ฉันอยู่ในเอื้อมมือของชายผู้หนึ่งดำตาสีดำ คม ใบหน้าเรียว ขาว ผมสีแดง เจิศจรัสนี่มันเทพบุตรชัดๆ
“จ้องอีกนานไหมครับ”
“อ้อ ขอโทษค่ะ” ฉันพูดพลางเขินอาย เอาเส้นผมทัดหูไป
“คุณหนูอย่างท่านไปทำอะไรบนกำแพงครับ”
อาบิเกล: “อ้อ ขึ้นไปสูดอากาศค่ะลมเย้น เย็น ดี”
“นี่คุณหนูจะไปไหนครับ หอบสะพายของพะรุงพะรังออกมา หรือว่าจะไปโรงเรียนครับ”
อาบิเกล : “โรงเรียน??? อ้อใช่ข้าจะไปโรงเรียน” จริงสิฉันยังเรียนอยู่นี่
“คุณหนูอย่างท่านเรียนกับเขาด้วยเหรอครับ ปกติข้าเห็นแต่อยู่กับท่านมอร์แกน”
อาบิเกล : “แม้ ท่านก็ว่ามากไป ข้าไปก่อนนะแล้วเจอกัน”
“คุณหนูจะไปไหนครับนั้น ทางนั้นไม่ใช่ทางเข้าโรงเรียนครับ”
อาบิเกล : “อ้าวเหรอ โทษทีช่วงนี้ข้าป่วยนะ เลยขี้หลงขี้ลืม ว่าแต่โรงเรียนไปทางไหนเหรอ”
ฉันมองยังชายข้างหน้าที่กำลังอมยิ้มหัวเราะขำฉันอยู่
อาบิเกล: “ยัง ยังอีก ตกลงท่นจะบอกไม่บอก หน้าข้าเหมือนคนเล่นตลกรึไง”
“ครับ ครับ งั้นตามข้ามา ข้าจะพาไป”
โรงเรียนอัลคาเดียร์
“ที่นี่แหละครับคุณหนูถึงแล้ว”
อาบิเกล : “ว้าว สวยจริงๆ นึกว่าอยู่ในนิยายซะอีก แต่นี่ก็นิยายนี่”
“นั้นคุณหนูจะไปไหนครับ รึคุณหนูสติฟันเฟืองจริงอย่างที่เขาว่ากัน”
อาบิเกล : อะแฮ่ม ฮืม “ข้า ข้า ว่าแต่ที่ที่ข้าเรียนอยู่ตรงไหนเหรอพ่อหนุ่ม” ฉันพูดพลางยิ้มส่งสายตาให้ชายแปลกหน้า
กรึ่บ
“เออ ทางนี้ครับ” ทำไมเขาต้องรีบเบือนหน้าหนีฉันทันทีละ ท่าทางเขินอายของเขาก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย ฉัดพูดไปพลางเดินตามชายผมแดงไป
“เธอๆ คนนั้นใช่ท่านหญิงอาบิเกลคู่หมั้นหมอแกนที่ทำร้ายท่านหญิงอมันดาไหม ร้ายเนอะ เป็นแค่นังขยะไม่มีเวทย์ชั้นต่ำยังกล้าเสนอหน้าเข้ามาเรียนอีก”
“ใช่ๆ ”
“ท่านชายเขาจะถอนหมั้นกับนางขยะนั้นแล้วนิ ใช่ไหม”
“ฉันก็ได้ยินอย่งนั้นแหละ”
“แล้วท่านจอร์แดนทำไมไปเกลือกกลั้วกับขยะพักนั้น”
ฮืมม!!!!!
ฉันได้แต่ยืนจ้องพวกนักเรียนที่ออกมานินทา ทำอย่างกับฉันไม่ได้ยิน ไม่ได้นินทาสักวันจะตายกันรึไง ว่าแต่คนตรงหน้าใช่ท่าน จอร์แดนคนๆ นั้นจริงเหรอ หล่อเป็นบ้า
“นังขยะ ไม่รู้จักสำเนียกตัวเอง”
อบิเกล : “เธอว่าใคร ฉันได้ยินนะ”
“ก็ว่าเธอไง ฮ่า ฮ่า”
อบิเกล : “นัง!!!!”
ตูม!!!!!!!
จอร์เดน : “ท่านหญิง อย่า!!!!พลังเวทย์ ปะ…. เป็นไปไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงขยะจริงหรือ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 20
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments