ในรถของนัตสึ
นัตสึและมาฟุยุได้นั่งรถมาด้วยกันเพื่อที่จะไปที่โรงพยาบาล ในเมื่อปลายทางคือที่เดียวกันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องแยกกัน
ในรถนั้นมีเพียงความเงียบ นัตสึไม่พูดอะไรตั้งแต่ขึ้นรถมาแล้ว มาฟุยุเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน ทำให้ในรถนั้นได้ยินแค่เสียงกลืนน้ำลาย และลมหายใจของกันและกันก็เท่านั้น
เมื่อถึงโรงพยาบาลมาฟุยุก็ลงจากรถและรีบวิ่งตรงไปที่หน้าห้องที่พี่สาวตัวเองได้ทำการรักษาอยู่ นัตสึเองก็นั่งนิ่งอยู่ในรถ เขาไม่อยากจะเชื่อและไม่อยากยอมรับความเป็นจริงอะไรทั้งนั้น แต่แล้วขาสองข้างก็พาเขามายืนอยู่หน้าห้องที่มาฟุยุยืนอยู่ก่อนแล้ว
ยืนรออยู่นานหมอก็ออกมาจากห้องผ่าตัด เป็นคนที่มาฟุยุรู้จัก ซาโตะ ริวอิจิ เพื่อนสนิทของเธอเอง
"ริว! พี่สาวฉันเป็นยังไงบ้าง?"
มาฟุยุรีบพุ่งตัวไปถามเพื่อนสนิทที่เพิ่งออกมาจากห้องผ่าตัด ยังไม่ทันที่ริวอิจิจะได้เอ่ยคำใดๆ ออกมาจากปาก นัตสึก็ดึงตัวมาฟุยุออก ทำให้เธอไม่พอใจอยู่หน่อย แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะทะเลาะกันเธอจึงปล่อยผ่านไป
"ยูกิเป็นยังไงบ้างครับ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"
นัตสึถามอย่างมีความหวัง ตัวมาฟุยุเองก็ตั้งใจรอฟังคำตอบ
"ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ เราพยายามที่จะยื้อชีวิตของยูกิจนสุดความสามารถแล้ว แต่ร่างกายของเธอไม่ตอบสนองแล้ว ผมเสียใจจริงๆ"
หลังจากที่ฟังคำตอบแล้ว ทั้งนัตสึและมาฟุยุก็ช็อค ไม่จริงใช่ไหม? ในตอนนั้นโลกเหมือนหยุดหมุน ไม่มีใครพูดอะไร มีแค่น้ำตาและเสียงสะอื้นที่เล็ดลอดออกมาให้ได้ยิน จนแม่ของยูกิและมาฟุยุเดินมา มาฟุยุจึงได้โผกอดผู้เป็นแม่อย่างอดไม่ได้
"แม่คะ... พี่... พี่ยูกิจากไปแล้ว"
หลังจากพูดจบมาฟุยุก็ร้องไห้ออกมา ทำให้แม่ของเธอกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่เช่นกัน ลูกสาวที่น่ารักของแม่ ลูกสาวคนโตที่พึ่งพาได้ ลูกสาวที่เลี้ยงจนโตมาขนาดนี้ จากนี้ไปคงเหลือไว้เพียงชื่อที่ได้ยินคราใดก็ทำให้ปวดใจ
น้ำตาไม่มีทางย้อนกลับมาทางเดิม เหมือนกับคนที่จากไปแล้วไม่มีวันกลับมา...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments