สยบรัก บอสจอมโหด

แพรดาว

ณ วิทยาลัยเทคนิคซีพีเวย์

ประมาณเวลาหกโมงสามสิบนาที บรรยากาศรอบๆวิลัยซีพีเวย์(วิทยาลัยเทคนิคซีพีเวย์)นักศึกษาต่างทยอยเข้ามา หญิงสาวนั่งรอเพื่อนอยู่โต๊ะประจำคนเดียวใบหน้าสวยหวานดวงตาโตแต่งหน้าเบาๆ

"พี่แพรครับ ผมขอเบอร์พี่ได้ไหม"ฉันที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ก็มีรุ่นน้องปีหนึ่งเดินเข้ามาขอเบอร์

"จะเอาไปทำอะไร?"ฉันถามอย่างเรียบนิ่งถึงภายนอกจะดูอ่อนโยน เรียบร้อยแต่จริงๆมันก็แค่เพียงภายนอก

"พี่แพรดาวครับ"ฉันนั่งมองอย่างเงียบนิ่งก่อนจะยิ้มออกมา

"ไปเคลียร์กับแฟนก่อนมั้ยน้อง"ยิ้มร้ายเผยออกมาก่อนที่รุ่นน้องจะสะดุ้งเมื่อแฟนสาวเดินเข้ามากระชากตัวและลากออกไป

"บราๆ"เสียงของ พราวมุก เพื่อนของฉันเดินเข้ามาพร้อมกับ กิ่งเพชร ที่ทำหน้าหงอยเพราะโดนดุพราวมุกบ่นใส่

"บอกแล้วไงเดี๋ยวเบาหวานก็ตามหา!!"พราวมุกเอ่ยบ่นให้กับกิ่งเพชรอีกครั้ง

"เลิกบ่นได้แล้วใกล้เวลาไปเตรียมเอกสารแล้วนะ"ฉันเอ่ยบอกเพื่อนสนิทสองคน ยัยมุกกับยัยกิ่งเรียนบัญชีเหมือนกันแต่ฉันเรียนคอมพิวเตอร์ธุรกิจคนเดียว

"พรุ่งนี้จะไปฝึกงานกันแล้ว"เสียงหวานนิ่งเอ่ยบอกแก่เพื่อนสนิททั้งสองคน

การไปฝึกงานฉันก็ไปคนเดียวส่วนเพื่อนในแผนกก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่ส่วนมากแค่พูดคุยกันเล็กน้อย

เช้าวันต่อมา

ฉันกำลังเดินทางไปที่กรุงเทพความเบื่อหน่ายกำลังแล่นเข้าสู่โหมดทำงาน

"แพรดาว แกจะยุ่งยากทำไมก็แค่ขอนั่งด้วย"รินดาเอ่ยออกมาอย่างหัวเสีย ฉันหันไปมองหน้าไม่ตอบโต้อะไรก่อนจะหลับตาลง

"ที่ตั้งเยอะจะมานั่งข้างฉันทำไม"ฉันเอ่ยถามรินดาด้วยความเรียบนิ่ง ตอนแรกที่เข้ามาใหม่ๆฉันกับเธอก็เป็นเพื่อนกันหลังจากที่เธอพยายามให้พี่ชายแท้ๆมาข่มขืนฉัน มันเลยเผลอปลุกความเป็นนรกของฉันตื่น

"ฉันขอเตือนนะรินดา เธออย่ามายุ่งกับฉันอีก"ฉันเอ่ยจบก่อนจะหันหน้าไปมองวิวข้างนอกรถที่กำลังเคลื่อนไป

หมับ

รินดาไม่พอใจเอื้อมมือมาคว้าแขนของฉันก่อนจะกระชากเล็กน้อย

"มีอะไร?"ฉันถามอย่างกวนๆก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ

"มึง!!" ผลึก!! "กรี๊ดด" ฉันดันแขนที่ถูกรินดาจับไว้ก่อนจะล้มลงกับพื้น เพื่อนๆในรถต่างไม่กล้าเข้ามายุ่ง

"แพรอย่าก่อเรื่อง"เสียงอาจารย์เอ่ยบอกก่อนจะมองด้วยความเหนื่อยล้า

"อาจารย์ก็บอกศิษย์รักสิ ว่าอย่ามาสาระแนเรื่องของคนอื่น"

"แพรดาว!!"

"อย่า มา ยุ่ง"

"อึก!"

ฉันเอ่ยบอกช้าๆอย่างเน้นๆ ก่อนจะหันกลับมาก้มมองโทรศัพท์

(พราวมุก:เป็นไงบ้าง หวังว่าจะไม่ก่อเรื่องนะ)