ตอนที่20 เสียใจ

ทศพลเมื่อเห็นแบบนั้นก็เข้าไปอุ้มฟ้าใสขึ้นไปที่ห้องทันทีเขาค่อยๆวางเธอลงบนที่นอนและให้ป้าหลิวเอานำผ้าเช็ดหน้ากับน้ำมาให้ทศพลได้เช็ดหน้าให้เธอเพราะใบหน้าของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเขาไม่เคยเห็นฟ้าใสเสียใจขนาดนี้มาก่อนจึงทำให้เขารู้สึกปวดใจมากๆ "ฮัลโหลไอ้ทศเรื่องที่แกให้ฉันไปสืบมาคุณฟ้าของแกเป็นลูกของน้องชายนายธำรงซึ่งย้อนกลับไป 20 ปีที่แล้วน้องชายนายธำรงและภรรยาได้ฝากฟ้าใสไว้กับนายธำรงและได้ขับรถออกไปทำธุระแต่ดันไปประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่พอนายธำรงรู้ข่าวว่าน้องชายเสียชีวิตแล้วก็ได้รับฟ้าใสเป็นลูกบุญธรรมแต่นาทวีเห็นเธอเป็นเหมือนคนใช้เธอได้มำทุกอย่างเหมือนแม่บ้านคนนึงเลยก็ว่าได้พอนาทวีไม่พอใจก็ได้ตีเธอและขังเธอไว้ในห้องบ่อยๆ

ส่วนนายวรุธนี่เป็นแค่เพื่อนเล่นสมัยเด็กๆของเธอเมื่อฟ้าใสโดนนาทวีดุก็มาวรุธนี่แหละคอยช่วยและเรียนมหาลัยเดียวกันกับเธอด้วยแต่รู้มาว่านายวรุธแอบชอบฟ้าใสมาตั้งแต่เด็กๆแต่ฟ้าใสก็คิดกับเขาแค่เพื่อนฉันได้ข้อมูลมาแค่นี้แหละ" พูดจบเขาก็กดวางสายไปและทำให้ทศพลยิ่งรู้สึกผิดกับทุ่งอย่างที่ทำกับเธอ คืนนั้นทศพลได้นอนอยู่ข้างๆฟ้าใสและมองเธอด้วยสายตาที่เป็นห่วง "ผมทำผิดต่อคุณอีกแล้วผมขอโทษน่ะฟ้า...ขอโทษ" พูดจบทศพลก็ได้จูบลงไปที่หน้าผากของเธออย่างแผ่วเบาคืนนั้นเขาได้นอนกอดเธอไว้ทั้งคืน.....เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อฟ้าใสตื่นขึ้นมาก็ได้รู้ว่าทศพลกอดเธอไว้ทั้งคืนเธอก็ได้ร้องไห้ออกมาอีกครั้งทศพลเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของฟ้าก็ยิ่งกอดเธอแน่นขึ้น "ผมขอโทษน่ะฟ้า ...ขอโทษกับสิ่งที่ผมทำกับคุณ" เมื่อฟ้าใสได้ยินแบบนั้นก็สะอื้นขึ้นมาอีก "คุณทศในเมื่อฉันไม่ใช่ลูกของคุณพ่อธำรงงั้นฉันก็ไม่มีประโยชน์ในดารแก้แค้นของคุณแล้ว.." ทศพลเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ไม่เข้าใจว่าฟ้าใสต้องการจะบอกอะไรกับเขา "คุณหมายความว่ายังไงฟ้า"ฟ้าใสคิดและทบทวนดูแล้วว่าเธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่19 ความจริง2

บทต่อไป

ตอนที่21 ยื้อ

