คุรามะ

เวลาหลังเลิกเรียน

ห้องพักขนาดเล็กในอดีตที่มีเขาอาศัยอยู่เพียงคนเดียว ห้องครัวที่มีเพียงราเมงคัพกับกล่องนมที่หมดอายุ ตู้เสื้อผ้าที่มีเพียงไม่กี่ชุดสำหรับใส่ไปข้างนอกกับใส่นอน บนเตียงนอนที่ตัวเขาเมื่อก่อนมักจะชอบเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความโดดเดี่ยว

" คิดถึงจังเลย... "

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่เขาเริ่มลืมเลือนความรู้สึกนั้นไป

" เขาไม่ใช่ปีศาจหรือจิ้งจอกเก้าหาง! แต่เขาคือ อุซึมากิ นารูโตะ "

คงจะเป็นวันนั้นสินะ...วันที่เขาแอบเขาไปขโมยคัมภีย์ต้องห้ามเพียงเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงของเจ้านั่นจนเกือบจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ถ้าไม่ได้ครูอิรุกะช่วยเอาไว้

ไม่สิ? ถ้าเกิดว่าเขาเลือกที่จะไม่ไปเอาคัมภีย์ต้องห้ามแต่ถ้าเกิดเขาสอบผ่านในการสอบจนจบการศึกษาเหตุการณ์ต่างๆทั้งหมดก็จะไม่เกิดขึ้น

อนาคตก็เปลี่ยนไปกลายเป็นสิ่งที่เขาสามารถคาดเดาอะไรได้เเละมันจะส่งผลไปถึงชะตาชีวิตของผู้คนมากมายในโลกอนาคต

ไม่สิ...ที่สำคัญไปกว่านั้นคือสิ่งที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้ต่างหากล่ะ

ย้อนเวลา

คาถาลวงตา

หรืออะไรบางอย่างที่เขาไม่อาจจะรู้...

" ไปอาบน้ำดีกว่านี่มันก็มืดมากแล้ว "

จากนั้นนารูโตะก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วก็หยิบผ้าเดินเข้าห้องน้ำไป

5 นาทีผ่านไป

" อ่า~ อาบน้ำแล้วสดชื่นจัง "

หลังจากอาบน้ำเสร็จนารูโตะก็ใส่เสื้อผ้าที่เตรียมไว้เสร็จก็ขึ้นไปที่เตียงเขามีบางอย่างที่ต้องการตรวจสอบนิดหน่อย

เมื่อขึ้นมานั่งบนเตียงเสร็จแล้วนารูโตะก็หลับตาลงก่อนที่จะเพ่งสมาธิไปบริเวณผนึกที่หน้าท้องของตน

" เกิดอะไรขึ้นกับเเกกัน...นารูโตะ "

เสียงทุ้มต่ำแบบนี้มัน

เบื้องหน้าของเขาคือกรงขังขนาดใหญ่ที่มียันผนึกของรุ่นที่4ติดเอาไว้อยู่ตรงกลาง ภายในนั้นมี [เก้าหาง] หรือ [คุรามะ] ที่กำลังนอนขดตัวทอดมองมาที่เขาอยู่

" นายคือคุรามะได้อดีตสินะ... "

วู้ม!

" นี่แก.. รู้ชื่อฉันได้ยังไง "

คุรามะแผดเสียงคำรามด้วยความโมโหและสับสน

นารูโตะไม่ได้มีท่าทีแปลกใจอะไรการที่ก่อนหน้านั้นหรือที่ผ่านมาเขาไม่สามารถติดต่อกับคุรามะได้เหมือนเช่นปกติก็มีไม่กี่กรณีเท่านั้น

คุรามะที่อยู่ในตัวเขาเป็นคุรามะในอดีตไม่ได้มีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นจนสามารถติดต่อสื่อสารหรือแม้กระทั่งหยิบยืมพลังกันได้ตามใจนึก

และมันยิ่งตอกย้ำเขาว่านี่เป็นการย้อนเวลากลับมา...

" รู้สิ...ก็นายเป็นบอกฉันเองนี่น่า "

นารูโตะเลือกที่จะเมินความเกรี้ยวกราดของคุรามะและเขายังรู้จักนิสัยของคุรามะเป็นอย่างดีเเละรู้ด้วยว่าต้องทำยังไงถึงจะไม่ถูกจักระด้านลบของคุรามะกลืนกิน

" อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันนะเจ้าเด็กจองหอง! "

ด่าไปก็เท่านั้นนารูโตะที่ไม่ได้มีท่าทีสะทกสะท้านแต่อย่างใดยิ่งสร้างความแปลกใจให้กับคุรามะเป็นอย่างมาก

เพราะนั่นหมายความว่าเขาจะควบคุมเจ้าเด็กนี่อยากกว่าที่คิดน่ะสิ

" ฉันไม่ได้เล่นลิ้นกับนายสักหน่อย...และไม่คิดที่จะล้อเล่นกับเพื่อนคนสำคัญของฉันด้วย "

" พูดบ้าอะไรของแก! "

ไปก่อนนะคุรามะไว้เจอกันใหม่นะ [คุรามะเพื่อนรัก]

" นี่แก--------"

เสียงคุรามะขาดหายไปก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อพบว่าตอนนี้เป็นเวลาพบค่ำของวันแล้วเขาก็ตัดสินใจรีบนอนทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***