"ฉันจะบอกให้แกรู้ไว้น่ะว่าฉันกับคุณธำรงไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆของแก พ่อแม่แท้ๆของแกได้ประสบอุบัติเหตุตายไปตั้งแต่แกเกิดออกมาได้ 5 เดือน" ฟ้าใสเมื่อได้ฟังแบบนั้นก็คิดว่านทวีโกหก "คุณ!!" ธำรงได้ตบหน้านาทวีไปทีนึงเพื่อเตือนสติให้กับนาทวีและรีบเข้าไปพยุงฟ้าใสขึ้นมา "คุณพ่อไม่จริงใช่มั้ยค่ะคุณแม่โกหกหนูใช่มั้ยค่ะ" ธำรงเมื่อเห็นแบบนั้นก็บอกฟ้าใส "มันเป็นความจริงทุกอย่างลูกแต่ถึงหนูไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อแต่พ่อก็รักหนูเหมือนลูกแท้ๆของพ่อน่ะฟ้า" ฟ้าใสเมื่อทนฟังและรับความจริงไม่ได้ก็วิ่งออกไปขึ้นรถที่ทศพลรอรับอยู่ซึ่งนั่นก็ทำให้ทศพลเห็นทุกอย่างฟ้าใสที่ขึ้นรถมาและร้องไห้เจ็บปวดเหมือนใครเอามีดมากรีดกลางอกเธอ
"คงสะใจคุณแล้วใช่มั้ยที่เห็นครอบครัวฉันแตกเป็นเสี่ยงๆสะใจคุณแล้วใช่มั้ย...ฮืออๆๆๆ....ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณพ่อคุณแม่...ฮือออๆๆๆ...ฉันมันก็แค่เด็กที่เขาเก็บมาเลี้ยง....ฮือๆๆๆ" ฟ้าใสร้องไห้ไปก็ตีทศพลไปด้วยจนทศพลจับมือฟ้าใสไว้พร้อมบอกให้เธอหยุดและเขาก็ขับรถพาฟ้าใสกลับในใจลึกๆของทศพลก็แอบดีใจที่ฟ้าใสไม่ใช่ลูกของธำรงกะบนาทวีแต่ก็เสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับฟ้าใส.....เมื่อขับมาถึงบ้านฟเาใสก็รีบลงจากรถและเข้าไปหาป้าหลิวทันทีเพราะป้าหลิวเป็นคนที่เข้าใจฟ้าใสที่สุด "ป้าหลิวขาฮือๆๆ" เธอเข้าไปกอดป้าหลิวทันทีป้าหลิวก็ตกใจที่อยู่ๆฟ้าใสวิ่งเข้าไปกอดและร้องไห้หนักขนาดนี้ "เป็นอะไรค่ะคุณฟ้าใครทำอะไรคุณฟ้าค่ะบอกป้ามาซิค่ะ" ฟ้าใสเอาแต่ร้องไห้เมื่อทศพลเห็นภาพฟ้าใสที่เป็นแบบนร้ก็ปวดใจสุดๆ "ทำไมค่ะป้าทำไมเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นกับฟ้าด้วย ฮือๆ...ฟ้าไม่ใช่ลูกของคุณพ่อธำรงกับคุณแม่นาทวีค่ะป้าหลิว..ทำไมอ่ะ...ทำไม" เมื่อป้าหลิวได้ยินแบบนั้นก็รับรู้ถึงความรู้สึกของฟ้าใสทันทีว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง "ไม่เป็นไรน่ะค่ะคุณฟ้าอย่าเสียใจไปเลยค่ะ" ฟ้าใสที่ร้องไห้หนักมากก็ถึงกับหลับไปในอ้อมกอดของป้าหลิว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 32
Comments