1ชม.ต่อมา พิริสามาถึงหน้าบ้าน เธอต้องชะงัก รถของณรงค์จอดอยู่ เธอมองเข้าไปในบ้าน ไม่เห็นณรงค์เธอจึงเดินเข้าไป สิ่งที่เธอเห็นคือณรงค์ ทำอาหารรอเธอ เต็มโต๊ะ
พิริสา"คุณทำอะไร?"
ณรงค์"อาหารไง ของโปรดคุณเลยนะ ผมตั้งใจทำให้คุณทานเลยนะ"ยิ้มกว้าง
พิริสา"สาหมายถึง สิ่งที่คุณทำ ทำแบบนี้เพื่ออะไรคะ"
ณรงค์"ผมขอโทษ ผมคิดดูแล้วนะช่วงที่ห่างกัน ผมขาดคุณไม่ได้ ไม่รู้สิ ผมรู้สึกเหมือนอะไรหายไปสักอย่าง สา แม่ไล่ผมให้มาเคลียกับคุณ เรากินข้าวก่อนนะคืนนี้ค่อยคุยกันนะ"แววตารอความหวัง
พิริสา"....."
ณ บริษัท V&V กรุ๊ป จำกัด
ห้องทำงานของท่านประธาน
"นที เรื่องที่ฉันให้นายไปสืบ เป็นไง ได้เรื่องยังไง"วิระก้มหน้าเซ็นเอกสารพร้อมเอ่ยปากถามเลขาคนสนิทด้วยน้ำเสียงที่เรียบ
นที"ข้อมูลที่ได้มาคือ เธอมีครอบครัวอยู่ที่เมืองโพลีน เป็นลูกสาวคนโต พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เธออยู่ม.ปลาย ใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด ส่งตัวเองเรียนจนจบ และมีแฟนที่ครบกันมาสมัยเข้ามหาลัย แต่เมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมาแยกกันอยู่ครับ"พร้อมยื่นซองเอกสารให้
วิระหยิบซองเอกสารมาดูพร้อมเลิกคิ้ว ทำสีหน้าเรียบเฉย "นายออกไปได้ละ"
นทีเดินออกจากห้องไป
เวลา3ทุ่ม ในห้องนอนที่ทาวน์โฮมของพิริสา
"คุณจะคุยอะไรกับสาหรอ"พิริสาใช้น้ำเสียงเรียบเฉยปนความเศร้า
"คุณรักผมอยู่รึป่าว"ณรงค์ถามด้วยแววตาที่จริงจัง
"คุณถามมาได้ไงราฟ ก่อนจะถามคุณคิดรึป่าว
คุณรู้ไหมว่าสาร้องไห้ทุกคืน คิดถึงคุณมาก แต่สาต้องอดทนไม่ทักไลน์ ไม่โทร.หาคุณ"ร้องไห้โฮ
ณรงค์ยิ้มและหัวเราะเบาๆ"คุณไม่เคยเรียกชื่อเล่นผมมานานละนะสา ผมรู้สึกได้เลยว่าคุณโกธรจริง"น้ำตาคลอพร้อมยิ้มอ่อนๆ
"โกธรหรอ สาไม่โกธรเลย แต่สาเสียใจ เสียความรู้สึกมากกว่า สารักคุณมากแค่ไหนคุณรู้ดีนะ แต่คุณ..."ร้องไห้สะอึกสะอื้น
ณรงค์โผลเข้าสวมกอดพิริสาพร้อมทั้งจูบที่หน้าผากเธอเบา และก็เริ่มจูบแก้มจูบปากเธอ พิริสาไม่ได้ขัดขืนกลับจูบตอบ จนสุดท้ายเรื่องบนเตียงก็เริ่มขึ้น
1ชม.ต่อมา ณรงค์นอนกอดพิริสาไว้ในอ้อมอกและหลับไป แต่พิริสากับนอนไม่หลับ ได้แต่คิดทบทวนว่าจะตัดสินใจยังไงต่อ จู่ๆก็มีเสียงไลน์ของณรงค์ดังขึ้น เธอหยิบมาดูเห็นเป็นข้อความจากอรยา เธอโกธรและเสียใจมากที่ณรงค์โกหกเธอ เธอนอนร้องไห้ในอ้อมกอดของณรงค์จนหลับไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments