ตั้งเเต่ย้อนเวลามา

หน้าประตูทางเข้า

" เย้!ถึงเเล้ว "นาสุเกะกระโดดอย่างตื่นเต้นอย่างดีใจ

" น่าอยู่มากเลยที่นี่ "คาริน จูโกะเเละซุยเงสึพูดพร้อมกัน

" งั้นเรารีบเข้าไปกันเถอะจะได้พักผ่อนกัน "นารูโตะพูดขึ้นระหว่างนั้นซากุระ คิบะและชิกามารุก็วิ่งมา

" นารูโตะกลับมาเเล้ว พาซาสึเกะคุงกลับมาด้วย "ซากุระวิ่งมากอดนารูโตะเเละเด็กๆ

" อืม...แต่ว่าอย่ากอดภรรยาฉันจนแน่นนะ "ซาสึเกะพูดด้วยความหึงจนซากุระต้องรีบปล่อยทันที

" นี่ๆนารูโตะ สามคนข้างหลังซาสึเกะน่ะใครหรอ "คิบะถาม

" เพื่อนๆฉันเอง "ซาสึเกะตอบ

" ฉันว่าฉันไปรายงานท่านโฮคาเงะดีกว่าว่านายกลับมาแล้วรู้มั๊ยว่าท่านเป็นห่วงนายขนาดไหน "ชิกามารุว่า

" อืม...งั้นฉันกลับบ้านนะ "นารูโตะว่าแล้วพาซาสึเกะพวกคารินเเละเด็กๆกลับบ้าน

บ้านอุจิฮะ

" ไม่ได้กลับมานานคิดถึงจังเลย "ซาสึเกะก้มลงมาถอดรองเท้าแล้วเดินเข้าบ้าน

" เดี๋ยวฉันไปเตรียมน้ำอาบให้ นารูโกะไปเอาชามาให้คุณพ่อเเล้วก็น้าๆนะ "นารูโตะว่าแล้วไปจัดงานของตน

" พ่อๆ กลับมาแล้วผมขอถามอะไรหน่อยจิ "นาสุเกะถาม

" ถามมาสิ พ่อตอบได้หมดเลย "ซาสึเกะนั่งลงบนพื้นที่ปูด้วยเสื่อชั้นดีของตระกูล

" พ่อกับแม่มากุ๊กกิ๊กกันได้ไงง่ะ "นาสุเกะเเละซารุกะพูด

" พ่อกับแม่ เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็กๆ "ซาสึเกะตอบอย่างเขินๆ

" ตอนนั้นพ่อเห็นแม่เค้ากำลังหลับในห้องเรียนครูอิรุกะก็มาปลุกเเล้วก็ให้เเม่เค้าไปยืนหน้าห้องตั้งเเต่วันนั้นแม่เขาก็เปลี่ยนไป "ซาสึเกะพูดถึงแม้เขาจะยังงงกับนารูโตะเหมือนกันว่าทำไมถึงเปลี่ยนไปขนาดนั้นถึงตอนนี้ก็ยังงงเหมือนเดิม

" หรือว่าตอนนั้นใช่ม๊ะที่พ่อกับเเม่คุยกัน "นาสุเกะพูดขึ้นกับนารูโกะที่เอาชามาวางพูดขึ้น

" ไม่หรอกตอนนั้นพ่อกับเเม่ยังไม่เเม้เเต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำจนกระทั่งวันที่พ่อกับแม่เเละซากุระจะต้องแย้งกระดิ่งจากคาคาชิเเต่ตอนนั้นคาคาชิดันติดธุระก่อนก็เลยเหลือเเค่พ่อกับเเม่เเละซากุระตอนนั้นแม่เค้าเป็นอะไรไม่รู้ถึงขอกลับก่อน "ซาสึเกะยกชาขึ้นมาดื่มก่อนที่จะเริ่มเล่าต่อ

" วันนั้น หรือว่า "จูโกะที่เงียบมานานพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

" วันนั้นพ่อได้แอบตามไปเเล้วขึ้นไปแอบบนต้นไม้รอดูว่าแม่เขาทำอะไรแล้วก็เห็นแม่เค้ายืนคุยกับใครไม่รู้เเล้วก็ดื่มอะไรไม่รู้ที่ได้มาจากคนที่คุยกับเเม่เค้าเเล้วก็แยกกันกลับบ้านพ่อที่เริ่มเห็นแม่เขาอาการเริ่มไม่ดีพ่อก็รีบลงมาจากที่ซ่อนแล้วมารับแม่เค้าไว้จากนั้นพ่อก็พาแม่เค้าไปบ้านของพ่อ "ซาสึเกะพูดขึ้น

" หรือว่าพ่อกับแม่ "นาสุเกะพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

" ใช่ หลังจากที่พ่อพาแม่กลับมาบ้านเเม่เค้าก็จะถอดเสื้อพ่อก็ห้ามไว้แต่เเม่เค้าก็ถอดออกอย่างเร็วเเล้วขึ้นมาบนตัวพ่อเเล้วจากนั้น.....จนได้พวกลูกๆมาไงล่ะ "ซาสึเกะพูดอย่างเขินๆเเล้วนารูโตะก็เดินมา

" น้ำเตรียมไว้แล้ว ใครจะอาบก็เชิญเลย "นารูโตะเข้ามาพูดแล้วก็เดินขึ้นห้องไป

" งั้นเราไปอาบน้ำก่อนนะ "คาริน จูโกะและซุยเงสึออกจากห้องไป

ห้องนารูโตะ

" เฮ้ออ... "นารูโตะถอนหายใจขึ้นมาบนเตียงเเล้วนอนลงคิดถึงตอนที่เขาเป็นโฮคาเงะเเล้วย้อนเวลามา

ตั้งเเต่ที่เราย้อนเวลามานี่ก็หลายปีเเล้วสินะฮินาตะกับโบรูโตะเเละฮิมาวาริจะเป็นยังไงบ้างนะ

ตั้งแต่ที่เราย้อนเวลามาก็ได้มีลูกกับซาสึเกะแต่ทำไมล่ะทั้งๆที่ตอนเด็กๆเราไม่ค่อยจะได้คุยกันเลยเเทบจะเมินกันด้วยซ้ำเเต่กับมาทำให้เรามีลูก

แต่ก็ดีแล้วล่ะที่ซาสึเกะไม่ออกจากหมู่บ้านไปกับเจ้าโอโรจิมารุนั่นฉันก็ไม่เสียใจเเล้วล่ะขอโทษนะฮินาตะตอนนี้ ฉันได้โอกาสย้อนเวลากลับมาในอดีตเพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาอันน่าเศร้านั่น

ฉันจะเปลี่ยนแปลงตระกูลฮิวงะกับหมู่บ้านนี้เเละให้ทุกคนยอมรับในตัวฉันเเละพาสันติสุขกลับมาเเต่ก่อนอื่นฉันจะต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ก่อนที่จะเกิดสงครามโลกครั้งที่ 4

พรุ่งนี้ฉันจะต้องขอให้เซียนลามกพาฉันออกจากหมู่บ้านเเละเดินทางเพื่อฝึกวิชากับเซียนลามกฉันจะไม่ยอมให้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 4 เกิดขึ้นอีกเป็นอันขาด

เอ๊ะ...หรือว่าฉันน่าจะลองสร้างวิชาชุบชีวิตขึ้นมาดีล่ะถึงอย่างนั้นเเต่คาถานี้ก็มีขีดจำกัดเหมือนกันเเต่ก่อนอื่นฉันต้องควบคุบคุรามะให้ได้ก่อนสินะว่าแต่อะไรที่ทำให้เราย้อนเวลามากลับมาล่ะ

ก๊อกๆ

" เข้ามา "

หลังจากคนในห้องอนุญาตซาสึเกะก็เปิดประตูเดินเข้ามาเเล้วเดินไปหานารูโตะที่เตียง

" อ้าว!...ซาสึเกะหรอ "นารูโตะลุกขึ้นนั่งเเล้วหันไปทางประตู

" อืม... "ซาสึเกะก็เดินเข้ามาหานารูโตะ

" เเล้วลูกๆกับคนอื่นๆล่ะ "นารูโตะถาม

" เข้านอนกันหมดแล้วล่ะ "ซาสึเกะตอบพร้อมเดินเข้ามาหา

" นายจะทำอะไร "นารูโตะที่เห็นว่าท่าจะไม่ดีก็รับถอยห่างจนติดหัวเตียง

" จะทำอะไรล่ะ...ก็ทำแบบที่คนรักเขาทำกันไงล่ะ "ซาสึเกะโน้มตัวลงกำลังจะจูบเเต่ก็โดนนารูโตะเอามือดันคางไว้

" ดะ...เดี๋ยวๆ...เดี๋ยวก่อน "นารูโตะหน้าแดงมากๆ

" ทำไมล่ะ "ซาสึเกะพูดก่อนที่จะขมวดคิ้วเข้าหากัน

" ก็พรุ่งนี้ฉันจะต้องออกจากหมู่บ้าน "นารูโตะพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

" ทำไมล่ะนายจะทิ้งฉันกับลูกไปหรอ...ทำไมล่ะนารูโตะ ฮึก...ฮึกนายบอกเองไม่ใช่หรอว่าไม่ให้ฉันทิ้งนายกับลูกไปเเต่นายกลับจะทิ้งฉันกับลูกไปหรอนารูโตะ "ซาสึเกะที่ได้ยินนารูโตะพูดแบบนั้นก็เขย่านารูโตะเเล้วก็ร้องไห้

" ทำไมฉันต้องทิ้งนายกับลูกไปด้วยล่ะ "นารูโตะพูดเเล้วขำนิดๆ

" เเล้วนายจะออกจากหมู่บ้านทำไม "ซาสึเกะถามเเล้วเช็ดน้ำตา

" ฉันต้องไปฝึกกับเซียนลามกเเละจะให้เซียนลามกพาออกจากหมู่บ้านเเล้วไปฝึกเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น "นารูโตะพูดขึ้น

" ฉันไปด้วย "ซาสึเกะพูด

" ไม่ได้ "

" ทำไมล่ะ "

" นายต้องดูแลลูกอยู่ที่นี่ฉันไปไม่กี่ปีเดี๋ยวก็กลับมาน่าไม่ต้องห่วงนายดูเเลลูกดีๆก็พอ "นารูโตะพูดเเล้วยิ้มนิดๆ

" แต่ว่า "

" ไม่ได้ "

" อืม...ก็ได้ถ้านายไม่ให้ไปฉันก็ไม่ไปก็ได้ "ซาสึเกะทำหน้างอล

" เอาน่าๆ นอนได้แล้วพรุ่งนี้ฉันต้องออกจากหมู่บ้านเเต่เช้า "นารูโตะพูดเเล้วก็รีบนอนทันที

" อืม... "ซาสึเกะก็นอนต่อเเล้วก็ดึงนารูโตะมากอด

เกือบไปเเล้วมั๊ยล่ะน่ากลัวจริงๆถ้าทำมีหวังลุกไม่ขึ้นไปทั้งวันแน่ๆ

อดเลยแหะถ้ากลับมาเมื่อไหร่นะเดี๋ยวพ่อจะจัดให้หนักจนทำให้ลุกไม่ขึ้นไปสักสองสามวันเลยคอยดูฮึๆ

อึ๋ย! ทำไมรู้สึกเสียวสันหลังจังสังหรณ์ใจไม่ดีเลยแหะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***