เมื่อฉันพบรักในโลกแวนการ์ด
การพบเจอของโชคชะตา[1]
ในทุ่งหญ้าเขียวขจีงดงามร่มรื่น สายลมพัดโบกเย็นสบาย แสงแดดอ่อน ๆส่องลงทั่วผืนหญ้า
ชายหนุ่มที่พึ่งหลีกหนีจากความวุ่นวายมายืนดื่มด่ำกับความเงียบสงบ
สายตาเลื่อนลอยเมื่อนึกถึงความทรงจำที่มีกับสถานที่นี้และคนอีกผู้...เมื่อวัยเด็ก
ไคขานชื่อคนในความห้วงคิดถึงไม่ทันจบก็มีเสียงดังขึ้นมาทำลายความเงียบนั้น..!
ด้วยความสงสัยร่างสูงจึงหันมองรอบกายพยายามหาต้นตอของเสียง
และในที่สุดเขาก็พบกับเจ้าของเสียงนั้นเมื่อแหงนมองไปบนฟ้า...
ผู้หญิงร่างบางผมยาวสลวยสีชานมหล่นลงมาจากฟ้าด้วยความเร็ว!
ฮิรูโนะ อาคาริ
ตายแน่!! แงงง!ㅠΠㅠ
ด้วยเกรงว่าเธอจะบาดเจ็บร่างสูงจึงรีบวิ่งเข้าไปรองรับร่างบางทันทีที่ตั้งสติได้
เขาใช้สองแขนรองรับร่างที่กำลังล่วงลงมา
ฮิรูโนะ อาคาริ
(ทำไมยังไม่ถึงพื้นซักที)
ฮิรูโนะ อาคาริ
(แต่เหมือน...กำลังถูกอุ้ม?)
ไม่รู้เพราะต้องรับร่างมนุษย์ที่ล่วงลงมากะทันหันหรือน้ำหนักบนตัวร่างน้อยมีมากกว่าที่เห็น
ไคจึงเสียหลักล้มคนทั้งคู่จึงต้องลงไปนอนกองทับกันที่พื้นอย่างเลี่ยงไม่ได้
ไคค่อย ๆพยุงตัวเองขึ้นจากร่างเพียวที่ตนนอนทับอยู่
ไคชะงักไปแวบนึงเมื่อดวงตาของเขาเลื่อนมาตรงกับนัยน์ตาสีม่วงของฝ่ายตรงข้าม
สองดวงตาสบประสานกันอยู่เกือบนาทีนัยน์ตาสีเขียวอมฟ้าก็ค่อย ๆเลื่อนลงสำรวจร่างกายหญิงสาวอย่างไม่ตั้งใจ
ใบหน้าสวยได้รูป แก้มแดงระเรื่อเล็กน้อยบนผิวขาวใสน่ารัก ริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพูระเรื่ออมแดงคล้ายเชอร์รี่
เธอสวมเสื้อเชิร์ตสีขาวบางจนเห็นสายเดี่ยวสีดำข้างใน ประโปรงเทนนิสสีน้ำตาลเรียงจีบสวย ต้นขาเพียวเล็กสีขาวนวล ไหลปลาร้าและเนินอกที่เผยออกมาเล็กน้อยเพราะแรงล้มเมื่อครู่
'ร่างของหญิงสาวตรงหน้าช่างงดงามเเละยั่วยวนจริง ๆ' ไคคิดในใจ
แต่แล้วเขากลับไปสุดตากลับสัญลักษณ์รูปสี่เหลี่ยมคล้ายดวงดาวที่บริเวณกล่องเสียง
ไค โทชิกิ
(เหมือนของ 'เธอ' เลย)
เหมือนกับ... 'เบ็นไซเท็น' ผู้หญิงที่ไคเคยพบที่แห่งนี้เมื่อครั้งที่เขายังเด็ก
ผู้หญิงที่เขาเฝ้าตามหามาโดยตลอดแม้จะไม่เคยพบร่องรอยของเธอเลยก็ตาม
ผู้หญิงที่เขาไม่รู้จักชื่อเพราะไม่ได้ถามไว้
ตัวเขาในวัยเด็กจึงตั้งขึ้นให้เองและเรียกแบบนั้นเลื่อยมาว่า 'เบ็นไซเท็น'*
แอด
*เทพแห่งศิลปะและความงามของญี่ปุ่น เรียกย่อ ๆว่า 'เบ็นเท็น' และในบางยุคสมัยผู้คนเคยนับถือว่าเป็นเทพแห่งปัญญา
ไค โทชิกิ
(หรือผู้หญิงคนนี้จะเป็น..)
ฮิรูโนะ อาคาริ
จ..จู่ ๆคุณก็เหม่อไป...
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฉันเรียกอยู่ตั้งนานแต่ก็ไม่ตอบ
พอได้สติเด็กหนุ่มจึงรีบหลบสายตาไปทางอื่นและผงะตัวออกจากร่างเด็กสาว
ไค โทชิกิ
ดันเผลอคิดเรื่องอื่นน่ะ...
ไค โทชิกิ
แล้วเธอเจ็บตรงไหนรึเปล่า?
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฉันไม่เป็นไรค่ะ
ฮิรูโนะ อาคาริ
เพราะได้คุณช่วยรับตัวไว้
ฮิรูโนะ อาคาริ
และตอนล้มเมื่อกี้ก็ยังอุส่าเอามือรองหัวฉันไว้ให้อีก
ฮิรูโนะ อาคาริ
ถ้าไม่ได้คุณช่วยไว้ล่ะก็.. ความสูงระดับนั้นฉันอาจจะตายหรือไม่ก็คงเจ็บหนักเลย
อาคาริกล่าวขอบคุณเด็กหนุ่มพลางยิ้มให้ด้วยความจริงใจก่อนจะส่งมือให้เขาจับเพื่อช่วยพยุงตัวยืน
ไคเงียบไปแปปนึงเขาก้มหน้าลงเล็กน้อยพยายามหลบสายตาของผู้หญิงตรงหน้าไม่ให้เห็นใบหน้าที่เขินอายจนแดงก่ำไปถึงหลังคอและใบหู....
ไค โทชิกิ
อ..อืม//จับมืออาคาริ
ไค โทชิกิ
แล้ว...ทำไมถึงตกลงมาแบบนั้นได้ล่ะ?
ไคลูบหลังคอเบา ๆแก้เขินก่อนจะถามร่างบางออกไปด้วยความสงสัย
ฮิรูโนะ อาคาริ
อ่า...=🔻=||
อาคาริถึงขั้นสดุ้งเหงื่อตกกับคำถามของชายผู้มีพระคุณตรงหน้า
ฮิรูโนะ อาคาริ
(อ้ากก! จะตอบไงดีฟะ!!)
ฮิรูโนะ อาคาริ
(ไม่อยากโกหกด้วย)//เลิ่กลั่ก
ก็แหม... ใครจะไปกล้าบอกล่ะว่าตัวเองโดนพระเจ้าส่งลงมาจาก 'สวรรค์' แถมวิธีส่งยังฮาร์ดคอร์เบสิกสุด ๆ -_-||
ฮิรูโนะ อาคาริ
(แต่ถ้าบอกแบบตรงคงหาว่าเราบ้าแหง ๆ)
ท่ามกลางบทพูดตะกุกตะกักของร่างบางเสียงริงโทนดังขึ้นเป็นดั่งเสียงแห่งปาฏิหาริย์ช่วยเธอจากบรรยากาศแสนน่าอึดอัดนี้
ฮิรูโนะ อาคาริ
ข...ขออนุญาตคุยโทรศัพท์นะคะ
เธอรีบปลีกตัวหนีจากสถานการณ์นี้ทันที
:น้ำเสียงฟังดูสบายดีนี่นา
หญิงสาวสบถด่าใส่คนในสายทันทีที่ได้ยินเสียงทำคนที่ยืนฟังอยู่ข้าง ๆถึงกับสตั้น
แม้จะไม่เห็นหน้าแต่เมื่อฟังจากน้ำเสียงอาคาริก็สามารถรับรู้ได้ถึงสีหน้าและอารมณ์ของฝ่ายตรงข้าม
ฮิรูโนะ อาคาริ
(เย็นไว้อาคาริ...หมอนั่นไม่ได้อยู่ที่นี่)
ฮิรูโนะ อาคาริ
(เรายังตั้นหน้ามันไม่ได้)
ฮิรูโนะ อาคาริ
(รวบรวมความแค้นนี้เก็บไว้แล้วไปลงทีเดียวดีกว่า...)
ฮิรูโนะ อาคาริ
ไม่ทราบว่าโทรหาฉันมีธุระอะไร
ฮิรูโนะ อาคาริ
(ทำไมเงียบ)
:พอรีบส่งเธอลงไปแล้วมาดูอีกทีฉันเปิดประตูมิติผิดบานน่ะ
:มันอยู่คนละเมืองกับเป้าหมายที่ตั้งไว้ตอนเเรก
ฮิรูโนะ อาคาริ
ลืมเรื่องที่สำคัญขนาดนั้นได้ยังไง...//ยช.
ฮิรูโนะ อาคาริ
นี่ฉันเกือบตายเลยนะ🔥Π🔥!!
:เอาเป็นว่าฉันจะส่งคนไปรับ
:ให้ไปที่ต้นซากุระที่แห้งตายแล้ว
ฮิรูโนะ อาคาริ
นายอย่าโผล่หัวมาฉันง่าย ๆล่ะ
ฮิรูโนะ อาคาริ
ไม่อย่างนั้นแม่จะเฉือนให้!
ไค โทชิกิ
มีเรื่องอะไรรึเปล่า?
ไค โทชิกิ
เธอดู..จะโมโหมาก...
ฮิรูโนะ อาคาริ
(แย่ล่ะ! ใช้คำหยาบต่อหน้าคนที่พึ่งเจอกันไปซะเยอะเลย T^T)
อาคาริหัวเราะแห้งพรางเกาหัวเบา ๆแก้เขินที่ดันให้คนแปลกหน้ามาเห็นด้านแบบนั้นตนเสียได้
ฮิรูโนะ อาคาริ
ฉัน..คงต้องรีบไปแล้ว
ฮิรูโนะ อาคาริ
แล้วก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ//โค้ง
ด้วยความขัดอายอาคาริจึงรีบบึ่งตัววิ่งออกไปทันทีแต่ก็หันกลับมาตะโกนบอกไค โทชิกิว่า...
ฮิรูโนะ อาคาริ
ถ้าเจอกันอีกครั้งหน้าฉันจะเลี้ยงข้าวตอบแทนนะคะ!!
ไคยืนเก้อเหม่อลอยเมื่อนึกได้ว่าตนลืมถามเรื่องสำคัญจากคนที่ยามนี้วิ่งลับตาไปเสียแล้ว
ไค โทชิกิ
ถามไม่ทันอีกแล้ว
ไม่รู้เพราะอะไรแต่ไคเริ่มรู้สึกมั่นใจขึ้นว่าเธอจะต้องเป็น 'เบ็นไซเท็น' ของเขาแน่ ๆ
แม้ว่าที่ผ่านมาภาพของเบ็นไซเท็นในความทรงจำของเขามันเรือนรางมากก็ตามที
แต่เขามั่นใจว่าต้องเป็นเธอ...อย่างแน่นอน
Comments
party.y
เบ็นเท็นนนน ! ได้เวลาฮีโร่ออกโรงงงงง !
2023-08-05
1