วิญญาณตามติดตัวแทน...

.........

ในทุกๆวันทิวาไม่มีอะไรทำเลยเอาแต่กินเห้าบ้างนอนบ้าง ใช้คนอื่นไปเลื่อยๆทิวาเดินลงมาขั้นล่าง และมองไปเห็นหญิงสาวที่ทำน้ำหกใส่เท้าเขา

"แกมองอะไร.."

"ขอโทษค่ะ.." เธอเช็ดๆแจกันแล้วก็ไปเพราะไม่อยากอยู่ใกล้ทิวาเธอกลัวทิวามาก

ทิวาเดินไปห้องนั่งเล่นเปิดทีวีดู

"อ้อ...ไปเอาเหล้ามาให้ฉันหน่อยสิ"

"ได้ค่ะๆรอสักครู่นะคะ" แม้ในเวลากลางดึกทิวาเองก็ไม่ยอมนอนเอาแต่กินเหล้า ทั้งวันจนตัวเองเมาคนที่นั่งเฝ้าตอนนี้ก็หลับไปแล้ว ทิวาหยิบขวดเหล้าขึ้นมากระดกอต่เหล้า กับหมดทิวาลุกขึ้นยืนแต่ก็เกือบล้มเพราะฤทธิ์ ของสุราทิวาเดินไปที่ครัวเปิดตู้เย็นตู้เก็บของแต่ไม่เจอเหล้าเลย

"โอ๊ย...ไปไหนว่ะต้องออกไปซื้อแล้วสิ" ทิวาด้วยความเม่จึงคิดที่จะออกไปซื้อเหล้ามา เดินไปหยิบกุญแจรถตัวเอง เดินไปที่รถแล้วขับออกไปประตูบ้านเป็นแบบอัตโนมัต ทิวาขับออกไปเลื่อยๆและจะเบลกรถแต่มันเบลอไม่ได้พร้อมกับอาการเมาเต็มที่ทำให้ ทิวาหลับในทันที และสิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อรถของทิวาพุ่งชนกับเสาไฟฟ้าอย่างกระทันหัน

ปัง...

รถที่พุ่งชนกับเสาไฟทำให้หน้ารถแบ่งออกเป็นสองซีก ทิวานอนอยู่ตรงฝั่งคนขับเลือดไหลจากหัวไปถึงแขนร่างกายมีแต่รอย ดวงตาที่พยายามจะลืมขึ้น

"ช่วย...ด้วยใครก็ได้...ช่วยที" ตั้งแต่ทิวาเกิดมายังไม่เคยเอ๋ยพูดให้ใครช่วยมาก่อน เพราติดว่าตัวเองเก่งพอเลยไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากใคร

ในนาทิวาสลบไปแล้วก่อนผู้คนแถวนั้นคนที่วิ่งรถผ่านเองก็ ออกมาดูและโทรแจ้งโรงพยาบาลไม่นานรถกู้ภัยก็มาถึง นำตัวทิวาส่งโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลได้ประสานกับพ่อแม่ทิวา ข่าวของทิวาออกข่าวมากมายว่าไฮโซหนุ่มตละกูลเหมนันต์พุ่งชนเสาไฟฟ้าหลังภพว่ารถมาสายเบลกขาดและการตรวจพบ แอลกอฮอล์ในตัวทิวาคาดว่าสายไฟน่าจะมาจากหนูกันและสาเหต์ที่ตามมาคือการหลับในของทิวา หลังจากที่ทิวานอนอยู่โรงพยาบาลได้1อาทิตย์ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาทิวายังคงนอนอยู่บนเตียงไม่ขยับหรือลืมตาได้แต่ นอนนิ่งๆเหมือนเจ้าชายนิทรา

.....

ทิวาที่หลังจากรถชนเสาทิวาก็หลับไปแต่จิตของทิวาได้หลุดออกมาจากร่าง

กรี๊ด!...

วิญญาณของทิวากรี๊ดร้องอย่างหวาดกลัวเมื่อทิวา ได้พบกับร่างตัวเองที่นอนอยู่ที่เตียงตัวเองพยายามเข้าร่าง แต่ทุกครั้งก็ว่างเปล่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ครั้งแรกที่รู้ว่าตัวเองถูกส่งมาโรงพยาบาลทิวาไม่เชื่อกับตาตัวเองว่า เขาตายแล้วทิวาเห็นผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาเป็นอ้อกับแจ๋ว

"อ้อ แจ๋ว แกเห็นฉันไหมนี่นางอ้อ อึก ไม่จริง" เขาพยายามแบบนี้มาเป็นอาทิตย์จนมีเสียงๆหนึ่งดังมาจากด้านล่างแต่ มาแค่เสียงเท่านั้นทำให้ทิวาหวาดกลัวเป็นครั้งแรก

"ไปกับเราทิวากร" และจู่ก็มีคนดึงทิวาลงดินไป

"อย่า...อย่า..ปล่อยฉันไปเถอะให้ฉันได้เข้าร่างก่อนเถอะ"

"หยุดโวยวายได้แล้วทิวากร คุณหมดอายุไขแล้ว"

"หมายความว่าไง?"

"คุณตายแล้วทิวากร"

"ไม่จริงฉันยังเห็นชีพจรตัวเองอยู่เลยอย่ามาพูดโกหก"

"คุณตายแต่ร่างกายของคุณนั้นยังต้องรอใครบางคน ให้เขาคนนั้นเข้ามาอยู่ คนที่คู่ควรและเป็นคนที่พลักพลากกันมานาน"

ทิวาได้ฟังที่คนนั้นพูดและเขาก็ได้ฉายภาพบางอย่างให้เขาดู เป็นผู้หญิงสามคน

"นั้นคือคุณ นั้นคือพี่ของคุณ เพื่อนของพวกคุณ และนั้นคือคนรักของพวกคุณ " ภาพที่ฉายในนั้นทิวาเป็นหญิง หญิงทั้งสามที่โตมาด้วยกันทิวาในร่างหญิงสาวมีคนรักและผู้หญิงอีกคนก็เข้ามาเป็นมือที่สาม และพูดหญิงอีกคนที่มาเอาคนรักทิวาไป เมื่อทิวาได้เห็นเหตุการณ์นั้นๆจึงทำให้ต้องเสียน้ำตาทันที

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร อรึกก?.."

"คุณจงไปหาเขาเขาเองก็รอคุณอยูเช่นกัน" เมื่อชายคนนั้นพูดจบก็มีลมพัดทิวาให้มาอยู่ในบ้านหลังหนึ่งที่เป็นบ้านไม้ ทิวามองไปรอบๆห้องที่ตนอยู่และไปสะดุดตากับชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่กำลังนอนอยู่ทิวาเดินเข้าไปใกล้ก้มมองหน้าชายคนนั้น

"นายสินะตัวแทนของฉัน " คำพูดที่พูดออกมาทำให้ทิวาน้ำตาไหลทันที ทิวาอยู่ที่บ้านกับชายคนนี้ทุกวัน จนรู้ชื่อว่าชื่อทิพากรตอนแรกเขาเองก็ตกใจเหมือนกันที่ชายหนุ่มชื่อคล้ายกับเขา ทิพาเป็นเด็กหนุ่มที่ถูกนิดเก็บมาเลี้ยงในช่วงแรกเมื่อทิพาอายุได้18ปี ทิพาก็ขอออกมาอยู่นอกบ้านคนเดียวแต่นิดก็หาซื้อบ้านพร้อมที่ดินให้กับทิพาไว้ ทุกวันนี้ทิพามีอายุ25ปีทิวาเรียนจบม.6 เท่านั้นอยากคิดที่จะดรียนต่อแต่ฐานะทางบ้านย่ำแย่เกินเกรงว่าจะเป็นภาระเปล่าๆ ทิพาชอบทำขนมและเป็นการเลี้ยงตัวเองทำให้ตัวเองไม่ว่างเลย

"ลมขอบใจนะนี้ของร้าน ดอกไม้นะลม" ทิพาส่งขนมที่พึ่งทำเสร็จก่อนหน้านี้ส่งให้กับเพื่อนของตนที่คอยช่วยทิพา ทิวามองทิพาทำงานทำขนม

"ทำไมนายไม่พักบ้างทำขนาดนี้ร่างกายนายจะไม่ไหวเอา" ทิวาเอ๋ยว่าทิพาทั้งที่รู้ว่าถึงพูดไปทิพาก็ไม่ได้ยิน

....จนเวลาผ่านไปราวๆสามเดือนที่ทิวาอยู่กับทิพาทิวามีพลังที่ช่วยทิพาได้บางอย่างเท่านั้น เช่นตอนที่ทิพาลืมปิดแก๊สในครัว ทิพาที่พักหลังๆมีเรื่องดีกับเขา ทิพาจึงใส่บาตรทุกเช้าทิวาเองก็ได้รับมาบ้างและจากทางบ้านบ้าง

.......

โรงพยาบาลร่างกายทิวาที่นอนนิ่งเป็นเดือนๆมีแค่สองสาวเท่านั้นที่มาเฝ้า พ่อแม่ของทิวามาบ้างแค่อาทิตย์ละครั้งเท่านั้น แม่ของกานก็มาบ้างแล้วก็กับเช่นกัน ต่างกับกานที่ไม่เคยเหยียบเข้าห้องทิวาเลย

"คุณทิวาคะอ้ออยากให้คุณทิวาตื่นขึ้นมาจริงๆเลยค่ะ " อ้อจับมือทิวาขึ้นมาซบ

ทิวาเองก็ได้รับรู้ถึงความรักของคนใช้ที่รักเจ้านายของตัวเอง ถึงแม้ว่าทิวาจะเคยทำร้ายดุด่าสาระพัดอ้อคนใช้ก็ไม่เคย ทำอะไรหรือพูดอะไรรับหลังทิวาเลย

ทิวาที่ตอนนี้อยากให้ตัวเองฟื้นสักที ตนจึงรถให้ถึงวันที่พระจันทร์ดับ วันที่ผีทุกตนจะออกมาหรือเข้าฝันคนในครอบครัวเห็น ในกลางดึกที่ทิพากำลังจะเก็บของที่ใช้ทำขนมจู่วันนี้ก็มีหมาหอนขึ้นมา ทิวาเดินไปหยุดอยู่ด้านหลังของทิพา ทิพารู้สึกขนลุกชันที่หลังจึงค่อยๆหันไปกะมังที่ตัวเองถือหล่นลงพื้นทันทีที่เห็นทิวา

"ได้เห็นกันสักทีนะทิพากร"

"อย่ามาหลอกมาหลอนผมเลย ผะ...ผมกลัวแล้วจะเอาอะไรครับจะใส่บาตรไปให้เลย"

"ฉันไม่ต้องการสิ่งของ แต่ฉันต้องการนายทิพาไปกับฉัน"ทิวายื่นมือไปหาทิพาที่หดตัวอยู่ที่พื้นในมุมๆหนึ่ง เพื่อให้วิญญาณของทิพาหลุดออกมา แต่ร่างกายจะยังไม่ตายแค่นอนเหมือนเจ้าชายนิทราเท่านั้นในช่วงที่อยู่ร่างทิวา แต่ทิพาก็วิ่งออกไปจากบ้าน จนออกมานอกถนนทิพาเอาแต่วิ่งจนไม่ได้มองถนนข้างหน้า ทิวาวาบมาหยุดตรงหน้าทิพา ทิพาตกใจมาก

"เราแค่จะขอ..."

ปัง!...

ไม่ทันที่ทิวาจะพูดจบทิพาก็กระเด็นไปกลางถนน ต่อหน้าต่อตาเขาทิวาวาบไปหาทิพาแต่สิ่งที่เห็นคือทิพานอนจมกองเลือดตัวเอง

"ช่วย...ด้วย" นี่คือคำพูดสุดท้ายของทิพา

ทิวาวาบไปหน้ารถของคนชนเธอเป็นผู้หญิง เธอกำพวงมาลัยแน่น

"ฉันขอโทษนะทิพา ฉันขอโทษจริงๆ" ทิวามองหน้าเธอดีๆก็รู้ทันทีว่าใคร ทิวาอ้าปากค้างเธอแจ้งตำรวจว่ามีการเกิดอุบัติเหตุ ทิวามาหาทิพาอีกครั้งมีดวงแก้วอันหนึ่งออกมาจากปากทิพา นั้นคือดวงจิตของทิพาทิวาเลยตามดวยจิตนั้นไปเพื่อไม่ให้ วิญญาณสัมภเวสีตนใดมายุ่งหรือมาแย้งดวงจิตทิพาไปได้ จนตอนนี้ดวงจิตนั้นมาถึงโรงพยาบาลตรงไปห้องทิวาที่มีร่างกายของทิวานอนนิ่งอยู่ทิวามองดวงจิต ที่ลอยเข้าไปในปากของตัวเอง พอเข้าไปนิ่วมือของเขาก็ขยับเล็กน้อยแต่ทำให้ทิวาดีใจมากที่ตนผ่านไปหนึ่งด่าน .....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***