ตอนที่1:เรื่องเมื่อคืน?

ยามเช้า..ในบรรยากาศเงียบสงบราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ทว่า...

"เชี่ย!!! มาอยู่นี่ได้ไงวะ อ๋อ..หึหึ"

ผู้ชายตัวโตสูงราวๆ180 กำลังทำหน้างงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น พลันหันหน้ามองร่างเล็กๆที่อยู่ข้างๆด้วยความเอ็นดู

แล้วเรื่องเมื่อคืน....

หึ..ในที่สุดมึงก็เป็นของกู นะไอ้กาย

"อื้อ..เช้าแล้วหรอ"

ผู้ชายผิวขาว ตัวบาง ร่างเล็ก สูง167กำลังทำหน้างัวเงียแล้วค่อยๆลุกออกจากที่นอน ร่างกายตอนนี้มีรอยสีแดงคล้ำหลายจุดบ่งบอกว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง

"โอ้ย~เจ็บ"

"มึงเป็นอะไรมากมั้ยวะ"

คนที่เพิ่งตื่นหันหน้าไปหาด้วยความเร็วสายตาทั้งคู่ประสานกันดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกายกำลังทำหน้าทำตารู้สึกผิด

"ขอโทษเมื่อคืนกูทำแรงไปหน่อย" กูรู้สึกผิดจริงๆนะเว้ย แต่...กูว่าจากสภาพไม่น่าหน่อยแล้วแหละ

"เมื่อคืน....."

"อย่าบอกนะว่ามึงจำอะไรไม่ได้" [ยิ้ม]

"เอ่อ...."

ณ ร้านเหล้าที่ไม่ได้มีแค่เหล้า

"ในที่สุดก็จบม.6แล้วโว้ยยย"

"คืนนี้เอาให้เต็มที่กูเลี้ยงเอง"

"มึงเลี้ยงที่ไหนไม่เคยจะเห็นจ่ายกูเลย"

"เอออน่า..พี่ภัทรเดี๋ยวผมหาเงินได้ค่อนจ่าย"

"คนอย่างมึงอะนะจะหาได้"

เสียงเด็กม.6กลุ่มหนึ่งกำลังนั่งคุยกันอยู่ที่ชั้นVip ที่นี่คือร้านของภัทรลูกพี่ลูกน้องของผมเอง ที่บ้านบ้านผมประกอบกิจการสีเทานิดๆ ไม่ดำ ไม่ขาว อาของผมหรือพ่อของพี่ภัทร ถือว่าเป็นผู้มีอิทธิพลมากในระแวกนี้

เด็กๆในกลุ่มนั้นนั่งคุยกันไป เล่าเรื่องที่ผ่านมาบ้าง นั่งทบทวนความทรงจำ ขำกันจนหัวทิ่ม บางคนกำลังโวยวาย บางคนกำลังร้องเพลง บางคนก็เต้นจนไม่ลืมหูลืมตา แล้วก็หัวทิ่มไปตามๆกัน

"พี่ภัทรดึกแล้วผมพาเพื่อนกับก่อนนะ"

พูดเสร็จผมก็จับแขนคนเมาไม่ได้สติโวยวายอยากกลับบ้านมาพลาดไว้ที่คอพร้อมพยุงลุกขึ้น เจ้าของแขนก็โวยวายไม่หยุด

"เออดูแลไอ้กายดีๆหละ"

"ค๊าบ..ฝากเพื่อนผมที่เหลือด้วยนะพี่"

"เออ..เดี๋ยวดูแลให้"

"เห้ยยพวกมึงกูไปล่ะนะ"

"เจอกานน~"

หลังผมบอกลาเพื่อนก็พาไอ้กายขึ้นรถหรูสีดำแล้วค่อยๆขับออกไป เมื่อถึงสี่แยกไฟแดง

"มาอยู่นี่ได้งายยย~"

"ก็มึงเมาไง"

"อะ...ลูกอม.. ทำไมมันแปลกๆว่ะ รสอารายเนี่ย จืดชิปหาย" ผมไม่ได้สนใจอะไรนัก ระหว่างทาง กายมันบอกผมว่าร้อน ผมก็ไม่รู้จะช่วยมันยังไง ทั้งๆที่เปิดแอร์สุดแล้ว มันก็ยังบ่นร้อนอยู่ดี จนเมื่อถึงบ้านกาย ภายในบ้านไม่มีคนอยู่เพราะว่าพ่อกับแม่กายไปทำงานต่างจังหวัดน่าจะกลับมาวันพรุ่งนี้ ผมเลยค่อยๆพากายขึ้นไปบนห้องที่ไม่ได้ล็อก เป็นห้องที่ไม่มีอะไรตกแต่งมากมายแต่ ดูแล้วสบายตา

"อื้อ!!~ทำไมมันร้อนจังวะ~"

"เดี๋ยวกูไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้...อ่ะ!!" มึงทำไรเนี่ย!! ทำแบบนี้ละกูจะห้ามใจไงไหว ไม่ได้วิทย์มึงต้องอดทน มันเป็นเพื่อนมึง มึงต้องอดทน.

"วิทย์~ช่วยด้วย~ร้อน..ร้อนไปหมด" สิ้นเสียงจากประโยคนั้น มีมือดึงเข้ามาที่ท้ายทอยผมแล้วกดลง ทำให้ปากผมประกบกับไอ้กาย แล้วค่อยๆบดเบียดอย่างโหยหาและต้องการ

"กาย มึงเริ่มเเล้วจะให้หยุดไม่ได้ละนะ" ตอนนี้ความอดทนผมถึงขีดจำกัดแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรอยู่ รู้เพียงว่า ผมโหยหามันมาก อยากกอด อยากทำอะไรมากกว่านี้ ความต้องการในตัวผมแทบจะบ้าคลั่ง จนผมควบคุมตัวเองแทบไม่อยู่แล้ว ปล่อยให้ร่างกายได้ทำตามความรู้สึก

"อื้อ~ทำเลย" ผมเลยประกบปากไอ้กายไปอีกครั้งแล้วค่อยๆปล่อยร่างกายตามความรู้สึก ค่อยๆถอดเสื้อคนเมาไม่ได้สติออก จากนั้นค่อยๆเลื่อนลิมฝีปากลงมาเลื่อยๆพร้อมขบกัดเล็กน้อยบริเวรคอ

"อะ..อื้อ~" ดูดดุนจนเกิดรอยสีม่วงอมแดง แล้วผมก็ปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วดึงกางเกงของอีกฝ่ายออกมากองอยู่กับพื้น พร้อมๆกับเลื่อนลิมฝีปากลงมาจนถึงบริเวรท้องน้อยแล้วค่อยๆอาขาอีกฝ่ายออก อารมณ์ตอนนี้พลุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม ยิ่งได้ยินเสียงคางแล้ว ยิ่งยากได้ยินอีก ผมเลยเอามือจับแท่งนั้นของมันแล้วเลื่อนขึ้นเลื่อนลงช้าๆเป็นจังหวะ

"อื้อ~อะอื้อ~"

"กายถ้ามึงได้สติขึ้นมาอย่าโทษกูนะมันทนไม่ไหวแล้ว"

"อื้ออ~~"

เสียงคางของมันค่อยๆดังขึ้น ผมเริ่มเร่งความเร็ว

"อ๊ากกวิทย์..เร็ว~อีก"

"วิทย์เร็วอีก"

"เร็วอีก..วิทย์~อ๊ากก..อื้อ~"

น้ำสีขาวๆก็พุ้งออกมาเลอะเต็มหน้าท้อง ระหว่างที่มันกำลังทำไรไม่ถูก ผมเลยจับมันพลิกคว้ำหน้ามันลงกับเตียงแล้วปลดเข็มขัดตัวเอง เอาน้องชายผมออกมา

"ต่อไปตากูบ้างนะ" ตอนนั้นผมคิดอะไรไม่ออก แต่พอได้ยินมาบ้างว่าน้ำ...มันก็พอช่วยได้ ผมจึง ค่อยๆเอามือพร้อมกับน้ำสีขาวๆที่เพิ่งออก เสียบเข้าไปในรูสีแดงๆ

"อื้อ..วิทย์มันเจ็บ" นี่แค่เพิ่งเริ่มเองนะ มึงเจ็บแล้วหรอ แต่...ก็ช่วยไม่ได้ กูก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

"อ๊ากกก..วิทย์เบาๆหน่อย" ของขยายอีกนิด อีกนิด

อีกนิด อะ...น่าจะได้เเล้ว สวบ!!

"อ๊ากกก..เอามันออก...มันเจ็บ.."

"ครั้งแรกก็เจ็บงี้แหละ ทนหน่อย" ผมพยายามทำให้มันเจ็บน้อยที่สุด แต่ด้วยความที่ว่ารูที่ผมคิดว่ามันขยายพอแล้วกลับยังแน่นจนเข้าได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น ผมจึงพยายามดันน้องชายของผมเข้าไปเต็มๆเเรงให้ทีเดียวจบ

"อ๊ากกก..ม..ไม่ไหวแล้ว"

"อะอื้อ...ทนหน่อย"

ตับ ตับ ตับ

"ซีดดดอ่าส์...จะเสร็จเเล้ว"

"อะ..อ่าาส์"

หลังจากที่ผมเสร็จ อารมณ์ก็ค่อยๆเบาลง ผมเลยพยายามห้ามร่างกายตัวเอง แต่ไม่เป็นผลไอ้กายมันตอดผมไม่หยุด จนทำอีกไม่รู้กี่ครั้ง พอเริ่มหมดแรงผมก็หลับไป แล้วตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองเพิ่งทำเรื่องที่ไม่ควรทำกับเพื่อนคนนี้ ที่ผมแอบชอบเลย....

หน้ากายค่อยๆแดงขึ้นพร้อมกับคำถามอีกมากมายในหัว

"กูขอโทษนะกายกูไม่ได้ตั้งใจอารมณ์มันพาไป เมื่อวานมึงก็กินยา...เอ่อ..ไปด้วย กูไม่รู้จะช่วยมึงยังไงดีเลย...ทำ"

"ออกไป...ออกไปจากบ้านกูซะ" เสียงไอ้กายโกรธมากกจนผมสัมพัสได้ว่ามันไม่มีทางให้อภัยผมง่ายๆแน่ ผมก็รู้สึกผิดนะ แต่มันคงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว..

หลังจากเรื่องวันนั้นพ่อแม่กายบังเอิญกลับมาจากต่างจังหวัดแล้วบอกให้มันรีบเก็บของเตรียมย้ายบ้าน เพราะพ่อมันเพิ่งเก็บเงินสร้างบ้านใหม่เสร็จ เรื่องนี้ผมได้ยินที่แม่คุยกับป้าแก้ว( เเม่ของกาย ) ป้าแก้วชอบฝากไอ้กายไว้ให้แม่ผมคอยดูแลประจำเพราะไม่ค่อยมีเวลา ผมกับมันจึงสนิทกันมาตั้งเเต่เด็ก ผมไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นส่วนมากจะเล่นกับน้องสาวที่อายุห่างกัน5ปี แต่นั่นแหละ น้องไม่ชอบเล่นกับผม อาจเป็นเพราะผมเป็นผู้ชายด้วย เลยไม่ค่อยเล่นแบบตุ๊กตาผู้หญิงมั้ง

อีกเรื่องคือเพราะทางบ้านผมมีอิทธิพลมาก พ่อเป็นเจ้าของบริษัทชื่อดังแห่งนึง ส่วนอาเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ เจ้าของบ่อนคาซิโน ฯลฯคนในหมู่บ้านจึงพากลัวทางบ้านผมกันหมดเลยไม่มีใครกล้ามาเล่นกับผมเลย....แต่ที่โรงเรียน ผมก็ได้มีเพื่อนเพิ่มขึ้นเพราะไอ้กายนี่แหละ ไม่รู้ไปคุยอีท่าไหน จนได้รู้จักเพื่อนเพิ่มขึ้น เอาเป็นว่า กายก็คือ เพื่อนคนแรกของผม ที่ผมรักมันมาก มากจนผมรู้สึกว่าอยากครอบครองมันไว้คนเดียว ไม่อยากให้เพื่อนที่เหลือหรือใครก็ตามได้มันไป

เพิ่งหัดแต่งฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***