บทที้ 5 พลังเวทย์ถือกำเนิด

จอร์เดน: “ทะ….ทำไมท่านหญิงถึงมีพลังเวทย์ ข้าสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างของผู้หญิงคนนี้ที่ถูกซ่อนเร้นไว้ แสงนั้น”

มะ….เมื่อกี้มันคืออะไร เหมือนเห็นแสงสีทองเปล่งออกมาจากมือ หรือฉันตาฟาดไป

“ยัยบ้า!!!!นี่แกจะฆ่าฉันหรือไง”

อามิเกล : “ฉันไม่ได้ทำนะ เธอก็รู้นี่ว่าฉันไม่มีพลังเวทย์ ถ้ากระถีบเธอเละก็ไม่แน่” ฉันพูดกระชิบใส่หูข้างๆ ท่านหญิงคนนั้น

จอร์เดน : “เรื่องนี้ต้องยังบอกใครไม่ได้ ข้าคงต้องแก้สถานการ์ณไปก่อน ช้าก่อน ข้าเป็นคนทำเอง”

“ท่าน เป็นไปไม่ได้ เมื่อกี้ข้าเห็นยัยนี่เป็นคนทำนะ ทำไมต้องปกป้องนางขยะนี่ด้วย”

จอร์เดน: “รึเจ้าจะลองอีกสักรอบ คราวนี้ข้าคงไม่พลาดแน่ ไม่มีเรียนกันหรือไงออกมาเพล่นพล่านอยู่ได้ รึต้องให้ข้าไปรายงานของพวกเจ้า อามิเกลเรื่องเมื่อกี้ที่เจ้าทำห้ามบอกใครเป็นอันขาด”

อามิเกล : “ท่านจอร์เดน หล่อสุด ๆ ไปเลย”

จอร์เดน: “เมื่อกี้ท่านหญิงพูดอะไรนะครับ หล่อสุดๆ??” เขาพูดพลางยกนิ้วโป่งขึ้นทำฉันแอบอั้นขำไม่ได้

อามิเกล : “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ท่านจอร์เดน นะท่านจอร์เดน ไม่ต้องทำตามข้าก็ได้ ข้าอดขำไม่ได้”

เฮือกกก!!!!!!!

ฉันรีบผละออกห่างจากตัวเขาทันที เล่มก้มหน้าลงมายิ้มกระชากใจให้ฉันแบบนั้น แทบจะใช้ลมหายใจเดียวกันเล้ว ใครจะทนไหวกัน

ดาเมจรุนแรงจริงๆ ใช้คำว่าน่ารักและหล่อได้เปลืองจริง ๆ

จอร์เดน : “ข้าจักชอบท่านแล้วสิ ท่านทำให้ข้ายิ้มได้รู้ไหม ท่านหญิงอามิเกล”

ตึก ตึก!!!!!!!

อะ แค่ก แค่ก……

ทำไมใจฉันมันเต้นแรงขนาดนี้กัน ไม่ไหวแล้ว ฉันใช้มือพัดโบกไปมา

จอร์เดน : “ท่านไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับท่านหญิง หน้าท่านดูแดงๆ”

อามิเกล : “อ้าวเหรอ ข้า ข้า แค่ร้อนนะ”