เมื่อไรตัวตนของฉันจะมีแค่ฉันคนเดียว

นิทาน:เด็กสาว2พี่น้อง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วนะหมู่บ้านห่างไกลมีบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนั้นมีเด็กสาวทั้งสองคนที่แสนน่ารักใครๆต่างก็เอ็นดูนางที่แห่งนั้นเด็กสาวทั้งสองคนอยู่กับคุณพ่อด้วยกัน 3 คน เด็กสาวคนแรกมีใบหน้าอันแสนน่ารักราวกับเทพธิดาตัวน้อยบังเกิดเกล้าที่เกิดมาบนโลกใบนี้เธอนั้นมีจิตใจอ่อนโยนและบอบบางช่วยเหลือผู้อื่นทุกเมื่อไม่ว่าจะลำบากอยู่ยากแค่ไหนเธอก็จะช่วยต่างกับเด็กสาวคนที่ 2 ผู้ที่มีจิตใจอันโหดเหียม แต่กลับมีใบหน้าแสนน่ารักและแสนเจ้าเล่ห์ซ่อนเอาไว้อยู่ เด็กสาวคนนั้นออกไปในตอนกลางคืนเสมอแล้วพอรุ่งเช้าบนเตียงของเธอนั้นก็จะเต็มไปด้วยซากสัตว์ต่างๆนานาและหลายครั้งที่คุณพ่อได้เห็นเด็กสาวคนที่ 2 นั้นมีพฤติกรรมแปลกประหลาดเช่นนี้เขาจึงวิ่งไปถามชาวบ้านว่า

พ่อของเด็กสาว: "ทำไม ลูกสาวคนที่ 2 ของเขานั้นถึงมีพฤติกรรมประหลาดเช่นนี้"

ชาวบ้าน: "ข้าก็คิดเหมือนกันเหมือนกับว่าเป็นปีศาจที่ถูกส่งให้เกิดมา"

คนที่อยู่ในหมู่บ้านแห่งนั้นต่างก็หวาดกลัวทุกคนต่างโวยวายและคิดว่าเด็กสาวคนที่ 2 นั้นคือปีศาจที่เกิดออกมาชาวบ้านทั้งหลายจึงไปรวมกันที่โบสถ์เพื่อขอคำปรึกษาและที่โบสถ์แห่งนั้นก็ได้บอกว่า

บาทหลวง: "ต้องกำจัด เด็กสาวคนที่2 ออกไปมิเช่นนั้นเด็กสาวคนนั้นจะยึดครองร่างของเด็กสาวอีกคนหนึ่งไปชั่วนิรันดร์ "

เมื่อคุณพ่อได้ยินเช่นนั้น เขาจึงวางแผนหลอกล่อให้เด็กสาวคนที่สองนั้นไปยังกระท่อมไม้แห่งหนึ่งและเมื่อเด็กสาวคนนั้นไปเยือนที่แห่งนั้นคุณพ่อได้ทำการปิดประตูและชาวบ้านก็ต่างมายืนรอบกระท่อมแห่งนั้นและเผากระท่อมนั้นจนไหม้เป็นตอตะโก

แล้วหลังจากนั้นมาก็ไม่เกิดเหตุการณ์นี้อีกเลยไม่มีใครเห็นเด็กสาวคนที่ 2 นั้นอีกเลยนับจากวันนั้น และเด็กสาวคนแรกนั้นก็มีชีวิตอันแสนดียิ่งกว่าตอนที่อยู่กับเด็กสาวคนที่ 2 อีกทำให้คุณพ่อและคนในหมู่บ้านต่างๆก็ยินดีปรีดาและพูดต่างๆนานามาว่า

ชาวบ้าน: "พวกเราทำถูกแล้ว แล้วพวกเราก็ยินดีมากที่เรานั้นได้ช่วยเหลือเด็กคนนี้เพราะเด็กคนนี้นั้นเคยช่วยพวกเราไว้หลายๆอย่าง"

แต่หารู้ไม่ว่าเด็กคนนั้นน่ะไม่ใช่เด็กสาวคนแรกแต่เป็นเด็กสาวคนที่ 2 ที่ รู้สึกยินดีและปรีดามากที่ได้กำจัดเด็กสาวคนแรกออกไปจากชีวิต ก่อนหน้านี้ติดสาวคนที่ 2 รู้ตั้งนานแล้วว่าคุณพ่อนั้นจะกำจัดเธอทิ้งเด็กสาวคนที่ 2 ก็เลยบอกให้เด็กสาวคนแรกนั้นช่วยไปหยิบฟื้นที่กระท่อมในป่าให้ทีและนั่นก็คือเหตุผลว่าทำไมนั้นเธอนั้นถึงยิ้มร่าเริงราวกับว่าชีวิตหนึ่งชีวิตที่หายไปนั้นได้โปรดพัฒนาการออกไป ปีศาจไร้เดียงสานั้นยังคงอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนั้นและรอคอยวันที่เธอนั้นจะได้ยึดครองร่างอันสมบูรณ์ เธอนั้นได้กล่าวไว้ว่า

เด็กสาว: "น่าเสียดายจริงๆที่เธอนั้นจะต้องตายเพราะฉันนั้นเสียดายที่ฉันนั้นไม่มีรากเป็นของตัวเองแต่ไม่เป็นไรเพื่อการอยู่รอดของฉัน ฉันยอมรอกคราบอันเก่าออกก็ได้แต่ฉันก็จะรอคราบอันใหม่ เรื่อยๆจนกว่าร่างนั้นจะเป็นของฉันโดยสมบูรณ์ อีกไม่นาน

มัน

จะ

เป็น

เวลา

ของ

ฉัน

จบบริบูรณ์.......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป