อาหารค่ำ

"เอิน"เสียงพี่ไรท์ดูเหมือนจะง้อ

"อะไร"ผมไม่ได้จะเมินพี่เขาแค่ไม่ชอบที่พี่เขามาตั้งกฏชีวิตให้ผม ผมดูแลเองได้!!

"พี่ขอโทดเรื่องเมื่อวาน"พี่ไรท์พูดเสียงแข็งต่างตากเมื่อกี้มาก ผมเบิกตากว้าง

"ช่างมันเถอะครับ"พี่ยิ้มอ่อนๆให้พี่ไรท์

"งั้นก็ฝากพ่อบ้านอ่าบน้ำให้แล้วพาลงมากินข้าวด้วยนะ"พี่ไรท์พูดแล้วเดินหนีไป

"สวัสดีครับคุณหนูเอิน"ดูหนุ่มมาก

"เรียกเอินเฉยๆก็ได้ครับ"ผมยิ้มหวานเยิ้ม

"ผมชื่อ เอส อิเดียส นะครับ"พ่อบ้านยิ้ม

"ครับพี่เอส:)"พ่อบ้้านคนใหม่ยิ้มพอใจ

"งั้นเดียวผมอ่าบน้ำให้ดีกว่านะ"แน่นอน

"มาสิ อุ้มเอินหน่อย~"ผมอ้อนเล่นๆเอสยิ้ม

"อาจจะหนาวหน่อยนิดหน่อยนะคับ"ถึงจะบอกยังงั้นผมก็ไม่ใช่มนุษย์หรอกนะ ผมมีความอดทนมากกว่าอยู่แล้ว คุณพลาดใหญ่แล้วคุณพ่อบ้านเอส:)

จากนั้นเอสก็อุ้มผมท่าเดียวกับพี่ดีวายอุ้มไปดูทะเลเมื่อวานเลย

โต๊ะอาหาร

"ไรท์~ฉันมีเรื่องจะถามนิดนิง"รอย์นั่งลง

"อะไร"เสียงเรียบดูหงุดหงิดเห็นได้ชัด

"ไปเอาเอินมาจากไหน?"คนถูกถามชะงักไป เหลือบมองแค่แวบเดียวก็หันไปชงกาแฟต่อ

"ในตรอกตลาดอินทรา"เสียงเย็นยะเยือก

"โห้ว พ่อแม่เป็นเผ่าวิหกหรอ?"แวมไพร์นะ

"เอินเป็นแวมไพร์ราชวงค์"เสียงนิ่งเย็น

"จริงหรอ!?"รอย์ดูจะตกใจ

"พี่รอย์จะตกใจอะไรก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี้"ไรท์ไม่ได้ขึ้นเสียงดังอะไรแค่เหมือนประชดประชันเฉยๆ แต่ไม่ได้สบตารอย์

"แปลกแหะ สัมผัสไม่ได้เลย"ไรท์หยิบกาแฟมาตั้งที่โต็ะ ยังไม่ทันนั่งเลย

"ไวน์แดงแก้วนึง"รอย์ออกคำสั่ง

"เลย์ละเอาไร"ไรท์ถามน้องคนเล็ก

"นมก็ได้"เลย์เหลือบตามองในมือก็กดโทรศัพท์ไป ดูไม่ได้ใส่ใจเท่าไร

"เมื่อไร ดีวายจะมาหิวแล้ว~"รอย์บ่นไปพลางๆ ไรท์ก็อยู่โซนเครื่องดื่มจัดน้ำอยู่

"แล้วเมนี่กับแคร์ร่าไปไหนแล้ว?"รอย์ถาม(เมนี่กับแคร์ร่าคือสาวใช้ในคฤหาสห์หญิงแค่สองคนที่ผ่านการคัดเลือกมาได้)

"คงไปช่วยดีวายหาอาหารละมั้ง"เลย์ตอบ

"โทรตาม"รอย์พูดสั้นๆเลย์ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องรีบเร่ง ก็ปกติที่ช้าแบบนี้อยู่แล้ว

"เอ่อ รอแปป"เลย์ตอบไม่ได้สบตา

[ฮัลโลค่ะ?]เสียงเมนี่ดังขึ้น

[ใครโทรมาหรอเมนี่]เสียงของแคร์ร่าดังแสรกขึ้นมา ไม่ได้ขึ้นเสียงดีวายเลย

"อยู่ไหนกัน พี่รอย์หิวแล้ว"เลย์ถาม

[คุณชายคือตอนนี้ เราพบปัญหานิดหน่อยเลยล้าช้าค่ะ]เมนี่ตอบ ไม่ได้สนใจคำถามจองแคร์ร่าเลยแม้แต่น้อย

"ปัญหาอะไร?มีอะไรที่เมดที่นี้ทำไม่ได้อีกหรอ?"เลย์กระแทกเสียงใส่เมนี่

[ม..ไม่ใช่ค่ะคือว่าตอนนี้หาคุณดีวายไม่เจอค่ะ]เมนี่ดูหวาดกลัวกับคำพูดของเลย์เธอรู้อยู่แก่ใจว่าถ้าทำพลาดสักอย่างละก็ไม่โดนทำโทษก็ไล่ออก โทษแต่ละอย่างมันไม่ดีเท่าไร แต่เงินเดือนสูงลิบลิว

"ไม่เจอ?หมายความว่ายังไง?กางวงเวทย์สิ เวทย์ใช้หมดแล้วหรอ?เวทย์สำรองละ?

[ค..คือว่าตอนเราออกมามีคนเข้ามาโจมตีค่ะแล้วเราก็ป้องกันเต็มกำลังแล้วค่ะ คุณดีวายลงน้ำไปสู้...สัญ...ญาญ..ไม่ดี..เลยค่ะขอเว....ครู่..นะ..ค่ะ]ดี๊ด สายถูกตัดไป

"เมนี่!!เมนี่!!"เลย์ดูหงุดหงิดมาก

"อะไรอีกละ?ดีวายกินใครเข้าไปอีก?"

"ไม่ใช่ มีคนโจมตีพี่่ดีวาย"เลย์ไม่ได้ดูเดือดร้อนเลยแม้แต่น้อย

"ใครจะไปช่วยละ?"รอย์ถามนิ่งๆ

"ผมมาแล้ว~~~"เสียงนุ่มๆพูดพลางเปิดประตู้เดินเข้ามา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***