วางแผน

หลังจากที่กินข้าวกันแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอน

ฝ้ายอาบน้ำเข้านอนแล้ว แต่ทำยังไงก็นอนไม่หลับ เธอจึงลุกขึ้นเดินเปิดประตูออกไปที่ระเบียง เธอมองออกไปในความมืดข้างหน้า

วันนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย ใช่เธอกำลังคิดถึง"ดิน" ผู้ชายที่เธอแอบชอบตั้งแต่ตอนเรียนม.ปลาย ไม่ได้เจอเขาหลายปีทำให้เธอคิดว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาน่าจะเปลี่ยนหรือจางหายไปแล้ว แต่พอได้เจอเขาในวันนี้ ก็ทำให้เธอรู้ว่าความรู้สึกเหล่านั้นไม่เคยจางหายไป เธอยังคงชอบเขาอย่างไม่เปลี่ยนแปลงหรืออาจจะมากกว่าเดิม ต่อไปนี้เธอจะทำยังไงดี เขาจะมาอยู่ที่นี่เพื่อช่วยฝ่างทำงานในไร่ เธอกลัวว่าตัวเองจะเผลอแสดงความรู้สึกที่มีต่อเขาออกมาให้เขาได้รู้ เธอกลัวว่าถ้าเขารู้แล้วความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้จะหมดไป

ฝ้ายถอนหายใจ แค่วันนี้เธอโดนเขาอุ้มตอนที่ตกจากต้นมะม่วง เธอก็อายจนหน้าแดงแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะเห็นหรือป่าว แต่เธอก็สังเกตุว่าเขามองเธอบ่อยๆ ยิ่งตอนที่นั่งกินข้าวด้วยกันก็มองเธอตลอด แต่ก็คงเป็นเพราะเขาไม่เคยเห็นเธอมานานก็เลยอาจจะแปลกไปบ้าง

"ยังไม่นอนอีกเหรอฝ้าย"

มีเสียงเรียกดังมาจากด้านข้าง

"พี่ดิน"

ฝ้ายเรียก เธอสะดุ้งตอนที่ถูกเรียกแต่พอหันกลับมาเห็นว่าเป็นเขา เธอก็เริ่มจะหน้าแดงเพราะกำลังคิดถึงเขาอยู่พอดี

"ว่าไง..พี่ทำให้ตกใจเหรอ"ดินถาม

"นิดหน่อยค่ะ..พอดีฝ้ายคิดอะไรเพลินๆ น่ะค่ะ แล้วพี่ดินล่ะคะนอนไม่หลับเพราะแปลกที่หรือป่าว ที่นี่ไม่เหมือนในกรุงเทพนะคะ...ก็จะเงียบๆ หน่อย"ฝ้ายบอก

"ไม่หรอก พี่ชอบที่นี่นะ เงียบสงบดี"ดินพูด

"แน่ใจเหรอคะว่าจะอยู่ไหว"ฝ้ายถาม

"ไหวสิ..ให้อยู่ตลอดไปยังได้เลย"ดินพูด เขามองหน้าเธอตรงๆ

"แล้วมาอย่างนี้ แฟนพี่ดินไม่ว่าเหรอคะ"ฝ้ายถาม

"ใครบอกฝ้ายว่าพี่มีแฟนแล้ว"ดินถาม

"ไม่มีใครบอกหรอกค่ะ..ก็พี่ดินหน้าตาดี การศึกษาก็ดี ก็น่าจะมีแฟนหรือคนมาให้เลือกมากอยู่นะคะ"ฝ้ายบอก

"พี่ก็เหมือนไอ้ฝ่างนั่นแหละ ยังไม่มีแฟนหรอก"ดินพูด

"สมควรเลยค่ะที่เป็นเพื่อนกันได้..แล้วอย่างพี่ฝ่างกับพี่ดินยังไม่มีแฟนได้ ทำไมแม่ถึงอยากให้ฝ้ายมีแฟนนักก็ไม่รู้"ฝ้ายบอก

"แล้วทำไมฝ้ายถึงยังไม่อยากมีล่ะ"ดินถาม

"ก็ยังไม่เจอคนที่ใช่และคนที่ชอบอ่ะค่ะ..อีกอย่างฝ้ายไม่รีบ อยู่อย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว"ฝ้ายยิ้ม

"รู้มั้ย...เวลาฝ้ายยิ้มน่ารักมากเลยนะ..เหมือนเมื่อก่อนเลย"ดินชม เขามองเธออยู่ตลอดเวลา

"ไม่ต้องมายอหรอกค่ะ...ฝ้ายไม่ลอยหรอก"ฝ้ายบอก เธอเขินที่ถูกเขาชมจนต้องมองไปทางอื่น

"พี่พูดเรื่องจริง..มิน่าถึงได้มีคนมาตามจีบมากมายเลย...แล้วถ้าพี่จะขอจีบเพิ่มอีกสักคนจะได้มั้ย"ดินถาม เขาทำหน้าตาจริงจัง

"............"เงียบ

ฝ้ายหันมามองหน้าดินแต่พอเห็นสายตาของเขาที่มองเธอทำให้ต้องหลบตามองไปที่อื่นแทน

"ว่าไง...พี่จะจีบฝ้ายบ้างได้มั้ย"ดินถามอีก

"พี่ดินอย่ามาพูดเล่นดีกว่าค่ะ...ฝ้ายขอตัวไปนอนก่อนนะคะง่วงแล้ว"ฝ้ายบอก เธอหมุนตัวเดินเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนทันที

ดินยิ้มออกมาทันทีที่ฝ้ายบอก...เขามองออกว่าเธอเขิน...นี่เขาจะมีความหวังได้ใช่มั้ย!?

ฝ้ายเข้าห้องแล้วเอาหลังพิงกับประตู เธอถอนหายใจแรงๆ ใจเต้นแรงมากที่ได้ยินดินพูดแบบนั้น เขาอาจจะแค่แหย่เธอเล่นก็ได้ เพราะเขาชอบแกล้งเธอบ่อยๆ ตอนที่ยังเด็ก เขาคงไม่ได้คิดจะจีบเธอจริงๆ หรอก เขาไม่เคยแสดงท่าทีว่าจะชอบเธอมาก่อนเลยคงพูดเล่นมากกว่า แต่ฝ้ายก็แอบดีใจนิดๆ ที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้นแม้ว่ามันอาจจะไม่ได้ออกมาจากใจจริงๆ ก็ตาม เมื่อคิดได้อย่างนั้นเธอจึงเดินกลับไปนอนบนเตียงแล้วก็หลับไป

"ยิ้มไม่หุบเลยนะไอ้ดิน...แค่ได้คุยกับยายฝ้ายแค่นี้อ่ะ"ฝ่างทัก  เขาเห็นว่าดินคุยกับฝ้ายที่ระเบียงแต่ไม่ได้ยินว่าคุยอะไรกัน

"มึงแอบดูเหรอวะไอ้ฝ่าง!!"

"ไม่ได้แอบโว้ย! ..แต่มันเห็นเอง แล้วคุยอะไรกันวะมึงถึงได้ยิ้มไม่หุบเนี่ย"

"กูแค่ถามฝ้ายว่ากูจะขอจีบเขาอีกสักคนได้มั้ย..."

"แล้วยายฝ้ายตอบมึงว่าไง...มึงถึงยิ้มไม่หุบ"

"ฝ้ายบอกว่า..กูอย่ามาพูดเล่นแล้วก็เดินกลับเข้าห้องไปเลยว่ะ"

"ฝ้ายพูดแบบนั้นแล้วมึงยิ้มทำไมวะ!?"

"กูมองออกว่าฝ้ายเขินกูน่ะสิ...มึงว่ากูจะมีหวังมั้ยวะ!"

"จริงๆ อ่ะ!!...ยายฝ้ายเนี่ยนะเขิน555กูไม่เคยเห็น"

"จริงนะโว้ย! กูไม่ได้คิดไปเอง"

"ถ้าอย่างนั้นก็ไม่แน่....มึงก็ต้องค่อยๆ แย๊บๆ ไป ดูท่าทีไปก่อน"

"เออ..แค่นี้กูก็นอนหลับแล้ว กูนอนล่ะ"

"เออ..กูก็จะนอนเหมือนกัน...เดี๋ยวตื่นไม่ทันยายฝ้าย...ยิ่งดูถูกอยู่ไอ้น้องคนนี้"

ดินล้มตัวลงนอนตามมาด้วยฝ่างแล้วก็นอนหลับด้วยกันทั้งคู่

ฝ้ายตื่นตั้งแต่ตี5 เธอลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว จนเสร็จแล้ว วันนี้เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มกับกางเกงยีนต์เข้ารูปขายาวสีน้ำเงิน เกล้าผมสูง ทาแป้งกับลิฟมันที่ปาก เอานาฬิกาข้อมือมาใส่ เมื่อตรวจดูทุกอย่างแล้วก็หยิบกระเป๋าสตางค์เหน็บไว้ที่กระเป๋ากางเกงข้างหลัง แล้วหยิบมือถือใส่ไว้ที่กระเป๋าหน้าก่อนที่จะเปิดประตูเดินออกไปจากห้อง

ฝ่างกับดินก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังเปิดประตูออกไปเหมือนกัน

"อ้าว! พี่ฝ่าง พี่ดินตื่นกันแล้วเหรอค่ะ..หรือนอนไม่หลับเพราะแปลกที่ถึงได้ตื่นแต่เช้า"ฝ้ายถามยิ้มๆ

"พวกพี่นอนหลับดี ไม่ต้องห่วงพี่ แต่ที่ตื่นเช้าเพราะมีบางคนดูถูก หาว่าพวกพี่จะทำงานไร่ไม่ไหวก็เลยต้องลบคำสบประมาทหน่อย"ฝ่างบอก

"คิดมากค่ะ..ฝ้ายแค่แซวเล่นๆ เอง"ฝ้ายยิ้ม

"แต่พี่จริงจังนะ ทุกเรื่องที่พูดเลยด้วย"ดินยิ้มมองหน้าเธอ

"ค่ะ..งั้นลงไปกินข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวจะได้ไปออฟฟิตกัน" ฝ้ายรีบเดินลงบันไดไปทันที

ฝ่างกับดินหันมาพยักหน้าให้กันแล้วเดินตามฝ้ายลงมาข้างล่าง

"อ้าว! ตื่นกันแล้วเหรอตาฝ่าง ตาดิน ทำไมรีบตื่นกันล่ะลูก กว่าฝ้ายจะไปออฟฟิตก็ตั้งเกือบๆ 9โมงน่ะ"แม่ถาม

"พวกผมกลัวตื่นไม่ทันยายฝ้ายคับแม่..ยิ่งหาว่าพวกผมจะทำงานในไร่ไม่ไหวอยู่"ฝ่างบอก

"แล้วทำไมฝ้ายตื่นเช้านักล่ะ ถ้าต้องไปออฟฟิต9โมงอ่ะ"ดินถาม

"ยายฝ้ายตื่นจนชินแล้วน่ะตาดิน...เพราะปกติจะออกจากบ้านตั้งแต่ตี4"แม่บอก

"ต่อไปนี้พี่กลับมาแล้ว ฝ้ายก็ไม่ต้องตื่นเช้าแบบนั้นอีกนะ แบ่งงานมาให้พี่รับผิดชอบแทนบ้างก็ได้"ฝ่างบอก

"ไม่ต้องทำหน้าแบบแม่อย่างนั้นหรอกพี่ฝ่าง ฝ้ายไม่ได้ลำบากอะไร ฝ้ายชอบที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ ฝ้ายดีใจที่พี่ฝ่างกลับมาฝ้ายจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงแม่มากจะได้ไปไหนได้อย่างสบายใจเสียที"ฝ้ายยิ้ม

"ฝ้ายจะไปไหนล่ะ"ดินถาม

"ไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ..แค่พูดเฉยๆ "ฝ้ายบอก

"งั้น..พวกเราก็นั่งคอยสักเดี๋ยวนะ ป้าอุ่นกำลังทำข้าวต้มอยู่อีกเดี๋ยวก็กินได้แล้ว"แม่บอก

ครืด ครืดเสียงมือถือของฝ้ายดังขึ้น เธอลุกขึ้นแล้วเดินไปที่หน้าต่าง

"ค่ะ ลุงมิ่ง..ว่าไงนะคะ..ได้ค่ะ..ฝ้ายจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ"ฝ้ายวางสาย

เธอรีบเดินตรงไปที่ประตูบ้านแล้วหยิบรองเท้าบูทแบบทหารพรานมาใส่

"มีอะไรฝ้าย..จะไปไหน"ฝ่างถาม

"คนงานมีปัญหานิดหน่อยค่ะ...ลุงมิ่งโทรมาบอก ฝ้ายจะไปดู แม่คะเดี๋ยวฝ้ายกลับมากินข้าวนะคะ"ฝ้ายบอก

"พี่ไปด้วย! ไปไอ้ดิน!"ฝ่างบอก

"จะไปก็ตามมาค่ะ"ฝ้ายบอก

เธอเดินไปที่ตู้ข้างประตู เปิดลิ้นชักออกมาแล้วหยิบปืนพกมาเหน็บไปที่เอวใต้เสื้อ แล้วหยิบมีดสั้นสองเล่มเหน็บไปที่รองเท้าทั้งสองข้าง ก่อนจะหยิบปืนลูกซองยาวออกมาแล้วปิดลิ้นชัก

ฝ่างกับดินเห็นที่ฝ้ายทำแล้วหันมามองหน้ากัน

ฝ้ายเดินไปหยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไปที่โรงจอดรถ เธอเดินไปที่รถยนต์โฟร์วินสี่ประตูสีดำ เปิดประตูข้างคนขับเอาปืนยาววางที่คอนโซนหน้าแล้วขึ้นไปนั่งติดเครื่องก่อนจะปิดประตู

ฝ่างเดินมาเปิดประตูด้านข้างคนขับแล้วขึ้นไปนั่ง ส่วนดินเปิดประตูด้านหลังแล้วขึ้นมาเช่นกัน

ฝ้ายขับรถออกทันทีที่ฝ่างกับดินขึ้นมาบนรถแล้ว

"ฝ้าย..นี่จะไปสู้กับใครที่ไหน..ทำไมถึงได้พกอาวุธขนาดนี้ล่ะ"ฝ่างถาม

"ฝ้ายทำงานอยู่ในไร่เนื้อที่เกือบๆ 100ไร่ คนงานส่วนมากเป็นผู้ชายนะคะ ไว้ใจใครไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาใครจะมาช่วยล่ะคะ อีกอย่างกันไว้ดีกว่าแก้"ฝ้ายบอก

"แล้วมีขนาดนี้ไม่กลัวถูกจับเหรอ"ดินถาม

"ใครจะมาจับคะ ปืนนี่มีทะเบียนทุกกระบอก ฝ้ายมีใบอนุญาตพกและใช้ปืนค่ะ"ฝ้ายบอก

"แล้วฝ้ายยิงปืนเป็นด้วยเหรอ แต่ก่อนพี่ว่าฝ้ายกลัวเสียงปืนมากเลยนะ"ดินถาม

"ใช่...เรายิงปืนเป็นเหรอ"ฝ่างถาม

"เดี๋ยวก็รู้ค่ะ"ฝ้ายยิ้ม

ฝ้ายขับรถเข้าไปในไร่ใกล้ๆ คลอง เมื่อเข้าใกล้จึงเห็นบ้านปลูกอยู่เป็นสิบๆ หลังใกล้ๆ กัน

เมื่อถึงที่ ฝ้ายจอดรถแล้วหยิบปืนยาวก่อนจะเปิดประตูรถออกไป ฝ่างกับดินก็เปิดประตูลงไปด้วย

"ลุงมิ่งคะ..พวกนั้นอยู่ที่ไหนคะ"ฝ้ายถามลุงที่เดินเข้ามาหาเธอ

"อยู่ทางด้านหลัง หนูฝ้ายตามลุงมาเลย"ลุงมิ่งบอก

ฝ้าย ฝ่างกับดินเดินตามลุงมิ่งไปทางด้านหลังที่อยู่เกือบถึงคลอง

พอไปถึงก็เห็นคนงานกำลังล้อมวงดูกันอยู่รอบๆ ทำให้มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

ฝ้ายยกปืนยาวเอาปากกระบอกปืนชี้ขึ้นฟ้า

"ปัง!!"

ฝ้ายยิงปืนขึ้นฟ้าหนึ่งนัด คนงานที่ล้อมอยู่พากันหันมาตามเสียงปืน พอหันมาเห็นว่าฝ้ายมา ทุกคนก็พากันเดินออกไปห่างๆ

ฝ้ายเดินถือปืนเข้าไปด้านใน โดยที่ฝ่างกับดินเดินไปยืนอยู่กับลุงมิ่ง

ฝ้ายเดินไปยืนอยู่ระหว่างผู้ชายสองคนที่มีเรื่องกันอยู่ แต่ตอนนี้หยุดแล้ว

"จริงๆ แล้วทุกคนที่นี่รู้กฎกันดีอยู่แล้วนะคะว่าห้ามมีเรื่องทะเลาะวิวาทกันอย่างเด็ดขาด แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นคะพี่นัน พี่มี และก่อนที่พี่ๆ จะพูดอะไรออกมาทุกคนก็รู้ว่าฝ้ายไม่ชอบคนโกหก แล้วฝ้ายก็มีวิธีที่จะทำให้รู้ได้ว่าใครโกหก..ว่ามาค่ะพี่นัน พี่มี"ฝ้ายบอก

"ก็ไอ้มีมันมายุ่งกับแฟนพี่"นันพูด

"น้ำค้างบอกว่าไม่ใช่แฟนของมึง"มีพูด

"พี่น้ำค้างคะ..ตกลงว่าพี่ชอบใครกันแน่"ฝ้ายถาม

"เอ่อ! พี่ชอบพี่มีค่ะ"น้ำค้างบอก

"พี่นันได้ยินแล้วนะคะ..เป็นอันว่าพี่มีกับพี่น้ำค้างชอบพอกัน..จบมั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"จบคับ พี่ผิดเอง"นันพูดทำเสียงผิดหวัง

"เอาล่ะค่ะ..ฝ้ายเคยบอกกับทุกคนแล้วว่าเราจะอยู่ด้วยกันแบบครอบครัว เพราะอย่างนั้นเราก็ควรจะรักและสามัคคีกัน มีอะไรก็ค่อยๆ พูดกัน ไม่ใช่ใช้กำลังตัดสินปัญหา ถ้าคนในบ้านยังทะเลาะกันเองแล้วเราจะไปสู้กับคนข้างนอกได้ยังไงคะ จริงมั้ย"ฝ้ายบอก

"พี่ขอโทษนะฝ้าย ต่อไปพี่จะไม่ทำอย่างนี้อีก"นันพูด

"พี่ก็ขอโทษด้วยเหมือนกัน"มีพูด

"ค่ะ..แต่กฎก็ต้องเป็นกฎ ฝ้ายจะลงโทษพี่นันให้ไปทำงานที่ไร่ชาหนึ่งอาทิตย์ ส่วนพี่มีไปทำงานที่ไร่กาแฟหนึ่งอาทิตย์เหมือนกันค่ะ ตกลงมั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ตกลงคับ"นันกับมีบอก

"เป็นอันว่าทุกอย่างจบแล้วนะคะ...ลุงมิ่งคะ..ช่วยไปบอกคนงานทุกคนมาประชุมกันด้วยค่ะ ฝ้ายมีอะไรจะบอกทุกคน"ฝ้ายบอก

"ได้เลย หนูฝ้าย"ลุงมิ่งบอก

สักพักใหญ่ๆ คนงานก็มารวมกันอยู่ที่ศาลาที่ใช้ประชุม

"ที่ฝ้ายเรียกทุกคนมาประชุมวันนี้เพราะมีคนจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกันค่ะ...นี่พี่ฝ่างเป็นพี่ชายของฝ้ายและนี่พี่ดินเป็นเพื่อนของพี่ฝ่าง พี่ฝ่างกับพี่ดินจะมาช่วยฝ้ายพัฒนาไร่ของเราให้ดีขึ้นไปอีก...ฝ้ายจึงอยากให้ทุกคนทำตามที่พวกพี่เขาสั่งและให้ความนับถือเหมือนที่ทุกคนทำกับฝ้ายค่ะ..ได้มั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ได้ค่ะ/คับ ยินดีต้อนรับคุณฝ่างกับคุณดินสู่ไร่ผาตะวัน"ทุกคนพูดพร้อมกัน

"ขอบคุณทุกคนมากนะคะ...พี่ฝ่างกับพี่ดินมีอะไรจะพูดมั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ขอบคุณทุกคนมากคับที่ต้อนรับพวกผม..เราจะอยู่กันแบบครอบครัวเหมือนที่ฝ้ายบอก..มีอะไรก็บอกกันได้นะคับ"ฝ่างพูด

"ขอบคุณมากเหมือนกันคับที่ต้อนรับผม..ถ้ามีอะไรแนะนำก็บอกกันได้คับ"ดินพูด

"เอาล่ะค่ะ..ฝ้ายก็มีเรื่องจะบอกทุกคนแค่นี้นะคะ... เดี๋ยวน้าชิด น้าขวัญ น้าสม น้าใบกับลุงมิ่งอยู่ก่อนนะคะ ส่วนคนอื่นๆ แยกย้ายกันไปได้เลยค่ะ"ฝ้ายบอก

คนงานต่างพากันแยกย้ายกลับไปที่บ้านกันจนหมดเหลือแต่คนที่ฝ้ายบอกกับฝ่างและดิน

"พี่ฝ่าง พี่ดินคะทุกคนที่ยืนอยู่ที่นี่เป็นหัวหน้าคนงานในแต่ละส่วน และลุงมิ่งเป็นคนดูแลคนงานทั้งหมดค่ะ ลุงมิ่งนี่..พี่ฝ่างกับพี่ดินรู้จักอยู่แล้วใช่มั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ใช่..สวัสดีคับลุงมิ่งจำผมกับไอ้ดินได้มั้ยคับ"ฝ่างบอก

"จำได้สิคับ ลุงจะลืมได้ยังไง ตอนเด็กๆ คุณฝ่างกับคุณดินชอบมาให้ลุงทำเบ็ดตกปลาให้บ่อยๆ "ลุงมิ่งบอก

"สวัสดีคับลุงมิ่ง ขอบคุณนะคับที่จำผมได้"ดินพูด

"คับ คุณดินลุงก็ดีใจที่ได้เจอคุณดินอีกครั้ง"ลุงมิ่งพูด

"พี่ฝ่าง พี่ดินคะนี่น้าชิดเป็นคนดูแลสวนลิ้นจี่ สวนลำไย สวนแก้วมังกรและสวนส้มเขียวหวาน นี่น้าขวัญดูแลไร่ชากับไร่กาแฟที่อยู่บนเขา นี่น้าสมดูแลไร่เมล่อนกับสตอเบอรี่ และคนสุดท้ายน้าใบดูแลแปลงดอกกุหลาบกับดอกกล้วยไม้ค่ะ"ฝ้ายแนะนำ

"ยินดีที่รู้จักคับทุกคน"ฝ่างกับดินบอก

"น้าชิดคะวันนี้ให้คนงานเอาฮอร์โมนไปพ่นที่สวนลิ้นจี่กับลำไย..แล้วเอาปุ๋ยหมักไปใส่ที่สวนแก้วมังกรกับส้มเขียวหวานด้วยค่ะ"

"คับหนูฝ้าย"น้าชิดพูด

"น้าขวัญวันนี้เอาปุ๋ยน้ำไปพ่นที่ไร่กาแฟกับไร่ชาด้วยค่ะ"

"คับหนูฝ้าย"น้าขวัญพูด

"น้าสมวันนี้เอาปุ๋ยน้ำไปรดที่ไร่เมล่อนกับสตอเบอรี่ด้วยค่ะ"

"คับหนูฝ้าย"น้าสมพูด

"ส่วนน้าใบเอาปุ๋ยน้ำไปพ่นที่แปลงดอกกล้วยไม้และเอาปุ๋ยหมักไปใส่ที่แปลงกุหลาบด้วย..และพรุ่งนี้เช้าฝ้ายจะลงไปตัดกล้วยไม้กับกุหลาบนะคะ...ให้บอกคนงานด้วยค่ะ"

"ได้คับหนูฝ้าย"น้าใบพูด

"เอาล่ะค่ะ..ฝ้ายไม่มีอะไรแล้วพวกน้าแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้วค่ะ..ขอบคุณนะคะ"ฝ้ายบอก

น้าชิด น้าขวัญ น้าสมและน้าใบก็พากันเดินแยกย้ายไป

"ลุงมิ่งคะ...ให้ใครไปตามดูพี่น้ำค้าง พี่นันกับพี่มีด้วยนะคะ ฝ้ายว่าปัญหามันไม่ได้อยู่ที่พี่นันกับพี่มีหรอกค่ะ...แต่มันอยู่ที่พี่น้ำค้างมากกว่า"ฝ้ายบอก

"ได้สิหนูฝ้าย..เดี๋ยวลุงจัดการให้"ลุงมิ่งบอก

"งั้นไม่มีอะไรแล้ว หนูกลับก่อนนะคะ พี่ฝ่างกับพี่ดินยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยค่ะ"ฝ้ายยิ้ม

"เลยลำบากหนูฝ้ายแต่เช้าเลย"ลุงมิ่งพูด

"ไม่เป็นไรค่ะ...หนูกลับนะคะ..เอ่อลุงคะเย็นนี้หนูจะเข้าห้องทดลองนะคะ..ถ้ามีอะไรก็โทรหาแม่นะคะ"ฝ้ายบอก

"ได้คับ"ลุงมิ่งพูด

ฝ้าย ฝ่างและดินจึงพากันเดินกลับไปที่รถ

"พี่ฝ้ายคับ!!"

"อ้าว! เปี๊ยก..เราหายไปไหนมาพี่มาตั้งนานแล้ว"ฝ้ายถาม

"ผมไปทำความสะอาดบ้านต้นไม้มาคับ..มันใกล้จะถึงเวลาดูหิ่งห้อยแล้วจึงไปเตรียมไว้ก่อน"เปี๊ยกบอก

"ใช่..พี่เกือบลืมไปเลย เปี๊ยกนี่พี่ฝ่างพี่ชายของพี่กับพี่ดินเพื่อนพี่ฝ่าง เขาจะมาช่วยพี่ดูแลไร่...เราก็ต้องเชื่อฟังพี่ๆ เขาด้วยล่ะ"ฝ้ายบอก

"สวัสดีคับพี่ฝ่าง พี่ดิน ถ้ามีอะไรก็เรียกใช้ผมได้เลยคับ"เปี๊ยกยกมือไหว้

"คับ..เราคือคนที่คอยส่งข่าวให้ฝ้ายสินะ"ดินถาม

"คับ"เปี๊ยกตอบ

"ฝ้ายนี่หลอกใช้เด็กนะเนี่ย"ดินพูด

"ป่าวนะคะ..เด็กเขาเต็มใจต่างหาก ใช่มั้ยเปี๊ยก"ฝ้ายถาม

"ใช่คับ..พี่ฝ้ายชอบใครผมก็ชอบด้วย..พี่ฝ้ายไม่ชอบใครผมก็ไม่ชอบด้วยเหมือนกันคับ"เปี๊ยกบอก

"แล้วนี่เราจะไปไหนต่อล่ะ"ฝ้ายถาม

"วันนี้พี่ฝ้ายเข้าออฟฟิต งั้นผมก็จะไปอยู่ที่สวนลิ้นจี่กับสวนลำไยที่ปากทางเข้าไร่ให้นะคับ"เปี๊ยกบอก

"ดีเหมือนกัน แล้วเดี๋ยวตอนบ่ายพี่จะพาพี่ๆ เข้าไร่แล้วจะไปรับนะ"ฝ้ายพูด

"ที่ไปอยู่ปากทางนี่...ไปคอยระวังคนให้ฝ้ายเหรอ"ฝ่างถาม

"ใช่คับ..พี่ฝ้ายจะได้หลบทัน"เปี๊ยกพูด

"งั้น..พี่กลับบ้านก่อนนะ ตอนบ่ายเจอกัน"ฝ้ายบอก

"คับ..พี่ฝ้าย"เปี๊ยกพูด

ฝ้าย ฝ่างกับดินจึงพากันไปขึ้นรถแล้วขับกลับไปที่บ้าน

"ทุกคนก็ดูรักเรากันดีนะยายฝ้าย..แล้วทำไมเราถึงยังต้องพกอาวุธขนาดนี้อีกล่ะ"ฝ่างถามหลังจากนั่งรถออกมาแล้ว

"มีติดตัวไว้ก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่คะ..กันไว้ดีกว่าแก้ค่ะ"ฝ้ายยิ้ม

ดินคิดว่าดีแล้วที่เธอมีอาวุธติดตัวเพราะคนงานมีมาก เท่าที่เขาเห็นมีหนุ่มๆ หลายคนทีเดียวที่มองเธอ แต่คงไม่กล้าเพราะคงรู้ว่าเธอพกอาวุธติดตัวตลอด

ฝ้ายขับรถเลี้ยวตรงปากทางเข้าบ้านแล้วก็ต้องเหยียบเบรคและเข้าเกียร์ถอยหลังทันที เพราะเธอมองเห็นว่าที่หน้าบ้านมีรถยนต์มาจอดอยู่สองคัน. แล้วเธอก็รู้ว่าเป็นรถของใคร

"โอ้ย! ยายฝ้ายเบรคทำไม หัวพี่เกือบแตกแล้วเนี่ย"ฝ่างบ่น

"พี่ฝ่างก็มองไปที่หน้าบ้านสิคะ เราคงเข้าบ้านไม่ได้แล้ว ไปออฟฟิตเลยก็แล้วกันค่ะ ส่วนข้าวเช้าเดี๋ยวให้เปี๊ยกมาเอาไปให้แล้วกัน"ฝ้ายบอก  เธอถอยรถแล้วเลี้ยวออกไปอีกทาง

"แล้วนั่นมันรถใครล่ะ.!?..คันนั้นเหมือนคันที่มาเมื่อวานตอนเย็นแต่อีกคันเพิ่งจะเคยเห็นนะ"ฝ่างบอก เขามองไปที่บ้าน

"คันหนึ่งน่ะรถพี่วิทย์หลานลุงกำนันที่มาเมื่อวาน ส่วนอีกคันเป็นรถพี่โอ๋ ลูกชายนายกอบต.แถวๆ นี้แหละค่ะ"ฝ้ายบอก

"เดี๋ยวนะ..แม่บอกว่าเราไม่เคยออกไปไหนแต่ทำไมคนที่มาจีบเราถึงมีแต่ลูกหลานคนมีตำแหน่งทั้งนั้นล่ะ"ฝ่างถาม

"ก็เคยเจอกันในงานประกวดผลไม้และดอกไม้ประจำปีของที่นี่แหละค่ะ แม่ไม่ยอมไป..ฝ้ายก็ต้องไปเอง เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ"ฝ้ายบอก

"คนสวยก็อย่างนี้แหละ..มีแต่คนตามจีบ"ดินพูด

ฝ้ายเหลือบตามองกระจกมองหลังก็เห็นดินนั่งมองเธออยู่ เธอเห็นเขามองจึงหลบสายตาของเขา และพอเขาพูดทำให้เธอนึกถึงที่เขาบอกเธอเมื่อคืน ไม่หรอกเขาพูดเล่นมากกว่าฝ้ายคิด

ฝ้ายหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาเปี๊ยก เธอสั่งให้เปี๊ยกไปที่บ้านของเธอแล้วให้บอกป้าอุ่นว่าให้ห่อข้าวมาให้เธอกับฝ่างแล้วก็ดินที่ออฟฟิตด้วยแล้วฝ้ายก็วางสาย

ฝ้ายขับรถมาอีกสักพักก็เลี้ยวเข้าไปจอดที่หน้าบ้านที่เป็นทรงสูง ชั้นล่างเป็นกระจกใสมีมู่ลี่ปิดอยู่ทั้งห้อง ส่วนชั้นบนเป็นกระจกสีดำทำให้มองไม่เห็นข้างใน

รอบๆ บ้านนี้มีการปลูกดอกไม้และต้นไม้ตกแต่งอย่างสวยงาม

"ถึงออฟฟิตแล้วค่ะ...ไปค่ะเข้าไปข้างในกัน"ฝ้ายบอก

"ออฟฟิตเราตกแต่งได้สวยดีนะ"ฝ่างบอก

"เอาไว้ใช้รับแขก..ก็ต้องให้ดูดีหน่อยสิคะ"ฝ้ายยิ้ม

เมื่อเดินเข้ามาข้างในออฟฟิต มีโต๊ะทำงานตั้งอยู่2ชุดใกล้ๆ กัน มีชั้นที่ไว้วางโชว์ใบประกาศกับถ้วยรางวัลที่มีอยู่หลายถ้วย ถัดไปด้านข้างมีบันไดเดินขึ้นไปข้างบน ด้านหลังมีประตูออกไปด้านหลัง

"อ้าว! ฝ้าย.. สวัสดีจ้ามาแต่เช้าอย่างนี้แสดงว่าหนีใครมาแน่ๆ ใช่มั้ย"ผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวแรกถาม

"ใช่ค่ะ...พี่ดาว..อ้อ! พี่ดาวคะนี่พี่ฝ่างพี่ชายของฝ้ายกับพี่ดินเพื่อนพี่ฝ่างค่ะ..พี่เขาเพิ่งมาถึงเมื่อวาน เขาจะมาช่วยฝ้ายดูแลไร่ค่ะ...พี่ฝ่าง พี่ดินคะ นี่พี่ดาวดูแลเกี่ยวกับบัญชีทุกอย่างในไร่ รวมถึงเป็นคนรับออร์เดอจากโรงงาน โรงแรมและร้านค้าในตลาดด้วยค่ะ"ฝ้ายแนะนำ

"สวัสดีค่ะคุณฝ่าง คุณดิน"ดาวยกมือไหว้

"สวัสดีคับ"ดินยกมือรับไหว้

ฝ่างยืนจ้องมองดาวตาไม่กระพริบและไม่พูดจาอะไร

ฝ้ายเงยหน้ามองแล้วเอาข้อศอกกระทุ้งไปที่เอวของฝ่าง ดินถึงกับขำออกมา

"สวัสดีคับคุณดาว"ฝ่างทักทายเขินๆ

"แล้วนี่ฝ้ายกับพี่ๆ กินข้าวมาหรือยัง ให้พี่เตรียมให้มั้ย"ดาวถาม

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ดาว ฝ้ายให้เปี๊ยกไปเอามาให้แล้วค่ะ...เดี๋ยวคงถึง"ฝ้ายบอก

"จ๊ะ..อ้อ! พี่เอาเอกสารที่ฝ้ายต้องเซ็นและต้องตรวจดูไปวางไว้ที่โต๊ะแล้วนะ"ดาวบอก

"ขอบคุณค่ะ...งั้นฝ้ายขอขึ้นไปดูเอกสารก่อนนะคะ..เพราะตอนบ่ายฝ้ายจะเข้าไปในไร่และต้องเข้าห้องทดลองด้วยค่ะ"ฝ้ายบอก

ฝ้ายเดินดันตัวของฝ่างไปที่บันได ดินเดินตามไปห่างๆ

ขึ้นไปสุดบันไดก็มีประตูพอเปิดเข้าไป ข้างในมีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตั้งอยู่ ด้านหลังโต๊ะทำงานมีชั้นที่วางรูปกับหนังสืออยู่ ด้านหน้าโต๊ะทำงานตรงมุมห้องมีชุดโซฟาวางอยู่ พนังห้องด้านหน้าเป็นกระจกสีดำที่มองเห็นข้างนอกได้อย่างชัดเจน

"พี่ฝ่างคะ..พี่ไปถึงเมืองนอกมาแล้ว ช่วยเก็บอาการหน่อยสิคะ"ฝ้ายบอก หลังจากที่เดินเข้ามาในห้องแล้ว

"แหม! ก็คุณดาวเธอน่ารักนี่นา สเปคพี่เลยนะ"ฝ่างพูด เขาเดินไปนั่งลงที่โซฟา

"จริงๆ อ่ะ"ฝ้ายเดินไปนั่งเก้าอี้ที่โต๊ะทำงาน

"จริงๆ "ฝ่างบอก

"ถ้าพี่ฝ่างจะจีบพี่ดาวจริงๆ ฝ้ายก็ไม่ว่าหรอกค่ะ พี่ดาวเป็นคนดี นิสัยและมารยาทเรียบร้อย แต่ถ้าจะมาจีบเล่นๆ ไม่ได้นะคะ...พี่ฝ่างก็รู้ว่าฝ้ายไม่ชอบ"ฝ้ายมองตาดุๆ หน้าตาจริงจังมาก

ดินเห็นสีหน้าของฝ้ายที่มองมาที่ฝ่างก็รู้ทันทีว่า ฝ้ายไม่ชอบคนเจ้าชู้แม้ว่าคนๆ นั้นจะเป็นพี่ชายของตัวเองก็ตาม

"พี่รู้..พี่จะจีบจริงๆ เราก็รู้ว่าพี่ไม่ใช่คนเจ้าชู้จีบไม่เลือกเสียทีไหน ไม่ต้องมองพี่อย่างนั้นเลย"ฝ่างบอก

"ไม่รู้สิคะ...ฝ้ายนึกว่าไม่เจอพี่ฝ่างเสียนาน..นิสัยจะเปลี่ยนไปเหมือนเพื่อนพี่ฝ่างเสียอีก"ฝ้ายพูดแต่ไม่มองหน้าใคร

"เพื่อนพี่..ใครล่ะหรือไอ้ดิน!!"ฝ่างงงๆ

"นี่ฝ้ายว่าพี่เหรอ..พี่ไม่เคยเจ้าชู้นะ..พี่รักใครรักจริง..พี่บอกว่าจะจีบใครก็จะจีบจริงๆ "ดินพูด  เขามองหน้าฝ้ายที่ตอนนี้ก้มหน้าดูเอกสารอยู่

"ฝ้ายไม่ได้เอ่ยชื่อใครสักหน่อยค่ะ...จะเดือดร้อนทำไมคะ"ฝ้ายพูด

เธอเหมือนจะเขินที่ดินพูด เพราะเขาบอกว่าจะจีบเธอเมื่อคืน หรือเขาจะพูดจริงเดาไม่ถูกเลยฝ้ายคิด

ฝ่างกับดินหันมามองหน้ากันแล้วยิ้ม..ทั้งสองคนพอจะมองออกว่าฝ้ายเขิน

"พี่เห็นที่ชั้นข้างล่างมีใบประกาศกับถ้วยรางวัลวางโชว์อยู่ ทำไมฝ้ายไม่เอามาวางไว้ข้างบนนี่ล่ะ"ดินถาม

"ก็เอาไว้ให้คนที่มาติดต่อกับเราได้เห็นน่ะค่ะ...เพราะข้างบนนี่นอกจากฝ้าย แม่แล้วก็พี่ดาวก็ไม่มีใครได้ขึ้นมาหรอกค่ะ มันเป็นที่ทำงานส่วนตัวของฝ้ายน่ะ"ฝ้ายบอก

"ฝ้ายจ๊ะ..เปี๊ยกเอาข้าวมาให้แล้วนะ"ดาวโฟนอินมาบอก

"ค่ะพี่ดาว"ฝ้ายบอก

"ลงไปกินข้าวกันค่ะ หิวกันแย่แล้วมั้งคะ"ฝ้ายยิ้ม

"แล้วฝ้ายไม่หิวเหรอ"ดินถาม

"โดยปกติ ฝ้ายกินสายกว่านี่ค่ะ"ฝ้ายบอก

"ระวังจะปวดท้องล่ะเรา...กินข้าวไม่ตรงเวลา"ฝ่างบ่น

"ค่ะ..รู้แล้ว ไปค่ะ"ฝ้ายบอก เธอเดินนำลงไปข้างล่าง

"พี่ดาวไปกินข้าวด้วยกันสิคะ"ฝ้ายบอก

"พี่กินมาแล้วจ๊ะ..ตามสบายเลย"ดาวยิ้ม

ฝ้าย ฝ่างกับดินเดินตรงไปที่ประตูด้านหลัง

แอ๊ด!! มีเสียงประตูด้านหน้าเปิดออก

"สวัสดีคับคุณดาว"

"สวัสดีค่ะคุณพัท มีอะไรให้ไร่ของเรารับใช้คะ"ดาวถามยิ้มๆ

"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกคับ อ้าว! ฝ้าย..วันนี้อยู่ด้วยเหรอคับ"พัททักฝ้าย เขามองเห็นฝ้ายพอดี

"สวัสดีค่ะพี่พัท ทำไมวันนี้มาเองล่ะคะ"ฝ้ายเดินกลับมาทัก

"พี่มาบ่อยนะแต่ไม่เคยเจอฝ้ายเลย เจอแต่คุณดาว สงสัยว่าวันนี้พี่จะโชคดีนะ"พัทยิ้ม

ฝ่างกับดินที่ยืนมองอยู่ต่างหันมามองหน้ากัน ทั้งสองคนมองออกว่าพัทเหมือนจะชอบฝ้ายอีกคน

"ตอนนี้งานในไร่ค่อนข้างยุ่งน่ะค่ะ...แล้วนี่พี่พัทมีอะไรหรือป่าวคะ"ฝ้ายถาม

"ถ้าไม่มีอะไรพี่มาหาฝ้ายไม่ได้เหรอ"พัทยิ้ม

"นักธุรกิจลูกชายเจ้าของโรงแรมอย่างพี่พัทเนี่ยนะคะ..จะว่างขนาดมาเที่ยวที่ไร่ของฝ้ายได้..พูดเล่นใช่มั้ยคะ"ฝ้ายยิ้ม

"รู้ทันพี่ทุกทีนะฝ้าย"พัทยิ้ม

"แล้วว่าไงคะ..มีอะไร"ฝ้ายถาม

"คือพอดีมีคนมาเช่าที่โรงแรมจัดงานแต่งงาน...พี่ก็เลยจะมาสั่งดอกกล้วยไม้กับดอกกุหลาบที่ไร่ พอจะมีมั้ย"พัทพูด

"จำกัดสีมั้ยคะ และต้องการมากแค่ไหน"ฝ้ายถาม

"ขอโทนสีขาวกับสีชมพู กล้วยไม้สัก1000ช่อ กุหลาบสัก500ดอกคับ"พัทบอก

"ได้ค่ะ..ว่าแต่พี่พัทต้องการใช้วันไหนคะ"ฝ้ายถาม

"พี่จะใช้วันมะรืนนี้ ฝ้ายจะทันมั้ย"พัทถาม

"ทันค่ะ..พรุ่งนี้ฝ้ายจะตัดกล้วยไม้กับกุหลาบส่งที่ร้านในตลาดพอดี..ฝ้ายจะได้ตัดเผื่อพี่พัทด้วยแล้วจะให้ลุงมิ่งเอาไปส่งให้ที่โรงแรมตอนเช้าพรุ่งนี้นะคะ"ฝ้ายบอก

"แล้วฝ้ายไม่ไปส่งเองเหรอ"พัทถาม

"ยังไม่แน่ใจค่ะ งั้นพี่พัทลงออร์เดอกับพี่ดาวเลยนะคะ..ฝ้ายขอตัวกินข้าวก่อนค่ะ"ฝ้ายบอก

"ป่านนี้แล้วยังไม่กินข้าวอีก ฝ้ายไปกินข้าวเถอะเดี๋ยวพี่คุยกับคุณดาวเอง"พัทพูด

"ค่ะ..พี่ดาวฝากด้วยนะคะ"ฝ้ายบอก เธอหันหลังเดินกลับไปที่ฝ่างกับดินยืนรออยู่

ฝ่างโอบไหล่ของฝ้ายเมื่อฝ้ายเดินไปถึง เขาเหลือบมองก็เห็นพัทมองมาที่เขากับดินและฝ้าย แล้วก็พากันเปิดประตูเดินเข้าไปข้างใน

"คุณดาว ผู้ชายสองคนนั้นเป็นใครเหรอคับ!?"พัทถาม

"อ้อ! พี่ชายของฝ้ายกับเพื่อนของพี่ชายฝ้ายค่ะ"ดาวบอก

"อ้อ! คับ"พัทพูด

เขามองออกว่าผู้ชายทั้งสองคนดูเหมือนจะหวงฝ้ายทั้งคู่ แต่แววตาของคนที่โอบไหล่ฝ้ายไม่แสดงออกมากเหมือนอีกคนที่ทำเหมือนหึงมากกว่าแค่หวง

เมื่อฝ้าย ฝ่างกับดินเปิดประตูเข้าไปข้างใน ก็เห็นที่กลางห้องมีโต๊ะสำหรับใช้กินข้าวตั้งอยู่ ด้านข้างมีอุปกรณ์ทำครัวอยู่พร้อมใช้งาน มีตู้เย็น ถัดไปมีประตูออกไปที่ระเบียงและอีกประตูเป็นห้องน้ำ

"ขอบใจมากนะเปี๊ยก ที่เอาข้าวมาให้พี่"ฝ้ายบอก

"ไม่เป็นไรคับ งั้นผมออกไปที่ปากทางก่อนนะคับ...เผื่อจะมีใครมาอีก"เปี๊ยกบอก

"แล้วเปี๊ยกมายังไงล่ะ"ฝ่างถาม

"ผมขี่มอไซค์มาคับ"เปี๊ยกบอก

"ขี่ดีๆ ล่ะ..ระวังด้วย"ดินพูด

"คับ ผมไปนะพี่ฝ้าย"เปี๊ยกบอก

"จ้า...แล้วบ่ายเจอกัน"ฝ้ายยิ้ม

เปี๊ยกเปิดประตูออกไปทางระเบียงแล้วเดินไปทางบันไดข้างๆ ระเบียง

"กินข้าวกันค่ะ"ฝ้ายพูด

"ฝ้าย..เมื่อกี้ใคร..แล้วมาทำอะไร..ทำไมเราดูสนิทกับเขาจังล่ะ"ฝ่างถามรัวๆ

"ทีละคำถามก็ได้ค่ะ..คนเมื่อกี้คือพี่พัท เขาเป็นลูกชายเจ้าของโรงแรมใกล้ๆไร่ของเรานี่แหละค่ะ เขามาสั่งกล้วยไม้กับกุหลาบ ที่สนิทเพราะเป็นลูกค้าประจำน่ะค่ะ"ฝ้ายยิ้ม

"พี่ว่าเขาเหมือนจะมาจีบฝ้ายนะ"ดินพูด

"ใช่..พี่ก็มองออก"ฝ่างพูด

"ก็..ใช่ค่ะ"ฝ้ายพยักหน้า

"แต่ทำไมเราไม่หลบหน้าเขาเหมือนคนอื่นๆ ที่มาจีบเราล่ะ"ฝ่างถาม

"ก็พี่พัทไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่มาตามจีบฝ้ายนี่คะ..เขาไม่เคยมาตามเฝ้า หรือมาหาจนน่ารำคาญส่วนใหญ่จะเจอกันเพราะมีเรื่องต้องเจอเท่านั้นค่ะ"ฝ้ายบอก

"แล้วเราชอบเขาหรือป่าว"ฝ่างถามอีก

"ตอนนี้ยังค่ะ..แต่ต่อไปก็ไม่แน่ เพราะในบรรดาคนที่มาจีบฝ้าย พี่พัทก็นิสัยดีที่สุดแล้วค่ะ"ฝ้ายพูด เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาจึงไม่เห็นว่าดินมองเธออยู่ตลอด

"ดีกว่าพี่อีกเหรอ!?"ดินถาม

"ไม่เกี่ยวกับพี่ดินนี่คะ..ฝ้ายหมายถึงคนที่มาจีบฝ้ายเท่านั้น"ฝ้ายพูด เธอมองหน้าเขา

"ก็พี่บอกแล้วว่าพี่จะขอจีบฝ้ายเมื่อคืนไง!!...ฝ้ายลืมแล้วเหรอ"ดินจ้องหน้าเธอ

"พี่ดินคะ...ฝ้ายบอกแล้วว่าอย่าพูดเล่น..ไม่สนุกนะคะ ฝ้ายอิ่มแล้วขอตัวนะคะ"ฝ้ายบอก เธอลุกขึ้นแล้วเปิดประตูเดินออกไปทันที

"ฝ้าย!..เดี๋ยวสิฝ้าย!!"ดินเรียก

"ยายฝ้าย!!"ฝ่างเรียก

"ฝ้ายโกรธกูหรือป่าววะ!"ดินถาม

"กูก็ไม่รู้ว่ะ"ฝ่างบอก

"กูจะทำไงดีวะ มึงช่วยกูคิดทีสิ"ดินพูด

"ยายฝ้ายไม่เชื่อว่ามึงจะจีบจริงๆ ...งั้นคงต้องบังคับทางออ้มแล้วล่ะ"ฝ่างบอก

"ยังไงวะ!?"ดินถาม

"กูมีแผน..แต่มึงต้องบอกความรู้สึกของมึงที่มีกับยายฝ้ายให้แม่กูรู้..แม่จะได้ช่วยด้วยอีกแรง"ฝ่างบอก

"แม่มึงจะไม่เกลียดกูเหรอที่มาจีบลูกสาวเขาน่ะ"ดินถาม

"กูว่าแม่กูต้องชอบที่จะได้มึงมาเป็นลูกเขย...มากกว่าคนอื่นแน่ๆ เชื่อกู"ฝ่างยิ้ม

"เอางั้นก็ได้ว่ะ..แล้วจะบอกแม่มึงเมื่อไหร่ล่ะ"ดินถาม

"กูจะโทรตามแม่มาที่นี่เดี๋ยวนี้แหละ"ฝ่างบอก  เขาหยิบมือถือออกมาแล้วโทรหาแม่เขาทันที

ฝ้ายเมื่อขึ้นมาข้างบนห้องก็ทำงานต่อไม่ได้ เพราะคำพูดของดินยังก้องอยู่ในหูของเธอ เขาพูดเล่นหรือจริงเธอมองไม่ออกและไม่อยากคิดไปเอง เธอต้องใจเย็นๆ และมองท่าทีของเขาไปก่อน ถ้าเขาจะจีบเธอจริงๆ ก็คงแสดงท่าทีอะไรออกมาบ้างแน่ๆ แต่ถ้าไม่ก็แสดงว่าเขาพูดเล่นๆ เมื่อคิดได้อย่างนั้นฝ้ายก็ก้มหน้าทำงานต่อ

สักพักใหญ่ๆ แม่ก็มาที่ออฟฟิตและเดินเข้าไปข้างในครัว

"มีอะไรหรือฝ่าง ถึงบอกให้แม่รีบมา"แม่ถาม

"ผมมีเรื่องอยากบอกให้แม่รู้และขอคำปรึกษาด้วยคับ"ฝ่างบอก

"มีอะไรก็พูดมาได้เลย"แม่บอก

"ไอ้ดิน..มึงบอกแม่ไปเลย"ฝ่างหันไปที่ดิน

"ดินมีอะไรเหรอลูก"แม่ถาม

"เอ่อ! คือว่า...คือ..."ดินอ้ำๆ อึ้งๆ

"โธ่เอ้ย! มึง..อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นั่นแหละ กูบอกเองก็ได้"ฝ่างหงุดหงิด

"ไม่ต้องๆ กูบอกเอง...น้าคับ..คือผมชอบฝ้ายน่ะคับ ชอบแบบคนรักนะคับไม่ใช่น้องสาว น้าจะว่าอะไรผมมั้ยคับ"ดินพูด เขามองหน้าแม่ตรงๆ

"ใช่คับแม่...ไอ้ดินมันชอบยายฝ้ายมาตั้งแต่มันเรียนอยู่ม.ต้นแล้ว..แต่มันไม่กล้าบอก มันกลัวว่ายายฝ้ายจะเกลียดและไม่อยากเจอมันอีก"ฝ่างบอก

"ดินชอบยายฝ้ายจริงๆ เหรอลูก"แม่ถาม

"จริงคับน้า..ผมชอบฝ้ายจริงๆ "ดินพูดน้ำเสียงหนักแน่นและมั่นคง

"น้าดีใจนะที่ดินชอบยายฝ้าย..น้าไม่ว่าอะไรหรอก ดีเสียอีกถ้ายายฝ้ายชอบกับดินจริงๆ น้าก็หมดห่วง"แม่พูด

"ขอบคุณคับน้า"ดินยกมือไหว้

"แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ไอ้ดินสิคับแม่...ยายฝ้ายไม่เชื่อว่าไอ้ดินจะจีบยายฝ้ายจริงๆ ยายฝ้ายว่าไอ้ดินพูดเล่นคับ"ฝ่างพูด

"นี่ดินบอกยายฝ้ายแล้วเหรอลูก"แม่ถาม

"ผมยังไม่ได้บอกว่าชอบหรอกคับ...แค่บอกฝ้ายว่าจะขอจีบเขาเท่านั้น"ดินพูด

"ฝ้ายกับดินคุ้นเคยกันมานาน ก็เลยคิดว่าดินพูดเล่นน่ะสิ"แม่ยิ้ม

"ใช่คับ"ดินพูด

"แล้วฝ่างกับดินจะทำยังไงต่อล่ะ"แม่ถาม

"น้าคับ..น้ารู้จักคนชื่อพัทมั้ยคับ"ดินถาม

"อ้อ! รู้จัก..ที่เป็นลูกเจ้าของโรงแรมใช่มั้ย"แม่ถาม

"ใช่คับ..เขาสนิทกับฝ้ายมากมั้ยคับ"ฝ่างถาม

"ก็ไม่นะ..ถ้าถามแม่..อาจจะมากกว่าคนอื่นๆ นิดหน่อยเพราะเขาไม่มานั่งเฝ้าให้ยายฝ้ายรำคาญ ยายฝ้ายก็เลยไม่เคยหลบเขาแบบคนอื่นน่ะ"แม่พูด

"แล้วฝ้ายเคยสนใจใครเป็นพิเศษมั้ยคับ"ดินถาม

"ก็ไม่เคยเห็นว่ายายฝ้ายจะสนใจใครเลยนะตั้งแต่เรียนจบมา...ยิ่งพอมาดูแลไร่ก็ไม่เคยสนใจใครเลย จนบางครั้งแม่ยังคิดว่ายายฝ้ายอาจจะมีใครอยู่ในใจแต่ไม่พูดออกมา..ถ้าอยากรู้จริงๆ ฝ่างกับดินลองถามเจ้าเปี๊ยกดูสิลูก อาจจะรู้อะไรดีๆ ก็ได้"แม่บอก

"ดีเหมือนกันคับ.. แต่ตอนนี้ผมมีแผนแต่แม่ต้องช่วยด้วยนะคับ"ฝ่างบอก

"แผนอะไรล่ะลูก..ถ้าแม่ช่วยได้จะช่วยเต็มที่เลย"แม่ยิ้ม

"ขอบคุณคับน้า"ดินพูดแล้วยกมือไหว้

"เรียกแม่ก็ได้ดิน..ไม่ต้องเรียกน้าหรอก..จริงๆ แม่ก็รักดินเหมือนกับฝ่างมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว...ยิ่งรู้ว่าดินมาชอบยายฝ้าย...แม่ก็ยิ่งดีใจและสนับสนุนด้วยอยู่แล้วเพราะแม่รู้ว่าดินเป็นคนยังไง ไว้ใจได้มั้ย ดีกว่าปล่อยให้ยายฝ้ายไปชอบใครที่ไหนก็ไม่รู้"แม่บอก

"ขอบคุณคับแม่..ถ้าผมทำให้ฝ้ายชอบได้ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้ฝ้ายต้องเสียใจแน่ๆ คับ"ดินบอก

"ขอบใจลูก"แม่ยิ้ม

"เอาล่ะคับ...มาฟังแผนของผมได้แล้วคับ"ฝ่างพูด

แล้วฝ่างก็บอกถึงแผนที่เขาคิดไว้...หลังจากฝ่างพูดจบแม่กับดินก็พยักหน้าเห็นด้วย...ซึ่งแผนการณ์จะเริ่มตอนบ่ายนี้แหละ

///////////////////////////

เขาเริ่มวางแผนกันแล้วจ้า

ชอบกันไหมเอ่ย....ติชมกันมาได้นะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***