ตอนที่ 5 - เข้าป่า

// ในนิกายตอนเช้า

เย่หยาง : สวัสดีครับท่านผู้อาวุโสจิน ข้ามีเรื่องอยากจะถามหน่ะครับ

ผู้อาวุโสจิน : โอ้ นั่นมันเย่หยาง จะถามอะไรรึ

เย่หยาง : ข้าอยากรู้ว่าทำไมพลังของตนเองถึงไม่ขึ้นเลยเเม้เเต่นิดเดียวหน่ะครับ

ผู้อาวุโสจิน : หืม

ผู้อาวุโสจิน : ดูเหมือนพลังของเจ้าจะโดนผนึกเเล้วเเหละ ข้าว่านะเจ้าน่าจะโดนผนึกของดอกไม้เเห่งไตรทิพย์ เเต่ข้าไม่รู้มากนักเพราะมันเป็นเเค่ตำนาน

เย่หยาง : เเล้วท่านไปรู้มาจากไหนหรือครับ

ผู้อาวุโสจิน : หืมข้าก็อ่านจากตำรามาบ้างหน่ะนะ

เย่หยาง : เเล้วท่านพอจะบอกวิธีปลดผนึกได้ไหมครับ

ผู้อาวุโสจิน : วิธีปลดผนึกหรือ...

ผู้อาวุโสจิน : ข้าก็ไม่ได้รู้มากเเต่ข้ารู้ว่าเจ้าน่าจะต้องเข้าป่าไปตามหาดอกไม้เเห่งไตรทิพย์เเล้วตัดต้นของมันออกมาเเล้วนำไปสกัดกับขิงธวัล เมื่อทำเสร็จเเล้ว

                     เจ้าจะต้องดูดซับมันเข้าไปโดยกันนั่งสมาธิ ห้ามกินเข้าไปเด็ดขาดมิฉะนั้นจะทำให้พลังของเจ้ายิ่งเเย่ลงมากกว่าเดิม เเต่อย่าไปคิดถึงเลยดอกไม้

                     นี้หายากมาก ๆ จนกลายเป็นเเค่ตำนานเลย

( D ) เย่หยาง : เเล้วข้าจะไปหาจากไหนหล่ะทีนี้ T_T

// หอพักในนิกาย

( D ) เย่หยาง : ดูเหมือนว่าข้าจะต้องเข้าไปในป่าเเล้วสินะ ไม่มีทางเลยหรอ งั้นเราต้องลองดู เอาเป็นพรุ่งนี้ก็เเล้วกัน

// วันถัดมา ที่นิกาย

ผุ้อาวุโสจิน : สวัสดีเย่หยาง มีอะไรหรอ

เย่หยาง : ข้ามาขอบคุณท่านหน่ะขอรับ

ผู้อาวุโสจิน : หืม งั้นก็ไปดี ๆ หล่ะกลับมาเร็ว ๆ นะเจ้าจะต้องมีอนาคตที่ดี

เย่หยาง : งั้นข้าไม่รบกวนท่านเเล้วนะครับ

// เย่หยาง เดินเข้ามาในป่าหล้ามหันต์

( D ) เย่หยาง : ข้าก็เข้ามาในป่าเเล้วหวังว่าข้าจะเจออะไรบางอย่างนะ

// เดินไปเรื่อย ๆ

// เย่หยางเจอถ้ำอะไรสักอย่าง

( D ) เย่หยาง : นี่มันถ้ำอะไรเนี่ย

( D ) เย่หยาง : หืมทำไมข้างในนี้เย็นจังเลยเนี่ย

( D ) เย่หยาง : รู้สึกเหมือนว่าข้างในนี้... มีลางสังหรณ์ว่าจะมีตัวอะไรบางอย่างที่เเปลก ๆ

// เย่หยาง เจออะไรเข้า

( D ) เย่หยาง : นี่มัน เห็ดอัคนี นี่มันเห็ดที่สุดยอดมาก ๆ เเถมมี 2 ลูกด้วย... เเต่พลังของข้าถูกผนึกนี่หว่าข้าเอาไปทำอะไรไม่เลย T_T

( D ) เย่หยาง : งั้นเก็บไปก่อนละกัน... ดูเหมือนข้างในถ้ำนี้จะลึกพอสมควรนะเนี่ย

( D ) เย่หยาง : นี่ข้าเดินมาลึกเเค่ไหนเเล้วเนี่ย

( D ) เย่หยาง : ข้าเจอเเค่อย่างเดียวระหว่างทางเข้าเองนะ! เอ๊ะทำไมมันเริ่มหนาวขึ้นเรื่อย!

( D ) เย่หยาง : ดูเหมือนว่าร่างกายข้าจะทนความหนาวได้ไม่นานข้าต้องรีบเเล้วสินะ

// เย่หยางวิ่ง

( D ) เย่หยาง : ข้าชักจะทนความหนาวนี่ไม่ได้เเล้ว

( D ) เย่หยาง : เดี๋ยวนะทำไมข้าหายหนาวเเล้ว มันเกิดอะไรขึ้น

( D ) เย่หยาง : ข้าเคยอ่านตำราเล่มหนึ่งที่บอกถึงวัตถุที่จะกระจายความหนาวได้รอบทิศเป็นวัตถุเล็ก ๆ เเต่มีค่ามหาสารเอ๊ะ ที่ความหนาวหายไปเเสดงว่า

                        ข้าโดนผ่านของชิ้นนั้นไปเเล้วสินะข้าต้องกลับไป

เนื้อเรื่อง : เย่หยางเจอของล้ำค่าเเล้วสิ หรือว่าไม่ใช่ในตำรานะ

จบ - ตอนที่ 5 - เข้าป่า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***