อุบัติเหตุที่ไม่น่าขาดคิด

เช้าวันถัดไปซูซานได้เข้ามารอเลโอที่ห้องเล่นเปียโนและเมื่อซูซานนั่งรอเลโอที่เก้าอี้มุมห้องไปสักพักจู่ๆซูซานก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคน!กำลังเดินตรงมาที่ห้องเล่นเปียโนจึงได้ทำตัวเงียบๆเหมือนไม่มีตัวตนและคอยระวังตัวอยู่เสมอ เมื่อมีเงาคนแปลกหน้าเดินเข้ามาเรื่อยๆซูซานก็เริ่มใช้สติปัญญาและวิเคราะห์ว่าคนที่กำลังจะเดินเข้ามานั้นเป็นใคร?คนผู้นั้นเริ่มเดินเข้ามาเรื่อยๆจนซูซานคิดได้ว่า“นั่นจะต้องเป็นเลโอแน่นอนเพราะว่าวันนี้เขาจะต้องมาสอนเราเล่นเปียโนนิ"เมื่อคนๆนั้นเดินเข้ามาแล้วคนแปลกหน้าที่ซูซานคิดก็คือเลโอจริงๆเลโอมองมาที่ซูซานด้วยความแปลกใจจึงถามไปว่า“นายเป็นอะไรไปรึเปล่า?เห็นนายจ้องมองมาที่ชั้นแปลกๆนะ"ซูซานจึงดึงสติกลับมาและตอบกลับไปว่า“ปะปะปะ เปล่าหรอกผมแค่คิดอะไรไปเพลินๆน่ะเลยความใจลอยไปตามความคิด"เลโอ“อ๋อ!งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วพวกเรามาซ้อมเล่นเปียโนกันเถอะ"ซูซาน“อืม"เลโอจึงพาซูซานมานั่งฝึกเปียโนด้วยกัน ทั้งสองคนเล่นเปียโนกันสักพักจู่ๆซูซานก็ใจลอยอีกครั้งสมาธิไม่อยู่กับการเล่นเปียโนแล้วจึงเล่นเปียโนไปตามเนื้อเพลงไม่ทันจึงหยุดมือเลโอจึงแหงนหน้าไปมองซูซานแล้วถามว่า“เป็นอะไรไปล่ะ ทำไมไม่เล่นต่อล่ะ เมื่อกี้นายก็พอเล่นได้ดีเลยนะ"ซูซานตอบกลับ“สงสัยชั้นคงตื่นเต้นมากเกินไปเลยไม่มีสมาธิสนใจกับโน๊ตเพลง" เลโอ“ไม่เป็นไรหรอกขอแค่เพียงนายจดจ่อกับบทเพลงที่นายเล่นอยู่ นายลองพยายามคิดดูสิว่านายเล่นเปียโนให้คนสำคัญของนายฟังอยู่"ซูซาน“อืม!ชั้นจะลองดูอีกครั้ง"เลโอ“ ชั้นของเอามือชั้นประคบมือนายในการสอนนะ แล้วทั้งสองคนก็ได้เล่นเปียโนอย่างมีความสุขจนเลโอและซูซานก็เริ่มคุ้นเคยและสนิทสนมกันมากขึ้นทุกๆวัน วันต่อมาซูซานได้มาโรงเรียนตามปกติตามเคยเพื่อเข้าเรียนเมื่อถึงคาบชมรมซูซานก็ได้มุ่งหน้าไปยังชมรมตามเคยกับเกรซ จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งในชมรมชื่อฮารูชิวิ่งเข้ามาหาซูซานโดยที่ซูซานยังไม่ได้ตั้งตัวผู้ชายคนนั้นฉุดมือซูซานออกมาจับมือทักทายอย่างรวดเร็ว“ไง~เพื่อนใหม่ ฉันชื่อฮารูชินะยินดีที่ได้รู้จัก"ซูซาน“อ่ะอ่ะ เออ~ทักทายผมเบาๆหน่อยก็ได้ครับ"ฮารูชิ“อ่ะอ๋อ!ขอโทษที่ฉุดมือนายแรงไปนะ พอดีวันที่นายมาฉันไม่ได้มาชมรมดนตรีน่ะ ฮาฮาๆ นี่ๆและฉันฮอตในหมู่สาวๆซะด้วยล่ะ"แอนดี้เพื่อนสาวอีกคนได้ตอบกลับฮารูชิว่า“อย่าหลงตัวเองว่าคนอื่นเค้าจะชอบนายหน่อยเลย"จอร์นนี่เพื่อนชายอีกคนจึงตอบกลับฮารูชิเช่นกันว่า“ใช่!แอนดี้พูดถูกที่สุด นายนี่ขี้โม้ที่สุดเลยนะถ้าชั้นเป็นผู้หญิงล่ะก็ยังไม่มีวันชอบนายเลยด้วยซ้ำ ฮ่าฮา"ฮารูชิหงุดหงิดเล็กน้อย“ก็พวกเธอตามันไม่ถึงนิ!เลยไม่เห็นความหล่อเหลาอันแสนงดงามของชั้นเลยน่ะ"เกรซ“พอล่ะๆทุกคนรู้จักกันเข้าไว้เยอะๆก็ดีแล้วล่ะอย่าเถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยนะ"ทุกคนจึงหันมาพูดเรื่องดนตรีที่ฝึกฝนต่อในขณะที่ทุกคนคุยกันอย่างมีความสุขอยู่จู่ๆก็มีสายตาที่อำมหิตที่น่ากลัวก็กำลังจ้องมองมาที่ซูซานและฮารูชิอยู่ นั่นก็คือสายตาของเลโอผู้ที่ซ่อนความน่ากลัวตัวตนที่แท้จริงอยู่โดยไม่มีใครรู้~ วันต่อมา ณ ห้องชมรมวันนี้ทุกคนต่างช่วยกันจัดสถานที่และตระเตรียมเครื่องดนตรีอุปกรณ์ทั้งหลายเพื่อเตรียมพร้อมในการจัดงานการแสดงของโรงเรียนทั้งที่ยี่สิบเจ็ดปีของโรงเรียนทุกคนต่างก็ตั้งใจและทุ่มเทกับงานที่ได้รับมอบหมายโดยที่ผู้หญิงเป็นคนจัดการเรื่องเครื่องประดับและของตกแต่งส่วนผู้ชายซ่อมอุปกรณ์ที่มีปัญหาและยกของอุปกรณ์ต่างๆซึ่งในเวลานั้นฮารูชิและเลโอได้รับหมอบหมายให้ไปตรวจสอบความเรียบร้อยของหลอดฉายแสงไฟบนเวทีและเลโอก็ได้บอกว่า“นี่นาย!เดี๋ยวชั้นไปเอาอุปกรณ์เพิ่มนะอุปกรณ์ซ่อมไฟในนี้ไม่พอนายคงอยู่ซ่อมไฟคนเดียวไปก่อนได้ไหม"ฮารูชิ“ อย่ามัวแต่พูดเถอะนายน่ะรีบไปเอาอุปกรณ์มาเถอะเดี๋ยวชั้นทำเองก่อนก็ได้"เลโอจึงเดินออกไป ในขณะที่ฮารูชิซ่อมแซมหลอดไฟอยู่จู่ๆน๊อตตระปูริมๆบรรไดก็ได้หลุดออกมาและตกลงไปบนพื้นบรรไดเริ่มสั่นและรับน้ำหนักของฮารูชิไม่อยู่จนขาของฮารูชิลื่นและตกลงจากบรรไดอย่างรุนเเรง“อ๊ากกกกก!!!"เมื่อทุกคนได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างทรมานในห้องเวทีทุกคนจึงตกใจและกระวนกระวายมากเลยรีบมาที่ห้องโถงเวทีการประกวดเมื่อทุกคนภาพอันน่าสังเวชธนาของฮารูชิที่กำลังสลบและมีคราบเลือดบริเวณหัวและข้อศอกแขนและเท้าบริเวณตัวมีบรรไดทับอยู่และกระโหลกศีรษะได้รับแรงกระแทกอย่างร้ายแรงเคนเพื่อนชายเลยช่วยเอาบรรไดออกจากบริเวณตัวและเพื่อนๆที่เหลือก็ช่วยกันอุ้มฮารูชิและโทรเรียกหมอเลโอทำท่าสิ้นหวังและพูดออกมาว่า“ โธ่~เพื่อน ฉันไม่ควรทิ้งนายตามลำพังและไปเอาอุปกรณ์เลย"เกรซร้องไห้“นายจะต้องไม่เป็นอะไรไปน้า" เจมส์เศร้า“นายยังมีพวกเราที่คอยห่วงนายนะเพื่อน"เมื่อรถโรงพยาบาลมาถึงที่เกิดเหตุแล้วจึงรีบนำตัวฮารูชิที่กำลังบาทเจ็บสาหัสหนักไปรักษาที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วทางการโรงเรียนได้ออกกฎขอให้นักเรียนทุกคนและเจ้าหน้าที่ตำรวจร่วมมือช่วยปกปิดเรื่องนี้ไว้เพื่อไม่ให้เรื่องนี้บานปลายและส่งผลทางด้านลบมาถึงโรงเรียนและส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์ของโรงเรียน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***