บีมที่เดินตามหลังเจมส์
ขึ้นมายังชั้นทำงานของคนที่ต้องทำให้เธอวุ่นวายจนต้องมาถึงสเปน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เจมส์เคาะประตูส่งสัญญาณให้คนที่อยู่ด้านใน
ไม่รู้ว่าตอนนี้คิดแผนอะไรอยู่แน่ๆ
ทันทีที่แพรรัมภาก้าวเท้าเข้ามาภายในห้อง
ลูอิสเห็นแพรรัมภาก้าวเข้ามาก็รีบวิ่งตรงเข้าไปหาเจมส์ทันที
“เมื่อกี้นายพาคุณบีมมาทางไหน”
“ก็ทางปกติไงครับ คุณลูอิสจะให้ผมพาคุณบีม
ไปชั้นไหนเพื่อที่จะขึ้นมาบนห้องคุณลูอิสเหรอครับ”
“ทางปกติ!! แล้ว แล้ว
ต้องผ่านชั้นที่มีฝ่ายผลิตที่มีผู้ชายอยู่เยอะๆ ด้วยใช่ไหม”
“ใช่ครับ ทำไมครับ ก็ทางปกติของเราอยู่แล้ว
มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“แล้ว แล้ว เมื่อกี้นายสังเกตเห็นอะไรของคุณบีมไหม”
“เห็น!! เห็นอะไรครับ”
เจมส์งง เห็นอะไรว๊ะ เจมส์ที่มองเลยไปยังแพรรัมภาที่ยืนทำหน้างง
ว่าเขาพูดอะไรกัน เธอฟังสเปนไม่ออก และพึ่งนึกออกว่าเรื่องอะไร
“ออ ไม่ค่อยได้สังเกตเท่าไหร่ครับ
ถ้าคุณลูอิสไม่ทักผมก็ไม่ทันได้คิด”
“ดี!! นายพยายามลืมๆมันไปสะ
เดี๋ยวฉันจะทำทางเดินขึ้นมาห้องฉันใหม่ ที่ไม่ต้องผ่านชั้นของใครทั้งนั้น
นายติดต่อช่างเลย”
“ห๊ะ!!! อะไรนะครับ ทำทางเดินใหม่
คุณลูอิสลงทุนไปไหมครับ”
“เรื่องของฉัน ฉันรวย ฉันจะทำอะไรก็ได้ เออ...แล้วสิ่งที่เห็นช่วยลืมๆ
มันไปด้วยเข้าใจไหม”
“ครับ ครับผม ผมพยายามจะลืมนะครับ”
“ไม่ต้องพยายาม แต่ต้องลบมันออกไปให้หมดในหัวของนาย”
เจมส์ถึงกับสะตั๊น เจ้านายเขาบ้าไปแล้วขี้หึงอะไรแบบนี้
คุณบีมเดินผ่านทุกคนก็ต้องเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ทุกทีสาวข้างกายคุณลูอิสจะใส่รัด
ใส่สั้นแค่ไหนก็ไม่เคยเห็นจะเดือดร้อน แค่วันนี้คุณบีมใส่เสื้อยืดรัดรูปเผยให้เห็นสัดส่วนที่มันใหญ่ชัดเจนมากบรรดาสาวๆ
ต่างพากันอิจฉาแน่ๆ
“มาส่งแล้วก็รีบกลับไปทำงานสิ และไม่ต้องเข้ามาอีก
ฉันไม่รับแขกในช่วงบ่ายทั้งหมด โอเคไหม”
“ครับ โอเค ยกเลิกมันไปทั้งหมด
งั้นเจ้านายกลับคอนโดเถอะครับ ถ้าแบบนี้”
“เจมส์!!! นายจะยุ่งอะไร ไปได้แล้ว”
ลูอิสปิดประตูใส่หน้าเจมส์ลูกน้องคนสนิททันที
เจมส์ที่ยืนนิ่งค้างตรงหน้าประตู เจ้านายเขาไม่เคยเป็นแบบนี้
เลยสักครั้งแล้วนี้อะไร
“คุณบ้าหรือเปล่า ปิดประตูใส่หน้าคุณเจมส์ทำไม”
ลูอิสที่เดินมาจ้องร่างบางชัดๆ
เสื้อยืดตัวเล็กที่มันรัดหน้าอกจนเห็นได้ชัดเจน
เพียงแค่เธอใส่แบบนี้เขาก็รู้สึกหึงหวงมาก ยิ่งเมื่อกี้สายตาไอ้เจมส์ที่มันจ้องมองตรงหน้าอกของผู้หญิงเขาอีก
และยังไม่นับรวมบรรดาพนักงานผู้ชายของเขา แค่คิดตอนนี้อยากจะทำลิฟท์ที่มันไม่ต้องผ่านชั้นไหนขึ้นมาทันที
“ไม่รู้ตัว บ้างเลยหรือไง ว่าใส่เสื้ออะไรมา”
“เสื้อ!! เสื้ออะไรก็เสื้อปกติ คนอื่นเขาก็ใส่กัน
แล้วมันผิดปกติตรงไหน ห๊ะ!!”
“ยัง!!! ตอนที่เดินออกมาส่องกระจกเช็กความเรียบร้อยมาหรือเปล่า
ว่ามีอะไรผิดปกติ”
“ผิดปกติ ไม่มีอะ ฉันดูแล้ว ว่าโอเคทุกอย่าง”
ลูอิสที่ก้าวเดินเข้ามาหาแพรรัมภาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง
แล้วคว้าไปที่ต้นแขนพาไปส่องกระจกที่ด้านในห้องนอนที่เขาใช้เวลาพักผ่อนบางครั้งที่ทำงานดึกๆ
“เดี๋ยวคุณ!!! ทำอะไร จะพาฉันไปไหน”
แพรรัมภาเห็นประตูห้องเปิดมีเตียงนอน มองแล้วคล้ายห้องนอนเล็กๆ ก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันทีว่าเขาจะทำอะไรเธอ
“คุณพาฉันเข้ามาทำไหมในนี้ ฉันจะออกไปด้านนอก
คุณอยู่ไปเลย โรคจิต”
“ก็คุณอยากจะรู้ไม่ใช่เหรอ ว่ามีอะไรที่ผิดปกติ ผมจะชี้ให้คุณดู”
ลูอิสจับแพรรัมภาให้หันหน้าไปทางกระจก ที่เห็นแบบเต็มตัว
ทันที่แพรรัมภายืนตรงหน้ากระจก ลูอิสก็รู้สึกหายใจติดขัด
ร่างกายก็ตื่นไปหมดทุกส่วนจนตอนนี้ด้านล่างก็รู้สึกขยายขึ้นมาทันที
แต่เธอยืนหันหน้าเข้ากระจก แล้วใส่แบบนี้เขาก็มีอารมณ์แล้วเหรอว๊ะ ให้ตายเห๊อะ
ส่วนแพรรัมภาที่ยืนจ้องมองกระจก
มีลูอิสซ้อนอยู่ด้านหลังก็รู้สึกหวาบหวิวแบบแปลก
เริ่มรู้สึกร้อนกับสายตาของเขาที่จ้องมันมาในกระจก
“คุณเห็นไหม ว่ามันผิดปกติตรงไหน เห็นหรือเปล่า”
ลูอิสที่กระซิบไปที่ข้างๆหู
บีมที่รับรู้ว่ามีบ้างอย่างที่กำลังขยายทิ่มตรงข้าหลังของเธอ
ที่รู้สึกว่ามันต้องอลังการแน่ๆ บีมใบหน้าและลำคอแดงไปทั้งหมด
“คุณพอเลย มันก็ปกติ ใครเขาก็ใส่กัน
ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย”
“แน่ใจนะ ว่าไม่มีอะไรแปลก ที่รัก ผมจะทำให้คุณรู้ว่ามันแปลกตรงส่วนไหน”
ลูอิสที่คอยๆ ก้มไปงับที่ลำคอขาวๆ พร้อมกับลากไปยังต้นคอ
ซึ่งสร้างความรู้สึกหวาบหวิว ม่วนท้องไปหมด ผิวกายของเธอเริ่มแดงจากลมหายใจที่มันรดลงบนต้นคอ
และใบหูของเธอหายใจเริ่มติดขัด
“พอแล้วคะ คุณปล่อยเลย ฉันจะออกไปรอด้านนอก”
ลูอิสที่ไม่ฟังเสียงอะไรแล้ว
เพราะตอนนี้ความรู้สึกอย่างอื่นมันมากกว่า
“คุณรู้ไหมว่าผมคิดถึงคุณมากนะ บีม”
บีมที่เผลอไปสบตาเขาในกระจกที่จ้องมองมายังเธอผ่านกระจกต่างฝ่าย ต่างจ้อง
ซึ่งตอนนี้เธอรู้สึกหวิวกับสายตาที่มันช่างร้อนแรงส่งมายังเธอ
ลูอิสที่ค่อยๆ ก้มไปงับตรงต้นคอ แล้วไล่ไปตามไหล่บาง
ลูอิสจ้องไปตรงกระจกที่เห็นใบหน้าของบีมที่ตอนนี้เป็นสีแดง ไปทั้งตัว
“คุณคิดถึงผมไหมบีม”
แพรรัมภาที่หลบสายตาของเขา ที่จับจ้องมาทางเธอ มันชวนให้หลงใหลกับสิ่งที่เขาพยายามปลุกอีกด้านของเธอขึ้นมา
“อือ...อะ... คุณหยุดเถอะ ฉันมาเพื่อเจรจากับคุณ
เรื่องบริษัท”
“ขอผมชื่นใจให้หายคิดถึงคุณก่อน แล้วเราค่อยเจรจา”
“ไม่เอามันไม่ดี เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะคุณ”
“นี่ไงผมจะให้คุณรู้ว่าเราเป็นอะไรกันมากกว่าที่คุณคิด
เราสองคนมันเลยจุดนั้นกันมาแล้วที่รัก”
“ไม่ !! ไม่มีทาง
ฉันกับคุณไม่มีทางมีอะไรมากเกินกว่าภายนอกฉันรู้”
“แน่ใจนะ ผมจะแสดงให้คุณดูว่าร่างกายคุณ
และจิตใจของคุณมันเป็นของผม”
ลูอิสที่เปิดเกมรุกใส่ร่างบางที่ยืนสั่นไปทั้งตัว มือค่อยๆ ยกลูบไปตามลำตัวตัว
ตาก็จ้องมองตรงกระจก
มือค่อยๆลากผ่านเสื้อยืดสีขาวที่มันแน่นจนรัดเห็นหน้าอกที่มันล้นขึ้นมา
“รู้ไหมว่าผมหงุดหงิดอะไร
เสื้อตัวนี้ใครใช้ให้คุณใส่มันออกมา รู้ไหมของๆ ผม ผมเห็นได้เพียงแค่คนเดียว แต่นี้คุณใส่มันออกมายั่วให้ผมหึงและหวง
คุณก็รับโทษของการทำอะไรไม่คิดไปแล้วกัน”
บีมที่หันหน้ามาจะต่อว่า แต่กลับถูกริมฝีปากหนาประกบปิดไม่ให้พูด
พร้อมกับลิ้นที่คว้านหาความหวานภายในริมฝีปากเล็กๆ ของคนตรงหน้า
มือลูอิสก็ลูบไปบนหน้าอกที่ใหญ่เกินตัว จนทำให้ร่างของบีมที่สั่นกลัวในตอนแรก
กับเคลิบเคลิ้มราวกับเขาร่ายมนต์ใส่เธอ และเผลอส่งเสียงครางออกมาอย่างเผลอตัวปฏิกริยาที่อ่อนหัดของคนตรงหน้า
สร้างความตื่นตัวให้กับลูอิสมากมาย
บีมรู้สึกตัวอีกที่ก็อยู่บนเตียงนอนของฝ่ายชายเรียบร้อยแล้ว
บีมพยายามขัดขืนและดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากลูอิสหลังจากที่ได้สติ
แต่ความที่อ่อนหัดในเรื่องนี้ บีมก็ถูกหลอกล่อให้หลงใหลไปกับสิ่งที่เขาชักจูงเธอไป
ลูอิสกำลังปลุกความต้องการบางอย่างในตัวเธอขึ้นมาอย่างประหลาด
ลูอิสที่ดึงเสื้อยืดตัวบางให้พ้นออกไปเผยให้เห็นทรวงอกที่ขาวภายใต้บราสีดำ
ช่างสวยงามจริงๆ วันนั้นที่เขาเห็นว่าสวยแล้วตอนนี้ยิ่งสวยกว่าเพราะ คนตรงหน้ามีสติครบ
ลูอิสจัดการถอดกางเกงยีนตัวสวยที่มันเน้นรูปร่างสัดส่วนยามที่เขาเห็นเมื่อครู่
เผยให้เห็นชั้นในสีดำ บีมตอนนี้หลงมัวเมาเข้าไปกับมนต์ที่ลูอิสร่ายใส่เธอจน
ทุกสิ่งเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง
ลูอิสก้มลงงับดอกบัวที่มันล่อตาล่อใจเขามาก ค่อยๆ ปลดตะขอบราด้านหลัง
ทันทีที่ไม่มีสิ่งกีดขวางลูอิสถึงกับหายใจติดขัดขึ้นมาทันที มองไปที่ยอดปลายถันสีแดงสดมองแล้วรู้สึกอยากจะกลืนกินมันเข้าไป
ก่อนจะจับใบหน้าของบีมที่ผมเผ้ากระจัดกระจายไปบนที่นอนริมฝีปากเล็กๆ ที่บวมผลจากการที่ถูกเขาจูบไปหลายรอบ
“อ๊ะ...อื๊อ” บีมที่ส่งเสียงครางออกมาลูอิสที่ก้มดูดกลืนลิ้มลองดอกบัวคู่งามขณะที่มือก็คลึงความเต่งตึงรับกับฝ่ามือเขาจริงๆ
“อะ...อา...” บีมที่หลงลืมตัวไปกับความพิศวาสในครั้งนี้
ที่ลูอิสใช้ความที่มีประสบการณ์มากกว่า ไล้ริมฝีปากต่ำลงไปเรื่อยๆ
จนถึงชั้นในสีดำตัวน้อย ลูอิสค่อยๆ
ถอดออกเผยให้เห็นความสวยงามที่เขาเคยได้สัมผัสมาบ้างแล้ว
“ผมจะทำให้คุณรู้ว่า
เราเป็นของกันและกันมาแล้วผมจะพิสูจน์แล้วนะว่าผมพูดจริง”
ลูอิสที่เริ่มทำการเล้าโลมร่างบางให้หลงลงไปในความเสียวซ่านนี้
เขาก้มลงไปกลืนกินและควานหาความหอมหวานจากกลีบเกสรที่ตอนนี้ถูกเขาปลุกให้มันออกมา
ลูอิสค่อยๆ สะกดให้บีมตกอยู่ในอารมณ์พิศวาสที่เขาส่งเข้าไปให้อย่างช้าๆ ตอนนี้ต่างไม่หลงเหลือเสื้อผ้าแล้วของทั้งสองคน
ต่างฝ่ายต่างตอบสนองความต้องการของกันและกัน
คนหนึ่งที่หลงลืมว่ามาเจรจาหาข้อตกลง อีกคนกับรู้สึกดีที่วันนี้เขาได้จัดการหนูตัวน้อยให้สมดั่งที่เขาตั้งใจไว้
ดูสิว่าคุณคิดจะหนีและไล่ผมไปไหนอีกที่รัก วันนี้ผมจะตอกย้ำว่าเราเป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์ที่สุด
ลูอิสกำลังหว่านล้อมเสน่หาเข้าใส่คนที่ด้อยประสบการณ์ด้านนี้ไปเรื่อยๆ
เขาตีตราจองไปทุกๆ ส่วนของร่างกาย
ลูอิสรู้สึกภูมิใจที่เขาได้เป็นคนตีตราจอง ร่างบางอย่างเต็มตัว เมื่อความเป็นชายผ่านเข้าไปภายในบีมรู้สึกเจ็บจนร้องไห้ออกมา
และรับรู้ได้ว่าตอนนี้เธอได้ตกเป็นของเขาแล้วจริงๆ บีมร้องออกมาด้วยความเจ็บคิดว่าคนบนร่างจะปล่อยเธอให้รอดพ้น
คงจะไม่ใช่ เขากับเพิ่มความร้อนแรงให้กับร่างกายเธอเพิ่มไปอีกจนตอนนี้
ความรู้สึกเจ็บได้หายออกไป ความรู้สึกอื่นมันเข้ามาแทนที่ไปหมด ลูอิสมองภาพที่เขากำลังร่วมรักกับเธอแล้วยิ่งรู้สึกหวงแหนมากขึ้นกว่าเดิมเยอะมาก
“หลังจากนี้ อย่าพูดว่าไม่ใช่เมียผมอีกแล้วนะที่รัก
คุณเป็นของผมแบบเต็มตัวแล้ว”
บีมที่ตอนนี้ถูกคนเจ้าเล่ห์จัดการจนไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะลุกไปต่อว่าอะไรเขาได้อีก
แต่โกรธตัวเองที่ยอมหลงไปกับสิ่งที่เขาชักจูงให้เธอร่วมมือไปด้วย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 53
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments