Prologue

ก่อนกาลสมัยจะเริ่มต้น มีเพียงความว่างเปล่าและความมืดมิดเพียงเท่านั้น ไร้ซึ่งชีวิตและความตาย เป็นเช่นนี้มายาวนานหลาย'กัลป์'แล้ว และมันจะเป็นอย่างนี้ไปตลอดกาล

แต่ในความว่างเปล่านั้น ก็ได้เกิดมีดวงจิตวิญญาณขนาดเล็กถูกจุดขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิด มันไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร เกิดมาได้ยังไง และชื่อคืออะไรกันแน่?

คำถามเหล่านี้ล้วนผุดขึ้นมาในความคิดเป็นจำนวนมากด้วยความสงสัย และมันก็ยิ่งมากขึ้นเลื่อยๆ มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น และก็มากขึ้น จนกระทั่งความคิดเหล่านั้นเกิดระเบิดออก จนเกิดแสงสว่างที่เจิดจ้าขึ้นมาขับไล่ความมืดมิดออกไปจนหมดสิ้น

ถึงอย่างนั้น แม้ความมืดจะหายไป แต่ก็ยังคงมีความว่าเปล่าอยู่เหมือนเดิม

ทันทีที่แสงสีขาวที่เกิดจากการระเบิดค่อยๆจางลงนั้น ก็เริ่มปรากฏความมืดอีกครั้ง แต่มันแตกต่างกับครั้งก่อนหน้านัก เพราะในความมืดสีดำเหล่านั้นกับมีดวงดาราที่ซ่องประกายขึ้นมามากมาย ช่างเป็นสิ่งที่อัศจรรย์และสวยงามเสียเหลือเกิน ช่างน่างดงามยิ่งนัก

เมื่อได้เห็นสิ่งที่ตนสรรค์สร้างขึ้นมาอย่างไม่ได้ตั้งใจนั้น เจ้าดวงวิญญาณที่เคยคิดว่าตนคืออะไร และเกิดมาเพื่ออะไรนั้นก็ได้รู้คำตอบที่ตนสงสัยมาตลอด

ใช่แล้ว! เขาคือผู้สร้างสรรค์นั้นเอง! ถ้าเขาสามารถสร้างแสงสว่างในความมืดมิดได้ งั้นเขาก็สามารถสร้างชีวิตได้ด้วยเช่นกัน

เมื่อความคิดของเจ้าดวงวิญญาณค่อยๆผลิบานขึ้นจนในที่สุด ก็เกิดชีวิตขึ้นมาอีกมากมายเพียงความคิดของเขาเท่านั้น และได้ตั้งชื่อให้กับบุตรกลุ่มแรกของเขาเหล่านี้ว่า'ลุคเลียซ์'บุตรแห่งแสง

ทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้น เหล่าบุตรแห่งแสงที่ไร้ซึ่งรูปกายต่างก็พากันสงสัยและอยากรู้อยากเห็น ราวกับเด็กที่ไร้เดียงสา

เจ้าดวงวิญญาณที่คอยเฝ้าดูการตื่นขึ้นของเหล่าบุตรแห่งแสงอยู่นั้น เขาก็เกิดความคิดที่ต้องการจะสร้างร่างกายของตัวเอง เหตุผลนั้นก็เพื่อที่จะให้เหล่าบุตรแห่งแสงได้ประจักษ์ถึงผู้สร้างของตนว่ามีร่างกายที่สูงส่ง และสง่างามจนน่าเคารพนับถือมากเพียงใด

ร่างที่มีเพียงพลังงานในตอนแรกก็เริ่มค่อยๆเปลี่ยนไป กระดูกที่ถูกรวมขึ้นมาจากดวงดาว กลุ่มก้อนพลังงานจากแสงสว่างก็ค่อยๆก่อรูปขึ้นกลายเป็นเนื้อหนังและเส้นผม

และเมื่อมีร่างกายที่ต้องการแล้วนั้น เขาก็ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าเหล่าบุตรแห่งแสงทั้งหลายในร่างที่สง่างาม อาพรสีขาวส่องสว่างอย่างเจิดจรัส จนแม้แต่บุตรแห่งแสงเองก็ยังไม่กล้าที่จะสบตากับพระองค์เอง

ใบหน้าที่รูปโฉมงดงามเผยรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยนขึ้น พร้อมกับความเมตตาที่แสนบริสุทธิ์ ก่อนจะเอ่ยพระวาจาว่า

"ท่านทั้งหลาย โปรดเงยขึ้นเถิด"เสียงของพระองค์ดังกึกก้องไปทั่วจักรวาล แต่น้ำเสียงนั้นกับไพเราะน่าฟังเป็นอย่างยิ่ง

"แล้วท่านคือใครกัน?"หนึ่งในบุตรแห่งแสงถามด้วยความสงสัยพร้อมกับความกลัว

"เราคือพระผู้สร้าง เราคือ เดอุส เอกซ์ มากิน่า พระผู้เป็นเจ้าแห่งทุกสรรพสิ่ง และพวกท่านคือบุตรที่ถูกสรรค์สร้างโดยเราผู้นี้"

และนั้นก็กลายเป็นจุดเริ่มต้นในการสร้างดาวเคราะห์ต่างๆมากมาย ที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า โดยเฉพาะโลกของเรา

เหล่าบุตรแห่งแสงต่างก็ได้รับการตั้งชื่อของพวกเขาแต่ละองค์ โดยองค์ เดอุส เอกซ์ มากิน่า พร้อมกับสร้างร่างกายให้แก่เหล่าบุตรแห่งแสงทุกองค์ และยังมอบสถานะพร้อมตำแหน่งเทพพระเจ้าให้แต่ละองค์แตกต่างกันออกไปตามความสามารถ และพลังที่ได้มาตั้งแต่กำเนิด 

ด้วยความคิดสร้างสรรค์อันไร้ซึ่งขีดจำกัดขององค์ เดอุส เอกซ์ มากิน่า ทรงได้รับสั่งให้เหล่าบุตรแห่งแสงสร้างดาวเคราะห์ดวงหนึ่งขึ้นมา โดยมันจะต้องเหมาะสำหรับสิ่งมีชีวิตที่จะถูกสร้างขึ้นมาอาศัยอยู่ได้อย่างปลอดภัย

แม้จะเป็นทวยเทพ แต่เหล่าเทพลุคเลียซเองก็ไม่สามารถที่จะสร้างสรรค์สิ่งต่างๆเหมือนผู้สร้างของพวกเขาได้ องค์มากิน่าจึงสร้าง'เปลวอัคคีแห่งการสรรค์สร้าง'ขึ้นจากความคิดของพระองค์ที่ตกตะกอนกลายเป็นเปลวเพลิงขึ้น

เมื่อได้รับของขวัญจากผู้สร้างแล้วนั้น เหล่าบุตรแห่งแสงก็เริ่มการบรรเลงการสร้างโลกของพวกเขาขึ้นมา โดยแบ่งหน้าที่ตามลำดับ ดังนี้

'ไกอาส' เทพแห่งพื้นปฐพี พลัง และแร่ธาตุ ทรงมีรูปกายเป็นชายกำยำร่างยักษ์ไว้หนวดเครายาวสีน้ำตาล และท่านยังเป็นลุคเลียซที่มีความสุขพร้อมเสียงหัวเราะอยู่ตลอดเวลา รวมถึงท่านยังเป็นเทพที่ชอบสร้างงานศิลปะและเล่นกีฬาเป็นชีวิตจิตใจ แต่ถึงจะเป็นยังงั้น ท่านก็ถือว่าเป็นลุคเลียซที่สร้างโลกขึ้นมาองค์แรก ด้วยการนำเศษซากของหินและก้อนอุกาบาตรมารวมกันท่ามกลางศูนย์กาศอันเวิ้งว้าง ก่อนที่ท่านจะใช้พลังในการแกะสลักหินก้อนนี้ให้กลายเป็นรูปทรงแบบที่ท่านต้องการ เมื่อเสร็จหน้าที่แล้ว ท่านก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของบุตรแห่งแสงองค์ต่อไป

'ยูเรอุส' เทพแห่งท้องนภา สายลม และแสงสว่าง ว่าที่ราชาแห่งเหล่าลุคเลียซ และมือขวาของ องค์เดอุส เอกซ์ มากิน่า ทรงมีรูปกายเป็นชายหนุ่มที่แสนสง่างามพร้อมกับเลือนผมสีขาวภายใต้อาภรสีฟ้า ที่เปรียบเสมือนกับท้องนภา ท่านเป็นลุคเลียซที่มีความสุภาพ เรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน รวมถึงยังเป็นเทพที่มีความคิดที่ก้าวหน้าในทางที่ถูกต้องอยู่ตลอดเวลา จนทำให้พระองค์ได้รับการนับถือจากพี่น้องของตนมากที่สุด ทันทีที่ไกอาสแกะสลักดาวจนได้รูปร่างที่ต้องการแล้วนั้น ยูเรอุสก็ได้สร้างท้องฟ้า ก้อนเมฏ และสั่งเทพรับใช้ของพระองค์ที่เป็นเทพแห่งดวงตะวันให้สร้างแสงสว่างแก่โลก หรือก็คือพระอาทิตย์ ก่อนที่ท่านจะสร้างสวงสวรรค์ของพวกเขาขึ้นมา นั้นคือพระราชวังค์ ‘วาฮาลเวน’ ท้องพระโรงแห่งทวยเทพขึ้นมาเป็นบ้านของเหล่าบุตรแห่งแสงและใช้เป็นที่สำหรับเฝ้ามองดูโลกที่พวกเขากำลังสร้างขึ้นอย่างบรรจง

'โอเชียมิส' เทพีแห่งวารี มหาสมุทร และยามราตรี ว่าที่ราชินีแห่งลุคเลียซและภรรยาของยูเรอุส พระนางมีรูปกายที่แสนจะยลโฉมงดงามยิ่งกว่าสิ่งใดพร้อมกับร่างของนางที่แสนจะบอบบางภายใต้อาภรที่สีน้ำเงินดั่งท้องมหาสมุทร พระนางมีนิสัยที่อ่อนโยนเหมือนพระสวามีของนาง แต่แตกต่างตรงที่ในบางครั้งนางก็มีอารมณ์ที่โกรธเกรี้ยวบ้างในบางช่วงเปรียบเสมือนน้ำทะเลที่ในบางครั้งก็ไหลอย่างสงบนิ่ง บางครั้งก็ไหลไปมาอย่างบ้าคลั่ง เมื่อได้รู้ถึงผลงานที่ทำขึ้นโดยพระสวามีนั้น พระนางก็ได้ลงมาบนโลกด้วยตัวของพระนางเอง ทันที่เท้าของนางสัมผัสเข้ากับพื้นดิน ก็เกิดน้ำทะเลที่แสนสะอาดขึ้นบนพื้นดิน ก่อนที่นางจะจากไปพระนางก็ได้สั่งให้เทพรับใช้ของนางอย่างเทพีแห่งจันทรา สร้างดวงจันทร์ขึ้นมาทำหน้าที่นำพาแสงสว่างท่ามกลางราตรีที่มันนำพามาด้วยเสมอ

'ลาฟีน่า' เทพีแห่งป่าไม้และธรรมชาติ พระนางทรงเป็นเทพีที่อ่อนโยนและรักธรรมชาติเป็นอย่างมาก เมื่อนางได้เห็นโลกที่กำลังถูกสร้างขึ้นอยู่นั้น ด้วยความกังวลและเห็นใจว่าถ้าเหล่าสิ่งมีชีวิตที่เกิดขึ้นนั้นตื่นขึ้นพวกเขาจะกินหรืออยู่ยังไง พระนางจึงได้ดึงเส้นผมของนางออกทีละเส้น แล้วนำไปฝังลงในดินก่อนที่มันจะค่อยๆเติบโตขึ้นกลายเป็นพื้นป่าที่กว้างใหญ่พร้อมผลไม้สดที่ต่างพากันออกผลเพื่อรอเวลาที่ทุกชีวิตจะตื่นขึ้น

'ไลเฟ' เทพแห่งชีวิต ทรงมีรูปกายที่มีชีวิตชีวาอยู่ตลอดเวลา พร้อมกับบุคลิกที่เป็นคนขี้สงสัยกับทุกสรรพสิ่งและยังเป็นเทพที่ขี้เล่นอีกด้วย และท่านยังเป็นเทพที่ได้รับความรับผิดชอบมากที่สุด นั้นคือการสร้างชีวิต เมื่อมาถึงช่วงที่เหล่าทวยเทพและองค์มากิน่าเฝ้ารอมานาน ไลเฟเทพแห่งชีวิตจึงได้รับหน้าที่ที่สำคัญเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เป็นเทพแห่งชีวิต พระองค์จึงไม่รู้ว่าจะสร้างสิ่งมีชีวิตที่จะสร้างมีหน้าตาและรูปร่างเป็นเช่นไร ทรงจึงได้เริ่มสร้างสิ่งมีชีวิตกลุ่มแรกขึ้นมามีรูปร่างที่แตกต่างกันออกไปพร้อมกับมอบความสามารถอันน่าถึ่งให้กับพวกมันเช่นสิ่งมีชีวิตสุดมหัศจรรย์หรือสัตว์เป็นต้น ก่อนที่ท่านจะเริ่มสร้างสิ่งมีชีวิตอีกประเภทหนึ่งโดยอิงตามภาพลักษณ์ของพระองค์และพี่น้องของพระองค์เอง จนทำให้เกิดเอลฟ์ คนแคระ เหงือก และเผ่าพันธุ์ต่างๆมากมาย จนในท้ายที่สุดท่านก็ได้สร้างมนุษย์ขึ้นมาตามภาพลักษณ์ขององค์เดอุส เอกซ์ มากิน่าขึ้นมาเป็นกลุ่มสุดท้าย และยังได้มอบความสามารถที่ไม่เหมือนกับเผ่าพันธุ์อื่นๆก่อนหน้า นั้นคือความคิดสร้างสรรค์และเปลี่ยนแปลงตนเองอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้มนุษย์มีสิ่งที่พิเศษมากกว่าเผ่าพันธุ์ต่างๆ ถึงจะมีชีวิตเกิดขึ้นมากมายเพียงใดสุดท้ายจุดจบของทุกชีวิตก็คือ ความตาย

'เดียเธ' เทพแห่งความตาย ทรงเป็นน้องชายของไลเฟผู้เป็นพี่ชายและเทพแห่งชีวิต ทรงมีรูปกายที่สูบผอม ผิวหนังขาวซีดราวกับไร้ชีวิต รวมถึงยังมีนิสัยที่เยือกเย็นจนน่าหวาดกลัว ซึ่งล้วนเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับพี่ชายของเขามาก  เพราะเขาคือความตาย เมื่อใดที่ชีวิตได้ดับสิ้นลง ท่านจะเป็นผู้รับดวงวิญญาณของคนที่เสียชีวิตจากโรคระบาด การต่อสู้ หรือจากธรรมชาติ เพื่อนำไปชำระล้างที่ปรภพเพื่อจะได้นำไปเกิดใหม่บนวาฮาลเวน และนั้นคือหน้าที่ที่พระองค์ภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง

  ‘โฟเทียร์’ เทพแห่งการช่างและองค์ความรู้ พระองค์เป็นเทพที่มีรูปกายที่สูงใหญ่ ผมและหนวดเครายาวสีทอง ท่านเป็นลุคเลียซที่มีบุคลิกที่คล้ายคลึงกับองค์ยูเรอุสอยู่อย่างนึง นั้นคือความคิดเชิงสร้างสรรค์ที่จะพาไปในทางที่ถูกต้อง แต่ที่ต่างกันคือนิสัยของพระองค์ที่จะมีความสุขุมและจริงจังที่สุดในหมู่พี่น้องคนอื่นๆ แม้ท่านจะเป็นลุคเลียซที่มีอารมณ์ที่แข็งกระด่างก็ตาม ตัวของท่านเองก็รักเหล่าสิ่งมีชีวิตบนวิทร่ามากพอๆกับเทพองค์อื่นๆเช่นกัน พระองค์จึงมักจะลงไปบนวิทร่าเพื่อทำการแนะนำและสั่งสอนให้สิ่งมีชีวิตเหล่านี้รู้จักการใช้ไฟและเครื่องมือต่างๆในการใช้ชีวิตประจำวัน จึงทำให้ท่านมีบทบาทสำคัญพอๆกับเทพองค์อื่นในการสร้างดาวเคราะห์ดวงนี้เช่นกัน

‘เอเดโลศ’ เทพีแห่งกาลเวลา พระนางเป็นเทพีทีมีรูปโฉมงดงามเท่ากับน้องสาวของพระองค์อย่างเทพีโอเชียมิส ท่านเป็นภรรยาขององค์เดียเธผู้เป็นเทพแห่งความตาย แม้พระองค์จะเป็นพี่น้องกับเทพีโอเชียมีสที่จะมีความอ่อนโยนและความเมตตากรุณา แต่กลับตรงข้ามกับตัวพระนางที่มีเพียงแต่ความโศรกเศร้า เพราะพระนางต้องคอยมองดูเหล่าสิ่งมีชีวิตน้อยใหญ่มากมายที่เกิดขึ้นและตายลงไปอยู่เสมอ ทำให้พระนางเป็นเทพีที่ไม่มีความสุขเลย ในตอนที่เกิดสิ่งมีชีวิตแรกเริ่มขึ้นนั้น พระนางได้รับมอบหมายให้สร้างนาฬิกาทรายแห่งเวลาขึ้นมาเพื่อให้ทุกอย่างบนวิทร่าดำเนินไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด รวมถึงชีวิตและความตายด้วยเช่นกัน

ทันทีที่โลกถูกสร้างขึ้นมาสมบูรณ์แล้วนั้น เหล่าทวยเทพจึงกลับขึ้นมาดูสิ่งที่พวกตนสร้างขึ้นอย่างภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งนักบนท้องพระโรงของพวกท่าน พร้อมกับตั้งชื่อให้โลกใบนี้ว่า วิทร่า ดาวแห่งชีวิต โดยมีสี่มหาทวีปถูกแบ่งกันออกไปตามทิศต่างๆ ได้แก่ คาลีดัม โซลีเน็ม เออกูท่า และเฮมส์

ภาพของดวงดาวสีน้ำเงินเป็นสิ่งที่ทั้งสวยงามและวิเศษมากในสายตาของเหล่าบุตรแห่งแสงและตัวขององค์มากิน่าเอง เหล่าทวยเทพต่างเฉลิมฉลองกันอย่างสนุกสนานพร้อมกับความดีใจที่พวกเขามีให้กับดาวเคราะห์อันเป็นที่รักดวงนี้ แต่เบื้องหลังความสุขเหล่านั้น ยังคงมีเทพอยู่องค์หนึ่งที่ไม่ว่าใครก็ไม่อยากเอ่ยนาม…

‘วีเดย์’ เทพแห่งความมืดและความว่างเปล่า ว่าที่พี่ชายของยูเรอุส และว่าที่ลุคเลียซที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่เทพทั้งปวง ท่านเป็นเทพที่มีบุคลิกและนิสัยที่ตรงกันข้ามกับยูเรอุสมากนัก เป็นเทพที่แข็งกระด่าง ไร้ซึ่งความรู้สึก และโหดร้ายผิดกับพี่น้องของตนองค์อื่นๆ มีรูปกายสูงใหญ่ ผิวหนังขาวซีดราวกับไร้ซึ่งชีวิต ผมยาวสีดำคลับ ดวงตาสีดำสนิทจนราวกับมีแต่ความว่างเปล่าที่อยู่ข้างใน

ซึ่งนั้นก็ทำให้เขาถูกเนรเทศออกจากวาฮาลเวน ในโทษฐานที่ตนได้ก่อกบฏต่อสรวงสวรรค์กับเหล่าทวยเทพและองค์เดอุส พร้อมกับถูกยึดพลังเกือบทั้งหมดไป แล้วถูกจองจำอยู่ในความว่างเปล่านอกวิทร่าและวาฮาลเวนไปตลอดกาล

แต่แล้วในอีกหลายยุคสมัยต่อมา เทพแห่งความมืดได้หวนคืนกลับมาอีกครั้งจากคุกแห่งความว่างเปล่า ก่อนจะซ่อนตัวบนวิทร่าจนเหล่าเทพลุคเลียซไม่สามารถหาตัวได้ และนั้นก็ได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของมหาสงครามในเวลาต่อมาอีกสี่ร้อยปี และจะยาวนานไปถึงสามยุคสมัย ที่จะเป็นตัวเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของทุกสรรพสิ่งทั้งวิทร่าและทวยเทพ พร้อมกับการเกิดขึ้นของจ้าวแห่งความมืด ราชาเหนือปีศาจ ไม่มีอีกแล้ววีเดย์เพราะนั้นคือนามของเทพตกสวรรค์ผู้นั้นที่จากไปแล้ว มีเพียงแต่ 'จอมมาร อินานิซ' เจ้าแห่งความว่างเปล่า ผู้ที่จะครอบครองทุกสิ่งและแย่งชิงทุกอย่างมาเป็นของตนเอง!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***