อีกด้านนึง
"คุณชายค่ะ!! คุณต้องไม่เชื่อสายตาแน่"
"อะไร?เขาโดดออกนอกหน้าต่างรึไง?"
"คุณไรท์รู้อยู่แล้วใช่ไหมค่ะว่าเขาเป็นแวมไพร์"
"อ่าผมรู้ "ไรท์ทำท่าไม่สนใจดูไม่พอใจ
"รู้ว่าเขาเป็นราชวงค์ด้วยรึป่าวค่ะ"
"อะไรนะ!!อย่ามาอำผมเล่น!!"
"คุณไปดูเองดีกว่าค่ะ ให้ฉันพูดคงไม่เชื่อ"
ในห้อง
"นี้คือท้องฟ้าสินะ สวยจริงๆเลย"โห้ววว
"แน่นอนอยู่แล้ว"เสียงพี่ชายนี้
"ฉันบอกให้เธอพักผ่อนไม่ใช่หรอ"เขาดุ
"ผมหายเหนื่อยแล้ว"ผมทำหน้ามุยใส่
"ก็ต้องพัก"เขาเดินมาทำท่าจะอุ้มผม
"พี่ชายขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ"เขาขะงักไป อุ้มผมเดินออกไปแทนที่จะพาไปนอน
"ไปกินข้าวแล้วกันค่อยถาม"พี่ชายตอบหน้านิ่งๆ เหมืนจะโกรธผมเลย
"พี่ชายควรตอบผมก่อน"ผยิ้มอ่อนๆภาษาเด็กกำลังอ้อน พี่ชายดูไม่สนที่พูด
"ทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี้ละ?"เขาเมินผม
"ถ้าพี่ชายไม่ตอบผมจะไม่กินข้าวของพี่ชาย"เขาขมวดคิ้วจ้องหน้าผมหยุดเดิน
"เธอไม่ทีสิทมาต่อรองกับฉัน"เขาดุผม
"พี่ชายก็ไม่มีสิทมาพาผมทำอะไรก็ได้"
"พี่ชายไม่ยอมตอบคำถามของผม พี่ชายกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง ผมต้องการคำตอบ"พี่ชายเงียบจ้องหน้าผมนิ่งๆ แล้วยิ้ม
"ฉันแค่อยากเอาเธอมาเลี้ยง"พี่ชายตอบรอยยิ้มมันไม่ได้ทำให้ผมดีขึ้นเลยผมไม่ชอบการถูกเมินที่สุดพ่อแม่ก็เมินผม
"พี่ชายชื่ออะไร"พี่ชายคงตกใจที่ผมพูดไดคล้องขนาดนี่ ผมเรียนมาดี:)
"พี่ชื่อไรท์ครับ:)"พี่ชายพาเดินไปที่ห้อง
กว้างๆมีโต๊ะให้นั่ง(ห้องกินข้าวคนรวย)
พี่ไรท์เดินไปทำอะไรบางอย่างทิ้งผมไว้บนเก้าอี้ที่สูงจังผมแทบมองไม่เห็นของบนโต๊ะมีดอกไม้ด้วย(แจกันใส่ดอกไม้ตกแต่งโต๊ะอาหาร)
"กินสิ"พี่ไรท์เอาขนมปังที่มีสีแดงๆด้านในใส่จานมาว่างให้ผม(ขนมปังแยม)
"หรือว่าจะกินเลือดละ?"พี่โรท์ยิ้มร้าย
"คืออะไรหรอครับ?"เลือด?ของสีแดงๆที่ออกมาเวลาโดนอะไรเฉื้อนรึป่าวนะ
"นึกว่าจะฉลาดกว่านี้สะอีก"พี่ไรท์พูดขึ้น
สาวใช้เดินเข้่ามา รินน้ำใส่แก้วใบใหญ่ให้ผม(แก้วไวน์)อยู่ๆพี่ชายเอามีดมาเฉื้อนแขนตัวเองมีของเหลวสีแดงๆออกมาด้วย
"นี้ไงเลือด"มันหอมจัง น่ากินจังเลย
"นึกว่าจะคลั่งสะอีก"พี่ไรท์ยิ้มแล้วแผลของพี่ไรท์ก็หายไปทิ้งคราบแดงๆไว้บนแขน
"ฉันเป็นสัตว์สวรรค์เป็นฉลามมนต์ดำ:)"ฉลามคืออะไร"ฉลามคืออะไรหรอคับ แล้วทำไมพี่ถึงดูเหมือนมนุษย์จัง"พี่ไรท์กลั่นขำส่งยิ้มให้ทำเอาพี่สาวด้านหลังหน้าแดงเดินออกไป(เมดแม่บ้าน)
"พี่เป็นระดับที่สูง ฉลามคือ.."พี่ไรท์นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆผมแล้วหลุบตามองหน้าผม
"สิ่งที่กินทั้งเนื้อและเลือดของมนุษย์"
"แย่จังผมกินแค่เลือดเป็น:("ผมไรท์ขำนัก
"เธอนี้น่ารักจริงๆ ถูกแล้วที่เก็บเธอมาคงทำให้พวกเราไม่เครียดได้"อยู่พี่ไรท์ก็พูดอะไรขึ้นไม่ไม่รู้ ผมกิรจนมปังที่พี่ไรท์ทำมาให้ถึงมันจะไม่อร่อยเท่าไรเลย(ไม่ใช่ของกินสำหรับแวมไพร์)
"พี่จะพาไปเจอพี่คนอื่นเอาไหม"พี่ไรท์มีพี่อีกทีด้วยว้าวเจ้งจังเลย
"ครับ!!"ผมยิ้มดีใจให้พี่ไรท์
"งั้นรีบกินนะ"พี่ไรท์อมยิ้มพี่ไรท์นี้ดูดีจัง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments