

พยศรักแม่นักข่าว

 

บทที่ 4

แพรรัมภาใช้เวลาเดินทางนานหลายชั่วโมงกว่าจะมาถึงสเปน ก่อนที่จะขึ้นเครื่องเธอได้เจอกับเจมส์คนสนิทของคนชอบสร้างแต่ปัญหา

คอยแต่สร้างเรื่องให้เธอเสียงานและก็เสียเงิน สรุปตั้งแต่เจอนายคนนี้เข้ามาในชีวิตมันมีอะไรดีบ้าง

“คุณเจมส์ เมื่อฉันไปถึงคุณช่วยติดต่อเจ้านายของคุณให้ฉันด้วย

ฉันจะอยู่ไม่นานและต้องการเคลียเรื่องราวทุกอย่างให้เร็วที่สุด”

เมื่อเจมส์สามารถทำให้คุณแพรรัมภาเดินทางไปสเปนได้ ซึ่งตัวเขาได้แจ้งให้คุณลูอิสทราบเรียบร้อยแล้ว

แต่เขาไม่ได้บอกว่าคนที่กำลังเดินทางไปหา ไปด้วยสภาพอารมณ์ประมาณไหน แค่เห็นท่าทางและใบหน้าของคุณแพรรัมภาแล้วเขารู้สึกกลัว

กลัวว่าเจ้านายของเขาจะได้ไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มหรือเปล่าว๊ะ

“คุณเจมส์คะช่วยพาฉันไปพบเจ้านายของคุณเลยได้ไหม เมื่อวานคุณได้จัดการบอกเจ้านายของคุณไปแล้วใช่ไหม”

“ครับ ผมแจ้งคุณลูอิสให้แล้วครับ

เชิญคุณแพรรัมภากับเพื่อน ไปพักห้องที่ทางเราจัดเตรียมให้ก่อนนะครับ

เสร็จแล้วผมจะพาไปพบคุณลูอิส”

“ขอบคุณคะคุณเจมส์ แต่ฉันอยากจะเตือนคุณด้วยความหวังดีถ้าคุณมีเจ้านายแบบนี้

ฉันว่าคุณควรจะลาออกเถอะคะ ไปหาเจ้านายที่มันได้เรื่องได้ราว

ไม่ใช่พวกบ้าอำนาจแบบนี้ เป็นฉันจะไม่ทนอยู่กับคนบ้าแบบนี้”

เมื่อแพรรัมภาพูดเสร็จก็เดินขึ้นรถไปทิ้งให้ดาวส่งยิ้มให้คุณเจมส์

สงสารคุณเจมส์จริงๆ ที่ต้องมารับมือกับเพื่อนของเธอ

เจมส์ได้ฟังแรกๆ ก็ตกใจ พอคุณแพรรัมภาพูดเสร็จเขาอดที่จะขำไม่ได้

ยังไม่ทันจะได้เจอกันเลย ก็จะวางมวยกันซะอย่างงั้น

เจมส์มาส่งคุณแพรรัมภาที่คอนโดของเจ้านายพักอาศัยอยู่

เจ้านายเขาลงทุนเปิดห้องฝั่งตรงข้ามให้กับคุณแพรรัมภา

งานนี้ท่าทางสนามรบไม่ได้อยู่ไกลกันเลยเปิดห้องมาก็เจอ

แพรรัมภาขึ้นไปยังห้องพักที่นายคนนั้นจัดเตรียมให้เธอกับเพื่อน

มองๆ คงจะเป็นที่อยู่ของพวกคนมีอันจะกิน เงินเหลือมากมาย ถึงบ้านเธอจะร่ำรวย

แต่ก็สู้คนทางนี้ไม่ได้

“เชิญคุณแพรรัมภากับคุณดาวพักผ่อนก่อนนะครับ”

แพรรัมภาเดินจนมาถึงห้องที่สวยหรูมากๆ ไฮโซของจริง ดาวที่เดินตามเข้ามาติดๆ

ก็ตกตะลึงร้องว้าว! นี้คอนโดมิเนียมหรูใหญ่โต กว้างขวางมาก ใหกว่าคอนโดของเธอ

เป็น 2 เท่าก็ว่าได้ เดินเข้ามาภายในห้อง

ที่ถูกจัดสรรไว้อย่างสวยงาม

“สวยจังเลย บีม”

บีมหันกลับไปทำหน้าดุใส่เพื่อน คิดยังไงไปชมห้องของนายคนนั้น คิดๆ แล้วอยากจะเจอตัวตอนนี้เลย

“ดาว พอเลย เรามาทำธุระ เสร็จแล้วก็กลับ ไม่ได้อยู่นานคะคุณดาว”

ดาวรู้สึกว่าเธอมีลางสังหรณ์ว่า งานนี้คงจะไม่ได้กลับง่ายๆ

เหมือนที่เพื่อนเธอพูดมาแน่ๆ เอาความสวยของเธอเป็นเดิมพันได้เลย

“คิดว่า จะง่ายขนาดนั้นเหรอบีม แค่มาถิ่นเขาแกก็พลาดแล้ว”

“อะไร พลาดยังไง พูดให้มันดีๆนะดาว”

“อ้าว!!! แกคิดว่าเขาหาทางให้แกมาสเปนได้แล้ว

แกคิดว่าเขาจะไม่วางแผนอะไรไว้หรือไงคุณบีม”

“ดาวแกสบประมาทฉันเกินไป แล้วนะ แกคิดว่าคนอย่างนายนั้นจะทำอะไรฉันได้เหรอ”

“คะ!!! ได้ไม่ได้เดี๋ยวก็รู้ และฉันอาจจะต้องกลับเมืองไทยคนเดียวก็ได้”

“เอ๊ะ!!! ยัยดาว ทำไมแกพูดแบบนี้ คุยเสร็จก็ไม่เกินวันสองวันก็กลับแล้ว”

“จ้า!!! ฉันจะคอยดู” ดาวที่ขี้เกียจจะเถียง

เพราะยังไงเธอก็คิดว่างานนี้เพื่อนเธอต้องแพ้แน่นอน

“ไปๆ รีบเอากระเป๋าเก็บ จะได้พักก่อนที่จะต้องมีเรื่องน่าปวดหัว”

บีมลากกระเป๋าเข้าไปไว้ห้องนอนเพื่อพักผ่อนจากอาการเมื่อยล้า

ที่ต้องนั่งเครื่องมานานหลายชั่วโมง ถึงแม้จะเป็นเครื่องบินส่วนตัว

ของอิตานั่นก็ตาม

ลูอิสที่รู้ว่าคนพยศของเขาเดินมาถึงสเปนแล้วก็รู้สึกตื่นเต้น คิดถึง

คิดถึงมากๆ อยากจะเจอตอนนี้ แต่ไม่ดีกว่า ถ้าเจอตอนนี้เดี๋ยวคนพยศของเขาก็จะออกฤทธิ์มาถึงเหนื่อยๆ

ให้พักสักวันก่อนแล้วค่อยจัดการก็ได้

เจมส์ขึ้นมาหาเจ้านายที่ห้องทำงานป่านนี้คงจะรอฟังว่าเขาได้จัดการเรื่องคุณแพรรัมภาเป็นยังไงบ้าง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เจมส์ที่เปิดประตูเข้ามาภายในห้องทำงานก็เจอคุณลูอิสนั่งยิ้มสบายใจอยู่บนเก้าอี้ทำงาน

ท่าทางจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หึ หึ ยิ้มเข้าไปเถอะ พายุยังไม่มาหาก็จงนั่งยิ้มต่อไป

พายุมาจะได้ไม่ต้องโดนผลกระทบมากนัก

“แหม่!! อารมณ์ดีเชี่ยวนะครับ คุณลูอิส”

“อืม!! ก็ปกติ ไม่มีอะไรนิฉันผิดปกติเหรอ”

“โห้!! คุณลูอิสไม่รู้เลยเหรอครับ

ว่าตอนนี้มันแสดงออกทางใบหน้าชัดเจนมาก”

“เอาน่า!! แล้วบีมเขาเข้าที่พักแล้วใช่ไหม เขาถามหาฉันบ้างหรือเปล่า”

“หึ หึ ถามครับ”

“เฮ้ย!! จริงดิ ถามว่าอะไร”

“คุณบีม เธอถามว่า ไอ้คนเจ้าปัญหามันอยู่ที่ไหน

เธอต้องการจะเคลียให้เร็วที่สุดแล้วก็จะได้กลับบ้านเธอซะที”

“ห๊ะ!!! พึ่งมาถึงจะกลับแล้ว บีมถามหาฉันแค่นั้นเหรอ

ไม่มีอย่างอื่น หรือคำพูดอะไรที่ รู้สึกดีบ้างหรือไงวะ”

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า คุณลูอิสลืมอะไรไปหรือเปล่า

สิ่งที่คุณลูอิสกำลังทำ คิดว่าคุณบีมเขาจะชมคุณลูอิสเหรอครับ

ผมว่าเจอหน้าคุณลูอิสก็ระวัง ระวังตัวหน่อยนะครับ”

“ใครว่าฉันทำ ฉันไม่ได้ทำอะไร

นายเป็นคนจัดการเองต่างหาก ฉันแค่บอกให้นายหาวิธีทำยังไงก็ได้ ให้บีมมาที่สเปน

ส่วนที่เหลือนายเป็นคนจัดเองทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับฉัน”

“อ้าว!!! คุณลูอิส ทำไมโยนขี้มาให้ผมแบบนี้ล่ะ

สมแล้วที่คุณบีมเธอถามผมว่าผมอยู่กับคุณลูอิสได้ไง ไม่ลาออกไปซะ”

“เห้ย!!! บีมกล้าพูดแบบนั้นเลยเหรอ”

“คุณลูอิสครับ

คุณบีมเธอนะไม่ใช่คนที่คิดจะทำอะไรเธอได้ง่ายๆ นะครับ เธอเป็นฉลาดและสู้คน

ผมขอเตือนคุณลูอิสเลยว่าถ้าคุณลูอิสจะทำเล่นๆ เหมือนเช่นที่ผ่านมา

ผมขอให้เลิกยุ่งกับเธอเถอะครับ”

ลูอิสฟังสิ่งเจมส์พูดแล้ว ทำไมเขาไม่คิด

เขาเคยคิดที่จะเลิกสนใจมาแล้วหลายรอบ แต่มันก็ทำไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไม รู้ว่าคิดถึง

อยากเจอหน้า อยากอยู่ใกล้ๆ

บีมพักผ่อนเต็มที่แล้วก็เดินออกมาตรงห้องรับแขก เธอจัดการโทรหาตัวป่วน

ป่วนชีวิตของเธอเหลือเกิน

ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด

ลูอิสก้มมองหน้าจอโทรศัพท์แล้วก็ยิ้ม ใจร้อนจริงๆนะพักไปได้ไม่นานก็ออกฤทธิ์อีกแล้ว

“ครับผม มาถึงสเปนปุ๊บก็คิดถึงผมปั๊บเลยเลยนะครับ”

“คิดถึงกะผีสิ คุณสร้างปัญหาให้ฉันมากมาย ฉันคิดว่าชาติก่อนฉันไปทำอะไรให้นาย

ชาตินี้ถึงตามจองล้างจองผลาญฉันแบบนี้ ไอ้..ไอ้!!ไอ้คนเฮงซวย!!”

บีมที่ได้ยินเสียงของคนที่ทำให้เธอต้องถึงสเปน

ต่อมโมโหก็เริ่มทำงานทันที

“เหนื่อยไหมครับ ด่าว่าที่สามีขนาดนี้มันน่าจับมาปรับความเข้าใจกันซะจริงๆ”

“ปรับบ้าปรับบอ อะไร นายอยู่ที่ไหน ฉันจะไปหาจะได้เคลียกันให้จบๆ”

ลูอิสได้ยินถึงกับหัวเราะ คิดว่าจะได้กลับง่ายๆ แบบนั้นก็ไม่ใช่นาย ลูอิสคนนี้ หึหึ ผมวางแผนเตรียมรับมือคุณไว้แล้ว

ยัยลูกหนูมาให้ราชสีห์อย่างเขาปราบซะดีๆ

“มาสิครับ ผมพร้อมเจอคุณมากครับ คิดถึงใจจะขาดแล้ว”

“ได้!!!! นายอยู่ไหนบอกมา ฉันไปหานายเอง”

ลูอิสส่งพิกัดสถานที่ทำงานเขาไปแล้ว อุตส่าห์จะให้เจมส์ไปรับ แม่เจ้าประคุณทูนหัวดันบอกไม่ต้อง

เกรงใจลูกน้อง แค่รับใช้เจ้านายแบบเขาก็เหนื่อยแล้ว เดี๋ยวเธอจะมาเอง

ได้ฟังแล้วนี้อยากจะจับมาจูบ ให้ปากที่คอยด่าว่าเขาได้เจ็บแสบดีนัก

บีมเดินไปหาดาวที่นอนอยู่ เมื่อเห็นเพื่อนหลับ เธอก็ไม่อยากจะปลุกให้ไปเป็นเพื่อนแค่พามาด้วยที่สเปนก็เกรงใจเพื่อนมากแล้ว

“ดาวเดี๋ยวฉันมานะ ไปจัดการนายคนนั้นก่อน”

ดาวงัวเงียได้ยินจึงลุกขึ้นมาพยักหน้าแล้วก็หลับต่อ เธอเหนื่อยมาก

ไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้นตอนนี้

บีมเห็นเพื่อนกลับไปนอนต่อ ถึงกับส่ายหน้าโทษทีว๊ะดาวที่พามาลำบาก

บีมที่เปิดดูพิกัดแผนที่ทำงานของนายคนนั้นก็ไม่ได้อยู่ไกลมาก

แค่ถัดจากตรงนี้ไปไม่ไกล เธอมาในชุดเสื้อยืดสีขาวรัดรูป

กางเกงยีนที่มันเน้นสัดส่วนกับทรงผมที่ถูกมวยขึ้นให้สูงรับกับใบหน้าหวาน

แต่นิสัยไม่ได้หวานตามใบหน้าเลย

ตึกสูงของบริษัท L.C ENTERTRAINMENT ที่ตั้งตะง่าน

สวยงาม บีมเงยขึ้นไปมอง มันใหญ่มาก ถึงว่าเป็นเจ้าพ่อสื่อ สมฉายาเขาละ

แต่จะให้ดีมันน่าเปลี่ยนเจ้าของจริงๆ

บีมเดินเข้ามาด้านในตึก เธอก็เจอกับสายตาอยากรู้อยากเห็นของพนักงานทั้งตึกที่เห็นสาวเอเชียร่างเล็ก

สวยหวานมาเดินอะไรแถวนี้ บีมเดินเข้าไปสอบถามตรงประชาสัมพันธ์ขออนุญาตเข้าพบเจ้าของบริษัท

เมื่อเธอพูดออกไปพนักงานหญิงถึงกับลุกขึ้นมองหน้าเธอ และดูการแต่งตัวที่เธอแต่งมาไม่น่าจะเข้าไปพบหรือสมัครงานอะไรได้

“ขอประทานโทษนะคะ ทางเราคงจะให้คุณพบท่านปะธานไม่ได้คะเพราะคุณไม่ได้นัดท่านเอาไว้ขอประทานโทษคะ”

“ห๊ะ !! ก็ ก็ นายนั่นบอกให้มาได้”

ประชาสัมพันธ์ถึงกับงงที่ผู้หญิงคนนี้พูดถึงใครดูจากรูปร่าง

และหน้าตาไม่น่าจะเกิน 20

“เออ!! ขอโทษนะคะ

ฉันขอให้คุณโทรไปสอบถามเจ้านายคุณก่อนได้ไหมคะบอกว่าฉันแพรรัมภา อัศวนนท์ มาขอพบคะ”

ประชาสัมพันธ์มองใบหน้าของเธออีกครั้ง เธอควรจะให้คนของท่านประธานลงมาจัดการเด็กคนนี้

ไม่รู้เข้าเดินเผ่นผ่านอะไรในตึก

ประชาสัมพันธ์กำลังจะต่อสายขึ้นไปด้านบน

ก็เจอเข้ากับคุณเจมส์ลูกน้องคนสนิทของท่านประธาน

“คุณเจมส์คะ ขอโทษคะ มีเด็กมาติดต่อขอพบท่านประธานคะ”

เจมส์ที่เดินลงมารับ แพรรัมภา ได้ยินถึงกับหัวเราะกับคำว่าเด็ก

พอเห็นหน้าคุณแพรรัมภาแล้วเขาก็ไม่แปลกใจ ว่าทำไมประชาสัมพันธ์ถึงมองว่าคุณบีมเป็นเด็กทุกอย่างบนใบหน้าดูอ่อนเยาว์แต่มีสิ่งหนึ่งไม่น่าจะใช่เจมส์ได้สติรีบลบภาพนั้นออก

เดี๋ยวคุณลูอิสรู้แล้วจะเดือดร้อนว่าเขาเผลอจ้องอะไร

“ไม่เป็นไร คุณทำงานของคุณเถอะ

เดี๋ยวผมพาคุณแพรรัมภา ขึ้นไปพบคุณลูอิสเอง และที่สำคัญคุณอย่าพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับคุณแพรรัมภาให้

คุณลูอิสได้ยินนะเดี๋ยวคุณจะเดือดร้อน”

พนักงานสาวได้ยินก็สามารถรับรู้ได้

ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนสำคัญของท่านประธานแน่ๆ

“คะ ได้คะคุณเจมส์ และขอประทานโทษด้วยนะคะ

คุณแพรรัมภา”

บีมส่งยิ้มให้ และพยักหน้าบอกไม่เป็นไร

เธอผิดเองที่แต่งกายมาไม่เรียบร้อย

เจมส์รีบพาคนสำคัญขึ้นไปหาคุณลูอิส ตอนนี้คงจะตื่นเต้น

ขนาดตอนโทรให้เขาลงมารับ ก็เร่งแล้วเร่งอีก เขาละเบื่อจริงๆ