วันแรกของการเจอหน้าสามีที่ต้องอยู่ด้วยกัน...

"คุณทิวาคะ ขนมค่ะ" ทิวาเดินไปนั่งที่โซฟาก่อนจะรับขนมมาวางไว้

"แล้วคนรักผมละครับเธออยู่ที่ไหน"

"ตอนนี้น่าจะทำงานอยู่ค่ะอาจจะยังไม่กลับ" ทิวาพยักหน้าก่อนจะคิด

//ถ้าเราเจอเขาเราควรจะพูดอะไรก่อนดีนะเธอเป็นคนยังไงนะ//

ทิวาละทิ้งความคิดไปเพราะยังไงก็ต้องเจออยู่ดี

"มีรูปเธอไหมครับ...ผมอยากเห็นเธอไม่เจอนานจำไม่ค่อยได้" ทิวายิ้มอ่อนๆให้เพราะหาข้อแก้ตัวได้เท่านี้ อ้อเดินไปห้องแต่งตัวก่อนจะยื่นกรอบรูปสีทองให้ทิวา ทิวารับมาเอียวหัวหน่อยๆแล้วยิ้ม คิดว่าน่าจะเป็นพี่น้อง

"ใครหรอครับหล่อดีนะครับพี่ชายผมหรอครับ"

"ไม่ใช่ค่ะนี่เป็นสามีคุณทิวาไงค่ะ" ทิวาอ้าปากแล้วมองอ้อ มือวางกรอบรูปทันที

"อะไรนะครับเขาเป็นสามีผม ผมเป็นภรรยาเขาหรอครับ"

"ใช่ค่ะ...คุณกานสามีคุณทิวาไงคะ"

ทิวาหายใจติดขัดคิดว่าทิวานั้นเป็นเกย์ นี่เขากำลังอยู่ในร่างของผู้ชายที่แต่งงานกับผู้ชาย

"เป็นอะไรรึเปล่าคะเอายาดมไหมคะ?"

"ขอเป็นยานอนหลับดีกว่า จะได้ตื่นขึ้นมาฟังเรื่องจริง" ประโยคแรกเขาพูดกับอ้อแต่ประโยคหลักพูดงึมงำกับตัวเอง

"อย่ากินเลยค่ะไม่งั้นคุณทิวาจะกินไปตลอดเลยนะคะ" ทิวาพยักหน้า

"คุณทิวาอาบน้ำเถอะค่ะ เดียวอ้อขอไปทำงานก่อนถ้าคุณทิวาต้องการอะไรให้กดปุ่มบนหัวนอนนะคะมันจะแจ้งเตือนที่นาฬิกาข้อมือ"

"ครับ" อ้อก้มหัวให้เล็กน้อยอย่างปั้มๆเบอๆเพราะด้วยการพูดจาเพราะๆของทิวาที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

ทิวาเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนจะหลับตาถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ก่อนจะมองตัวเองในกระจกที่ร่างกายมีผิวที่ขาวเหมือนน้ำข้าวหน้าตาหวานรูปร่างบอบบาง และมองอุปกรณ์ที่อยู่หน่ากระจกที่มีมากมาย ทิวาหยิบดู

"สบุ่อาบน้ำ ครีมนวดหลังอาบน้ำ ไอ้หลอดแดงๆนี้มันอะไรว่ะ เอาะ!.." ทิวาวางหลอดลงเพราะไปอ่านตรงที่มันเป็นวิธีใช้ และได้รู้ว่ามันคือครีบทาก้นให้เด้งให้สวยให้กลมขาว หน้าของทิวาเห่อร้อนจนถึงใบหูและหยิบอันต่อไปเลื่อย

"ที่ขัดเท้าหรอ อันนี้ที่ทาตัวใช้หลังอาบน้ำเฮ้อ..ทำไมมันเยอะแบบนี้นะ" ทิวาวางทุกอย่างหยิบแค่ครีมอาบน้ำไปห้องอาบน้ำ ห้องอาบน้ำเป็นห้องกระจกใสครึ่งหนึ่งขุ่นครึ่งหนึ่ง ทิวาเปิดน้ำจากฝักบัว ชำระล้างร่างกาย

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็พันผ้าที่เอวออกมาจากห้องน้ำ ออกไปเปิดตูเสื้อผ้า

"ว้าว...ทำไมเยอะแบบนี้นะใส่ชาต์นี้หมดไหมเนี่ย" เหตุเพราะทิวาแค่เปิดตู้แรกก็อัดแน่นไปด้วยเสื้อ แต่เลือกๆดูไม่มีชุดที่ใส่สบายๆเลย ทิวาเปิดใต้ตู้ดูก็เห็นว่ามีเสื้อผ้าที่เขาว่ามันธรรมดาๆเลยหยิบมาใส่

"กางเกงในอยู่ชั้นไหนนะ" ทิวาเปิดตู้ไปเลื่อยๆพอเจอถึงกับต้องอ้าปาก

"อะไรว่ะเนี่ยทำไมบางชิ้นเหมือนไม่ได้ใส่เลยล่ะ" ทิวาถอนหายใจก่อนจะเลือกหยิบที่มีชิ้นมากที่สุด ก่อนจะแต่งตัวเสร็จออกมาหน้ากระจกเห็นครีมทาผิวที่ใช้ก่อนนอน

"มีสองตัวหรอ ครีบบำรุงผิวกับของที่ใช้คู่กันเพื่อให้ผิวมีความชุ่มชื้น โห้..เราใช้แค่แป้งกับครีบทาโลชั่นธรรมดาเองกลัวตัวเองไม่สวยรึไง" ทิวามองตัวเองในกระจกก่อนจะเปิดครีมทา

ก่อนจะเดินออกจากห้องไป เพราะหิวน้ำทิวาไม่อยากลบกวนอ้อและแจ๋วในเวลางาน เดินเข้าไปในครัวที่มีคนใช้สามสี่คนทำอาหารเย็นอยู่ ทิวาก้าวเข้าไปเงียบๆแล้วหยิบน้ำกิน แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งทำทัพพีตกเสียงดัง ทิวาหันไปมองคนใข้พวกนั้น

"เอ่อ...คือผมหิวน้ำนะครับ ทำอะไรกันหรอครับกลิ่นหอมเชียวให้ผมช่วยไหมครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะพักผ่อนเถอะค่ะพึ่งอาการดีขึ้น"

ทิวาพยักหน้าแล้วเดินก้าวขึ้นบรรไดขึ้นห้อง

....................

เช้าวันรุ่งขึ้นทิวาก็ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวทาครีมให้เรียบร้อยก่อนเดินออกมาจากห้อง แต่สายตาไปประทะกับชายร่างสูงที่ดุสุขขุมคนนั้นคือกานสามีทิวา ทิวาหายใจติดขัดเพราะด้วยรูปร่างสูงใหญ่ทำเขาใจเต้นรัวจนต้องเอามือกุมเอาไว้ ทิวาเดินเข้าไปหาเขาก่อนจะส่งยิ้มให้เล็กน้อย มือทั้งสองประสานไว้ข้างหน้า

"อรุณสวัสดิ์ครับคุณกาน" กานที่ยืนตรงหน้าไม่ได้อะไรเพราะด้วยความไม่ชอบหน้าอยู่แล้ว เลยเดินลงไปด้านล่าง

"เขาโกรธเหรอทำไมไม่ทักกันเลยนะทะเลาะกันก่อนเกิดเห็นรึเปล่านะ" ทิวาถอนหายใจถ้าเขาเดินลงไปตอนนี้กานอาจจะไม่พอใจเข้าไปใหญ่ เลยเดินกลับเข้าห้องเหมือนเดินนั่งที่โซฟามองโทรศัพท์ที่ดำสนิท ก่อนอ้อจะเดินเข้ามา

"พี่อ้อไปไหนมาครับ"

"พี่อ้อไปซื้อของมาค่ะ" ทิวาพยักหน้า ก่อนจะมองหน้าอ้อ

//ถ้าเราถามเรื่องคุณกานกับพี่อ้อ ไม่ดีกว่าเพราะเรื่องส่วนตัวแบบนี้ไม่มีใครรู้นอกจากเราต้องสืบเอง//

...........

เช้าของอีกวันเริ่มขึ้น ทิวารีบแต่งตัวลงไปด้านล่างเดินดุ่มๆเข้าครัวไป ก็เห็นกลุ่มผู้หญิงทำอาหารอยู่

"สวัสดีตอนเช้าครับทุกคนให้ผมช่วยงานในนี้ได้ไหมครับ" ทุกคนตกใจไม่น้อยที่คนอย่างทิวามาเหยียบครัวอีกครั้ง

"คุณทิวาไม่เหม็นหรอคะ?"

"ไม่ครับหอมออกใครว่าเหม็นพี่ๆนี่ทำอาหารหอมมากๆ" ทิวาไม่รอช้าเดินเข้าไปหยิบของมาทำตอนเข้านี้ทำอาหารแบบฝรั่ง ทิวาทำอาหารยิ้มไปทำไปจนคนใช้ต้องมองในการทำอาหารของทิวา ก่อนหน้ามาอยู่ร่างนี้ทิพากรได้ทำงานที่โรงแรมของใจหัวหน้าคนงาน ได้ประสบการณ์มาพอสมควร ทิวายืนคิดเรื่องราวของเขาไม่รู้ว่าตอนนี้ถ้าเป็นเขาเขาจะทำอะไรอยู่

"โอะ.."

"ตายแล้วคุณทิวาเลือดออกนางชมไปเอากล่องทำแผลมา"

"ไม่เป็นไรล้างน้ำเดี๋ยวก็หยุดเองครับขอบคุณนะครับ" ทิวาว่าแล้วก็ไปล้างมือที่อ่างล้างจาน

"อื่อ...."

"คุณทิวาเจ็บหรอคะ ขอโทษนะคะ"

"ขอโทษทำไมครับผมแค่มีดบาดไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ไม่เห็นต้องมามองผมขนาดนี้เลย"

ทิวาว่าก่อนจะหลบตามอง เมื่อใส่ยาปิดพลาสเตอร์ยาแล้วก็ไปทำอาหารต่อ

"คุณทิวาจะทำต่อหรอคะ" ทิวาไม่ตอบแค่ยิ้มที่ต้องทำเพื่อมัดใจกาน จนอาหารเสร็จก็พอดีกับที่กานลงมาพอดี

...............

ทำอาหารมัดใจสามีที่พึ่งเคยเจอ ได้แผลซะนี่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***