ชมรมดนตรี

เช้าวันถัดมาของอีกวันในเวลาคาบว่างเกรซจึงวิ่งมาหาซูซานด้วยความเร่งรีบและดึงมือซูซาน เกรซจึงตอบว่า“นี่!เรารีบไปที่ชมรมดนตรีกันเถอะ"ซูซาน“เดี๋ยวสิ!!!ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเลยนะว่าจะเข้าชมรมดนตรีน่ะ"เกรซ“ ไม่รงไม่รอแล้วฉันตื่นเต้นที่จะได้แนะนำนายกับทุกคนแล้วล่ะ"ซูซาน“นี่!เธอก็อย่าวิ่งสิเราเดินไปก็ได้นิ?เกรซไม่ล่ะเร็วๆเข้า!เมื่อมาถึงหน้าห้องดนตรีแล้วเกรซก็พาซูซานเข้าในห้องโถงดนตรีที่กำลังมีคนฝึกซ้อมดนตรีอยู่เมื่อทุกคนในชมรมดนตรีเห็นเกรซจึงกล่าวทักทายเกรซตามปกตซูยอนเพื่อนสาวของเกรซกล่าวออกมาว่า“สวัสดีแม่น้อยของฉัน"นี่เธอพาใครมาด้วยหรอ"เกรซจึงบอกกับทุกในชมรมดนตรีว่า“นี่คือ สมาชิกใหม่ของพวกเรานะทุกคน~เกรซจึงหันไปมองซูซานและใช้ซูซานแนะนำตัวให้ทุกคนรู้ “สวัสดีครับผมชื่อ ซูซานนะคับ"จอร์แดนเพื่อนชายของเกรซจึงตอบกลับซูซานว่า“ ชื่อน่ารักจังเลย~ใครเป็นตั้งชื่อให้หรอเนี่ยชื่อเหมือน...เมื่อเพื่อนสาวอีกคนที่ชื่อจีมของเกรซได้ยินที่จอร์แดนล้อเลียนซูซานเพื่อนสาวของเกรซจึงเอามือตบปากจอร์แดน ป๊าบ!!!เข้าให้ เกรซจึงบอกซูซานว่า“อย่าไปสนใจคำพูดเพอเจ้อของเจ้าหมอนั่นเลยนะ”เพื่อนสาวอีกคนที่ชื่อจีมจึงตอบซูซานว่า“นี่นายอย่าไปสนใจคำพูดปากเสียของไอ่เจ้าหมอนั่นเลยนะมันปากเน่าทุกวันแหละ"อ้อ!ฉันชื่อจีมนะยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่^^ จอร์แดนทำท่าเยาะเย้ยจีม“แหมม~ คุยกับคนอื่นดี๊ดีแต่พอคุยกับเราเปลี่ยนเป็นคนละคนกันเลย"จีม“ ชั้นได้ยินนายพูดนะจอร์แดน!คราวนี้อยากให้ชั้นตบปากนายให้ฟันล่วงป่ะ"เกรซและซูซานจึงช่วยกันหยุดทั้งสองคนทะเลาะกัน เกรซ“นี่ๆพวกเธอจะทะเลาะกันเรื่องแค่นี้หรอไม่อายเพื่อนใหม่กันบ้างรึไง"เมื่อทั้งสองได้ยินดังนั้นจึงหยุดทะเลาะกัน ซูซานพูดออกมา“ชื่อของผมแม่ผมเป็นคนตั้งให้ตอนผมเพิ่งครับแม่บอกว่ามันมีความหมายบางอย่างที่ซ่อนไว้แต่ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันหมายความว่ายังไง"เมื่อทุกคนได้ยินเรื่องเล่าจากซูซานจึงซึ้งในคำพูดและแทบปาดน้ำตา จนเกรซลืมพาซูซานไปดูสถานที่ในชมรมดนตรีเกรซจึงบอกให้ซูซานเดินตามมาและแนะนำสถานที่พร้อมกับเครื่องดนตรีอุปกรณ์ต่างๆในชมรมพอทั้งสองคนเดินชมสถานที่ต่างๆไปสักพักจึงหยุดชะงักลงเมื่อได้ยินเสียงเปียโนที่มีคนกำลังเล่นเปียโนอยู่เกรซจึงพาซูซานไปที่ห้องเล่นเปียโนเมื่อทั้งสองคนไปถึงก็พบกับชายหนุ่มรูปงามและหล่อเหลาและหุ่นดีคนหนึ่งกำลังนั่งเล่นเปียโนอยู่ ซูซานจึงอึ้งกับเสียงเพลงอันไพเราะของเปียโนและเคลิ้มไปด้วยเมื่อเกรซเห็นผู้ชายคนที่ตนเองรู้จักเล่นเปียโนอยู่จึงยิ้มเล็กน้อยไปด้วยเมื่อผู้ชายคนนั้นได้เล่นเปียโนจบลงเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินตรงมายังเกรซและซูซาน เกรซจึงพูดออกมาว่า“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเลโอนายก็ยังเล่นเปียโนเก่งอยู่เหมือนเดิมเลยนะ"เลโอจึงตอบกลับเกรซว่า“สวัสดีนะเกรซถ้าเธออยากมาเจอชั้นก็มาที่ห้องดนตรีสิ!ส่วนใหญ่ชั้นมักจะชอบมาที่มาก"และเมื่อเอโอได้หันไปสบตากับซูซานจึงถามเกรซกลับไปว่า“แล้วนี่?ใครหรอ"เกรซตอบกลับ“อ๋อ!นี่เพื่อนสมาชิกใหม่ของพวกเรานะเขาชื่อซูซานมาจากเกาหลีน่า"เลโอจึงยื่นมือมาที่ซูซานเพื่อทำความรู้จักซูซานจึงยื่นมือมาจับมือกับเลโอซูซานจึงยิ้มและตอบกลับเลโอว่า“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"เกรซจึงแนะนำผู้ชายตรงหน้าว่า“นี่คือ เลโอนะ เขาคือเพื่อนสมัยเด็กกับชั้นเราสองคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นด้วยกันกับชั้นเขาฮอตในมหาลัยมากที่สุดแถมบ้านฐานะร่ำรวยสาวๆจีบกันเต็มเพียบ!แต่เสียดายเลโอมักจะไม่ยอมรับรักใครเลย~แถมไม่ชอบมาเรียนด้วย"เลโอตอบกลับ“ก็ชั้นไม่ต้องเรียนชั้นก็เก่งอยู่แล้วนิจะไปรอนั่งเรียนให้เสียเวลาทำไมแถมชั้นก็เป็นญาติกับผู้อำนวยการโรงเรียนอีก"เกรซ“จร้า~พ่อหนุ่มรูปงาน"ซูซานจึงเอ่ยปากถามว่า“แล้วจะให้ชั้นเล่นดนตรีอะไรหรอ"เกรซจึงเลือกเครื่องดนตรีที่น่าจะเหมาะกับซูซานโดยการให้ซูซานเป็นคนเล่นเปียโนและให้เลโอเป็นผู้สอนการเล่นเปียโนให้ เกรซจึงหันไปถามเลโอดูว่า“นายพอจะว่างสอนเล่นเปียโนให้กับซูซานไหม"เลโอจึงคิดไปสักพักและตกลงสอนการเล่นเปียโนให้กับซูซาน เกรซจึงถามซูซานว่า“นายโอเคไหมถ้าชั้นจะให้นายฝึกซ้อมเล่นเปียโนกับเลโอไปสักพักจนกว่านายจะเล่นเปียโนจนคล่องแคล่วแล้ว"ซูซานจึงตอบกลับเกรซว่า“ได้สิ!ชั้นจะพยายามให้เต็มที่นะ"เกรซ“งั้นก็โอเคแล้วนะส่วนเรื่องเวลาซ้อมก็ตกลงกันเอาเองล่ะส่วนชั้นยังมีงานที่ต้องทำอีกมากมายให้เสร็จงั้นชั้นไปละ"เลโอและซูซานได้โบกมือลาเกรซ และเลโอก็หันมามองซูซานและพูดออกมาว่า“พรุ่งนี้เวลาบ่ายสามโมงครึ่งนายค่อยมารอชั้นที่ห้องเล่นเปียโนนะวันนี้ชั้นขอกลับไปพักก่อนนะชั้นเล่นเปียโนมาจนเมื่อยมือละ"ซูซาน“อืมตกลงงั้นชั้นจะรอนายอยู่ที่นี่"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***