#เป็นตัวร้ายที่คะเมียวตำปรู้ด!!![Yaoi]

อิหยังแวะ//กูจะไม่พูดคำว่าที่นี่ที่ไหนเด็ดขาด

22:21 น.

" เห้อออ~ในที่สุดดดดดดด"ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะในที่สุดผมก็ทำงานเสร็จสักทีงานที่ผมทำนั้นเป็นเกี่ยวกับการกีฬาทุกรูปแบบก็อะนะ😏ผมเป็นโค้ชเองผมชื่อโมเดลคับตอนนี้ผมก็กำลังจะพานักกีฬาของผมไปรับถ้วยรางวัลชนะเลิศระดับโลกแต่เกิดเหตุเหมือนจะมีบางอย่างไม่คาดฝันขึ้น

ปัง ปัง ปัง ปัง!!!

ใช่คับตาย!! ไม่ใช่ตายทั้งหมดนะมีกูคนเดียวนี่ที่โดนกระสุน ทำไงได้กระอักเลือดสิครับรออะไร

"อะ อะอึก"ผมค่อยๆลืมตาขึ้น เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ?? ห้องสีขาวๆกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์กับอีสายพะลุงพะลังที่ติดเต็มมือนี่มัน!!!! อ๋อ โรงบาล.....

เคเก็ต กูคงมาอยู่ในตัวละครอะไรสักอย่างที่อยู่ในนิยายเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เคยอ่านละมั้ง? ใช่แหละ แต่กูจะไม่พูดคำว่าที่นี่ที่ไหนเด็ดขาด ไม่อยากตอแหลอ่ะมันไม่เหมาะกับคนแมนๆอย่างผม

"ฮึก เจ็บตัวชิบ"ผมลองขยับตัวดูแต่แม่งขยับแทบไม่ได้เจ็บตัวชิบ อีสายพวกนี้แม่งก็มีอะไรเยอะนักหนาวะ

"คนไข้ฟื้นแล้ว ไปตามคุณหมอมาเร็ว"เหมือนจะมีพยาบาลสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาเห็นผมฟื้นพอดี

"คนไข้อาการดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ,"

"ครับดีขึ้นแล้ว"

"งั้นคนไข้ก็กลับบ้านได้เลยนะครับ"

"อ่าาา คับ"

แต่สิ่งที่ผมยังไม่รู้คือ......กูเป็นใครวะ?!!

จากนั้นผมก็หันไปเห็นโทรศัพท์เหมือนจะเป็นโทรศัพท์ของเจ้าตัวมันขึ้นมาดูแล้วเห็นว่ามันไม่ได้ล็อคผมเลยกดเข้าไปดูในเบอร์โทรศัพท์เห็นขึ้นล่าสุดเป็น'พี่ตุล"บักปอบนี่มัน เป็นใครวะช่างแม่งเหอะ หาเบอร์ที่มันโทรหาได้ดีกว่าจากนั้นผมก็เห็นเบอร์ที่ขึ้นชื่อว่า ' แคต' ใครก็ช่างอ่ะกูจะโทร!

ตรุ๊ดๆ

'ฮัลโหล..ครับ?'

"เอ่อออ ช่วยมารับที่โรงบาลหน่อยดิ"มึงเป็นใครก็ช่างแม่งนะแต่มึงต้องมารับกูที่แน่ๆนะตอนนี้ที่ผมคิดได้

'อ่ะ เอ่ออได้ครับ โรงพยาบาลอะไรหรอครับ'

"เดี๋ยวส่งโลให้มารับเถอะ เคปะ!"

#############

ฮ้าวจุงเบย น้องโมเดลอิชั้นนนน สั้นหน่อยนะค้าาาา

ขอประทานอภัยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ยังไม่ได้แก้คำผิดนะค้าบ ติดตามกันหน่อยยยยยย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



