ณ ห้องโถง
"ไอไรท์มันเก็บเด็กมาเลี้ยงมึงจะเอาไง"
"ถ้าเด็กมันไม่ดื้อกูก็ไม่ทำไรหรอก"
"แน่ใจ?"ผู้ชายสองคนคุยกับอยู่บนโชฟาใหญ่สองตัว จิบกาแฟร้อนคนละแก้ว
"เห็นว่าเป็นแวมไพร์สะด้วย:)"
"ก็ดี จะได้ไม่ตายง่ายๆให้เป็นปัญหา"
"โหดร้ายวะ อะไรๆก็จะฆ่า"
ไรท์อุ้มเด็กนั้นมา
"สวัสดีคับเด็กน้อย:)"มีสองคนเลยแหะ
"คนนั้นชื่อ รอย์"เสียงพี่ไรท์ดูดุขึ้นมาก
"ส่วนตรงนี้ชื่อ เลย์"พี่ไรท์ไม่ยิ้มแล้วแหะ
"แล้วหนูชื่ออะไรละ"พี่ที่ชื่อรอย์ถามผม
"เอิน"ผมตอบสั้นๆไม่อยาดเสวนามากแววตาพี่รอย์เป็นประกายฉายแววนักล่าชัดเจนผมไม่ถูกกับคนแบบนี้เท่าไรผมเป็นเหมือนเหยื่อที่แว้งกัดได้ทุกครั้งที่หลุดออกจากการถูกกัด
"ไม่อยากคุยกับพี่หรอ เอิน"พี่รอย์กระตุกยิ้มพอใจตอนผมขมวดคิ้วใส่
"คงไม่อยากคุยกับคนน่ากลัวแบบมึง"พี่ไรท์นั่งลงข้างๆพี่เลย์ เขาดูไม่สนใจผมต่างจากพี่รอย์ที่ค่อยส่งสายตาเหมือนจะกลืนกินผมเข้าไปแล้ว น่ากลัวจังพี่รอย์
"ขออุ้มมั้งได้ไหม ไรท์"พี่ไรท์ดูไม่พอใจก่อนจะกล้มมามองผม ผมสายหน้าไม่อยากไปกำเสื้อพี่ไรท์แน่น
"น้องเค้าไม่อยากไป กูก็ไม่ให้ด้วย"พี่ไรท์พูดขึ้นมาเสียงดุ สีหน้าดูนิ่งมากไม่โกรธ
"โห้ยย อย่าหวงเด้มาๆ"พี่รอย์อ่าแขนรอพี่ไรท์กับส่งผมให้พี่รอย์เฉยเลย
"พี่ไรท์ปอดแหก:("ผมพูดพึมพำแต่เหมือนพี่รอย์จะได้ยินก็ยิ้มแป้นกอดผมแน่นขึ้น
"พี่รอย์ผมเจ็บ"ผมพูดพล่างเอาหน้าซุกหน้าอกพี่รอย์ กลิ่นตัวหอมจังเหมือนทะเล
"น่ารัก"ผมได้ยินเสียงเบาๆของพี่รอย์
"สงสัยจะงอนพี่ไรท์แล้วมั้ง"พี่รอย์พูดแซะ
"แม้ๆนี้เด็กไรท์เองหรอเนีย"เสียงบุคคลอื่นปรากฏขึ้น ไม่ใช่เสียงของพี่เลย์
"แล้วมันจะทำไม?"พี่ไรท์ตอบกลับนิ่งๆ
"ก็น่ารักดีนะ เป็นแวมไพร์ตัวน้อยๆ"มีพี่ชายอีกคนเรือนผมสีแดงประกายสวย แววตาสีเลือด สูงหุ่นดีจังเลยเหมือนพี่เลย์
"ส่วนคนนั้นชื่อ ดีวายนะจ้ะน้องเอิน:)"
พี่รอย์แนะนำแบบกวนๆขำๆ
"ชื่อเพราะจังเลย"พี่ดีวายพูดขึ้นพล่างเดินมานั่งลงข้างๆพี่รอย์ เอามือมาขยี้หัวผมเล่นเพลินๆ
"น่ารัก...น่ากิน.."ผมได้ยินพี่ดีวายพูดสายตาหวายเยิ้ม น่ากลัวจังเลยพี่ๆของพี่ไรท์เนีย
"เอิน พอเดาได้ไหมว่าใครเป็นพี่โตสุดในนี้"พี่เลย์พูด แม้ตอนแรกทำเป็นเมินผม
"ดีวายเป็นพี่โตสุดใช่ไหม"ผมตอบพี่เลย์พี่รอย์ยิ้มมุมปากหยิบนมจืดที่พี่สาวเอามา ส่งให้ผม ผมก็รับไว้แล้วก็ดื่ม ดีวายนั่งมองผมแต่ก็จิบไวท์ไปด้วยที่ผมรู้เพราะพ่อแท้ผมเคยกิน (คนที่ทิ้งไป ไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆแต่เอินผูกพันมากกว่า เขาเป็นคนถูกจ้าง)
"ถูกแล้ว เก่งมากเอิน:)"พี่รอย์พูด มือก็ไม่อยู่สุข เล่นเส้นผมของผมไปด้วย
"คนรองละ?"พี่เลย์พูดต่อ ไม่ได้สบตาผม
"พี่รอย์"พี่ตอบสั้นๆไม่ชอบขยายความ
"ปิ้งป้อง!! ถูกต้อง"พี่รอย์พูด หอมแก้มผม
"คนกลางละ?"พี่เลย์ถามตามบทสนทนา
"พี่ไรท์ คนเล็กสุดก็พี่เลย์ใช่ไหม"ถูกแน่
"เอินรู้ได้ยังไงละเนีย"พี่รอย์พูด
"ผมเดา"ผมไม่ชอบขยายความมากอย่างที่บอกไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments