ชีวิตนางเอกของเตยหอม...หน้า5

ผมขยับตัวประจำนอนกลางวันก่อนจะชันศอกเท้าศีรษะ เสียงแหลมที่กรีดร้องของผู้หญิงที่ทำตาโตอย่างคนเสียสตินั้นไม่ได้ทำให้ผมตกใจหรอก ก็พอจะเดาได้อยู่แล้วว่า 'หล่อน' กรี๊ดแน่ถ้าเปิดห้องนอนมาเจอคนแปลกหน้าบนเตียง แถมยังเป็นคนแปลกหน้าที่หล่อสุดๆ และอยู่ในกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวอย่างผมตอนนี้ แต่ก็ไม่ได้คิดมาก่อนคือเจ้าของเสียงกรี๊ดนั้นจะอยู่ในชุดชั้นในสีฟ้าแค่ชิ้นบนและล่างเท่านั้น

^^...^^

ผมเผยริมฝีปาก หรี่ตามองหน้าอกหน้าใจขนาด 34 บีที่ไม่มีทางกะพลาดซึ่งกระเปาะอยู่ในผ้าลูกไม้สีฟ้า แล้วอดไม่ได้ที่จะคราง

^^อื้อหือ... ข่าวชะมัด^^

**แก...แกเป็นใคร โจร ผู้ร้าย คนบ้ากาม กรี๊ดดดดดดด!**

คนที่คงลืมไปว่าโบว์อยู่ชี้นิ้วมาที่หน้าผม ที่ว่าลืม เพราะว่าแม่เจ้าประคุณ รุนช่องกระทืบเท้าแรงๆ ประกอบคำตอบว่าไปด้วย หาหมอก็เนื้อขาวที่มีสีชมพูเจือนั้นเขย่าดิ้นไปมาหน้าดูด เอ๊ย...น่าดู

^^จะกรี๊ดทำไม กลับมาแล้วหรอ ดีเลยเพราะหิวอยู่พอดี ทำอะไรให้กินหน่อยสิ^^

ผมบอก ทั้งที่ตอนนี้ไงที่อยากกินไม่ใช่อาหาร แต่เป็นนม เอ่อ.... แต่เป็นผู้หญิงตรงหน้า ผมลุกนั่งแล้วเสยผมไปด้านหลังก่อนจะบิดขี้เกียจแล้วลงจากเตียง ผู้หญิงเจ้าของรูปร่างที่สมส่วนยิ่งกว่านางแบบหรือดาราถ่ายชุดว่ายน้ำถอยหลังกรู ตายังจำผมเขม๊งรอย่างตกใจและกลัว แต่ว่า... หล่อนก็ลืมสภาพตัวเองอยู่ดีว่าโป๊แค่ไหน

**ออกไปจากห้องของฉันนะ ไม่งั้นจะเรียกตำรวจ**

^^ก็ใครไปห้ามล่ะ ฉันรอเธอตั้งนาน พอดีเมื่อคืนนอนน้อยไปหน่อย ง่วงเลยเข้ามารับรอ^^

**ออกไปเดี๋ยวนี้**

เธอไล่ผมเสียงดัง ปากอิ่ม สีหวานสั่น

^^ไม่ออก^^

**แกเป็นใครกัน ออกไปนะ**

คนที่สวมแค่ชุดชั้นใน ยังไม่แม้แต่จะยกมือปิดอกอวบๆ ข้างบน หรือแม้แต่กระทั่ง... ผมมองลากสายตาจากอกอวบขาวละมุนมาที่หน้าท้องแบนราบ และสะดือเล็กๆนั้น ก่อนจะสายตาที่พระรูปสามเหลี่ยมสีฟ้ามีลูกไม้ตกแต่งเป็นโบว์เล็กๆ ที่นูนเป็นกระเปาะออกมา ช่วยไม่ได้ที่มันจะไม่ ทำให้ผมคอแห้งผาก แล้วก็นึกอยากรู้ว่าถ้าผมกดจมูกลงไปตัวนั้นมันจะ...

**ว้ายยยย**

เหมือนคนที่จ้องผมตาเขม็งจะก้มลงมองตามสายตาของผม รู้ตัวเสียทีนะว่าตัวเองแก้ผ้ายืนได้กินเหล้ากิเลสผมขนาดไหน เธอวิ่งไปคว้าผ้าห่มที่ตกข้างเตียงมาปกปิดร่างกายของเธออย่างหวาดกลัวและเนื้อตัวสั่น ใบหน้าสวยหวานที่มีดีกรีเป็นถึงดาวมหาวิทยาลัยดังและยังเป็นดรัมเมเยอร์ของกีฬาบอลระหว่าง 2 มหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่จะเกิดปีตามข้อมูลที่ผมรู้มาตอนนี้แดงสลับเขียวเหมือนการ์ตูนไม่มีผิด

**แก! ออกไปนะไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกตำรวจมาจับ**

พูดแล้วร่างเล็กๆ ของเธอก็พูดไปคว้าโทรศัพท์แบบตั้งโต๊ะข้างตัวมากดหมายเลขรัวๆ

^^เอาสิ^^

ผมยิ้ม หรี่ตามองแม่สาวเสียงดีที่เอาแต่เเว้ดๆ มาไม่หยุด ทิ้งตัวนั่งบนเตียงแล้วอ่ะขากว้างอย่างจงใจ มั่นใจเลยล่ะ ว่าไอ้ลูกชายที่'ตื่น' เต็มที่นั้นจะสร้างความตกใจให้ผู้หญิงขวัญเสียตรงหน้าได้มากแค่ไหน ที่ขนาดยังมีกางเกงบ๊อกเซอร์กันอยู่นะ

^^โทรเรียกมาเลย ให้รู้ไปว่าเธอจะแจ้งจากว่าที่สามีได้^^

เตยหอม... ว่าที่เจ้าสาวของผมหันมามองผมตาโต มือที่จับโทรศัพท์ไว้นั้นหล่นลง เหมือนประโยคพูด ไปนานทำให้เธอตกตะลึง ปากสีหวานนั้นอ้าแล้วหุบ อ้าแล้ว หุบเหมือนปลาทอง

**ว่าที่สามี**

^^ใช่^^

**สามีฉัน**

^^สามีเธอนั้นแหละ^^

มันสนุกที่ได้เห็นสีหน้าหลายๆอารมณ์ของสาวสวยซึ่งมีผ้าห่มพันตัวผืนเดียว

**ไม่จริง ฉันยัง...**

^^พี่ชื่อ... อินทัช ปราณระวี นามสกุลนี้คุ้นๆ ไหมจ๊ะ^^

**ปราณระวี...!!**

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***