ตอนที่11 เข้าใจผิด

ทศพลเมื่อโดนตบก็ขว้าแขนฟ้าใสและกระชากแขนเธออย่างแรงจนฟ้าใสล้มลงไปและคงเป็นเพราะพิษไข้จึงทำให้เธอไม่มีแรง "คุณทศทำไมคุณถึงว่าฉันแบบนี้ฉันไม่ได้นัดให้วรุธมาเจอทีนี่และฉันกับวรุธก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน...ฮือๆๆๆ...." ฟ้าใสพูดไปก็ร้องไห้ไป "คุณชายค่ะคุณฟ้าเธอไม่ได้นัดเจามาจริงๆค่ะป้าถามกับคุณวรุธแล้วเขาบอกเขาสืบหาที่อยู่เองค่ะ" ทศพลเมื่อได้ยินแบบนั้นก็คิดว่าป้าหลิวเข้าข้างฟ้าใส "ป้าไม่ต้องมาปกป้องเธอเลย..." พูดจบทศพลก็ดึงฟ้าใสขึ้นและลากเธอไป ฟ้าใสก็ยื้อทศพลจนเธอเป็นลมหมดสติไป "คุณชายค่ะพอเถอะค่ะคุณฟ้าเธอไม่สบายอยู่น่ะค่ะ" ทศพลเมื่อเห็นว่าฟ้าใสหมดสติไปก็คิดว่าเธอเล่นละครแกล้งทำ

แต่เมื่อเขาเรียกฟ้าอยู่ครู่นึงแต่เธอก็ยังไม่ตื่นจนเขาได้รู้แล้วว่าฟ้าไม่ได้แกล้งเขาเลยอุ้มฟ้าขึ้นไปบนห้อง "ฟ้า...ฟ้า...ตื่นสิฟ้า...ฟ้า..." เขาได้เช็ดตัวไปเรียกไปอยู่สักพักฟ้าใสก็ตื่นและร้องไห้..."ฮือๆๆ...ทำไมคุณไม่ฟังฉันบ้างคุณเอาแต่ว่าฉันทำไมไม่ฟังกันบ้าง..." เมื่อทศเห็นแบบนั้นก็รู้สึกผิดเพราะป้าหลิวได้บอกทุกอย่างที่ทศพลไม่รู้ให้ทศพลฟัง "เชื่อป้าน่ะค่ะคุณชายคุณฟ้าเธอไม่ได้นัดให้คุณวรุธมาที่นี่หรอกค่ะเธอจะนัดได้ยังไงค่ะป้าแอบฟังเขาคุยกันแต่ดูเหมือนว่าคุณวรุธจะแอบชอบคุณฟ้าทั้งที่คุณฟ้าไม่รู้น่ะค่ะจนคุณฟ้ามาแต่งงานกับคุณเขาตามหาคุณฟ้าก็เพื่ออยากทราบความจริงว่าคุณฟ้าโดนบังคับมาหรือเปล่า....แต่คุณฟ้าบอกว่าไม่เธอเต็มใจ" เมื่อทศพลคิดถึงคำพูดป้าหลิวก็ขอโทษฟ้าใส "ผมขอโทษน่ะฟ้าคุณเจ็บมั้ย...ยกโทษให้ผมน่ะ" พูดจบเขาก็เข้าไปกอดฟ้าใสและลูบหัวเธอเบาๆจนฟ้าใสหยุดร้องไห้และรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที ทั้งคู่กอดกันอยู่ครู่นึงป้าหลิวก็ยกอาหารขึ้นมาให้ฟ้าใสทานมื้อนี้ทศพลเป็นคนป้อนอาหารให้ฟ้าใสและเอาใจเธอเป็นพิเศษจนฟ้าใสเริ่มหวั่นไหวต่อความรู้สึกที่เขามาให้เธอทั้งๆที่เขาทำให้เธอเสียใจก็ตาม "ฟ้าคุณทานเยอะๆนะ" ฟ้าใสทานไปก็เขินไป ป้าหลิวก็ยืนดูอยู่ห่างๆ "เดี๋ยวทะเลาะกันเดี๋ยวดีกันไม่เข้าใจเขาสองคนเลยจริงๆ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่10 ตามหาจนเจอ

บทต่อไป

ตอนที่12 ไปต่างประเทศ

