ตอนที่7 หาทางหนี

....."ฟ้าใส!!...เธอจะไปไหน....กลับมาเดี๋ยวนี้น่ะ" ฟ้าใสไม่ฟังอะไรทั้งนั้นเอาแค่วิ่งหนีออกไปให้พ้นจากทศพลก็พอ เมื่อทศพลเห็นแบบนั้นก็วิ่งไล่ตามจนจับฟ้าใสไว้ได้ "เธอจะหนีไปไหนห้ะ!!..เธอไม่มีทางหนีฉันพ้นหรอก"....... "แล้วคุณต้องการอะไร ที่คุณแต่งงานกับฉันเพื่อที่จะให้ฉันใช้หนี้ให้คุณไม่ใช่หรอ" ฟ้าใสกลัวและร้องไห้ออกมา "ใช่นั่นส่วนนึงแต่ที่ฉันให้เธอแต่งงานก็เพราะต้องการให้นายธำรงเจ็บปวดเหมือนตายทั้งเป็นที่ต้องเห็นลูกสาวสุดที่รักต้องเจ็บปวด" ฟ้าใสเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ไม่เข้าใจว่าทศพลทำแบบนี้แล้วเขาจะได้พ่อของเขาจะฟื้นขึ้นมาได้มั้ยยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจกับเรื่องราวต่างๆที่เธอไม่เคยรู้เลยและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ทศพูดจะเป็นความจริง..... "ถ้าเธอคิดหนีอีกฉันจะทำให้ครอบครัวเธอไม่มีจุดยืนในประเทศนี้จำไว้"...พูดจบทศพลก็ขับรถออกไปทิ้งให้ฟ้าใสยืนร้องไห้อยู่คนเดียว ฟ้าใสที่มองรถของทศพลวิ่งแล่นออกไปไกลแล้วก็เดินออกไป

..."นี่เขาทิ้งให้ฉันเดินกลับจริงเหรอ...แล้วฉันจะทำยังไงต่อไปดี....ฮือๆๆๆ" ฟ้าใสพูดไปร้องไห้ไป..ตอนนี้ฟ้าก็เริ่มมืดแล้วฟ้าใสรีบเดินกลับบ้านพอเดินไปได้ไม่ทันไรฝนก็เริ่มตกลงมาเธอเดินอยู่ท่ามกลางสายฝน

"คุณผู้ชายค่ะฝนตกแล้วค่ะคุณไม่ไปดูคุณฟ้าหน่อยหรอค่ะ...อย่างน้อยเธอก็ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาคุณชายน่ะค่ะ"

ทศพลเมื่อได้ยินป้าหลินพูดแบบนั้นก็ขับรถออกมาขับมาเรื่อยๆจนเจอฟ้าใสเดินกอดตัวเองร้องไห้อยู่ท่ามกลางสายฝน..."ขึ้นรถ!!.." เมื่อฟ้าใสเห็นทศพลก็เลยเดินขึ้นรถไป เธอทั้งหนาวจนตัวสั่นเทาทศพลเมื่อเห็นแบบนั้นก็ไม่พูดอะไรทั้งคู่นั่งเงียบมาจนถึงบ้าน

เมื่อถึงบ้านฟ้าใสก็เดินลงจากรถและวิ่งกลับห้องไปของเธอ ป้าหลินเมื่อเห็นแบบนั้นก็อดสงสารฟ้าใสไม่ได้

"โธ่..คุณฟ้า" เมื่อฟ้าใสถึงห้องก็เข้าไปอาบน้ำนึกถึงคำพูดของทศพลแล้วเธอก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุดคืนนั้นทั้งคืนเธอได้แต่เสียใจจนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้....

ทศพลเมื่อเห็นฟ้าใสผ่านกล้องเป็นแบบนี้ก็รู้สึกสะใจเล็กน้อยที่ทำให้ลูกของศัตรูเจ็บปวดกับสิ่งที่พ่อของเธอทำ

..."คุณชายค่ะคุณชาย...คุณฟ้าค่ะคุณฟ้า..." ทศพลตกใจกับเสียงที่ป้าหลินเรียก "ป้าหลินมีอะไรครับ...ฟ้าทำไม"

"คุณฟ้าตัวร้อนจี๋เลยค่ะน่าจะเพราะตากฝนมา" ทศพลเมื่อได้ยินแบบนั้นก็รีบวิ่งไปดูฟ้าใส.....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่6 ความจริง

บทต่อไป