"กลับมาแล้วค่ะ"อินพูดขึ้น เพิ่งกลับมาถึงบ้านในวันอาทิตย์หลังจากหมกตัวอยู่กับเคย์นานสองนาน
"ไปไหนมา!!"เสียงคนแม่พูด ดังลั่น
"อะไรคะ?พี่บอกอะไรแม่?"อินชักสีหน้านิดนึง
"ไม่!มันไม่ได้บอกอะไรเลยถามว่าน้องไปไหนมันก็เงียบ!!"แม่ขึ้นเสียง อินกลับยิ้มออกมา
"แม่ค่ะฟังอินก่อน อินไปทำงานกับเพื่อนมาไม่ได้บอกพี่เอยพี่เขาเลยไม่รู้อย่าไปโกรธนะคะ"อินพูดพล่างเข้าไปกอดแม่
"อินขอโทดที่ไม่ได้โทรบอกคุณแม่นะคะ"อินบอกต่อแม่ก็ใจอ่อนลูบหัวอิน ปลอบใจ
"ไม่เป็นไรลูก ไปกินข้าวกัน"แม่พูดยิ้มอ่อนๆ
"แล้ว...พี่เอยละคะ?"อินถามเพราะตอนเดินมาๆไม่เห็นเอยนั่งอยู่แถวๆโต็ะอาหารเลย
"เอยออกไปข้างนอกแม่ไม่ได้ถามว่าไปไหน"แม่ทำเสียงหงุดหงิดที่อินพูดถึงเอยขึ้นมา
"พี่เอยคงไปทำงานรึป่าว แม่อย่าโกรธเลย"อินพูดขึ้นมา แม่ก็เหมือนไม่ค่อยโกรธแล้ว
"ดูสิ ไปไหนมันก็ไม่พูด"—ก็แม่ไม่ได้ถามพี่เขานี้นะ—อินคิดในใจพลางถอดกระเป๋าว่าง ปลดเสื้อกั้กสีน้ำเงินออก ไม่ได้ติดกระดุมบนสองเม็ด แม่จึงเห็นร่องรอยที่เคย์ทิ้งเอาไว้
"อิน!ลูกไปโดนอะไรมาช้ำเลยน่ะ!"แม่ดูเหมือนจะโมโหมาอีกครั้ง"แม่ ใจเย็นๆก่อนค่ะ"อินพูด
"คืออินโดนเพื่อนแกล้งนิดหน่อย เลยเป็นรอยแต่ไม่เป็นไรค่ะเราเล่นกันขำๆเอง"อินอธิบาย
"กลับมาแล้วครับ"เสียงพ่อแทรกขึ้น
"วันนี้วันหยุดโรงเรียนไม่ใช่หรอก อินใส่ชุดนักเรียนทำไม?"พ่อถามหน้านิ่งโมโหนิดๆ
"ลูกไปทำงานกับเพื่อน เพิ่งกลับ"แม่อธิบายนำ
"นอนบ้านเพื่อนหรือบ้านผู้ชาย?"พ่อย้ำเข้ม
"คุณค่ะ!!ทำไมพูดแบบนั้น!!"แม่ขึ้นเสียงใส่
"เห็นรอยที่คอไหม?ผมเคยทำให้คุณนิ?"พ่อพูดพล่างเดินขึ้นห้องไป อินเหงื่อตกพลักๆใหญ่เลย
"อิน.....พ่อเขาไม่ได้พูดจริงหรอกใช่ไหม?อินไม่ได้หลอกแม่ใช่ไหม?"แม่ถามหน้าซีด
"แม่..ไม่เชื่อใจอินหรอค่ะ!!"อินขึ้นเสียงใส่แม่
"กลับมาแล้วค่ะ"เสียงเอยดังขึ้นกลับช้ากว่าพ่อ
"พี่เอย!!อินขอโทดที่ไม่ได้บอ-"อินวิ่งเข้ามาจับมือเอยทำทีจะกอดขอโทดเอย
"จิ้!!น่ารังเกียจ"เอยสะบัดออก อินอึ้งไปพักนึง
"เอย!!ทำไมทำกับน้องแบบนี้!!"แม่ตะคอกใส่
"เอยแค่ตกใจนิดนึงอ่ะแม่ ขอโทดนะน้องอิน"
เอยยิ้มให้อิน พล่างพูดขอโทดที่เสแสร้งออกมา
แม่ไม่ได้ว่าอะไร แต่คนที่โมโหจัดตอนนี้คืออิน
"แม่เอยเหนื่อยแล้ว เอยไม่มากินข้าวนะคะ"เอยพูดยิ้มให้แม่แบบไม่เคยทำมาก่อน"จ้ะ"แม่ตอบ
พอเอยเดินขึ้นไปได้ไม่นาน อินก็ถอนหายใจใส่
"แม่!!อินไม่ลงมากินข้าวนะ!!อินอิ้ม!!"อินโมโหใส่
"เอ่อ...อินจะไม่กินจริงๆหรอ?"แม่พูดเบาๆให้
"ค่ะ!!!!"อินตะโกน กระทืบเท้าอย่างที่ไม่เคยทำ
21:30 นาที ห้องนอนเอย
"เป็นไงบ้างละ?"เสียงคุ้นเคยเอ่ยขึ้นกับรอยยิ้ม
"เฟย์?ฉันเพิ่งจัดดารเรื่องนั้นไปเอง"เอยยิ้มร่าหัวเราะสนุก ดูมีความสุขจ้องมองเฟย์ที่นั่งอยู่ริมขอบหน้าต่าง กับผ้าม่านที่ปลิวละลิว
"ฉันดีใจจัง ที่เอยดูมีความสุข แล้วจะเอายังไงต่อละ บอกแม่กับพ่อ?"เฟย์ยิ้มร่าเดินเข้ามานั่งที่เตียงข้างๆเอยที่นอนราบอยู่ ยิ้มอ่อนๆให้
"รอก่อน ฉันมั่นใจว่าท้องแน่ อีกอย่างฝ่ายชายก็ไม่ได้บังคับเข้ามาหาเองสะด้วย คิกๆ"เอยยิ้ม
"ขอบคุณเธอจริงๆถ้าไม่ได้เธอนี้ ฉันคงต้องทนทุกข์แบบนั้นอีกนานเลย"เอยพูดลุกมากอดเฟย์
"ไม่เป็นไรๆฉันเต็มใจช่วย"เฟย์พูดแสยะยิ้มที่เอยเองก็ไม่เห็น เป็นยิ้มที่น่ากลัวมากๆเลยละ
"ถ้าฉันมีหัวใจมากกว่านี้คงสงสารอิน"เอยพูดคำพูดนั้นทำให้เฟย์ชะงักไป อยู่ในความเงียบ
"หมายถึงความรู้สึกทางใจน่ะหรอ?"เฟย์พูด
"อือหึ ทางใจน่ะ"เอยยิ้มกว้างต่างจากเฟย์
"ฉันเองก็อยากมีของแบบนั้นจังเลย ให้หัวน่ะมีแต่ความรู้สึกสะใจ"เฟย์พูดไม่ได้สบตาเอย
"ดีออก สะใจตลอดเวลา"เอยหยิบโทรศัพมาดู
"นั้นสินะ ความรู้สึกอื่นๆมันไม่จำเป็นอีกแล้ว"เฟย์พูดยิ้มร้ายใส่เอย "ฉันกลับแล้วนะ"เฟย์พูดพล่างเดินไปริมขอบหน้าต่าง
"รอดูได้เลย เพื่อนรัก"เอยพูด"เพื่อนรัก?"เฟย์ทวนคำพูดของเอย ทำหน้างงๆใส่เอย
"นั้นสิน่ะ เพื่อนรัก"เฟย์ยิ้มหวานให้ก่อนจะกระโดดออกไป จากห้องนอนของเอย
————————————————————————
4 เดือนต่อมา
สภาพของอินไม่ต่างอะไรจากแม่ลูกอ่อน ติดยานับวันอินยิ่งมัวเมากับลีลารักของเคย์เข้าทุกที่รักมากหลงมาก เคย์เองก็ทำเพื่อเงินและความสุขของแบดบอยเท่านั้นอีกอย่าง เพื่อความสุขของเอยในสถาณะ 'นายจ้าง' ก็เท่านั้น
"เคย์"เสียงเรียบดังขึ้น
"ว่าไงครับ? น้องเอย"เคย์ยิ้มเมือเห็นเอยทัก
"วันนี้สิ้นเดือนแล้ว"เอยพูด เคย์ยิ้มหวานให้
"ทำกันอาทิตย์ละสองครั้งรวมก็...."เคย์พูด
พล่างทำท่านับนิ้วกวนประสาทเอย
"10 ครั้งเดือนนี้:)"เคย์หัวเราะเบาๆ เคย์สูงมากพอที่เอยจะต้องเงยหน้ามองอยู่แล้ว เคย์หล่อแต่ร้ายเอาเป็นว่า. แบดแบบว่าแบดสุดๆ
"4,000 ส่งคริปมาให้หมดแล้วจะโอนให้"เอยพูด
"ยาละ?"เคย์ยิ้มรับ"รู้"เอยตอบแล้วหยิบกระเป๋าผ้าใบใหญ่มาให้เคย์ เคย์ยิ้มพอใจ
"น่ารักมากครับ ครั้งนี้ลดให้ 3,600"เคย์ยิ้ม
"อีกสี่ร้อยไม่เอาหรอ?"เอยถามนิ่งๆไม่บ่นอะไร
"แหม่ๆก็น้องเอยคนสวย ใช้บริการบ่อยเลยอยากลดให้บ้างเฉยๆ"เคย์ยิ้ม ที่ๆสองคนคุยกันอยู่คือดาดฟ้าของโรงเรียนตอนนี้จะหกโมงแล้ว
"เข้าใจแล้วค่ะ แล้วคิดว่าท้องรึยัง?"เอยพูด
"ไม่ท้องก็ต้องท้องแหละครับ:)"เคย์ยิ้ม
"ต่อเดือนหน้าด้วยมั้ย?"เคย์นั่งลงบนเก้าอี้สีฟ้า
"ไม่ต้องแล้ว บอกเลิกเลย"เอยพูดเสียงเย็นๆ
"อ่า~ครับพี่ถามนอกเรื่องนิดนึงได้ไหม?"เคย์รั้งเอยไว้ตอนที่เอยกำลังจะเดินหนีลงไป"อะไร"
"เกลียดน้องตัวเองขนาดนี้ เลยหรอ?"
"ไม่หรอก มันคือการสั้งสอนของเอย เอยเป็นคนใจเย็นมากนะพี่ก็รู้"เอยยิ้ม เป็นยิ้มแรกที่ส่งให้เคย์ ตั้งแต่ที่เคยจ้างวานกันมา
"แล้ว...เอยรู้ได้ไงว่าพี่..ติดยา?"เคย์ถามต่อ
"พอดี...คนของเอยบอกมาน่ะ"
"ลึกลับจังเลยนะ พี่ชอบหนูจัง"เอยยิ้มหวาน "เลิกทำตัวน่ารังเกียจแล้วเอยจะพิจรณานะคะ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments