บทนำ

ในค่ำคืนหนึ่ง...ณ สถานบันเทิงชื่อดังย่านดังสาธร ในค่ำคืนของวันนั้น

มันได้สร้างความคลางแคลงใจให้กับเธอมาว่าในคืนนั้น เธอและเขาได้มีอะไรกันหรือไหม? เธอหนีออกจากห้องพักของอีกฝ่ายมาในตอนเช้า โดยที่เธอไม่ได้ไถ่ถามถึงเรื่องราว

ว่าตัวเธอไปนอนบนเตียงกับเขาได้ไง ถ้าหากทุกๆ อย่างเกิดขึ้นเพราะความเมา! แล้วเพื่อนเธอไปไหน? ดาวก็ไม่น่าจะทิ้งเธอไว้กับไอ้หื่นนั้น

ถึงแม้ว่าเหตุการณ์นั้นมันจะผ่านมาหลายเดือนแล้ว แต่เธอก็ยังไม่กล้าจะเอ่ยปากถามเพื่อนสนิท

“บีม!!! บีม ยัยบีม ”

คนที่กำลังหวนคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านๆมาถึงกับตกใจที่ได้ยินเสียงตะโกนเรียกของเพื่อนสาวดังขึ้นของดาวหรือพรชนก

“อะไร แกจะเรียกเสียงดังทำไม เรียกเบาๆ ก็ได้ยินแล้ว”

“เหรอคะ คุณหนูบีม เรียกเบาก็ได้ยิน ฉันเรียกแกตั้งนานแล้วคะ”

“บ้า!! ยัยดาว ฉันพึ่งได้ยินเมื่อกี้เอง แกอย่ามามั่ว”

“ฉันถามแกจริงเหอะ แกมีเรื่องอะไรในใจหรือเปล่าว๊ะ”

บีมได้ยินถึงกับสะดุ้งหรือว่ายัยดาวรู้เรื่องเมื่อคืนนั่น

“ทำไม แกสงสัยอะไรฉัน” คนที่กำลังจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวถามกลับด้วยน้ำเสียงเข้มๆ

“ไม่รู้สิ ฉันว่าแกต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ

เดี๋ยวนี้ชอบนั่งเหม่อเหมือนกำลังคิดถึงใครอยู่อย่างนั้นแหละ”

“ใคร ? ฉันจะไปคิดถึงใครที่ไหน

วันๆ ก็ทำแต่งานอยู่กับแก จนทุกคนคิดว่าเราสองคนเป็นเลสเบี้ยน”

“หึ่ย!! ฟังแล้วขนลุก ใครวะ!!

ที่อาจหาญมาว่าฉันเป็นสาววาย เดี๋ยวจะตบให้คว่ำเลย”

“คิก คิก ดาวจ๋าอย่าซีเรียสสิ

บางที่เขาก็อยากจะอะจึ๋ย อะจึ๋ย โจ๊ะพึ้มๆ กับแกเหมือนกันนะว่าไหม ดาว”

“หยุด!! ยัยบีม อย่าเข้ามานะ ฉันถีบแกจริงๆ นะเว้ย!!”

“โหดร้าย!! ผู้หญิงอะไร โอเคพอๆ ไม่แหย่ล่ะ สรุปว่าแกมีเรื่องอะไร”

“พีภัทเขาจะส่งแก ไปทำงานที่สเปน”

“ห๊ะ!!!ไปทำงานที่สเปน บ้าไปแล้ว

ทำไมต้องเป็นฉันด้วยวะ”

“ไม่รู้สิ แกก็ลองไปถามพี่ภัทเอาเองสิ”

“เออๆ เดี๋ยวฉันไปถามพี่ภัทเองก็ได้” บีมรีบเดินเข้าไปยังห้อง บก. ด้วยความข้องใจมันเกิดอะไรขึ้น พี่ภัทถึงได้ส่งเธอไปทำงานที่สเปน”

ก๊อก ก๊อก

“อนุญาตคะ”

“เข้ามาได้”

คลิก!

หทัยภัทรมองใบหน้าของลูกน้องสาวเหมือนไปกินรังแตนที่ไหนมา

“ดาวบอกบีมว่าพี่ภัทจะส่งบีมไปทำงานที่สเปนเหรอคะ”

“อืม”

“พี่ภัท!!! บีมถามตั้งเยอะ พี่ภัทตอบบีมมาแค่เนี๊ยเนี่ยนะ”

“เอ๊า!! แกต้องการรู้อะไรแกก็ถามมาสิ

เมื่อกี้แกถามว่าฉันส่งแกไปทำงานที่สเปนเหรอ ฉันก็ตอบ อืม แล้วมันจะแปลกอะไรตรงไหน”

“โอ๊ย!! อย่ามากวนอารมณ์บีมนะ พี่ภัท

แล้วทำไมต้องเป็นบีม”

“ก็บริษัทที่นั้นเขาส่งชื่อมาต้องเป็นแกเท่านั้น

แล้วจะให้ฉันส่งใครไปส่งนายนัทไปไหมหรือให้ส่งยัยดาว”

“พี่ภัท ไม่สงสัยบ้างเหรอคะว่าทำไมต้องเป็นบีม”

“ฉันถามเขาไปแล้วเขาบอกว่างานนี้เขาต้องใช้คนที่มีความสามารถสูง

และมีประสบการณ์อย่างมากซึ่งแกคือคนที่เขาต้องการตามคุณสมบัติ ไม่มีแฟน โสด

ไม่มีพันธะ หรือห่วงอะไรที่เมืองไทย”

“อะไร น๊ะ!! เขารู้ได้ไงว่าบีมไม่มีพันธะ

หรือห่วงอะไร”

“อ้าว ฉันจะไปรู้เหรอ ผลงานแกอาจจะไปเข้าตาเขาก็ได้

แกจะอะไรนักหนายัยบีม ไปทำแค่สามเดือนดีซะอีกที่พักฟรีมีเงินเดือนแถมได้ประสบการณ์ทำงานที่กว้างกว่านี้ด้วย”

“เอาชื่อบริษัทที่ส่งมา บีมจะโทรไปสอบถามเองว่ามันเป็นยังไง”

“อ๊ะ!!! นี้ เอาไปดูซะ”

หทัยภัทรยื่นซองเอกสารให้กับแพรรัมภาไป แรกๆเธอก็ตกใจเหมือนกันที่บริษัทสื่อยักษ์ใหญ่ของสเปนส่งเอกสารมาขอตัวแพรรัมภาให้ไปทำงานที่โน่น

ซึ่งทางโน้นเข้าให้เหตุผลมาสั้นๆ ง่ายๆ ได้ใจความว่าเป็นคำสั่งของเจ้านาย เอาซิ!!

ทำงานมาครึ่งค่อนชีวิต เจอคำตอบที่เหมือนเอาฆ้อนทุบหัว งงไปสิ

“L.C ENTERTRAINMENT ชื่อคุ้นๆ”

บีมเห็นชื่อบริษัทแล้วพยายามนึกว่าเธอเคยรู้จักและคลับคล้ายว่ามัน

มัน มันคือ!!!

“บริษัทไอ้หน้าหื่น นั้นนิน่า” ภัทสังเกตสีหน้าบีมตอนที่พยายามนึกแล้วลุ้นว่าบีมจะนึกออกไหมสรุปว่า

“แกนึกออกใช่ไหมว่า แกเคยร่วมงานกับเขามา”

“โอ้ย!! พี่ภัทจะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น

แล้วพี่ได้คุยกับเจ้าของไหม”

บีมมองหน้าพี่ภัทที่ทำท่าเหมือนจะรู้เรื่องอะไร แต่แล้วก็นิ่ง

“เปล่า!! ไม่ได้คุย”

“อ้าว!! จะส่งน้องไปทำงาน

แต่ไม่ได้คุยรายละเอียดอะไรเลย ดีจริงๆ”

“ใครบอกฉันไม่โทรไม่คุย แต่เขาไม่คุยกับฉัน

เขาบอกว่าให้ทำตามที่ส่งมา เพราะเป็นคำสั่งของเจ้านายแล้วแกจะให้ฉันไปถามใครต่อล่ะ

ไหนลองพูดมาสิ”

“เออๆๆ งั้นบีมจะโทรไปสอบถามทางนั่นเองละกันคะ”

พูดเสร็จก็เดินออกไป อิตาบ้านั้น ต้องการอะไรกันแน่ เธอก็ไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนอะไรให้แล้วนิน่า

นึกไปพรางๆ ก็กดหมายเลขที่ทางนั้นให้มา

ตื๊ดๆ ตื๊ดๆ ลูอิส ที่เฝ้ารอโทรศัพท์ เขาคิดแล้วว่าคนอย่างแพรรัมภาต้องโทรมาหาเขาอย่างแน่นอน

“Hola” บีมที่ได้ยินอีกฝั่งทักทาย เอาแล้วเอาไงดีละเขาพูดสเปน

เธอจะฟังและพูดกับเขารู้เรื่องไหมงานนี้

“ขอประทานโทษคะ บริษัท L.C

ENTERTRAINMENT หรือเปล่าคะ”

“ใช่ครับ ว่ายังไงคุณแพรรัมภา”

เฮ้ย !! รู้จักเธอได้ไงวะ แพรรัมภารู้สึกตกใจที่ทางนั้นเอ่ยชื่อเธอออกมา

“ขอโทษนะคะดิฉันขอสอบถามเรื่องที่ส่งหนังสือมาเชิญดิฉันไปทำงานที่สเปนคือดิฉันจะแจ้งว่าดิฉันไม่สะดวกที่จะไปดิฉันอยากให้ทางบริษัทพิจารณาท่านอื่นได้ไหมคะ

ทางเรามีคนที่ฝีมือดีมากมายคะ”

“เหรอครับ แต่คนที่ผมต้องมีแค่คนเดียวว่าไงครับ

คุณเมีย”

บีมได้ยินถึงกับสะตั๊น น้ำเสียงไอ้หื่น คิดๆ เมื่อกี้ไม่น่าพูดจาสุภาพออกไปเลย

“ใครเมียนายไอ้หื่น!! พูดจามั่วๆ ฉันมั่นใจว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายแน่ๆ”

“คุณรู้ได้ไงว่าคุณกับผมเราไม่ได้มีอะไรกัน”

“ฉันรู้ก็แล้วกันแล้วนายส่งหนังสือบ้าๆ นี้ มาทำไมว่างนักหรือไงถึงเอาเวลามาป่วนการทำงานของคนอื่นแบบนี้ห๊ะ!!”

“โธ่!! เมียจ๋าก็ผัวคิดถึงเมียนิน่าก็อยากให้เมียมาทำงานด้วยจะได้ใกล้ชิดกันไง”

“โอ้ย! ไอ้บ้าใครเมียนาย ฉันบอกแล้วว่าฉันกับนายเราไม่ได้เป็นอะไรกัน

เข้าใจไหม”

“คุณคงอยากจะรู้ว่า คุณเป็นอะไรกับผมไหม คุณก็ลองไปตรวจที่โรงพยาบาลสิ

จะได้รู้ว่าผัวคนนี้พูดจริง”

“ผัวบ้าผัวบอสิไอ้คนบ้า!!ฉันจะบอกว่าฉันไม่ไปทำงานกับนายเด็ดขาด

จำเอาไว้ ไอ้เฮงซวย!!!”

ลูอิสที่ได้ยินแพรรัมภาถึงกับโมโหเมื่อแพรรัมภาบอกจะไม่มาทำงานที่สเปน

คิดเหรอว่าคุณจะหนีผมได้ งานนี้ผมจะไม่ให้คุณหนีผมอีกแน่ๆ คอยดู

“เอาสิ!! ไม่มาก็ได้แต่ผมไม่รับปากนะว่าผมจะทำอะไรต่อหลังจากทีคุณปฏิเสธ”

“ไอ้บ้า!! นายจะทำอะไรฉัน ห๊ะ!!”

“อ้าว!! คนเป็นผัวจะทวงเมียคืนจะต้องทำไง คุณได้ผมแล้วคุณก็ทิ้งผมไปเนี่ยนะคุณทำเหมือนผมไม่มีค่ามีราคาเลยนะรู้ไหม

ผมเป็นถึงหนุ่มหล่อติดท็อปเท็นของโลก”

“ผัวบ้านนายสิ ฉันบอกไปแล้วว่าฉันไม่ไป โอเคแค่นี้จบนะ”

“เอาเลยถ้าคุณวางสายไปคุณจะได้รู้ว่าผมจะตามเมียผมคืนยังไง!!”

“ไอ้บ้า!! นายอยากมีเมียมากก็ไปเอาผู้หญิงที่นายควงๆ

มาทำเมียสิ”

“อ้าว!! คุณ ผมมีเมียคนเดียว

ผมก็ต้องจริงใจกับเมียผมสิครับ”

“พอเลย หยุด!! ฉันบอกนายแล้วนะ ว่าฉันไม่ไป!! นายก็เลิกยุ่งกับฉันเลย

ไอ้เฮงซวย”

“คำก็เฮงซวย อีกคำก็ไอ้หื่น ได้ !!

พรุ่งนี้คุณเตรียมตัวรับได้เลย ตัวผมทำอะไรคุณได้บ้าง ผู้หญิงใจร้าย

ได้เขาแล้วก็ทิ้ง”

ลูอิสแกล้งทำน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจ ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำเพื่ออะไร

ทั้งๆที่เขาและแพรรัมภาก็ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เพียงแค่คืนนั้น เธอเมา

แล้วหลับฟุบไปตรงพวงมาลัย เขาเดินผ่านจึงเห็นเลยกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร ไปซะก่อน

เล่นหลับในรถแบบนั้น

เขาเลยจัดการอุ้มเธอ ขึ้นรถไปพักที่ห้องของเขาส่วนเสื้อผ้า

เธอก็เป็นคนจัดการถอดออกเองทั้งหมด พึ่งรู้ว่าเธอคงจะไม่ชอบใส่อะไรนอน

กว่าเขาจะได้นอนก็เกือบเช้า เพราะความอึดอัดอยากจะจับหญิงสาวกิน

แต่ด้วยคุณธรรมที่มีในจิตใจ เลยไม่ได้ล่วงเกินอะไร แค่เอากำไรนิดๆ หน่อยๆ

จากภายนอกเอง

“พรุ่งนี้คอยดูว่าทั้งบริษัทและทางบ้านคุณต้องรับผิดชอบ

ต้องรับรู้สิ่งที่คุณทำให้ผมเสียหายทั้งเสียตัว เสียเกียรติที่ผู้หญิงแบบคุณทำอะไรแล้วไม่รับผิดชอบ”

อยู่ดีๆ ไอ้บ้านั้นพูดเสร็จแล้วก็วางหูไป เห้ย!! ได้ไงเดี๋ยวนะเขาบอกว่า

พรุ่งนี้เหรอ นายนั้นจะทำอะไรเธอ ฟ้าดินทำไมต้องมาลงโทษเธอแบบนี้ด้วยชาติที่แล้วเธอไปทำใครอกหักมากมายชาตินี้ถึงได้ส่งไอ้บ้านี้มาเจอเธอ

“เอาไงดีว๊ะ แต่นายคนนั้นมันจะทำอะไร คิดสิ ยัยบีม

คิดๆ โอ๊ย!! ไอ้บ้าเอ๊ย อยู่ใกล้ๆ แม่จะขับรถยิงให้หายบ้าเลย”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***