ตอนที่4

เจนเองนะเราจะตัดไปตอนที่ถึงห้างเลยนะเพราะเรื่องเรียนไม่อยากจะพูดการบ้านทุกวันส่วนตอนที่บาสซ้อมบาสนะก็นั่งรอจนจะหลับเป็นเกือบ2ชั่วโมงแต่พอได้เห็นบาสมันซ้อมอ่ะดูมันมีความสุขมากอ่ะแต่ก็นะถ้ามันไม่ชอบมันก็คงไม่เล่นจนเก่งแบบทุกวันนี้หรออ่ะ

ณ ห้างสรรพสินค้า

บาส:แล้้วมีตังหรอพ่อกับแม่เธอก็ไปต่างจังหวัดอ่ะ

เจน:บาสเนี่ยนะเอาแต่ซ้อมบาสจนลืมไปแล้วหรอว่าพ่อกับแม่เจนชอบโอนเงินทิ้งไว้ให้ก่อนไปอยู่แล้วถ้าไม่พอก็โทรไปขอก็ได้แล้วอะนะ

บาส:เอ่อลืมไปอะ แต่จะไปซื้ออะไรก็รีบๆเหอะ

เจน:โอเครจ้าา

ณ ร้านหนังสือในห้างสรรพสินค้า

เจน:บาสว่าเรื่องนี้น่าอ่านป่ะ

บาส:จะไปรู้หรอจะซื้อก็ซื้อไม่ซื้อก็กลับ

เจน:เเปบดิีรีบจริิงๆเลยนะเราอ่ะ

บาส:ก็ต้องรีบสิกว่าจะถถึงบ้านอีกเดี๋ยวก็มืดกันพอดี

เจน:พี่คะนี้ค่ะเท่าไหร่ค่ะ

พนังงาน:250ค่ะ

เจนจ่ายเงินแล้วรีบออกมา

เจน:เจนว่าเราไปร้านเสื้อผ้ากันต่อป่ะ

บาส:จะไปทำไมอีกจะกลับบ้านแล้วเจนเดี๋ยวเรากลับบ้านกันดึกแล้วคนในหมู่บ้านมองแล้วเจนจะดูไม่ดี

เจน:ทำท่างงแล้วเดินตามบาสไปที่จอดรถแล้วพูดว่าบาสเป็นห่วงเจนอ๋อ

บาส:ก็ใช่สิพ่อกับแม่เราบอกให้เจนไปกินข้าวบ้านเราด้วยไม่ใช่อ๋อ

เจน:ใช่คุณลุงคุณป้าจนไปกินข้าวด้วย

บาส:ก็ใช่สิเดี๋ยวพ่อกับแม่เเราจะรอนาน

ณ บ้านบาส

เจนเดินเข้าไปสวัสดีพ่อกับแม่ของบาส

เจน:สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า

คุณลุงคุณป้า:สวัสดีจ้าหนูเจน

บาส:พ่อแม่ครับผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ

พ่อกับแม่บาส:เดี๋ยวลงมากินข้าวพร้อมกันนะลูกก

บาส:ครับ

ขณะกินข้าวคุณลุงคุณป้า:แล้วหนูเจนน่ารักขนาดนี้มีแฟนรึยังลูก

เจน:ยังไม่คิดมีค่ะตอนนี้หนูโฟกัสให้กับการเรียนและเพื่อนแค่นี้ค่ะ

้คุณลุงคุณป้า:ดีๆหนูถ้าทุกคนคิดได้แบบหนูก็คงจะดีนะลูก

เจน:ค่ะ

คุณลุงคุณป้า:งั้นหนูเจนก็ช่วยดูแลไอ้เจ้าบาสด้วยนะลูกเดี๋ยวมันจะออกนอกลู่นอกทางกันลุงกัับป้าก็ไม่ได้อยู่ที่โรงเรีียนกับมันลุงกับป้านะเป็นห่วงเป็นห่วงกลัวจะไปครบเพื่อนไม่ดีเข้าฝากด้วยนะหนู

เจน:ได้ค่ะหนูจะจับตามองมัันอย่างดีเลยค่ะ

บาส:เวอร์ล่ะเอาจริงๆผมน่ะไม่ออกนอกลู่นอกทางอยู่แล้วครับ

คุณลุงคุณป้า:ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีแล้วลูกอย่าให้กลับไปเข้าห้องปกครองบ่อยอย่างนั้นอีกเลยนะเป็นเด็กตั้งใจเรียนแบบหนูเจนได้แล้วลูก

บาส:ครับผมผมจะตั้งใจเรียนครับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่3

บทต่อไป

ตอนที่5