ไดอารี่ของผม

"...เพียงนภาเบิกกว้างพาใจนึก

ความรู้สึกวันเก่าก็คืนหวน

กลิ่นลมหนาวทำให้ใจรัญจวน

คิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา..."

ฤดูหนาวอีกแล้วสินะ? เป็นฤดูหนาวที่หนาวที่สุดที่เคยมีมาเลยแฮะ คุณเป็นยังไงบ้าง มาฟุยุ วันนี้ผมคงไปเยี่ยมคุณไม่ได้นะ เป็นเพราะว่าผมติดงาน ช่วงนี้งานยุ่งมาก ผมทำงานจนหัวจะหงอกอยู่แล้ว แต่ผมก็ไม่ได้ลืมคุณนะ ใช่ ผมไม่เคยลืมคุณเลย...

^^^;นัตสึ^^^

ย้อนไปเมื่อ 4 ปีก่อน...

"เราจะแต่งงานกันนะ ยูกิ "

นัตสึพูดออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จ ได้เป็นประธานบริษัทอย่างที่เขาหวัง และเมื่อชีวิตเขามีพร้อมทุกอย่างแล้ว การมีครอบครัวเป็นสิ่งที่เขาปรารถนามากที่สุด

"ค่ะ เราจะแต่งงาน และมีเจ้าตัวเล็กด้วยกัน"

"กี่คนดีนะ ฮ่าฮ่าฮ่า"

นัตสึกอดหญิงสาวผู้เป็นที่รักและเปล่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข

"เอ้อ คุณจำมาฟุยุได้ไหม น้องสาวของฉันน่ะ"

"อ๋อ จำได้สิ ทำไมเหรอ?"

"เธอเรียนจบแล้วนะ ได้เป็นหมอแล้วด้วย ฉันดีใจกับเธอมากๆ เลยล่ะ"

"เชื่อแล้วว่าดีใจจริงๆ ยิ้มซะหน้าบานเชียว"

แฟนหนุ่มพูดแซวแบบนี้ ทำเอายูกิหุบยิ้มไม่ทัน และเอากำปั้นทุบที่หน้าอกนัตสึหนึ่งที

"คุณก็ว่าไป ว่าแต่คุณว่างหรือเปล่า ฉันอยากจะพาคุณไปเซอร์ไพรส์เธอสักหน่อย"

"ว่างสิ จะไปตอนไหน แล้วจะเอาอะไรไปเซอร์ไพรส์เธอล่ะ ดอกไม้ดีไหม?"

"อื้ม ก็ดีนะ เธอชอบดอกไม้ อยู่ที่บ้านมีสวนดอกไม้ที่เธอเคยปลูกไว้ด้วยนะ"

คนเป็นพี่สาวพูดถึงน้องสาวฝาแฝดของตนด้วยใบหน้าที่มีความสุข พี่น้องคู่นี้รักกันดี หลังจากที่พ่อของพวกเธอเสีย ก็มีแค่แม่ที่คอยดูแล และในเมื่อเธอเป็นพี่ ก็ต้องรัก และดูแลสนับสนุนน้องสาวอย่างเต็มที่ แม่ของเธอสอนไว้แบบนั้น

ร้านดอกไม้แห่งหนึ่ง...

"นี่ยูกิ น้องสาวเธอชอบดอกไม้แบบไหน"

แฟนหนุ่มเอ่ยถามหลังจากที่มาถึงร้านดอกไม้ได้สักพัก

"ฟุยุโกะชอบทานตะวัน"

"ทำไมถึงเป็นทานตะวันล่ะ?"

"เธอเคยบอกว่า ทานตะวันเป็นดอกไม้ที่แทนความมั่นคงของความรัก ความรักที่เป็นนิรันดร์"

"โอ้... ลึกซึ้งนะเนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่า"

หลังจากพูดจบก็สั่งดอกไม้แล้วออกมาจากร้าน

"พี่ยูกิ!~"

ยูกิที่กำลังจะก้าวขาขึ้นรถก็ชะงัก แล้วมองหาต้นตอของเสียง จนได้เจอกับน้องสาวตัวเอง มาฟุยุ ที่กำลังโบกมือหยอยๆ ให้เธออยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน

"สงสัยคงไม่ต้องไปเซอร์ไพรส์ที่บ้านแล้วมั้งคะ"

ยูกิพูดยิ้มๆ แล้วเรียกมาฟุยุให้มาหาตน

"ไงเรา ทำงานได้พักบ้างไหมเนี่ย ผอมลงนะรู้ไหม?"

"พี่คิดมากไปหรือเปล่าคะ ฉันก็ปกติดีนะคะ ฮ่าฮ่าฮ่า"

"งั้นเราไปหาคาเฟ่ต์นั่งคุยกันก่อนดีไหม? นัตสึ รีบมานะ ฉันอยู่คาเฟ่ต์ตรงนี้"

ยูกิและมาฟุยุเดินไปนั่งคุยกันในคาเฟ่ต์ พูดถึงเรื่องตอนเด็กๆ และคำพูดตลกๆ ของคุณพ่อ ยูกิรักมาฟุยุยังไง มาฟุยุก็รักยูกิอย่างนั้น แม่สอนให้มาฟุยุรัก เคารพและเชื่อฟังพี่ จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่เหมือนเคย พี่น้องคู่นี้น่ารักและน่าอิจฉา มีให้เห็นน้อยมากที่พี่น้องจะถูกกันและไม่ค่อยทะเลาะกัน เพราะพวกเธอคิดว่าการมีพี่น้องนั้น เป็นสิ่งที่โชคดีในชีวิตเลยล่ะ มีคนคอยตักเตือน เป็นที่พึ่งให้กันและกันได้ ลองคิดดูสิว่าถ้าหากไม่มีพี่น้องเราจะเหงาสักแค่ไหน...

...(ขออธิบายนิดหนึ่งน๊าาา ในภาษาญี่ปุ่น นัตสึ แปลว่า หน้าร้อน, ฟุยุ แปลว่า หน้าหนาว ส่วน ยูกิ แปลว่า หิมะ นะคะ แล้วก็ฟุยุโกะ เป็นชื่อเล่นของน้องมาฟุยุน๊าา)...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***