอ ที่ออกแบบชุดนั้น
เขาจึงต้องการตัวเธอไปออกแบบชุดให้ลูกสาวท่านรัฐมนตรี อีกอย่าง ทางเราก้อต้องการเปิดบริษัทที่นั่นด้วย เราจึงอยากให้คุณไปควบคุมการผลิตที่นั่น...เราคิดว่าคุณเหมาะสมที่สุดแล้วที่จะได้รับงานนี้ หลิวม่านอี้ตอบตกลงทันที นี่คือการพิสูจน์ฝีมือของเธอแล้วจริง..อีกอย่างเธอกลับไปในนามของ มิเชล หลิว เธอไม่มีอะไรที่ต้องเกี่ยวข้องกับเขาอีกแล้ว ฉะนั้นใช้ชีวิตใหม่ได้แล้ว
หลิวม่านอี่\=มิเชล หลิว
จบตอน2
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 34
Comments