01
ในห้องรับรองแขกชั้นสูงห้องหนึ่งของเดอะเลานจ์ มีร่างหนึ่งชายหนึ่งหญิงกอดก่ายกันบนพื้นซึ่งถูกปูด้วยพรมขนสัตว์สีดำเงา ขับให้ร่างกายขาวนวลของหญิงสาวที่นอนเอียงราบไปกับพื้นสว่างขึ้นตัดกับสีดำของพรมโดยสิ้นเชิง
ร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาว ส่วนเว้าโค้งเอสไลน์ ผิวพรรณที่มีน้ำมีนวลชวนสัมผัส ผมสีดำยาวถึงกลางหลังแผ่สยายไปบนหลังและลาดไหล่ ยุ่งเหยิงเล็กน้อยดูมีเสน่ห์เสียจนดวงตาพร่ามัว เธอขยับตัวออกจากบนตัวเขาลงมานอนข้างกัน เท้าคางมองใบหน้าชายวัยหนุ่มที่อยู่ตรงข้ามด้วยสายตาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย
ทั้งเอ็นดู พอใจ มีความสุข กังวล เศร้า เสียใจ ขอโทษ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายในดวงตาคู่สวยของ แอล โดยที่ชายหนุ่มวัยรุ่นร่างเปลือยไม่รู้ตัว ลูคัส เหนื่อยจนผล็อยหลับไปแล้ว และแอลก็ไม่คิดจะปลุกเขาให้ตื่นแต่อย่างใด
ให้เขาได้พักเสียบ้าง...
ตั้งแต่เจอกันระหว่างเธอกับเขาก็ลงเอยกันที่เซ็กส์มาโดยตลอด นับครั้งนี้นี่ก็เป็นครั้งที่ยี่สิบสาม ที่เขามาเจอกับเธอ เป็นแขกที่ทำให้แอลเลื่อนขั้นมาอยู่ในตำแหน่งพนักงานระดับสูงได้ เขาเป็นคนที่ทำให้เธอสัมผัสกับคำว่าความหวัง แม้จะมีความผิดหวังรออยู่อย่างแน่นอนแล้วก็ตามที การพบกันระหว่างเธอกับเด็กคนนี้เป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้วในชีวิตเส็งเครงนี้ ทำให้อย่างน้อยเธอก็ยังไม่ถึงกับหมดศรัทธาในตัวเองไปเสียทั้งหมด เธอไม่เชื่อเรื่องที่ว่าเขาจะพาเธอออกจากที่นี่ได้จริงๆ มาตั้งแต่แรกที่เข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว เพราะทุกคนที่คิดจะออกไปจากที่นี่ คือต้องออกไปเพียงร่างที่ไร้วิญญาณแล้วเท่านั้น
เป็นกฎที่เธอรู้ดี เขารู้ดี ทุกคนรู้ดี แต่ทุกครั้งที่เขามาที่นี่ เธอรู้ว่าเขายิ่งพยายามมากขึ้นในเรื่องของเธอกับเขา
ทั้งที่เขาเพิ่งจะเรียนจบมัธยมปลายเมื่อเดือนที่แล้ว อายุน้อยกว่าเธอ มีปัญหาทางบ้านมากมาย ปัญหาชีวิตที่เยอะแยะต้องคอยแก้ แต่เขากลับมีใจที่แข็งแกร่งมาก มีความตั้งใจ และแน่วแน่ในสิ่งที่เขาทำ ด้วยประสบการณ์ที่ยังน้อย ทำให้เขาทำผิดพลาดไปบ้าง ตัดสินใจผิดพลาดจนทำให้ตัวเองเดือดร้อนบ้าง แต่เขาก็เติบโตขึ้นทุกครั้งที่เจอกัน จนเธอไม่กล้าพูดหยอกเขาแล้วว่าเด็กแค่นี้แต่กลับทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง อายุเขาเด็กก็จริง...แต่ความคิด ศักยภาพของเขามีไม่น้อย แถมยังเป็นทายาทของหนึ่งในสามตะกูลใหญ่ของประเทศซี แค่พื้นเพปประวัติเขาเพียงแค่นี้ก็ไม่มีใครสามารถปฏิเสธหรือห้ามไม่ให้เขามาระบายเงินทิ้งที่นี่ได้ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่สามารถที่จะเข้ามาสถานที่แห่งนี้ได้ด้วยอายุแค่สิบแปด
ถึงจะบอกว่าที่นี่ไม่มีกฎห้ามเด็กอายุต่ำกว่าสิบแปดปีเข้าก็เถอะ แต่เมื่อคิดจะเข้าก็ต้องดูว่ามีความสามารถพอที่จะซื้อความสุขจากที่นี่หรือไม่
ความอยากลอง อารมณ์ของวัยรุ่นที่ครึกครื้น ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ดิบเถื่อน และความเครียดที่เขาเจอมา ต้องการใครสักคนที่เขาไม่รู้จัก เพื่อสามารถทำในสิ่งที่คนไม่รู้จักกันได้โดยไม่รู้สึกผิดบาปในใจ เขามาที่นี่และเจอกับเธอโดยบังเอิญ จากพนักงานพนักงานระดับล่างทุกอย่างก็พัฒนามาจนถึงวันนี้
ตอนนี้ผ่านมาปีกว่าแล้ว เขายังคงเป็นลูคัสคนเดิมที่เจอกันในวันแรก เด็กน้อยที่หลงทางมาเจอกับเธอ จนกลายมาเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตอันมืดมนของเธอ เธอจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกลึกซึ้งมากขึ้น มองใบหน้าคมเป็นสัน ผิวหน้าขาวละเอียดเนียนใส สันจมูกที่โด่งได้รูป ดวงตาคมกริบนัยน์ตาสีเทาเข้มของเขาเป็นสิ่งที่เธอชอบที่สุด เมื่อสบตากับเขาแอลจะรู้สึกอยู่เสมอว่าเหมือนนัยน์ตาคู่นั้นสะท้อนหมู่ดาวที่แสนสว่าง สวยงามมากมาย มีพลังและมีเงาของเธอสะท้อนในตาของเขา
ตัวเธอที่อยู่ในนัยน์ตาคู่สวยของเขานั้น... สวยและมีเสน่ห์มากจริงๆ เธอเห็นตัวเองที่เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่มีความรู้สึกมากมายดังเช่นคนปกติทั่วไป ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่สามารถมีความสุขที่เป็นของตัวเองได้
เพียงแค่อยู่กับเขา
เพียงแค่ได้ใช้เวลากับเขา
เพียงแค่เวลาที่ร่างกายของทั้งสองสัมผัสกัน จิตวิญญาณของเธอถึงได้สัมผัสกับคำว่าความสุขจริงๆ
ตามอายุของเด็กชายวัยสิบเก้าปี อ่อนเยาวน์ แต่อย่าคิดว่าเขาอายุเท่านี้เป็นเด็กที่ไม่น่ามีพิษภัยอะไร มีเพียงคนที่เคยอยู่ใต้ร่างเขาเท่านั้นถึงจะรู้ว่าเขามีพลังกายที่เกินมนุษย์แค่ไหน ถ้าวันนี้เขาไม่เหนื่อยจากการทำงานหนักตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอไม่ได้นอนหรอก จวบจนฟ้าสางก็ไม่แน่ว่าเธอจะได้หลับดี เธอชอบที่เขาเป็นแบบนั้น และเขาก็ชอบที่เธอเป็นแบบนี้
แม้ว่าหลังจากที่ทั้งสองคนเริ่มรู้สึกตัวกันแล้วว่าพวกเขามีความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้น ลูคัสก็ไม่คิดจะหยุดมัน ไม่ใช่เขาไม่เคยหยุด แต่เขาหยุดไม่ได้ เขารักเธอไปแล้ว เพราะฉะนั้นเขาถึงพยายามที่จะหาวิธีที่จะทำให้เธอเป็นของเขาเพียงคนเดียว เขารู้ว่าแอลยังต้องรับแขกคนอื่น ถึงเขาจะไม่พอใจแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาห้ามแอลได้แต่ห้ามคนอื่นไม่ให้บังคับเธอไม่ได้ เพราะฉะนั้นการสร้างความลำบากใจให้เธอโดยสั่งให้เธอมีแค่เขาจึงไม่เกิดขึ้น เขาไม่อยากเห็นเธอเสียใจ แค่เขาเกิดมาช้าและเจอกับเธอเมื่อสายเกินไปเขาก็เสียใจและโทษตัวเองมามากพอแล้ว
ส่วนแอล เธอไม่อาจปฏิเสธงานที่ซื่อ ซู สั่งให้ทำได้ แม้สิทธิพิเศษในตำแหน่งนี้จะมีมาก แต่ก็มีขอบเขตของมัน งานรับแขกคนอื่นก็ยังคงต้องทำต่อไป สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอมีความคิดที่จะผลักไสลูคัสให้เลิกสนใจเธออยู่ตลอดเวลา แต่พอเห็นความแน่วแน่ของเขาแล้ว แอลก็ได้แต่เปลี่ยนมันให้กลายเป็นหาทางตอบแทนความรักของเขาในรูปแบบอื่นแทน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments