Ee.1 จากไปอย่างรวดเร็ว

“เฮ้อ วันนี้ไปหาถังฟูดีหรือเปล่าน่า”

เหมยลี่สาว สวยวัยยี่สิบปี เธอกำลังนั่ง ทำงานอยู่ โดยรอบตัวของเธอนั้นมีชายชุดดำที่ คุณพ่อของเธอสั่งมาให้ดูแลเธอและถังฟูที่เธอพูด ถึงนั้นก็คือแฟนหนุ่มของเธอนั้นเอง

“คุณหนูจะไปหาคุณถังฟูงั้นเหรอครับ”

“ใช่แล้ว ว่าแต่ว่าคุณพ่อไปทำงานที่ต่างประเทศ อีกแล้วใช่มั้ย”

“ครับคุณหนู ไปเมื่อช่วงบายของวันนี้”

อี้เหวินที่ เป็นมือขวาของเธอกล่าว

ถังฟูเป็นแฟนคนที่สองของเธอหลังจากที่เธอถูกแฟนหนุ่มคนแรกบอกเลิก ด้วยเหตุเพราะว่าเธอนั้นดีจนเกินไป หลังจากนั้นเธอก็ได้เปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งใหญ่

จากลูกสาวมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่คิดว่าจะมาจับปืน ฟันดาบต่อยมวยเธอทำทุกอย่างให้ตัวเองลืม ผู้ชายคนนั้นไป ก่อนที่เธอจะมาช่วยคุณพ่อของเธอบริหารงานทุกอย่าง ฝ่านไปสามเดือน เธอก็ได้ มาเจอกับถังฟูที่เขามาจีบเธอและเธอก็ตกลงคบ กันเป็นเพียงเพราะว่าเขาชอบที่เธอเป็นแบบนี้

“ไปกันเถอะ”

เหมยลี่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ รูปร่างที่สมส่วนสวยงามกว่านาง แบบหรือนางเอกหนังบางคนเสียอีก เหล่าลูกน้อง ต่างพากันเดินตามคุณหนูของเขาไปอย่างเงียบๆ แต่ก็ต้องคอยตรวจสอบว่ามีศัตรูอยู่รอบๆ ตัวคุณ หนูของพวกเขาหรือเปล่าไปด้วย

“อืม ถังฟูน่าจะอยู่ที่บริษัทนะ”

เหมยลี่พูดขึ้นมา เบาๆ ก่อนที่จะขึ้นรถหรู มาได้ไม่นาน พลางหันหน้าออกไปมองด้านนอกกระจก แล้วก็ยิ้มออกมาอย่างมี ความสุขที่จะไดเห็นหน้าแฟนของตัวเอง เหมยลี่กับถังฟูคบกันมาได้สองเดือนแล้วด้วย

“ก็ยังเหมือนเดิมครับ แต่ผมจัดการให้แล้วครับ คุณหนูได้โปรดวางใจได้ครับ”

เหมยลี่พยักหน้ารับ พลางครุ่นคิดว่าจะทำยังไงดีกับพวกผู้หญิงพวกนี้ ดี

“งั้นก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”

“ถึงแล้วครับคุณหนู”

“หึ คอยจับตาดูให้ดี”

เหมยลี่แค่นเสียงออกมา มองดูพวกผู้หญิงที่อยู่ในบริษัทที่แต่งตัวเพื่อจะมา ยั่วยวนถังฟูของเธอ เหมยลี่หันไปสั่งกับคนของตัว เองเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะก้าวขาเรียวสวยลง จากรถหรู ที่มีลูกน้องเปิดประตูเอาไว้รออยู่ก่อนแล้ว เหมยลี่สะบัดผมไปทางด้านหลังเล็กน้อย มันเป็น ภาพที่สวยงามเกินกว่าชายใดที่พบเห็นภาพนี้จะ ต้องละสายตาได้เลยทีเดียว

“ถังฟูอยู่หรือเปล่า” เหมยลี่ถามเลขาหน้าห้องที่ กำลังนั่งทำงานโดยไม่สนใจเธอ ที่ตอนนี้ได้ยืนอยู่ หน้าห้องทำงานของถังฟู

“ท่านประธานไม่อยู่ค่ะ”

“หือ น้ำเสียงห้วงๆ นั้นมันคืออะไร” เหมยลี่หรี่ตามเลขาหน้าห้องอย่างไม่ชอบใจ ทั้งเรื่องการแต่ง ตัวและมารยาทในการพูดคุยกับเธอ ทำให้เธอไม่ พอใจผู้หญิงคนนี้เลยจริงๆ

“เสียงปกติของดิฉันเป็นแบบนี้ค่ะ” เลขาหน้าห้อง ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเหวี่ยงๆ อย่างไม่พอใจที่ ถูกเหมยลี่กล่าวว่าแบบนั้น

“เธอ!”

เหมยลี่พูดได้แค่นั้น เพราะว่าประตูที่ปิด สนิทตรงหน้ากำลังจะเปิดออกมาพร้อมกับร่าง ของชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังมองดู พวกเธอทั้งสองคนอยู่

“เสียงดังเอะอะอะไรกัน”

“หือ ไหนเลขาของคุณบอกว่าไม่อยู่ยังไงละคะ”

เหมยลี่เอียงคอถามถึงฟูที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟน ของเธอ เหมยลี่เดินไป กอดแขนถังฟูอย่าง หวงแหน ถังฟูที่หันไปมองหน้าเลขาของตัวเอง นิ่งๆ ก่อนจะละสายตามามองเหมยลี่ ก่อนจะยิ้ม นิดๆ พลางเอื้อมมือไปลูบหัวของ

เหมยลี่เบาๆ อย่างเอ็นดู

“สงสัยจะเข้าใจผิดนะ”

เหมยลี่หรี่มองถังฟู อย่างไม่เข้าใจ มันมีความรู้สึกแปลกๆ ที่เธอรู้สึก ไม่ดีเอามากๆ ถังฟูเหมือนมีอะไรแปลกๆ ที่ยังไม่ ได้บอกเธอ

“แล้วนี่คุณเลิกงานแล้วเหรอคะ”

ถามทั้งๆ ที่พอจะ รู้คำตอบอยู่แล้วว่ามันเป็นยังไง เพราะให้ลูกน้อง สืบมาหมดแล้ว

“เลิกแล้วครับ ผมว่าเราไปหาอะไรทานก่อนดีกว่า มั้ยตอนนี้ผมหิวมากเลยครับ”

เหมยลี่พยักหน้ารับ ก่อนจะยิ้มออกมา ทั้งสองพากันเดินออกจาก บริษัทโดยที่ถังฟูโอบเอวของเหมยลี่ตลอดเวลา และเหมยลี่ ได้ไล่ให้ลูกน้องของตัวเองกลับ คฤหาสน์ไปให้หมดเพราะอยากจะอยู่สองต่อสอง

กับถังฟู เลยไม่ให้ลูกน้องตามมา แต่เธอไม่รู้เลย ว่านั้นเป็นการตัดสินใจที่ผิดอย่างมหันต์ที่ไม่ให้ลูก น้องของเธอตามไปด้วย ทั้งสองเดินเข้าไปในร้าน หรูที่ทั้งสองเข้ามาท่านเป็นประจำทั้งสองเดินไป ยังโต๊ะประจำของทั้งสอง ถังฟูเลื่อนเก้าอี้ให้กับ เหมยลื่อย่างที่สุภาพบุรุษเขาทำให้กับแฟนสาว ของตัวเอง

“ช่วงนี้คุณเป็นยังไงบ้างคะ

เหมยลี่ถามขึ้นหลังจากที่ทั้งสองได้ทานอาหารอิ่มแล้ว ถังฟูมองเหมยลี่ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจกับ อะไรหลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นกับเขาตอนนี้

“ไม่ค่อยดีเท่าไรครับ พอดีช่วงนี้คู่แข่งเยอะขึ้น กว่าเมื่อก่อนเยอะครับ เลยต้องคิดสินค้าใหม่ๆ ออกมาเรื่อยๆ นะครับ”

“นาๆ อย่าเครียดเลยนะคะเดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ”

เหมยลี่พูดปลอบพลางเอื้อมมือไปกุมมือ ของถังฟูพร้อมกับยิ้มให้กำลังใจกับถังฟู

“ขอบคุณครับ”

ถังฟูกล่าวขอบคุณพร้อมกับยิ้ม ให้เหมยลี่ไปด้วย ก่อนที่สายตาของเขาจะเลื่อน ไปทางด้านหลังที่ปะทะเข้ากับร่างบางของใครอีก คนที่เขาคิดอย่างหนักใจจริงๆ เมื่อสาวสวยคนนั้น เห็นเขาก็รีบเดินมาหาทันทีอย่างดีใจที่เห็นคนรัก ของเธอ ใช่แล้วเธอคนนี้คือคนรักอีกคนของถังฟู และเขาก็หนักใจที่จะบอกความจริงกับเหมยลี่ทำยัง ไงดี

“ถังฟูคุณมาทานข้าวกับลูกค้าเหรอคะ”

เสียง หวานพูดขึ้นอย่างรู้ดีว่าผู้หญิงที่นั่งกับคนรักของ เธอเป็นใคร เหมยลี่คือคนรักของถังฟูเหมือนกัน แค่เธอมาหลังเหมยลี่เท่านั้นเองแต่แล้วยังไงละ ในเมื่อพวกเธอรักกันก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังใครเลย นี่น่า

“ใครเหรอคะถังฟู”

เหมยลี่ตวัดสายตาไปมองผู้ หญิงที่มาใหม่ แถมยังถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้ข้าง แฟนหนุ่มของเธออีก ถังฟูได้เห็นปฏิกิริยาของเหมยลี่ก็ได้แต่ถอดถอนหายใจออกมาอย่างไม่รู้จะเริ่มอธิบายตรงไหนก่อนดี

“นี่คือชิงชิง คนรักของผม”

ถังฟูพูดพร้อมกับโอบ ไหล่ของชิงชิงไปด้วย เหมยลี่เหมือนถูกน้ำเย็น สาดเข้าหน้าอย่างแรง เมื่อได้ยินคำพูดนั้นจาก แฟนหนุ่มของเธอ เหมยลี่มองถังฟูอย่างไม่อย่า เชื่อว่าแฟนหนุ่มของเธอจะทำแบบนี้กับเธอได้

“อะ..อะไรนะ!!”

เหมยลี่พูดขึ้นอย่างไม่อยากจะ เชื่อเลยจริงๆ จนเธอต้องลุกขึ้นยืน อย่างหักห้าม อารมณ์ของตัวเองที่กำลังปะทุขึ้นมาอย่างห้ามไม่ ได้ นี่คือการบอกเลิกกับเธอหรือเปล่า ตอนนี้เธอ สับสนมึน งง ไปหมดแล้ว ไหนเขาบอกว่ารักเธอไง แล้วนี่อะไร คนรักของเขา แล้วเธอละ เธอเป็น อะไรสำหรับเขากัน เป็นควายโงๆ ตัวหนึ่งให้เขา สวมเขาหรือไงกัน!!

“ชิงชิงคือคนรักของผม”

ถังฟูพูดอีกครั้งอย่างช้า และพยายามทำใจเย็น เพราะตอนนี้ลูกค้าคนอื่นๆ ในร้านต่างพากันมองพวกเขาทั้งสามคนกันหมดแล้ว

“แล้วฉันละคะ อย่าบอกนะว่าที่ผ่านมาคุณหลอก ฉันนะ!”

เหมยลี่จ้องมองถังฟูอย่างเสียใจ ตอนนี้ เธอรักถังฟูจนหมดใจแล้วจนไม่เลือกพื้นที่เอาไว้ ให้รักใครอีกแล้ว

“เปล่า คุณใจเย็นๆ ก่อนนะ ชิงชิงตอนนี้คุณกลับ ไปก่อนนะ ตอนนี้ผมขอคุยกับเหมยลี่ก่อน”

ถังฟู หันไปบอกชิงชิงเสียงนุ่ม ก่อนจะหันมามองเหมยลี่ ที่จ้องมองเขาอย่างเสียใจ และเขาก็ไม่สามารถ ทำอะไรได้แล้วในตอนนี้ ทุกอย่างมันเป็นเพราะ เขาเองที่ไม่มั่นคงพอที่จะรักเธอเพียงคนเดียว

“คุณจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไง ในเมื่อคุณบอกว่า คุณมีคนรักในขณะที่คุณกำลังคบกับฉันอยู่!!”

เหมยลี่พูดขึ้นอย่างโมโหที่ได้ยินคนรักของเธอพูด แบบนั้น ไม่มีใครใจเย็นได้หรอก

“เราออกไปคุยด้านนอกกันเถอะ”

ถึงฟูทนไม่ไหว เลยคว้ามือของเหมยลี่แล้วออกแรงดึงให้ ร่างของเหมยลี่นั้นตามมาออก เหมยลี่พยายามขัดขืนแต่ ก็ทำไม่ได้เพราะถังฟูแรงมากกว่าตัวเองมาก

“ปล่อยนะ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น เราจะคุยกันตรง นี้! ให้รู้เรื่อง!”

เมื่อเดินออกมาจากร้านได้เหมยลี่ก็ สะบัดปล่อยออกพร้อมกับหันไปมองถังฟูอย่างเอา เรื่อง บอกให้รู้นะ ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องเธอจะไม่ยอม ไปไหนทั้งนั้น

“ถังฟูคะ คุณรีบบอกกับคุณเหมยลี่ไปตอนนี้เถอะ ค่ะ”

ชิงชิงที่เดินตามทั้งสองคนมาก็พูดขึ้น เพราะ เธอรอไม่ไหวแล้ว ที่จะให้เธอทั้งสองเลิกกัน เร็วๆ

“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกเหรอ”

ถังฟูหันมาถามชิง ชิง เพราะคิดว่าชิงชิงนั้นกลับไปแล้วพอเหมยลี่ยิ่ง เห็นชิงชิงเธอก็ยิ่งโมโห

ประโยคต่อมาของชิงชิง

“ยังค่ะ ชิงชิงรอให้คุณเคลียร์กับคุณเหมยลี่ก่อน เพราะคุณจะต้องพาชิงชิงไปฝากท้องที่โรงพยาบาลอีกนะคะ คุณอย่าลืมสิคะ”

“อะไรนะ นี่คุณ!”

แม้จะได้ยินเต็มสองรูหูแต่ เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าถังฟูจะทำกับเธอขนาดนี้ เธอมองถังฟูที่ตอนนี้ได้แต่จนปัญญาที่จะห้ามชิง ชิงไม่ให้พูดเรื่องนี้ เหมยลี่ที่เห็นว่าถังฟูไม่พูดอะไร นั้นก็หมายความว่าถังฟูนั้นยอมรับความจริง เหมยลี่เดินตรงไปหาชิงชิงเพื่อจะขอตบให้หายแค้นกับ สิ่งที่ทั้งสองทำกับเธอแบบนี้ได้ลงคอ

...เพียะ!!...

“ชิงชิง!”

ถังฟูได้เห็นเหมยลี่ตบเข้าไปที่ใบหน้า สวยของชิงชิงอย่างแรงก็ได้แต่ร้องออกมาอย่าง ตกใจ ไม่รอช้าถังฟูรีบเดินเข้าไปหมายจะแยกเหมยลี่ออกจากชิงชิง แต่เพราะอารมณ์ของเหมยลี่ ตอนนี้นั้น เกินกว่าที่จะควบคุมตัวเองได้ และชิงชิง เองก็โมโหที่ถูกเหมยลี่ตบจนหน้าหัน ทำให้ชิงชิง หันกลับไปเพื่อจะตบเหมยลี่คือแต่ก็ถูกเหมยลี่ตบ เข้าให้อีกครั้ง ตอนนี้ชิงชิงถูกเหมยลี่จิกหัวพร้อม กับกระหน่ำเข้าไปที่ใบหน้าสวยจนไม่มีเค้าโครง เดิมอีกแล้ว ถังฟูที่เห็นท่าไม่ดีจน ได้ ก็เลยกระชากเหมยลื่ออก แต่เพราะเหมยลี่ที่ตอนนี้สติแตกไปแล้ว เธอเลยไม่สนอะไรทั้งนั้น อย่างที่จะเข้าไปตบชิงชิง ให้สมใจ

“ปล่อยฉัน! ถังฟู!”

“หยุดนะ! เหมยลี่!”

ถังฟูร้องบอกอย่างโมโหขึ้น มานิดๆ เพราะเหมยลี่ตอนนี้สติแตกไปแล้ว และ มันก็เกินกว่าที่เขาคิดเอาไว้ แรงของเหมยลี่มี มากกว่าปกติ ทั้งสองยื้อหยุดฉุดกระชากกันไปมา จนมาถึงตรงถนน จนถังฟูทนไม่ไหว จึงได้ผลัก เหมยลี่ออกไป จนเหมยลี่ได้แต่มองถังฟูอย่าง ตกใจเพราะไม่คิดว่าถังฟูจะผลักเธอ เหมยลี่เซไป ด้านหลังก่อนจะถลาตกลงไปยังฟุตบาทข้างถนน เธอพยายามจะยื่นมือออกไปข้างหน้าเพื่อจะไขว่คว้ามือ ของถังฟู แต่ก็ต้องผิดหวังซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าเมื่อถังฟูยืนมองเธอนิ่งๆ ไม่คิดแม้แต่จะยื่น มือมาคว้ามือของเธอเลยสักนิดเดียว แต่ในตอน นั้นเองที่ได้มีรถขับมาด้วยความรวดเร็วได้ชนข้า กับร่างของเหมยลี่เข้าอย่างจัง ร่างบางที่ถูกชน เข้าเต็มแรงลอยละลิ่วไปตกกับแม่น้ำใหญ่ที่มี ความลึกที่สุดในประเทศนี้ เหมยลี่ยังไม่ได้แม้แต่จะตังตัวทันแต่ก็ เริ่มไม่รู้สึกเจ็บปวดตามร่างกายเลยด้วยซ้ำ ทำไมกันนะ เธอทำเวรกรรมอะไรเอาไว้นักหนา ทำไมเธอจะต้องเจอแต่กับความรักที่ไม่สมหวัง ตลอดเลย ถังฟูถ้ามีโอกาสได้เจอกันอีก ฉันจะ ทำให้นายเจ็บเหมือนอย่างที่ฉันเจ็บ ฉันขอสาบาน

เหมยลี่ได้แต่คิดอย่างโกรธแค้นถังฟูและชิงชิง ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้แล้ว เมื่อเธอนั้นไม่มี โอกาสรอดซะแล้วสิ เพราะนี่มันเป็นแม่น้ำใหญ่ที่ ลึกและใหญ่ที่สุดในประเทศนี้แล้ว และไม่มีใคร รอดหลังจากตกลงไปในแม่น้ำแห่งนี้เลยสักคน เดียว ร่างกายของเธอดำดิ่งลงไปในแม่น้ำเรื่อยๆ น่าแปลกที่ร่างกายของเธอตอนนี้นั้นกลับรู้สึกเบา สบายไม่รู้สึกแม้แต่ความเจ็บปวดจากการที่ถูกรถ ชนเลยแม้แต่นิดเดียว หรือนี่คืออาการของคนเรา ที่กำลังจะตาย เหมยลี่ได้แต่ยิ้มออกมาอย่างเศร้าใจ ที่ทำไมเธอต้องมาตายตอนนี้ด้วย เธอทำอะไรผิดนักเลยเหรอ ได้โปรดเถอะ ได้โปรดมอบ โอกาสนั้นให้เธออีกสักครั้งจะได้มั้ย

...เปิดเรื่องมานางเอกของเราก็เจ็บมากเลยจร้าาา...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***