ความลับของคืนจันทร์เต็มดวง

เสียงน้ำไหลของบ่อน้ำร้อนตามธรรมชาติดังคละเคล้ากับแสงของจันทร์เต็มดวงยามค่ำคืน สะท้อนเงาของหญิงสาวบนผิวน้ำที่นั่งแช่น้ำร้อนตรงริมบ่อ ร่างเปลือยถูกปกปิดด้วยไอน้ำร้อนที่ลอยคลุ้งขึ้นมาปกคลุมทั่วบริเวณ หญิงสาวมีใบหน้างดงามราวเทพธิดาที่หลุดออกมาจากภาพวาด ผิวพรรณขาวเนียน รูปร่างสะโอดสะอง ผมยาวสีบรอนทองถูกรวบสูงอย่างง่ายๆ ยามลมพัดผ่นมาเบาๆสะบัดปอยผมไหวไปมาเล็กน้อย นางหลับตาพริ้มฮำเพลงเบาๆอย่างผ่อนคลาย

แต่ไม่นานนักนางก็รู้สึกถึงใครบางคนกำลังเข้ามาใกล้ นางหยุดฮำเพลงพร้อมกับเปิดตาข้างหนึ่งมองเห็นเงาของชายร่างสูงค่อยเดินลงมาในบ่อน้ำร้อน แรงกระเพื่อมของผิวน้ำค่อยขยายเป็นวงกว้างพร้อมกับเสียงแหวกของน้ำ

"เหตุใดจึงหยุดฮำเพลงไปล่ะ?" เสียงของชายผู้นั้นเอ่ยทักขึ้น ทว่าหญิงสาวมิได้โต้ตอบอะไรแล้วหันหลังทอดสายตามองไปที่ทิวทัศน์ยามค่ำคืน จากบ่อน้ำร้อนตรงนี้ที่ตั้งอยู่บนเนินสูงของวังในส่วนที่เป็นพื้นที่หวงห้าม ทำให้มองเห็นแสงไฟจากเมืองที่อยู่ไกลๆได้  เพียงครู่ชายผู้นั้นก็เข้ามาถึงตัวนาง เขาโอบกอดนางจากด้านหลังพร้อมกับก้มพรมจูบลำคอขาวอย่างอ่อนโยน"จะไม่ทักทายกันหน่อยรึไง" เขาเอ่ยขึ้นอีกในขณะที่ยังไม่หยุดคลอเคลียวซอกคอของนาง

นางไม่ตอบเพียงแค่เอี้ยวตัวหันกลับมาประกบริมฝีปากจูบอีกฝ่าย นางขยับริมฝีปากตวัดปลายลิ้นอย่างคุ้นชิน ผ่านไปครู่หนึ่งจึงถอนริมฝีปากออกทำให้อีกฝ่ายมองเห็นริมฝีปากอวบแดงระเรื่อชุ่มช่ำจากการจูบเมื่อครู่

"เราเพิ่งจะพบกันเมื่อตอนบ่ายนี้เองมิใช่หรอกรึ จะทักทายพร่ำเพรื่อให้น่ารำคาญไปทำไม" นางว่า

"เย็นชาจังนะ ทั้งที่เจ้าเพิ่งจะจูบข้าไปแท้ๆ"

"ฝ่าบาททรงพอพระทัยและหม่อมฉันเองก็พอใจ มันก็แค่นั้นและเมื่อไหร่ที่ใครซักคนต้องแต่งงาน เรื่องแบบนี้ก็ทำไม่ได้อีกแล้ว" ดาเลียโต้กลับ

"ดาเลีย เจ้ารู้ใจของข้าดีกว่าใครว่าเจ้านั้นคือคนสำคัญที่สุด" "จักรพรรดิหนุ่มเริ่มใช้น้ำเสียงราวกับกำลังอ้อนวอน

"หม่อมฉันคือคนสำคัญของจักรวรรดิเพคะ เป็นเพียงภาชนะแบกรับคำสาปของราชวงค์เท่านั้น ได้โปรดอย่าคาดหวังความรู้สึกไร้สาระเช่นนั้นจากหม่อมฉันเลย" นางเอ่ยอย่างเย็นชา

พอนางพูดจบก็ค่อยๆ ถอยออกห่างจากอ้อมกอดของอีกฝ่ายขยับตัวจากขอบบ่อลงมานั่งแช่น้ำจนถึงคอ จักรพรรดิเองก็ทำตามเช่นกัน ท่าทางของดาเลียแม้จะดูเย็นชาเหมือนปกติแต่ค่ำคืนนี้พระองค์รู้สึกถึงความไม่ปกติในใจส่วนลึกของพระองค์เอง

"หม่อมฉันอยากรู้ข้อมูลของเจ้าชายสามแห่งเรียมนั่นเพิ่มอีกซักหน่อย" อยู่ๆ นางก็เอ่ยขึ้น

"เจ้าพักเรื่องนั้นไว้ก่อนได้รึไม่ คืนนี้คือคืนจันทร์เต็มดวงนะมันเป็นคืนที่พิเศษสำหรับข้าที่จะได้อยู่กับเจ้าตอนที่ปรากฎร่างที่แท้จริง" พระองค์เอ่ยพรางยกมือข้างหนึ่งสัมผัสใบหน้าที่งดงามของนาง"เจ้ารู้ดีว่าข้ารอยคอยคืนที่พระจันทร์เต็มดวงมาตลอด ดาเลีย... ผ่านมานานหลายปีแล้วนอกจากความสัมพันทางกาย เจ้าก็ไม่คิดจะเปิดใจให้ข้าเลยซักนิดเชียวรึ"

"คำตอบยังคงเหมือนเดิมเพคะ ความจริงหม่อมฉันไม่เคยคิดที่จะอยู่เคียงคู่กับใครเลยด้วยซ้ำ หม่อมฉันเกิดมาพร้อมกับคำสาปเพื่อจักรวรรดิมิใช่เกิดมาเพื่อคนใดคนหนึ่ง ดังนั้นอย่าได้มองหม่อมฉันเป็นมนุษย์เลยทรงคิดว่าหม่อมฉันคือเครื่องมือให้พระองค์ใช้งานเพื่อประโยชน์ของจักรวรรดิเถอะเพคะ"

นางพูดแบบนี้ทุกครั้งที่เมื่อใดก็ตามที่จักรพรรดิร้องขอความรักจากนาง และนางเองก็คิดว่ามันเป็นความจริงที่นางต้องคอยบอกตัวเอง ความรู้สึกรักใคร่ระหว่างชายหญิงมันเป็นเรื่องไร้สาระ สัตว์ประหลาดอย่างนางไม่จำเป็นต้องมีเรื่องแบบนั้นให้ยุ่งยากหรอก นางคิดเช่นนี้มาตลอด

เมื่อปราศจากการสนทนาเสียงที่ได้ยินมีเพียงเสียงของน้ำไหล ดาเลียแช่อยู่ซักพักก็ลุกขึ้นจะเกินขึ้นจากบ่อ "จะไปแล้วรึ?" จักรพรรดิหนุ่มทรงเอ่ยถาม

"เพคะ คืนนี้คิดว่าอยากจะเข้านอนเร็วซักหน่อย" นางพูดโดยที่เอี้ยวใบหน้าด้านข้างและยืนหันหลังให้ จักรพรรดิจ้องมองเรืองร่างที่งดงามของนาง พระองค์รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้เห็นร่างที่แท้จริงของนาง สำหรับพระองค์แล้วสามารถพูดได้เลยว่าไม่มีหญิงใดในโลกนี้ที่จะงดงามไปกว่านางอีกแล้ว หากความลับนี้เผยแพร่ออกไปจะมีชายมากมายเพียงใดที่ต้องการจะหมายปองนาง

"คืนนี้นอนด้วยกันเถอะ" พระองค์บอก

"เพคะ" นางตอบสั้นๆ พร้อมกับเดินขึ้นจากบ่อไปเผยให้เห็รูปร่างเปลี่ยนจากด้านหลัง สะโพกกลมเอวคอดเล็กเรียวขาที่ยาวสวย ทุกส่วนบนเรือนร่างของนางนั้นงดงามเกินจะบรรยายเป็นคำพูดได้ แม้นางจะตอบรับยินยอมเพียงสั้นๆอย่างไร้ความรู้สึกของนางนั้น แม้มันเป็นเหมือนดาบที่ทิ่มแทงใจจักรพรรดิหนุ่มทุกครั้งที่ได้ยินก็ตาม แต่พระองค์ก็ยินยอมขอเพียงได้โอบกอดนางเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว ยามที่เห็นนางลับสายตาไปพระองค์ก็เริ่มพึมพำถามตัวเอง ด้วยความเศร้าสลดใจปรากฎขึ้นมาบนใบหน้าของพระองค์

"ให้ข้าคิดว่าเจ้าเป็นเครื่องมือเพื่อใช้ประโยชน์เท่านั้นหรอกรึ ที่ผ่านมาข้าก็ทำเช่นที่เจ้าบอกแต่ความรู้สึกลึกๆ ของข้าที่มีให้เจ้าก็ยังไม่เคยเปลี่ยนไป เวลานี้ข้าคิดใช้เข้าเป็นเครื่องมือทางการฑูตให้เจ้าแต่งงานไปกับคนอื่น หากเวลานั้นมาถึงจริงๆ แล้วข้าจะตัดใจมองเจ้าเป็นแค่เครื่องมือจริงๆได้รึไม?" จักรพรรดิพึมพำออกมาเบาๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***