หน้าที่พ่อแม่ ตอนที่ 5 จ้างวาน

"กลับมาแล้วค่ะ"อินพูดขึ้น เพิ่งกลับมาถึงบ้านในวันอาทิตย์หลังจากหมกตัวอยู่กับเคย์นานสองนาน

"ไปไหนมา!!"เสียงคนแม่พูด ดังลั่น

"อะไรคะ?พี่บอกอะไรแม่?"อินชักสีหน้านิดนึง

"ไม่!มันไม่ได้บอกอะไรเลยถามว่าน้องไปไหนมันก็เงียบ!!"แม่ขึ้นเสียง อินกลับยิ้มออกมา

"แม่ค่ะฟังอินก่อน อินไปทำงานกับเพื่อนมาไม่ได้บอกพี่เอยพี่เขาเลยไม่รู้อย่าไปโกรธนะคะ"อินพูดพล่างเข้าไปกอดแม่

"อินขอโทดที่ไม่ได้โทรบอกคุณแม่นะคะ"อินบอกต่อแม่ก็ใจอ่อนลูบหัวอิน ปลอบใจ

"ไม่เป็นไรลูก ไปกินข้าวกัน"แม่พูดยิ้มอ่อนๆ

"แล้ว...พี่เอยละคะ?"อินถามเพราะตอนเดินมาๆไม่เห็นเอยนั่งอยู่แถวๆโต็ะอาหารเลย

"เอยออกไปข้างนอกแม่ไม่ได้ถามว่าไปไหน"แม่ทำเสียงหงุดหงิดที่อินพูดถึงเอยขึ้นมา

"พี่เอยคงไปทำงานรึป่าว แม่อย่าโกรธเลย"อินพูดขึ้นมา แม่ก็เหมือนไม่ค่อยโกรธแล้ว

"ดูสิ ไปไหนมันก็ไม่พูด"—ก็แม่ไม่ได้ถามพี่เขานี้นะ—อินคิดในใจพลางถอดกระเป๋าว่าง ปลดเสื้อกั้กสีน้ำเงินออก ไม่ได้ติดกระดุมบนสองเม็ด แม่จึงเห็นร่องรอยที่เคย์ทิ้งเอาไว้

"อิน!ลูกไปโดนอะไรมาช้ำเลยน่ะ!"แม่ดูเหมือนจะโมโหมาอีกครั้ง"แม่ ใจเย็นๆก่อนค่ะ"อินพูด

"คืออินโดนเพื่อนแกล้งนิดหน่อย เลยเป็นรอยแต่ไม่เป็นไรค่ะเราเล่นกันขำๆเอง"อินอธิบาย

"กลับมาแล้วครับ"เสียงพ่อแทรกขึ้น

"วันนี้วันหยุดโรงเรียนไม่ใช่หรอก อินใส่ชุดนักเรียนทำไม?"พ่อถามหน้านิ่งโมโหนิดๆ

"ลูกไปทำงานกับเพื่อน เพิ่งกลับ"แม่อธิบายนำ

"นอนบ้านเพื่อนหรือบ้านผู้ชาย?"พ่อย้ำเข้ม

"คุณค่ะ!!ทำไมพูดแบบนั้น!!"แม่ขึ้นเสียงใส่

"เห็นรอยที่คอไหม?ผมเคยทำให้คุณนิ?"พ่อพูดพล่างเดินขึ้นห้องไป อินเหงื่อตกพลักๆใหญ่เลย

"อิน.....พ่อเขาไม่ได้พูดจริงหรอกใช่ไหม?อินไม่ได้หลอกแม่ใช่ไหม?"แม่ถามหน้าซีด

"แม่..ไม่เชื่อใจอินหรอค่ะ!!"อินขึ้นเสียงใส่แม่

"กลับมาแล้วค่ะ"เสียงเอยดังขึ้นกลับช้ากว่าพ่อ

"พี่เอย!!อินขอโทดที่ไม่ได้บอ-"อินวิ่งเข้ามาจับมือเอยทำทีจะกอดขอโทดเอย

"จิ้!!น่ารังเกียจ"เอยสะบัดออก อินอึ้งไปพักนึง

"เอย!!ทำไมทำกับน้องแบบนี้!!"แม่ตะคอกใส่

"เอยแค่ตกใจนิดนึงอ่ะแม่ ขอโทดนะน้องอิน"

เอยยิ้มให้อิน พล่างพูดขอโทดที่เสแสร้งออกมา

แม่ไม่ได้ว่าอะไร แต่คนที่โมโหจัดตอนนี้คืออิน

"แม่เอยเหนื่อยแล้ว เอยไม่มากินข้าวนะคะ"เอยพูดยิ้มให้แม่แบบไม่เคยทำมาก่อน"จ้ะ"แม่ตอบ

พอเอยเดินขึ้นไปได้ไม่นาน อินก็ถอนหายใจใส่

"แม่!!อินไม่ลงมากินข้าวนะ!!อินอิ้ม!!"อินโมโหใส่

"เอ่อ...อินจะไม่กินจริงๆหรอ?"แม่พูดเบาๆให้

"ค่ะ!!!!"อินตะโกน กระทืบเท้าอย่างที่ไม่เคยทำ

21:30 นาที ห้องนอนเอย

"เป็นไงบ้างละ?"เสียงคุ้นเคยเอ่ยขึ้นกับรอยยิ้ม

"เฟย์?ฉันเพิ่งจัดดารเรื่องนั้นไปเอง"เอยยิ้มร่าหัวเราะสนุก ดูมีความสุขจ้องมองเฟย์ที่นั่งอยู่ริมขอบหน้าต่าง กับผ้าม่านที่ปลิวละลิว

"ฉันดีใจจัง ที่เอยดูมีความสุข แล้วจะเอายังไงต่อละ บอกแม่กับพ่อ?"เฟย์ยิ้มร่าเดินเข้ามานั่งที่เตียงข้างๆเอยที่นอนราบอยู่ ยิ้มอ่อนๆให้

"รอก่อน ฉันมั่นใจว่าท้องแน่ อีกอย่างฝ่ายชายก็ไม่ได้บังคับเข้ามาหาเองสะด้วย คิกๆ"เอยยิ้ม

"ขอบคุณเธอจริงๆถ้าไม่ได้เธอนี้ ฉันคงต้องทนทุกข์แบบนั้นอีกนานเลย"เอยพูดลุกมากอดเฟย์

"ไม่เป็นไรๆฉันเต็มใจช่วย"เฟย์พูดแสยะยิ้มที่เอยเองก็ไม่เห็น เป็นยิ้มที่น่ากลัวมากๆเลยละ

"ถ้าฉันมีหัวใจมากกว่านี้คงสงสารอิน"เอยพูดคำพูดนั้นทำให้เฟย์ชะงักไป อยู่ในความเงียบ

"หมายถึงความรู้สึกทางใจน่ะหรอ?"เฟย์พูด

"อือหึ ทางใจน่ะ"เอยยิ้มกว้างต่างจากเฟย์

"ฉันเองก็อยากมีของแบบนั้นจังเลย ให้หัวน่ะมีแต่ความรู้สึกสะใจ"เฟย์พูดไม่ได้สบตาเอย

"ดีออก สะใจตลอดเวลา"เอยหยิบโทรศัพมาดู

"นั้นสินะ ความรู้สึกอื่นๆมันไม่จำเป็นอีกแล้ว"เฟย์พูดยิ้มร้ายใส่เอย "ฉันกลับแล้วนะ"เฟย์พูดพล่างเดินไปริมขอบหน้าต่าง

"รอดูได้เลย เพื่อนรัก"เอยพูด"เพื่อนรัก?"เฟย์ทวนคำพูดของเอย ทำหน้างงๆใส่เอย

"นั้นสิน่ะ เพื่อนรัก"เฟย์ยิ้มหวานให้ก่อนจะกระโดดออกไป จากห้องนอนของเอย

————————————————————————

4 เดือนต่อมา

สภาพของอินไม่ต่างอะไรจากแม่ลูกอ่อน ติดยานับวันอินยิ่งมัวเมากับลีลารักของเคย์เข้าทุกที่รักมากหลงมาก เคย์เองก็ทำเพื่อเงินและความสุขของแบดบอยเท่านั้นอีกอย่าง เพื่อความสุขของเอยในสถาณะ 'นายจ้าง' ก็เท่านั้น

"เคย์"เสียงเรียบดังขึ้น

"ว่าไงครับ? น้องเอย"เคย์ยิ้มเมือเห็นเอยทัก

"วันนี้สิ้นเดือนแล้ว"เอยพูด เคย์ยิ้มหวานให้

"ทำกันอาทิตย์ละสองครั้งรวมก็...."เคย์พูด

พล่างทำท่านับนิ้วกวนประสาทเอย

"10 ครั้งเดือนนี้:)"เคย์หัวเราะเบาๆ เคย์สูงมากพอที่เอยจะต้องเงยหน้ามองอยู่แล้ว เคย์หล่อแต่ร้ายเอาเป็นว่า. แบดแบบว่าแบดสุดๆ

"4,000 ส่งคริปมาให้หมดแล้วจะโอนให้"เอยพูด

"ยาละ?"เคย์ยิ้มรับ"รู้"เอยตอบแล้วหยิบกระเป๋าผ้าใบใหญ่มาให้เคย์ เคย์ยิ้มพอใจ

"น่ารักมากครับ ครั้งนี้ลดให้ 3,600"เคย์ยิ้ม

"อีกสี่ร้อยไม่เอาหรอ?"เอยถามนิ่งๆไม่บ่นอะไร

"แหม่ๆก็น้องเอยคนสวย ใช้บริการบ่อยเลยอยากลดให้บ้างเฉยๆ"เคย์ยิ้ม ที่ๆสองคนคุยกันอยู่คือดาดฟ้าของโรงเรียนตอนนี้จะหกโมงแล้ว

"เข้าใจแล้วค่ะ แล้วคิดว่าท้องรึยัง?"เอยพูด

"ไม่ท้องก็ต้องท้องแหละครับ:)"เคย์ยิ้ม

"ต่อเดือนหน้าด้วยมั้ย?"เคย์นั่งลงบนเก้าอี้สีฟ้า

"ไม่ต้องแล้ว บอกเลิกเลย"เอยพูดเสียงเย็นๆ

"อ่า~ครับพี่ถามนอกเรื่องนิดนึงได้ไหม?"เคย์รั้งเอยไว้ตอนที่เอยกำลังจะเดินหนีลงไป"อะไร"

"เกลียดน้องตัวเองขนาดนี้ เลยหรอ?"

"ไม่หรอก มันคือการสั้งสอนของเอย เอยเป็นคนใจเย็นมากนะพี่ก็รู้"เอยยิ้ม เป็นยิ้มแรกที่ส่งให้เคย์ ตั้งแต่ที่เคยจ้างวานกันมา

"แล้ว...เอยรู้ได้ไงว่าพี่..ติดยา?"เคย์ถามต่อ

"พอดี...คนของเอยบอกมาน่ะ"

"ลึกลับจังเลยนะ พี่ชอบหนูจัง"เอยยิ้มหวาน "เลิกทำตัวน่ารังเกียจแล้วเอยจะพิจรณานะคะ"

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!