รักพี่นะ..
"มึงจะร้องอะไรนักหนาว่ะเต้ยเขาไม่ชอบมึงมึงก็ปล่อยเขาไป"
"มึงจะให้กูทำไงว่ะแม่งอะไรก็พี่น้องกูทำไรว่ะ"เอฟปลอบเพื่อนสาวที่ตอนนี้กำลังร้องห่มร้องไห้อยู่ที่ไหนได้มันก็พึ่งนกมาเหมือนกันร้องไห้ได้สองวันมันก็มีคนใหม่ละ
ใช่สิก็มันหาผัวง่ายไงจะมีกะเทยกี่คนว่ะที่สามารถหาแฟนได้บางทีอาจจะเป็นคนเดียวของชีวิตได้
สัส!!ไอ้น้องแม่งเหี้ยตัวเล็กนิดเดียวแต่ทำใจเจ็บแท้ว่ะ
นี่อีเอฟเป็นเพื่อนสนิทกันมีอะไรก็ปลอบตลอดจนบ้างครั้งก็รู้สึกรักมมันนะแต่เสียอย่างเดียวปากหมาไปหน่อยยังมีเพื่อนในแก็งอีกหนึ่งคน
คืออีบอสยืนอยู่สวยๆใช่แหละแม่งมันก็สวยอยู่แล้วไม่ต้องทำอะไรมากอยู่เฉยก็มีผู้ชายเขามาหาแต่พวกเราสองคนนี่แม่งกินนกบนหัวตัวเองเป็นอาหารละ
"มึงอย่าเศร้าเขาแค่ไม่ใช่ของมึงมึงทำใจเถอะต่อไปนี้ก็อย่าชอบใครง่ายๆล่ะ"
"มึงว่ากูชอบใครง่ายๆหรอแม่งถ้าน้องไม่ให้ความมหวังกูต้องเจ็บปวดขนาดนี้ป่ะมึงคือน้องแม่งเข้ามาแล้วก็บอกพี่น้องอีสัสกูลูกคนเดียวอีเหี้ย"
"แล้วมึงจะหัวเสียใส่กูทำไมเนี่ยอีเต้ยมึงใจเย็นก่อนเดี๋ยวมึงก็มีคนเข้ามาหามึงเองแหละเดี๋ยวกูดูดวงให้ว่าครั้งใหม่มึงจะมาตอนไหนแปบนะกูเข้าแอพก่อน"
นอกจากมันจะนกเก่งแล้วมันยังดูดวงเก่งอีกด้วยมันเข้าแอพของมันที่ไรจำเป็นต้องได้เรื่องทุกทีตรงที่ดูด้วยนะแต่มันก็ชอบเรื่องผีสางนางไม้ความเชื่อต่างๆใช่อยู่กับมันคือมึงสามารรถรู้เรื่องลี้ลับได้เกือบทุกเรื่อง
แต่ในบางครั้งมันน่ารำคาญนะแต่ก็ช่างเถอะคำว่าเพื่อนมันค้ำคออยู่จะทำอะไรต้องคิดให้มาก
"มึงไปสนามบอลกับกูกูจะพามึงไปดูพี่ฟ้าดาวโรงเรียน"เอาจริงๆปะตอนแรกผู้ชายเหี้ยอะไรชื่อฟ้าว่ะแม่งแต่พอได้เห็นแค่นั้นแหละเขาหล่อจริงๆหล่อมากจนไม่อาจเอื่อม
แต่ว่านะผมก็ไม่เคยคิดที่จะกินห่านฟ้าอย่างพี่ฟ้าหรอกเขาอยู่สูงเกินไปผมไม่ชอบดูบอลมันร้อนมันร้อนมาก
เชี้ย!ฉากในละครอยู่ๆลูกบอลก็มาทางนี้ผมมองหน้ากับอีเอฟเลิกลั่กใครจะเข้าไปเก็บว่ะอีเอฟเฉยไม่ไปเก็บไม่กล้าเข้าไปด้วยแหละมั้งมันเป็นคนขี้อาย
น้องครับเก็บบอลให้หน่อยครับ สัส!อีเหี้ยแม่งมีมารยาทมากเกินไปแล้วกูไม่สามารถต้านทานอำนาจความหล่อของเค้าได้เลย
เหงื่อที่ไหลมาถึงคอจนเห็นถึงความเซ็กซี่ของเค้าผมตอนนี้ผมสมองเบลอไปหมดแล้วคิดไรไม่ออกทั้งนั้น
เขาวิ่งมาทำไม ใช่อีเหี้ยเขาวิ่งมาเก็บบอลผมไม่สามารถให้เขาเข้ามาใกล้ได้ทำไงดีทางเลือกสุดท้ายผมเดินเข้าไปเก็บลูกบอลก่อนที่จะขว้างออกไปและไม่หันมามองหน้าเขาอีก
"มึงไปสิอีเอฟมึงจะอยู่ทำไม"ผมลากมันออกไปข้างนอกตอนนี้มันกำลังชื่นชมพี่ฟ้าของมันอยู่จะเป็นจะได้ใช่ผมเขินพี่เค้ามากทำตัวไม่ถูก
"น้องมันเป็นอะไรของมันว่ะตัวอย่างกะควายมาทำตัวกะมิดกะเมี้ยนเหมือนผู้หญิงดูแล้วขนลุก"
โอ้ย!มึงโยนบอลใส่กูทำไมไอ้ว่าอีกฝ่ายร้องเมื่อไม่ได้รับความเป็นทำ
เขาจะเป็นอะไรก็เรื่องของเค้าแต่มึงไม่มีสิทธิ์พูดจาแบบนี้กับน้องเค้าเว้ยมึงเข้าใจป่ะเขาก็เป็นคนเหมือนกัน
"ไอ้ฟ้ามึงก็ไม่ต้องโกรธกูขนาดนี้ก็ได้ปะมันไม่ใช่เมียมึงปะ"
ช่างมันเถอะกูรู้ว่าเค้าไม่ใช่เมียกู...แต่ที่กูบอกมึงมันคือมารยาทเว้ยเพื่อน
"เอฟทำไมกูไม่รู้มาก่อนเลยวะว่าเค้าหล่อขนาดนี้"
แหมมมมมม กูอยากจะแหมมไปถึงดาวอังคารนอกจากน้องคนนั้นมึงสนใจใครที่ไหนละมึงแทบจะไม่มองพี่เค้าเลยด้วยซ้ำแล้วมึงจะรู้หน้าตาของเค้าได้ยังไง
"มึงเอาเฟสพี่เค้าปะกูมีนะตอนนี้คือกูต้องการให้มึงมูฟออน"
งั้น..มีงเอามาก็ได้นะกูลลองเอาไปส่องถ้าพี่เค้ารับแอดกูนะแต่มึมึงต้องสัญญานะว่าถ้ากูพลาดไปชอบพี่เค้าเมื่อไหร่มึงต้องห้ามกูกูไม่อยากกลับไปเจ็บ
แม่งกูชอบใครก็มีแต่นกทีหลังหูเลยเผื่อใจไงไม่อยากเจ็บแบบเดิมอีกว่ะแต่มันเหนื่อยว่ะมึงที่ต้องวิ่งตามใครกูว่ากูไม่จีบพี่เค้าหรอกกูเหนื่อยกูเบื่อที่กูต้องวิ่งตามหลังใครเพื่อให้เค้าสนใจ
"เอ่อ...มึงใจเย็นเพื่อนกูรู้ว่ามึงเก็บกดแต่ตอนนี้พอก่อนใจเย็นไนะยังไงมึงก็ไม่เจอน้องเค้าหรอก"
กูรู้ไงแต่กูก็ยังเบื่ออยู่ดีกูอายเพื่อนอยู่เฉยๆกูก็นกกูรู้ว่าน้องนิสัยดีเลยไม่ได้ปฎิเสธกูตั้งแต่แรกๆกูรับได้ถ้าน้องตัดสินใจเด็ดขาดตั้งแต่แรก
"เต้ยอีสัส!มึงเงียบมึงกลับเข้าห้องมึงไปถ้ามึงยังเป็นแบบนี้อยู่อีกมึงรออีบอสกับกูอยู่เงียบๆนะ"
นั่นไงอีบอสมาพอดีรอมันก่อนพวกมึงสองคนแม่งแต่ละคนแม่งมีแต่เรื่องผู้ชายอีกคนก็น้องอีกคนก็รุ่นเพื่อนจ้ะ!
"มึงนินทาอะไรกูอีเอฟ แหมๆแม่คนคลั่งรัก"
"คลั่งรักอะไรตอนนี้กูมูฟออนแล้วจ้ะ"
เป็นวงกลมมึงชอบเค้าใช่ปะแต่เค้าไม่ได้ชอบมึงมึงก็เหมือนกูเอฟ
"แต่กูว่าไม่เหมือนนนะกูไม่ได้ร้องไห้อย่างหมาเหมือนมึงกูก็แค่ธรรมดาประสากูได้ก็ได้ไม่มีอะไรมากนกก็แค่นก"
แล้วมึงอะอีบอสเป็นไงบ้าง
"อย่าว่าเลยของกูไม่รู้ว่าจะได้รึป่าวแม่งมันติดเกมไม่สนใจกูเลยขนาดแชทเพื่อนมันมันยังไม่อ่านแล้วกูละ"
"มาๆกอดกัน"
"พวกมึงว่าพวกเราจะมีแฟนกันปะ"
กูก็ไม่รู้ว่ะอีเอฟกูว่ามึงน่าจะมีนะ
"มึงว่ากูมีหรออีสัส มีแต่แค่คนคุยคุยสักพักเขาก็หายไปตามสเตปกู"
"อีบอสไปซื้อน้ำกับกูเต้ยมึงไปกับกูปะ"
ไม่อ่ะ...กูขอนั่งอยู่ตรงนี้สักพักซื้อเผื่อกูด้วย
ในระหว่างที่นั่งรอพวกมันสองคนผมก็นั่งเล่นโทรศัพตรงไม้หินอ่อนรอพวกมันร้านนค้าแม่งก็อยู่ไกลพอสมควร
"น้องเต้ย"กูนี่หันควับด้วยความเร็วแสงเลยจ้าเสียงแม่หล่อฉิปหาย
"พี่ฟ้า.......พะ...พี่มาได้ไงพี่รู้จักชื่อรู้ได้ไง"
"ใจเย็นครับผมแค่อยากรู้จักน้องเท่านั้นเองครับ"
แม่งกูฟังผิดรึป่าวว่ะพี่มันอยากรู้จักกูด้วยเป็นอะไรวะ
"ห้องน้องเป็นห้องสภาไงเลยจะขอที่อยู่ติดต่อไว้"
นั่นไงกูว่าแล้วแต่กูในสภาไม่ได้ทำอะไรเลยนะทำไมพี่เค้าต้องมาหากูวะคนทีทำงานจริงๆอยู่ในห้องนู้น
"ได้ค่ะพี่ฟ้า นี่นะคะเฟสรู้"
ติ้ง!
"ไปก่อนนะคับขอบคุณนะคับที่ให้ที่อยู่ติดต่อมา"
ผมดูหน้าจอโทรศัพเชี้ย!สรุปกูกับพี่เค้าเป็นเพื่อนกันในเฟสนานแล้วหรอวะเนี่ย
"เต้ย!"
เหี้ยแม่งเป็นเหี้ยอะไรวะตกใจหมดมึงช่วยมาเงียบๆได้ไหมแล้วกูมาไม่เงียบตอนไหนวะ
เออก็จริงมึงมาเสียงดังนี่ว่า
"มึงเป็นไรเต้ย"
"เออใช่มึงมันแปลกมึงเป็นไรวะกูว่ามันไม่ปกติว่ะ"
ป้าววววกูไม่ได้เป็นอะไรพวกมึงคิดมากไปเอง
"มึงเสียงสูงกูว่ามึงไม่ปกติมึงเป็นอะไรของมึง"
"มีอะไรบอกพวกกูว่ามาเต้ยเพื่อนปะ"
นี่น่ะกูไม่มีอะไรที่ปิดพวกมึงได้จริงๆเออก็ได้กูบอกก็ได้พี่มาเมื่อกี้มาขอเฟสกู
"ห้ะอะไรนะพี่ฟ้ามาขอเฟสมึง"
ไม่ได้มีอะไรพี่เค้ามาขอเฟสกูเพื่อติดต่องานเท่านั้นไม่ได้มีอะไรหรอก
"กูว่าไม่ใช่หรอกพี่เค้าจะมาขอเฟสมึงทำไมวะเบอร์อีพวกสภาแม่งก็ติดอยู่ที่บอร์ดอยากได้ก็ไปเมมเอาดิ"
"พี่เค้าอยากได้เฟสมึงแน่ๆเลยมึงเชื่อกู"
"เชี้ย!อะไรละ"
น้องแม่งซื่อว่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
Comments