ตอนที่1 คู่กัด

"กรี๊ดๆๆๆ" เสียงกรี๊ดกร๊าดของกลุ่มผู้หญิงในห้องดังขึ้นเป็นระยะๆ ฉันล่ะเบื่อจริงเลย

ฉันชื่อแยม ตอนนี่ฉันกำลังเบื่อเอามากๆเลยล่ะ พอเปิดเทอมม.4ก็มีนักเรียนเข้าใหม่มา หมอนี่น่ะวันๆเอาแต่หัวเราะเห็นแล้วหงุดหงิดสุดๆไปเลยล่ะ แถมยังชอบมาก่อกวนฉันด้วย

โป๊กกก!!!

"โอ้ยเจ็บนะนายเตี้ย" เห็นมั้ยล่ะพูดยังไม่ทันขาดคำหมอนี่ก็เอาด้ามไม้กวาดมาตีหัวฉันซะแล้ว ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยยย

"ผู้หญิงขี้เหร่แบบเธอน่ะ เห็นแล้วมันหงุดหงิดชะมัด ตัวเล็กอย่างชาน่ารักกว่าเยอะเลย" หนอย~ ปากไอ้หมอนี่มัน! กินหมาเข้าไปกี่ตัวกันห้ะ!

"อ๊ะ!! ขอบคุณนะบีม" แหมยัยนี่พอเขาชมหน่อย ก็บ้ายอไปอีกคนเชียวนะ

"แล้วนายจะมายุ่งกับฉันทำไม!" นายน่ะน่าเบื่อกว่าฉันอีกนะ ถ้าไม่ชอบฉันทำไมถึงไม่ต่างคนต่างอยู่ไปเล่า

"ก็เธอมันน่าหงุดหงิด ขี้เหร่ก็ขี้เหร่" หืม.. ไอ้หมอนี่ปากเสีย!! ถ้าวันนี้ฉันไม่เอาเลือดหัวนายออก ฉันคงจะนอนไม่หลับแน่ๆ

"นายเตี้ย นายตายยยย" แล้วสงครามระหว่างฉันกับหมอนี่ก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง

"บีม แยม หยุดเถอะฉันอายเขา" หืม... นี่ฉันใช่เพื่อนเธอมั้ยนะ ทำไมถึงไม่เข้าข้างกันเลยล่ะ ช่างจะรักเพื่อนเสียจริงๆ

"ถ้าอิตานี่ไม่โดนฉันเตะ วันนี้ฉันจะไม่หยุด!!"

"ยัยบ้าจอมโหด หยุดทำคนหล่ออย่างฉันนะ" หืม... หลงตัวเองมากไปมั้ยหมอนี่

"ไม่หยุด!!"

"อาริญา! ภคพล! เธอสองคนจะหยุดเล่นกันได้รึยัง!" อั้ยหยาาาา ซวยแล้ววว

"แฮะๆๆ" ฉันกับหมอนี่ เหมือนโดนถูกกดปุ่มหยุดในทันที ก่อนที่จะหันไปยิ้มแหย่ๆ ให้กับอาจารย์ที่อยู่หน้าห้อง

"ไปยืนหน้าห้อง" อาจารย์ใจร้ายยยย

"เพราะนาย ทำให้ฉันโดนอาจารย์ลงโทษ" ฉันบ่นอิตาบ้าบีมอย่างเคลียดแค้น ตั้งแต่นายเข้ามาก่อกวนฉัน ฉันก็โดนลงโทษบ่อยมาก

"เพราะเธอนั่นแหละ ยัยขี้เหร่จอมโหด" อิตานี่จะทำให้ฉันคลั่งอีกแล้วสินะ ชิ!

..........

"แยมมมม วันนี้กลับด้วยกันนะ" อ้าาาา... เสียงเทพบุตรฉันมาแล้วว คือฉันกำลังแอบปลื้มเขาอยู่ล่ะ เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักมากเลย แล้วก็เป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันด้วย แถมยังอยู่ข้างบ้านฉันอีก อย่างนี้เขาเรียกพรหมขิลิตใช่รึเปล่านะ ฮ่าๆ

"อื้ม..." ฉันตอบพลางยิ้มหวานเท่าที่จะหวานได้ไปให้ อ้าก! ฉันเขินนน

"แวะตลาดซื้อของมั้ยแยม" เขามักจะถามฉันทุกครั้งที่เรากลับบ้านพร้อมกัน แหมๆๆอิจฉาฉันล่ะสิ

"ก็ดีนะ ฉันกำลังคิดว่าจะไปซื้อของนิดหน่อยพอดีเลย" ฉันตอบ พลางยิ้มให้อย่างน่ารักเหมือนกับทุกครั้งที่เราคุยกัน ฉันน่ารักขนาดนี้ เขาจะเริ่มชอบฉันขึ้นมาบ้างรึยังนะ

"ดีเลย ฉันกะว่าจะไปซื้อของขวัญวันเกิดให้แม่พอดี แล้วก็อยากให้เธอช่วยเลือกให้หน่อยน่ะ" อ๊ะ!! วันเกิดว่าที่แม่สามีในอนาคตของฉัน นี่ฉันพลาดไปได้ไงเนี่ย ไม่ได้การล้ะ ฉันจะต้องไปหาซื้อของขวัญให้ว่าที่แม่สามีในอนาคตของฉันแล้วสิ

"ได้สิๆๆ ฉันเองก็ลืมไปเลย"

"ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง" โอ้พ่อสุภาพบุรุษ ละลาย~~

"ได้ไง วันเกิดคุณป้าเชียวนะ ปีนึงมีแค่ครั้งเดียวเอง จะพลาดได้ไงกัน"

"เฮ้!! เจมนายมาด้วยหรอ" เสียงนรกมาอีกแล้ว ให้ตายสิ ชีวิตฉันจะสงบสุขสักวันได้มั้ยเนี่ย

"มาสิ ฉันมาซื้อของนิดหน่อยน่ะ แล้วนายมาซื้ออะไร" เขามาซื้อของขวัญ ให้ว่าที่แม่สามีในอนาคตของฉันย่ะนายเตี้ย

"มาซื้อของเหมือนกัน อ้าวยัยจอมโหดเธอก็มาด้วยเหรอ" ไม่มามั้ง ก็เห็นว่าฉันยืนอยู่แท้ๆ ยังจะมาถามอีก ประสาท!!!

"ใครจุดธูปเรียกนายกัน นายเตี้ย" เห็นแล้วมันหงุดหงิดชะมัด เมื่อไหร่นายจะหายไปจากฉันสักทีนะ

"ไม่จำเป็นต้องมีใครจุด ฉันมาเองได้" ฉันล่ะอยากจะฆ่านายเสียจริงๆ

"รีบๆซื้อของเถอะเจม รำคาญสัมภเวสีแถวนี้" ฉันพูดพลางลากพ่อคนดีของฉัน ออกมาจากอิตาบ้าบีมนั่นทันที ขืนอยู่ต่อไปคงได้ตีกันอีกแน่ๆ

"ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่" อย่าไปเสียเวลาบอกลาอิตานั่นเลย หมอนั่นไม่ได้มีค่าขนาดนั้นหรอกนะเจม หมอนั่นกำลังหลอกนายอยู่ต่างหาก

"เธอว่าใครยัยจอมโหด ฉันก็ไม่ได้อยากจะอยู่ใกล้ๆกับคนอย่างเธอนักหรอก เห็นแล้วหงิดหงิดชะมัด" เห็นมั้ยว่าแล้ว ฉันล่ะอยากผ่าสุนัขออกจากปากนายนักเชียว!

"ปากนายนี่นะ!!!" ฉันกำลังจะวิ่งไปใส่อิตาบ้าบีม แต่สุดที่รักของฉันดันห้ามเอาไว้ซะก่อน

"แยมเราไปซื้อของกันเถอะ" ถ้าสุดที่รักของฉันไม่ห้ามเอาไว้นะ นายตายแน่ ไอ้ปากไม่ดี และแล้วฉันกับสุดที่รักของฉัน ก็ได้เดินไปซื้อของอย่างสบายใจโดยไม่มีมารมาผจญ แต่ว่าด้วยความหล่อออร่าพุ่งของเขา เลยทำให้ตลอดทางก็มีแต่คนมองสุดที่รักของฉัน ฉันก็เข้าใจอยู่อ่ะนะว่าคนมันหล่อ เลยห้ามสายตาของใครไม่ได้

"อุ้ย! นั่นมันเนื้อคู่ฉันนี่.." แหมกล้าเนาะ เรียกสุดที่รักฉันว่าเนื้อคู่ นั่นหน้าหรือถนนคอนกรีต(?)

"ที่รักขาาาา รีบๆซื้อของสิคะร้อนมากเลย" ฉันแกล้งทำเป็นเรียกที่รักของฉัน เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของกับผู้หญิงพวกนั้น ผู้หญิงพวกนั้นก็เบะปากใส่ฉันก่อนที่จะเดินไป ทำไมยะอิจฉาเหรอออ ฮ่าๆ สะใจชะมัด อย่างพวกเธอน่ะ ก็ทำได้แค่มองแหละน่า

"แยมทำอะไรเนี่ย" ที่รักของฉันถามอย่างเขินๆ แหมน่าร้ากกกก

"ไม่ได้ทำไรนี่ ป้ะเรากลับบ้านกันเถอะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***