วันแรกแห่งการเป็นอีกคน..

ทิวามองร่างของตัวเองที่ตอนนี้มีทิพาเข้าไป

"ขอบคุณๆจริงๆ และขอโทษ" ทิวาน้ำตาไหลออกมา แต่ด้วยเวลาที่ตามมาทำให้ทิวาถูกเรียกตัวไปรับโทษเพราะตอนนี้ ร่างทิวามีทิพาเข้าไปอยู่แล้ว

"ได้เวลาแล้วทิวาบอกลาร่างกายสังขารของตนเองซะ" หลังสิ้นบทพูดของผู้นั้นที่เท้าของทิวา ก็เริ่มสลายไปเป็นแสงเล็กๆกระจายๆ เท้าเริ่มหายไป ทิวาเดินเข้าไปหาร่างตัวเองลูบหัวร่างที่นอนอยู่

"ฉันยกร่างกายนี้ให้กับนายนะทิพากร ใช้ชีวิตใหม่ในร่างนี้ให้มีความสุขอย่างที่นายไม่เคยได้รับมันมา ส่วนพี่กานฉันยกให้มันอยู่ที่นายแล้วนะว่าจะทำให้เขารักได้มากน้อยแค่ ไหนนายเป็นคนดีต่อจากนี้นายจะต้องเจออะไรอีกมากฉันขอโทษนะแล้วเจอกันใหม่" วิญญาณของทิวาเริ่มสลายไปเลื่อยๆจนหมด

......................................

เวลาผ่านไป

ร่างทิวาที่มีทิพาอยู่ก็มีการขยับมือแขนหัวคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน

//ปวดหัวจังเลยที่ไหนกันนะตาลืมแทบไม่ขึ้นหนักไปหมดเลย//

ทิวาค่อยๆลืมตาขึ้นมามองเห็นเพดานสีขาวรี่ตาและกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับให้ตาเข้ากับแสงในห้อง และหันไปทางคนใช้สองคนที่นั่งกินผลไม้อยู่

"คุณ...คุณครับ" อ้อได้ยินเสียงนั้นก็หันไปที่เตียงเห็นนายตัวเองตื่นแล้วก็รีบ วิ่งเข้าไปหาที่เตียงทันที

"ผมขอน้ำหน่อยครับ" ทิวาพูดด้วยเสียงที่แหบก้าน อ้อพยักหน้าหยิบน้ำมาให้ทิวากิน จนหมดแก้ว

"ให้อ้อยกหัวเตียงให้ไหมคะ" ทิวาพยักหน้าผู้หญิงอีกคนก็ไปเรียกหมอ ไม่นานหมอก็เดินเข้ามาดูอาการหลังจากที่ทิวาหลับไปนาน

"คุณทิวากรหลับไปนานเลยนะครับยังไงผมจะจัดตารางทำกายภาพบำบัดให้นะครับอาการทุกอย่าปกติดีครับมีอะไรเรียกหมอนะครับ"ผมยกมือไหว้หมอแต่ทุกคนกลับทำหน้าอึ่งทั้งหมอแต่พี่สองคนนั้น

"ขอบคุณนะครับพี่ๆที่ดูแลผมพี่ชื่ออะไรครับ"

"เอ๋อ...อีอ้อกูว่าเรียกหมอมาตรวจอีกรอบไหม"

"ผมไม่ได้เป็นอะไรแค่อยากรู้ชื่อพี่สองคนครับ"

ทิวาทำหน้างงเพราะไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรผิดรึเปล่าทำไมเธอสองคนถึงมองทิวาแปลกไป

"คือ..นี่อ้อค่ะและนี้ก็แจ๋วค่ะ"

"พี่อ้อพี่แจ๋ว!.."

"ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้ค่ะ"

"ไม่ได้ครับพวกพี่น่าจะแก่กว่าผมเรียกแบบนี้ดีแล้วครับ..คือผมปวดฉี่อ่ะ" อ้อและแจ๋วคนใช้ช่วยกันพยุงทิวาไปเข้าห้องน้ำเพราะการนอนนาน เกินไปถึงเดินไม่ค่อยสะดวก พอถึงห้องน้ำทิวาก็ให้เธอสองคนรอด้านนอก ทิวาทำกิจเสร็จก็จะเดินไปล้างมือแต่ตาเฉียดไปเห็นผู้ชายคนนั้น ที่ตามเขามาและทำให้เขาต้องตาย

"เห้ย...มาอีกแล้วหรอครับผมฟื้นแล้วเดี๋ยวผมทำบุญไปให้" ทิวาหลับตาแน่นแต่รออยู่สักพักคิดว่าคนในกระจกจะตอบกลับมา ทิวาค่อยๆลืมตาและค่อยๆหันไปมองกระจกอีกครั้งขยับมือขยับไม้ ภาพในกระจกก็ไปตามที่เขาขยับ

//นี่มันผม ผมในร่างของผีตัวนั้นตัวแทน ผมเป็นตัวแทนของเขาจริงๆใช่ไหมผมคงต้องยอมรับไหมแล้วร่างผมละ//

"เสร็จรึยังคะคุณทิวา"

//ชื่อทิวาสินะ//

ทิพาที่อยู่ในร่างทิวามองตัวเองให้ชัดๆก่อนจะเปิดประตูออกไป ทิพาตัดสินใจแล้วถ้าเป็นแบบนี้เขาก็จะยอมรับเพราะคิดว่า คงไม่นานหรอกที่จะอยู่ร่างนี้ตลอดไป

"เสร็จแล้วครับ" คนใช้สองคนพยุงทิวากับเตียงนอน อ้อปรับเตียงให้ทิวาอยู่ในท่านั่ง ส่วนแจ๋วนั่งปลอกผลไม้ให้ทิวาทั้งคู่นั่งอยู่ข้างทิวา

"พี่อ้อครับช่วยเล่าเรื่องผมให้ฟังหน่อย"

"เอ่อทำไมละค่ะอ้อไม่..."

"บอกในมุมของพี่อ้อเลยครับ"

"เอ่อคือ..คุณทิวาเอาแต่ใจชอบหายใจทิ้งไปวันๆชอบช้อปปิ่งชอบเที่ยวกินเหล้าเอ่ออ้อขอโทษค่ะ" ทิวาได้รับฟังเรื่องราวอีกมากมายจากคนใช้ทั้งสอง รวมถึงเหตุการณ์ของทิวาคนเก่าที่เกิดอุบัติเหตุด้วยรถเช่นกัน

..............................

สองอาทิตย์ผ่านไป สองอาทิตย์ที่ไม่มีแม้เงาของใครสักคนที่จะเข้ามาเยี้ยมทิวาเลย จนเจ้าตัวสงสัยจนคิดว่าทิว่คนเก่าเป็นเด็กกำพร้า

"ทำไมไม่มีใครมาหาผมเลยละครับ"

"คือพวกเขาติดงานกันนะคะแต่รู้กันหมดแล้วนะคะว่าคุณทิวาฟื้นแล้วรวมถึงคนที่คุณทิวารักด้วย" ทิวาขมวดคิ้ว

//นี่เขามีภรรยาด้วยหรอเธอควรจะมาบ้างสิ เธอจะเป็นคนยังไงนะเห้อ....//

"ผมแต่งงานแล้วใช้ไหมครับ...เอ่อลืมนะครับมึนๆหน่อย"

"แต่งแล้วค่ะ" ทิวาพยักหน้า ก่อนมองไปทางหน้าต่างไม่รุ้ว่าเขาจะต้องเจออะไรบ้าง

................

ไม่กี่อาทิย์หลังจากทำกายภาพบำบัดแล้วก็ได้กลับมาบ้านที่ไม่คุ้นเคยมาก่อน รู้อย่างเดี๋ยวคือถัดจากนี้ไม่กี่ซอยก็ถึงบ้านของเขาเอง ทิวานั่งรถส่วนตัวสีดำเงาที่ข้างกายมีอ้อแล้วก็แจ๋ว ทิวานั่งมองออกไปด้านนอกกระจก

//ป่านี้ร่างเขาจะเป็นอย่างไรบ้างนอนอยู่หรือ....//

ทิวาสบัดหัวเบาๆให้เลิกคิด ก่อนรถที่นั่งมาจะจอดเข้าที่ตัวบ้าน แจ๋วเปิดประตูก่อนจะให้ทิวากาวลงมาทิวามองสำรวจภายนอก

"คุณทิวาคะ...เชิญค่ะ" ทิวาพยักหน้าทั้งสามเดินเข้าไปในบ้าน

//ทำไมถึงได้เงียบแบบนี้นะ...บ้านหรือป่า//

ทิวามองไปทั้วก่อนจะเอ๋ยถามทั้งสองพร้อมกีบเดินขึ้นห้องไป

"ทำไมไม่มีใครเลยละครับไม่ว่างกันหรือ"

"อ่อ...ทุกคนทำงานค่ะจะเจอก็ได้นะคะเดียวอ้อเรียกให้ที่จริงก็ควรออกมาต้อนรับนะคะนี่เงียบเชียว"

"ไม่เป็นไรดีกว่าครับ"

"ค...ค่ะ" อ้อไปไม่เป็นพยักหน้าก่อนที่แจ๋วจะเปิดประตูห้องให้ทิวา

ทั้งสองคนออกจากห้องไป ทิ้งแค่ทิวาไว้คนเดี๋ยวแต่ด้วยคนเบื่อหน่ายเลยลงมาหาคนใช้ทั้งสอง แต่ดันไปขนเข้ากับคนใช้ผู้หญิงคนหนึ่งเข้า

"เป็นอะไรไหมครับ" ทิวาจับแขนเธอเพื่อให้ทรงตัวได้ แต่เธอเอาแต่ก้มหน้าและตัวสั่นเพราะรู้สึกกลัวทิวามากเพราะก่อนหน้านี้เธอโดนตบไป เพราะทำน้ำหกใส่ทิวา เธอส่ายหัวแล้วเดินจากไป ทิวาก้ไม่ได้อะไรแค่มองตามไปและเดินขึ้นห้องเหมือนเดิม เดินเล่นในห้องสำรวจไปเลื่อยๆจนอ้อเดินเข้ามา

นิยายเรื่องแรกก็แบบนี้ละค่ะ...อย่าลืมติดตามกันนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***