"พอดีปากฉันไม่ได้เสียเหมือนใครบางคน" หญิงสาวดึงกระเป๋าแล้วลากไป.ชายหนุ่มเดินมาดึงกระเป๋าแล้วลากไปที่รถเฉยเลย.จนหญิงสาววิ่งแทบไม่ทันวิ่งไปถึงชายหนุ่มเอากระเป๋าใส่รถเรียบร้อยแล้ว
"เอากระเป๋าที่เหลือมา" หญิงสาวยืนให้ชายหนุ่มโดยดีเพราะเหนื่อยมากแล้วขี้เกียจทะเลาะหญิงสาวเดินไปขึ้นรถเลยจนชายหนุ่มรู้สึกแปลกๆที่วันนี้ไม่เถียงเลยชายหนุ่มก็เข้าไปขับรถไม่พูดอะไรหันไปอีกทีเห็นหญิงสาวหลับคอพับแล้ว.เลยขับรถจอดข้างทางนั่งมองหญิงสาวแบบพิจรณาแล้วพูดในใจ.สวยขึ้นเยอะเลยน่ะเนี้ยจำไม่ได้เลยน่ะยัยตัวแสบยิ้มกับตัวเองขณะที่พูดอยู่ในใจชายหนุ่มจอดรถนอนในสวนสาธารณะเพื่อให้หญิงสาวได้นอนนานๆตัวเองก็นั่งมองจนเพลินผ่านไปเกือบ2ชั่วโมงหญิงสาวก็ลืมตาขึ้นสบตากับชายหนุ่มพอดี
"ตื่นแล้วหร่อ"
"อ้าวมาจอดรถทำไหมค่ะเนี้ย.อยากกลับบ้านแล้ว"
"ก็เห็นว่าหลับเลยจอดรถให้นอนดีๆไงยังไม่ขอบคุณอีก"
"งั่นก็ขอบคุณค่ะกลับได้แล้วฉันเหนื่อยแล้วไม่อยากทะเลาะกับคุณ" ชายหนุ่มเลยออกรถทันที
"ดูดีขึ้นเยอะน่ะเรา"
"ขอบคุณน่ะที่ชม.แล้วคุณละลูกเมียสบายดีน่ะค่ะ"
ชายสำลักน้ำออกมาเพราะกำลังดูดน้ำอยู่
" ใครบอกว่าพี่แต่งงานแล้ว"
" ไม่มีใครบอกหรอกค่ะ.ก็อายุเยอะแล้วน่าจะมีลูกมีเมียได้แล้ว"
" เอ่อใช่พี่อายุเยอะแล้วเนอะน่าจะมีเมียได้แล้ว"
"อื่มคงงั้นมั่น"
" งั้นเราก็ไปแต่งงานกันเถอะ"
" ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย"
" อ่าวก็เธอเป็นคู่หมั่นพี่จะให้ไปแต่งกับใครล่ะ"
" เฮ่ยไม่เกียวสักหน่อยนั้นมันนานมาแล้วอีกอย่างคุณเป็นคนบอกเองว่าไม่อยากแต่งงานกับฉันต่อให้มีคนเดียวในโลกก็ไม่เอาเด็ดขาด.ฉันจำได้ไม่เคยลืม.ฉันมันคนขี้เหล่ไม่เหมาะสมกับคุณหรอก" หญิงสาวพูดยาวเลยที่เดียวจนชายหนุ่มเงียบขับรถไปเรื่อยๆแบบใช้ความคิด.ชายหนุ่มคิดตลอดเวลาว่าต้นเหตุที่ทำให้หญิงสาวหนี้ไปเพราะเขา.เขาพูดแรงไปวันนั้น
" พี่ขอโทษพี่พูดแรงไปวันนั้น"
" ช่างเถอะค่ะเรื่องมันผ่านมานานแล้ว.อย่าไปคิดให้รกสมองเลยค่ะ"ทั่งคู่เงียบไปนาน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 17
Comments