คุณพระเอกอย่าหาเรื่อง!!!

ปฐมบท จุดเริ่มต้น

.......

แฮ่กๆ

เสียงฝีเท้าที่วิ่งลัดเลาะไปตามตรอกซอยที่ไร้ผู้คน เหงื่อที่ไหลตามไรผมบ่งบอกถึงความเหนื่อยล้า ตาเริ่มพร่ามัว ไหล่ซ้ายมีเลือดสีแดงเข้มย้อมเสื้อตัวโปรด

"ตามไปอย่าให้คลาดสายตา!" เสียงเข้มตะโกนไล่หลังมา พร้อมฝีเท้าจำนวนมากที่ตามมาติดๆ

"เวร กัดไม่ปล่อยเลยนะ"ปากสีซีดบ่นขมุบขมับอย่างหัวเสีย วิ่งมาก็หลายโลแล้ว ยังตามไม่เลิกเลย บ้าชิบ!

มองทางข้างหน้าที่เริ่มพร่ามัว อึก ต้องไหวละนะ! ไม่ไหวก็ตายแหงๆ ฮึดสู้ในใจเล็กน้อย ก่อนจะวิ่งเข้าซอยเล็กๆ เมื่อไม่ได้ยินฝีเท้าที่ไล่ตามมาก็เริ่มที่จะเบาเท้าลง

คงไม่ตามมาแล้วใช่ไหม กุมแขนซ้ายตัวเองอย่างเจ็บปวด กับอีแค่ไม่อยากแต่งงาน ถึงกับไล่ล่าเขาขนาดนี้เลย ฝ่ายคู่หมั่นจะแค้นเคืองอะไรขนาดนั้น ก็รักในอิสระหนิ แต่งงานไปมีหวัง เฉาตาย

ทรุดตัวลงพิงกับถังขยะอย่างเหนื่อยอ่อน ครอบครัวเขาจะรู้ไหมนะ ว่าเขากำลังโดนไล่ล่าอย่างดุเดือด แต่คงไม่รู้หรอก คงจะกำลังจัดงานสังสรรค์ให้พี่ชายคนโตอยู่ หึ ไร้ค่าชมัดตัวเรา

"แม่ครับ ผมจะไปอยู่กับแม่แล้วนะ" เอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหบพร่า พร้อมยกมือกุมสร้อยคอรูปดาวที่แม่ไว้ให้ก่อนเสีย แขนซ้ายที่ชาหนึบ ถึงจะดูเหมือนว่ายิงที่ที่ไม่สำคัญ แต่ทว่ากับยิงโดนจุดสำคัญ แถมยังวิ่งให้เลือดทะลักเล่น ไม่ได้เรียนหมอมาก็ดูออก ว่าไม่รอดแน่

ยกยิ้มให้กับโชคชะตาเส็งเคร็ง ก่อนสติจะดับวูบไป...

.......

[โฮสต์ครับ]

"อื้อ"ปัดป่ายอย่างรำคาญใจ เหมือนมีอะไรมาชอนไชที่หน้า แต่คงคิดมากไป เพราะผมตายไปแล้วหนิ

[โฮสต์คุณต้องตื่นได้แล้ววว ไม่งั้นโดนหนอนแทะกินแน่!!!!!]

"อะ..อือ" เสียงเหมือนคนขาดน้ำมานาน มองไปรอบๆก็มืดไปหมด นี้เรามาอยู่ที่ไหน ขยับตัวไม่ได้ เหมือนกับอยู่ในโลงเลยแหะ

[ใช่แล้วครับโฮสต์ คุณอยู่ในโลงศพครับ]

เสียงแหลมเล็กดังขึ้น ผมหันไปมองรอบตัวอย่าง งงงวย ผมอยู่ในโลง? แล้วทำไม ทำไมถึงฟื้นได้เล่าเห้ย!!! ไม่ใช่ควรจะชดใช้กรรมอยู่ในนรกหรือไงเล่า...

[เอ่อ คือเราสุ่มเลือกคนมาทำภารกิจ ซึ่งผมได้ผูกจิตวิญญาณไว้กับโฮสต์แล้วครับ]

"อา... อือ อ่า"บ้าชิบ!!! พูดออกมาเป็นคำไม่ได้

[สามารถคิดได้ครับ ผมอ่านใจโฮสต์ได้ เพราะผมเชื่อมต่อกับสมองโฮสต์โดยตรง]

"อืออ" พยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วภารกิจที่ว่า คืออะไร

[ผมขอแนะนำตัว ผมคือระบบ2016 ระบบช่วยเหลือพระเอก! ภารกิจของโฮสต์คือต้องช่วยพระเอก เราเดินทางไปหลายมิติ หลายโลก โฮสต์สามารถเก็บแต้มสะสมที่ช่วยเหลือพระเอก นำไปแลกสิ่งใดก็ได้ ซึ่งแน่นอน รวมถึงแลกการไปเกิดใหม่ได้]

'อืมมม เหมือนการเก็บแต้ม เก็บเวลสินะ แล้วแกมีร้านค้าไหม?'

[แน่นอน เมื่อโฮสต์อัพเกรดผม]

'ทำยังไงถึงจะอัพเกรดนายได้?'

[แค่โฮสต์เก็บสะสมแต้มไปเรื่อยๆก็สามารถอัพเกรดผมได้ครับ]

'อื้มมม ก่อนอื่น เอาฉันออกไปจากโลงนี้ก่อน เริ่มรังเกียจไอหนอนที่มันไชตามหน้าหละ ขยะแขยงชมัดยาด'

[เอิ่ม เกรงว่า ต้องหาทางเองแล้วละครับ เพราะผม ไม่มีตัวตน แหะๆ]

กระพริบตาปริบๆ จ้องมองโลงไม้อย่างปลงตก!

เวรเอ้ย! แล้วผมจะออกไปได้ไงครับ

.......

ปึง!!!

กึกกักๆ

ผมสะดุ้งอย่างตกใจ เสียงมันดังมาจากด้านบน เหมือนมีคนเอาอะไรกระแทกโลง นั้นมันอะไรนะระบบ!